จอมใจซาร์เวียร์ (The Heart Prince) จบแล้วจ้า

"นิยายรัก ที่มากกว่านิยายรัก"

ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมเรื่องการวางพล็อต การทิ้งปมต่างๆลงตัวสวยงามมากเลยค่ะ เป็นพล็อตที่ไม่อลังการถึงขนาดสะเทือนภพเหมือนอย่างแฟนตาซีเรื่องอื่นๆ แต่ก็โดดเด่นในตัวมันเองอย่างน่าชื่นชมมาก หลายครั้งที่การทิ้งปม พอจะทำให้เดาได้เลือนราง แต่ก็ไม่ทำให้ฟันธงได้เลยว่าใช่แน่ ทำให้ลุ้นระทึกอยู่บ่อยๆว่าจะใช่ที่เดาไว้รึเปล่าหนอ...ทำให้เรื่องนี้มีเสน่ห์ค่ะ
ภาษาการบรรยาย ขออนุญาตพี่เคย์ก่อนนะคะ คือข้าน้อยว่าเป็นจุดหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้ไม่เด่นอย่างที่ควร หลายส่วนที่บรรยายจนเห็นภาพ แต่มันก็เป็นส่วนที่ไม่จำเป็นต้องเห็นภาพขนาดนั้น อย่างเช่นช่วงที่เดินเข้าไปที่ไหนซักที่(จำไม่ได้แล้ว) เป็นบทบรรยายสถานที่รายทางเสียสามย่อหน้าใหญ่ติดกัน นักอ่านบางส่วนในเด็กดี เจอแบบนั้นเข้าไปก็หงายหลังแล้วค่ะ (สารภาพว่าแอบหงายหลังเบาๆ)
ความจริงรู้สึกว่าใช้ภาษาค่อนข้างสวย ถ้าลดทอนปริมาณลง เพิ่มความกระชับ ก็จะเป็นเรื่องที่อ่านได้ง่ายขึ้น อีกอย่างคือมันไม่ค่อยเข้ากับบทพูดน่ะค่ะ เหมือนบทบรรยายภาษาโบราณ แต่พอถึงช่วงตัวละครพูด บางทีเหมือนพลิกไปคนละบรรยากาศกันเลย เลยสลับอารมณ์ไม่ค่อยทัน
ต่อไปนี้จะเริ่มสปอย คำเตือน ผู้ยังไม่อ่านเนื้อเรื่อง อย่าเลื่อนลงมาอ่านนะเออ =w=
ด้านตัวละคร ชอบนางเอกนะคะ เป็นผู้หญิงที่อ่อนหวาน แต่ก็เข้มแข็งในระดับหนึ่ง ในสายตาสายแฟนตาซีล้างผลาญอาจเห็นว่ายังอ่อนแอไปนิด แต่หากพิจารณาตามความเป็นจริงแล้ว เรเดียนถือเป็นหญิงแกร่งมากคนหนึ่งทีเดียว
ซาเวียร์ พระเอกของเรา อืม...แปลกที่ไม่ค่อยประทับใจเท่าที่ควรแฮะ เหมือนมันน่าจะยัง “ได้อีก” อ่ะค่ะ แต่ก็บอกไม่ถูกว่าทำไมเหมือนกัน ^^” เทียบกับผู้ชายคนอื่นในเรื่องแล้ว เขาไม่ค่อยโดดเด่น เด้งสะดุดตาเท่าไหร่เลยในความรู้สึกข้าน้อย (จริงๆก็มีบทเยอะนะเนี่ย)
เร็กซ์กลับเด่นกว่า ถึงจะเด่นในด้านอื่นแต่ก็ยังดูมีอะไรให้ประทับใจอยู่บ้าง ชวนเหยียบ ชวนตะบันหน้า เหอๆ โดยเฉพาะแพทริกที่เป็นตัวละครโปรดตัวหนึ่ง คงเพราะเขาดูเป็นคนที่ทุ่มเท ต่อให้อยู่ในโซนสีเทาก็ยังทุ่มเทในแบบของตัวเองเพื่อเป้าหมาย แต่พระเอกมันดูมาวินแต่แรกอยู่แล้วล่ะมั้งก็เลยเฉยๆ หลายอย่างที่แพทริกทำ มัน “ได้ใจ” อ่ะค่ะ 555+ ทำนองว่า เอาใจแม่ยกไปเลย กระทั่งฉากที่ลักพาตัวเรเดียนก็ยังรู้สึกไม่เป็นไรเท่าไหร่แฮะ ยิ่งตอนจบยิ่งฟิน (ไม่ใช่ฟินเพราะคาร์ลนะคะ)
ตัวประกอบสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยคือ ดยุคดาเรียน (แอร๊ย...โบกป้ายแม่ยกด่วนๆ) เฮียโผล่มาแต่ชื่อตั้งแต่แรก ทำนองว่ารบกับรุ่นพ่อ ตอนแรกเลยจิ้นไว้ว่าเป็นรุ่นพ่อเหมือนกัน พอโผล่มาตัวจริง กรี๊ดเลยค่า ไม่รู้ทำไมที่ข้าน้อยหลงดาเรียนมากกว่าซาเวียร์ แอบเชียร์ให้เขียนเป็นอีกหนึ่งเรื่องไปเลยด้วยซ้ำไป โดยเฉพาะที่คุยผ่านทางจดหมายเท่านั้นนี่ เอาใจไปเลย...เจ็บแบบจุกๆ ดราม่ายิ่งกว่าพระนางตัวจริงซะอีก
ประเด็นตอนจบ เป็นแฮปปี้เอนด์จริงๆ แฮปปี้จนอดรู้สึกว่ามันแฮปปี้เกินไปไหม ?? (เรื่องมากสินะเรา ._. ) คืองี้นะคะ อาจเพราะดราม่ามาตลอดเรื่อง ธีมเรื่องเป็นโทนหนัก การเมือง สู้รบก็เยอะ แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีความสูญเสียมากเท่าไหร่เลย คนที่ตายจริงก็แค่ตัวประกอบเบาๆ ที่เหลือก็คืนชีพหมด เทียบกับเริ่มเรื่องแล้วไม่ค่อยรับรู้ว่ามันสูญเสียมากนัก นางเอกได้เกือบทุกอย่างกลับมาหมดเลย กระทั่งแพทริก ถ้าลองตัดให้ซักคนหนึ่งตายตอนจบจริงๆ มันจะทำให้เรื่องนี้กลายเป็นประวัติศาสตร์จริงๆว่า อ๋อ ตอนจบคาร์ลตายนะ(แช่ง? 555) หรือเพิ่มการสูญเสียอะไรซักอย่างเข้าไป มันจะทำให้เข้าถึงมากกว่านี้น่ะค่ะ
ประเด็นด้านความรัก ข้าน้อยคิดว่าทำได้ดีพอควรเลยค่ะ เห็นความผูกพันในด้านของเรเดียนต่อซาเวียร์ที่ก่อตัวขึ้นทีละน้อย แต่ความซึนของซาเวียร์ทำให้เรามองอะไรในมุมเขาไม่ออกเท่าไหร่ ฮะๆๆ โดยโทนเรื่องแล้วหนักไปทางการเมือง อะไรเทือกนั้นมากกว่าความรักนะเนี่ย
อืม...ที่เหลือก็ไม่น่ามีอะไรแล้ว เขียนวิจารณ์ให้ยาวมาก (1.5 A4 =[]=) เอิ่ม ถือว่าชดเชยที่ไม่ได้คอมเม้นแต่ละตอนละกันนะคะ ^^ ยังไงยอดคอมเม้นก็เกิน 100 แล้ว เหอๆๆ ขอบคุณที่เขียนผลงานดีๆให้อ่านกันนะคะ

ด้วยความเคารพ




<< ย่อ |

Lucia |เขียนเมื่อ 1 มิ.ย. 56
< ดูคำนิยมทั้งหมดของ Lucia >

  เห็นด้วย 2 จาก 3 คน

"บทวิจารณ์ จอมใจซาร์เวียร์"

สวัสดีค่ะคุณเคย์เซย์ เจอกันอีกครั้งหลังจากข้าพเจ้าหายตัวไปนานเป็นเดือนเพื่อหนีความจริงๆ (รู้สึกสมควรไร้ความรับผิดชอบชะมัด Y^Y)
แต่ตอนนี้ก็กลับมาแล้วด้วย elda ผู้นี้รับรู้ว่าการหลอกตัวเองมันใช้ไม่ได้ผล เพราะความจริงมันคอยหลอนอยู่ตลอดเวลา... เฮ้อ - -

โอเค. เรามาเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ (กลัวว่าจะเพ้ออะไรไปมากกว่านี้) แต่บอกก่อนนะคะว่านิยายเรื่องนี้สร้างความลำบากใจให้ไม่น้อยเพราะอธิบายยยากและไม่ง่ายที่จะสับอย่างที่ผ่านๆมาอีกด้วย หลักๆแทบจะเป็นการวิเคราะห์ไปเสียทั้งหมดเลย


ด้านชื่อเรื่องนี้รู้สึกถึงความคลาสสิกตามฉบับคุณเคย์เซย์เลยทีเดียวค่ะ รู้สึกถึงกลิ่นอายคุณเคย์เซย์พิลึกเลยล่ะ แล้วยิ่งเมื่อมีความโรแมนติกปนอยู่ด้วยแล้วอยากจะบอกจากใจจริงว่าทำให้เราแอบคิดไปก่อนเลยว่าที่แท้คุณเคย์เซย์เป็นคนโรแมนติกแน่ๆ(แต่จริงไหมนั่นอีกเรื่อง)
ในครั้งแรกที่เห็นชื่อจอมใจซาเวียร์ก็คงจะเป็นตอนที่กำลังอ่านนิยายเรื่องสมิงเคียงพราย ตอนนั้นเกิดความคิดขึ้นมาค่ะว่าผู้เขียนคนนี้ใช้ภาษาในการตั้งชื่อดีนะ แลดูมีความเป็นผู้ใหญ่ดีนะ แถมชื่อแบบนี้ยังสามารถดึงดูดได้ทั้งวัยรุ่นและผู้ใหญ่ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่ชื่อที่ทำให้เราสะดุดทีเดียว มันอาจเป็นเพราะมีความโรแมนติกและลักษณะชื่อแบบแฟนตาซีโผล่มา แต่หลักๆคือความคาดหวังค่ะ(จุดนี้อาจเกิดกับเราคนเดียวแต่เราก็อยากจะเล่้าอยู่ดีอ่านะ) คาดหวังจากชื่อที่ทำให้เราเกิดความสนใจว่ามันจะมีโครงเรื่องได้โรแมนติกหรืออลังการอย่างชื่อเรื่องไหม เรื่องนี้จะมีการใช้ศัพท์และการบรรยายได้สวยอย่างชื่อนี้หรือไม่ และท้ายที่สุดมันจะคุ้มไหมกับการลองเสี่ยงอ่านมันสักครั้ง... นั่นคือความคาดหวังครั้งแรกก่อนที่คุณเคย์เซย์จะมาฝากวิจารณ์ค่ะ เพราะตอนนั้นเราไม่คาดหวังว่าคุณจะมาฝากวิจารณ์เป็นครั้งที่สองเลยล่ะค่ะ แหะๆ (และที่สำคัญชื่อนี้นั้น.. มีอิทธิพลพอที่จะทำให้เราเกิดความคิดอยากเดาอายุผู้แต่งนิยายเรื่องนี้ได้อีกเลยทีเดียว)
รู้สึกจะแสดงความคิดเห็นส่วนตัวมากเกินไปแล้ว งั้นมามองภาพรวมดีกว่า... คืออันที่จริงอยากจะบอกว่าที่พล่ามมาตั้งแต่ตอนต้นก็เพื่อให้เกิดความคิดในการวิจารณ์ชื่อนี้ละค่ะ รู้สึกเป็นโจทย์ที่ยากจริงๆเลยนะเนี่ย ><
เข้าเรื่อง. ชื่อนี้บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ของความโรแมนติก ความอลังการยิ่งใหญ่ของความรักได้ดีใช่เล่น แต่ในขณะเดียวกันมันก็มีความธรรมดาง่ายๆอย่างบอกไม่ถูกปนอยู่ อาจเพราะชื่อไทยๆที่เคยมีให้พบเจอเรื่อยๆทางละครเวทีและละครหลังข่าว แต่พอมาพบเจอว่าเป็นวรรณกรรมออนไลน์แล้วมันน่าจะสามารถสร้างอารมณ์งุนงงให้ผู้อ่านเหมือนกัน มันเป็นชื่อที่แลดูเป็นผู้ใหญ่อย่างที่บอกไปแต่ในขณะเดียวกันนี่ก็เป็นเวปไซต์วัยรุ่น อาจมีบ้างที่เกิดคำถามในหัวผู้อ่านว่า "คนเขียนมาอารมณ์ไหนเนี่ย" แต่ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถเป็นที่สนใจในหมู่วัยรุ่น อย่างที่บอกไปว่าชื่อนี้ดึงดูดได้ทั้งวัยรุ่นและผู้ใหญ่ ด้วยความที่ชื่อนี้ออกแนวแฟนตาซีมันก็สามารถดึงดูดวัยรุ่นได้ แต่สำหรับผู้ใหญ่คำว่าโรแมนติกก็สามารถเป็นอาวุธชั้นดีในการดึงดูดคนอ่านเช่นกัน โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าชื่อนี้เป็นชื่อที่เหมาะที่สุดสำหรับนิยายเรื่องนี้ด้วยความเจาะจงถึงคู่เอกของเรื่องอีกทั้งสอดคล้องกับโครงเรื่องของนิยายอย่างน่าประทับใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะกิดเล็กๆเพราะอยากให้ชื่อนี้ดึงความสนใจจากนักอ่านที่ผ่านไปผ่านมาได้มากกว่านี้ สามารถสื่อความซึ้งของเรื่องนี้ได้ดีกว่านี้ สามารถดึงผู้อ่านได้มากกว่านี้ คือชื่อมันโรแมนติกจริง สามารถบอกลักษณะของเรื่องนี้ได้จริง แต่ถ้าถามถึงว่าเรื่องนี้มันจะมีแนวโน้มหักไปทางนิยายพวกไหน จะแฟนตาซีหรือ ดราม่าหรือจะไปซึ้งกินใจมันก็ได้แทบหมด คำว่าโรแมนติกมันกว้างเพราะมันเกิดได้ทุกเมื่อในนิยายเรื่องไหนๆ โอเคว่ามันสามารถทำให้ผู้อ่านเกิดความสนใจบ้างว่านิยายเรื่องนี้เป็นอย่างไร แต่ในขณะเดียวกันก็มีพวกที่เห็นว่าชื่อนี้มีแนวเรื่องไม่แน่ชัด เป็นผลให้เขาไม่หยิบอ่าน เหตุผลอย่างง่ายก็คือมันไม่คุ้มถ้าอ่านไปแล้วไม่ใช่แนวของเขาจริงๆ มันก็เหมือนการอ่านเก้อ เพราะงั้นกันไว้ดีกว่าแก้ ไม่อ่านเลยง่ายกว่า ถูกไหมคะ?
ระบาย : ...อยากให้นิยายดีๆปรากฎแก่สายตาผู้อ่านจริงๆ แล้วจะได้รู้กันเสียทีว่าของดีมันเป็นยังไง! ได้รับรู้ว่านิยายที่ควรค่าแก่การการันตีความลิตีเป็นแบบไหน!! ..พวกเจ้าจงเสพจอมใจฯซะ! อย่ามาซึนเดเระ!!(เกี่ยว?)
* ติดใจนิดนึงตรง The Heart Prince ค่ะ คือแปลแล้วมันได้ว่าเจ้าชายหัวใจ ซึ่งมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ เราเลยเอาชื่อจอมใจซาร์เวียร์มาแปลมันจะได้ทำนองนี้ค่ะ : Prince's Heart หรือ Xarweir's Heart (หัวใจของเจ้าชาย) , Prince's Sweetheart (ที่รักของเจ้าชายหรือจอมใจของเจ้าชายค่ะ) ประมาณนี้ล่ะค่ะ ...แต่ถ้าเราเข้าใจผิดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ

สำหรับโครงเรื่องของนิยายบอกก่อนว่าน่าชื่นชมทีเดียว ถึงพล็อตจะไม่ได้แปลกใหม่เสียทั้งหมด แต่เราขอบอกจากใจว่าคุณเคย์เซย์สามารถสร้างสรรค์โครงเรื่องนี้ออกมาได้อย่างน่าประทับใจ มันสามารถดึงดูดให้ผู้อ่านอิน ติด ฟิน ได้อย่างเหนือความคาดหวังของเรามากทีเดียว โดยเฉพาะความคาดหวังในฝีมือนักเขียนที่ได้รับการตีพิมพ์นิยายแล้ว เคยอ่านและเคยเจอต้นฉบับของนิยายหลายๆเรื่องในเด็กดีแต่เรื่องนี้มีต้นฉบับที่มีเสน่ห์และสร้างความน่าติดตามให้เราอยากเจอนิยายเรื่องนี้ในรูปเล่มเป็นอย่างมาก ในขณะที่หลายๆเรื่องนั้นเรามักจะอ่านแล้วผ่านไป ช่างเป็นโครงเรื่องที่รู้สึกถึงความเป็นมืออาชีพประมาณว่าแม้เรื่องจะเรียบแต่มันไม่ธรรมดา รู้สึกถึงชั้นเชิงการผูกปม รู้สึกถึงความใส่ใจในตัวโครงเรื่องนี้ของผู้เขียนอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกถึงอารมณ์ที่ถูกดึงออกมาอย่างไม่คิดว่าจะทำได้ขนาดนี้ และท้ายที่สุดรู้สึกถึงการตอบรับความคาดหวังอย่างน่าพอใจจากโครงเรื่องของนิยายเรื่องนี้ บอกได้เต็มปากว่าคุ้มที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้จริงๆ
บอกไว้ก่อนว่าไม่ได้ชม นักวิจารณ์คือนักวิจาณ์ เราเห็นยังไงเราบอกอย่างนั้น โอเคว่ามันออกจะหักเหไปทางความเห็นส่วนบุคคล แต่ที่เขียนไปก็เพราะคาดว่านักอ่านหลายๆท่านรับรู้ถึงอย่างนี้เหมือนกัน มาสับต่อกันดีกว่านะคะ ขอเข้าเรื่องโดยการดึงเอาความน่าประทับใจจุดแรกมาพูดก่อนละกันนะคะ ด้วยความที่พื้นเพของนิยายเรื่องนี้เป็นแฟนตาซีที่เน้นเรื่องมังกรซึ่งเป็นสัตว์(เทพ)ในเทพนิยายและบรรยากาศของบ้านเมืองอย่างเครื่องแต่งกาย จุดนี้เป็นหนึ่งในจุดที่เราประทับใจมากของนิยายเรื่องนี้ แค่นี้แหละก็สามารถเป็นแฟนตาซีได้แล้ว ไม่จำเป็นที่จะต้องมีเวทมนตร์ใดๆมาเกี่ยวข้อง นี่ล่ะมนต์เสน่ห์ของแฟนตาซี ความขลังและความงดงามของมันคือจุดหลักที่ทำให้แฟนตาซีคือแฟนตาซี เวทมนตร์กับเล่นแร่แปรธาตุเป็นแค่ส่วนประกอบที่ทำให้แฟนตาซีเกิดความขลังและสวยงามขึ้นเท่านั้น แค่ความน่าประทับใจนี้ก็ทำเราซาบซึ้งไปกับนิยายเรื่องนี้มากแล้วค่ะ หามานานมาก...หามานานจริงๆกับนิยายแนวนี้ ถ้าให้คะแนนนตามความพอใจ แค่คะแนนเรื่องนี้ก็กินขาดแล้วค่ะ
มาต่อกับความประทับใจที่สองดีกว่าค่ะ คือส่วนนี้คงไม่ใช่โครงเรื่องหรอกแต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของบ้านเมืองเซโนเฟียเหมือนกันจึงขอนำมาพูดตั้งแต่ตอนนี้เลย คือเรื่องอื่นอาจจะมีเรื่องนี้กันอยู่บ้างแต่กับเรื่องนี้มันชัดเจนและสำหรับเราแล้วมันมีความสำคัญมากๆทีเดียว มันคือเรื่องของ...สิ่งที่เราๆก็รู้กันอยู่ว่ามันมีความสำคัญต่อบ้านเมืองและสังคมมาก มันคือ'ที่พึ่งทางใจ'ค่ะ มันเป็นสิ่งที่มาสกิดต่อมความรู้สึกของเราจริงๆค่ะ ที่พึ่งทางใจเป็นสิ่งที่เป็นเสาหลักของบ้านเมืองที่สำคัญมากอย่างหนึ่ง เป็นหนึ่งในสถาบันที่มีผลให้สังคมคงอยู่และก่อให้เกิดความสงบของบ้านเมือง คืออาจจะเพราะการวางระบบบของนิยายเรื่องนี้ดีอยู่แล้วก็ได้พอมีอะไรใหม่ๆโผล่มาเราก็เลยเกิดความพอใจและกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา แต่ต้องยอมรับว่าการวางจัดระบบรายละเอียดผังของนิยายเรื่องนี้ดีค่ะ แม้จะไม่ได้อธิบายลงลึกแต่ในเรื่องโครงภายนอกของระบบเซโนเฟียเป็นอะไรที่สวยงามและแข็งแรงค่ะ มันเสริมให้อาณาจักรเซโนเฟียเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่อย่างที่มีบรรยายในนิยายเรื่องนี้จริงๆ เสริมให้ผู้อ่านเข้าถึงนิยายตัวนี้ได้มากขึ้นจริงๆค่ะ
มาเริมจริงจังกันดีกว่านะคะ.. แอบรู้สึกเหมือนกันว่าจะชวนคุยมากกว่าจะช่วยสับ น่าระอาตัวเองจริงๆเลยนะนี่..
เอาล่ะ! มาจริงจังต่อ อย่างที่บอกไปคือโครงเรื่องของจอมใจซาร์เวียร์นี้มีเสน่ห์ในการดึงดูดดผู้อ่านที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตลอดการดำเนินเรื่อง ไม่มีร่องรอยการออกนอกทะเลมาให้คิ้วกระตุกแสดงถึงความใส่ใจและการปรับปรุงพัฒนานิยายเรื่องนี้อีกด้วย อีกทั้งความเป็นไปของเรื่องราวก็ยังคงความเป็นมือโปรในการลำดับเหตุการณ์และผูกปมให้ผู้อ่านเกิดความติดในนิยายเรื่องนี้ นี่ยังไม่รวมถึงความสมเหตุสมผลของโครงเรื่องตัวนี้ก็ยังสามารถผลักให้นิยายเรื่องนี้มากคุณภาพยิ่งขึ้นไปอีก ช่างน่าชื่นชมจริงๆเลยค่ะ แต่ก่อนเข้าเรื่องการวิเคราะห์โครงเรื่องนี้เราอยากจะเกริ่นก่อนว่าความสามารถในการดึงอารมณ์ของผู้อ่านของทั้งโครง ทั้งเนื้อหา ทั้งการบรรยาย นั้นน่าพอใจทีเดียว ทั้งสามองค์นี้ทำการสนับสนุนกันและกันได้น่าประทับใจจริงๆ
ในส่วนของโครงเรื่องนี้มันทำให้ผู้อ่านสะเทือนด้วยความเป็นไปของตัวละครและเหตุการณ์ต่างๆ แต่ด้วยพลังของการบรรยายมันยังสามารถทำให้เหตุการณ์เหล่านั้นเกิดความลุ่มลึกทางอารมณ์ได้มากขึ้น พูดถึงตรงนี้ทำให้นึกถึงนิยายเรื่องนึงที่มีฉากสะเทือนอารมณ์อยู่หลายต่อหลายจุดแต่ไม่มีสักฉากที่สามารถดึงอารมณ์ผู้อ่านได้เท่าที่ควรจะเป็น ซ้ำยังทำให้อารมณ์ลดลงไปด้วย (คือไม่คิดว่าตัวเองจะใจด้านนะ แต่มันไม่มีความรู้สึกกับการหักมุมหรือฉากดราม่าพวกนั้นจริงๆ - -" แถมเป็นหนังสือตีพิมพ์อีกด้วย ตอนอ่านแล้วแบบมันตามอารมณ์ตัวละครไม่ทันจริงๆ) แล้วเจอแบบนี้มันหลายเรื่องมาก... แถมเป็นหนังสือตีพิมพ์อีก นึงถึงแล้วเหนื่อยยังไงไม่รู้สิ) จากจุดนี้เลยอาจทำให้เราเห็นนิยายคุณเคย์เซย์มีออร่าผ่องแสงขึ้นมาก็ได้มั้งคะ มาต่อเรื่องการวิเคราะห์ต่อนะคะ คือโครงเรื่องเรื่องนี้เนี่ยมีเหตุการณ์สะเทือนอารมณ์และเร้าใจของผู้คนเป็นพื้นเดิมอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอรายละเอียดหรือเนื้อหาที่คอยเสริมให้กับโครงเรื่องแล้ว ความนุ่มของโครงและพลังของมันยิ่งเพิ่มค่ะ มีบ้างบางจุดที่เหมือนจะรู้สึกเยิ่นเย้อบ้างแต่ด้วยความสมเหตุสมผลของเรื่องก็ทำให้เราเกิดความรู้สึกว่า 'เป็นแบบนี้ล่ะถูกแล้ว' เกิดขึ้นมาเรื่อยๆเลยทีเดียว มันคือความสามารถของโครงนี้ค่ะ จากการอ่านเพื่อความสบายใจและเพื่อผ่อนคลายเรากลับต้องมานั่งหาจุดจับผิดในนิยายเรื่องนี้ แต่ยังงั้ยยังไงมันก็มีเหตุผลที่มีน้ำหนักมากพอมาหักล้างอยู่ดีล่ะนะ (ไม่รู้ว่าฝีมือตกไปหรือเปล่าจริงๆ)
เรื่องของเจ้าชายผู้สูงศักดิ์แห่งเซโนเฟียกับหญิงสาวสามัญชนที่ไม่ธรรมดา ฟังเผินๆน่าเบื่อค่ะ แต่พอมาเจอโครงเรื่องธรรมดาแต่เปี่ยมพลังของคุณมันพลิกอารมณ์ได้เลย ที่จริงโครงแนวนี้มันมุ่งเสนอพลังของความรักอย่างชัดเจนตั้งแต่อ่านไม่กี่ตอนแรกแล้ว ถ้าบอกแค่นี้แน่นอนว่ามันน่าเบื่ออยู่ ก็นิยายที่มุ่งเสนอเรื่องแนวนี้มันเยอะไปหมด นิยายคุณก็มาตามฉบับแนวอมตะเหล่านั้นเหลือเกิน ถ้าจะเบื่อก็เพราะความที่มักพบเจอได้บ่อยๆ แต่ก็น่าสนใจมากเพราะมันคือแนวคลาสสิกที่ผู้คนต่างก็หลงใหล แต่ถ้าใครเปิดอ่านก็คงจะติดไปตามๆกัน แต่ก็มีบางจุดของโครงมันทำให้เราติดใจเหมือนกัน อย่างแรกคือฉากที่เรเดียนถูกเร็กซ์ยิงในตอนปล้นขบวน แล้วซาร์เวียร์ที่รู้เรื่องก็เล่นละครตบตาว่าหัวใจได้ตายลงไปแล้ว คืออาจเพราะความอมตะของโครงเป็นเหตุทำให้เราเดาโครงของนิยายเรื่องนี้ได้ไม่ยาก แต่เพราะความง่ายของมันนี่ล่ะในตอนที่เรเดียนกลับมาในวันวิวาห์ของซาร์เวียร์และซาแมนทา อารมณ์ที่ควรจะหักมุมเลยตกลงไปกลายเป็นแค่อารมณ์ทำนองว่า "ว่าแล้วเชียว" หรือ "ก็..ตามเสต็ปนิยายรักนี่นะ"เลยค่ะ คือจะบอกว่าในบางจุดปมมันผูกมาดีแต่บางครั้งปมนั้นๆมันให้อารมณ์ไม่ถึงจริงๆค่ะมันควรจะลึกหรือทำให้ผู้อ่านเนื้อเต้นได้มากกว่านี้ มันเหมือนผู้เขียนจะให้ความหวังผู้อ่านมากไปด้วยซ้ำ แต่คิดอีกทางหนึ่งผู้อ่านก็อาจจะเห็นใจตัวละครที่ถูกตัวเองรังแกมาเยอะก็เลยให้จบแบบแฮปปี้ก็ได้เนอะ แต่ปมที่ทำสะเทือนใจก็ไม่น้อยค่ะ อย่างตอนเรเดียนถูกจับในฐานะอาชญากรตอนนั้นมันสะเทือนจริงค่ะรู้สึกไม่รับรู้รอบข้างตนเองเลย สุดยอดมากๆ
ถามว่ามีจุดให้เบื่อบ้างไหม ก็มีตรงความเลี่ยนในช่วงแรกๆนี่ล่ะค่ะ เลี้ยนเลี่ยนน้ำตาลจริงๆเลย แต่พอดำเนินมาเจอเรื่องระทึกขวัญความเลี่ยนนนั้นก็เลยเหมือนเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้อ่านตายใจและเกิดความคิดว่ามันคงจะแฮปปี้แน่นอน มีผลให้ผู้อ่านเกิดความอยากติดตามมากเหมือนกัน ส่วนเรื่องช้าเร็วของการดำเนินเรื่องนั้นมีที่เร็วๆให้เห็นบ้าง แต่คิดว่าไม่ค่อยเป็นปัญหาอันใดมากมายเพราะเข้าใจเนื้อเรื่องง่ายดีค่ะ (อันที่จริงเรารู้สึกว่ามันเร็วเพราะภาษาลื่นด้วยแหละเลยไม่รู้จะบอกว่าดีหรือไม่ดีดี ฮะๆ =w=)
เกือบลืมบอกว่าพล็อตที่มีแง่คิดบนความสนุกแบบนี้ดีไม่น้อยค่ะ เรื่องนี้ให้แง่คิดหรือคติสอนใจไว้พอสมควร เช่น ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นต้น เป็นโครงเรื่องของนิยายที่ดีค่ะ ขนาดสอดแทรกคุณธรรมที่พึงระลึกมาใส่ไว้ในนิยายได้เนี่ย >w << ย่อ |

elda chan |เขียนเมื่อ 19 ม.ค. 56
< ดูคำนิยมทั้งหมดของ elda chan >

  เห็นด้วย 2 จาก 3 คน

"Romantic Suspense ชัดๆ"

...เมื่อการตายของบิดามีเงื่อนงำ เธอจำต้องสืบหาความจริง...=^__^=
แนวย้อนยุคนิดๆ ชนชั้นสูงหน่อยๆ ผสมแฟนตาซี มีมังกร
สนุกจ้า เนื้อเรื่องดำเนินได้ดี มีความต่อเนื่อง อ่านแล้วเพลิดเพลินเพราะไรเตอร์บรรยายให้จินตนาการตามเรื่องได้เก่งมาก การผูกปมของเรื่องแน่น ค่อยๆทะยอยเปิดเผยความจริงดี ชัดเจน มีความหวานในเรื่องความรักมาเป็นตัวชูโรงไม่ให้เข้มเกินไป ซึ่งถ้าทำไม่ดีรับรองแป๊ก แต่ไรเตอร์ทำดี บอกได้คำเดียวว่า เยี่ยมมากจ้า

ขอบคุณไรเตอร์มากๆที่แต่งนิยายดีๆมาให้ลิ้มลอง นะคะ
<< ย่อ |

QCumBeR |เขียนเมื่อ 12 ส.ค. 55
< ดูคำนิยมทั้งหมดของ QCumBeR >

  เห็นด้วย 2 จาก 3 คน

"วิจารณ์อย่างมือสมัคร (ตามมาจากกระทู้)"

เรื่อง : จอมใจซาเวียร์ (The Heart Prince)
ผู้แต่ง : Keisei

ชื่อเรื่อง : ไม่รู้ว่านี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหรือเปล่า หรือว่ายังไงนะคะ ก็เคยอ่านเจออยู่ในหนังสือหลักการเขียนเหมือนกันว่าการตั้งชื่อเรื่องนั้น อาจจะตั้งได้จากชื่อตัวเอก สถานที่ที่สำคัญ ฯลฯ แต่สำหรับดิฉัน ดิฉันรู้สึกว่าชื่อเรื่องมันให้ความรู้สึกที่เป็นผู้ใหญ่มาก แต่มันก็สอดคล้องกับเนื้อหาของเรื่อง ถือว่าเป็นการตั้งชื่อเรื่องที่ดีแล้วค่ะ

พล็อตเรื่อง : ต้องบอกว่าเยี่ยมค่ะ สื่อออกได้เลยว่าเป็นคนที่มีจินตนาการสูง เป็นเนื้อเรื่องที่ทำให้ดิฉันต้องลุ้นมาก ทั้งเรื่องของความรัก และการต่อสู้ แต่ที่ประทับคือสื่ออารมณ์ตัวละครได้เยี่ยมมากค่ะ การดำเนินเรื่อง ซึ่งต้องยอมรับว่าเป็นการดำเนินเรื่องแบบเรียบ ๆ แต่น่าติดตามมากค่ะ

การใช้ภาษา : เรื่องของการใช้ภาษา การบรรยายแต่ละฉาก ในขณะที่ดิฉันอ่านนิยายของคุณ ดิฉันรู้สึกลื่นไหล และสามารถจินตนาการออกมาเป็นภาพตามที่อ่านได้เลยค่ะ การใช้ภาษาที่เป็นเอกลักษณ์ของเรื่องนี้ก็คือคำราชาศัพท์ เป็นอะไรที่ยากมากกับการใช้คำราชาศัพท์ต่าง ๆ แต่คุณก็สามารถใช้คำราชาศัพท์ออกมาได้ยอดเยี่ยมค่ะ

คำผิด คำตกหล่น : ไม่รู้ว่าดิฉันตาเซ่อหรือว่าอะไรนะคะ ตอนอ่านทั้งใส่แว่นทั้งถอดแว่น แต่ดิฉันเทียบจะไม่เจอคำผิด คำตกหล่นของคุณโดยสักตัว ทั้ง ๆ ที่ปกติ ดิฉันชอบเป็นพวกโรคจิตในการหาคำผิด นับว่าคุณเก่งมาก ที่ทำให้ฉันหาคำผิด คำตกหล่น ในนิยายของคุณไม่เจอ -.,-

สุดท้าย : วิจารณ์จบแล้ว ตื่นเต้นมากค่ะ แรก ๆ ก็เกรง จะไม่ให้เกรงได้ไงล่ะ ก็คุณมีหนังสือของตัวเองแล้วนี่ แต่ก็ขอขอบคุณมากนะคะ ที่ให้โอกาสคน ๆ นี้ ได้มาวิจารณ์ผลงานของคุณ
สุดท้าย 2 : ขอโทษสำหรับการมาวิจารณ์ช้านะคะ (ช่วงนี้มันคือช่วงภาวะงานเยอะเกินดุลค่ะ T,T)
<< ย่อ |

Ye_YL |เขียนเมื่อ 11 ก.ค. 55
< ดูคำนิยมทั้งหมดของ Ye_YL >

  เห็นด้วย 2 จาก 2 คน

"จาก Dugdig วิจารณ์นิยาย BY CiellyZz"

Talk เล็กน้อย~ :แหม! แค่เชลเห็นเห็นชื่อก็น่าสนเสียแล้ว อร๊ายยยยย!
เรื่อง :จอมใจซาร์เวียร์ (The Heart Prince)

ชื่อเรื่อง(ความน่าสนใจที่จะดึงผู้อ่านให้เข้ามา) [5/5] :น่าสนมาก นิยายประเภทนี้ ส่วนมากเชลเคยอ่านแต่รักใสๆของเด็กมัธยม ประมาณนี้ อันนี้คล้ายจะเป็นนวนิยายตีพิมพ์เลย 555

คาแร็กเตอร์(นิสัยตัวละคร เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจง่ายขึ้น ) [5/5] :พออ่านที่หน้าบทความคนอ่านสามารถรู้ได้เลยว่าใครเป็นตัวเอก และเรื่องนี้เหมือนจะกว้าง คงมีตัวละครประกอบย่อยเยอะ >____<

บทนำ 8 / 10 :
โหเจ๋งมากค่ะ! บรรยายได้ลื๊นมาก แต่บมีติดขัดนิสส์นึ๊งงงง เช่น
เจฟเฟอร์สันฟังแล้วเหยียดยิ้มอย่างอ่อนโยนด้วยสีหน้าของคนเป็นเป็นพ่อ
แก้ไขนิดเดียวเองค่ะ
เจฟอร์สันฟังแล้วคลี่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนด้วยความรู้สึกรักลูกในแบบความรู้สึกที่คนเป็นพ่อทั่วไปมีต่อลูก

ฟังแล้วลื่นดีไม่ติดขัดด้วยนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!

เนื้องเรื่อง [17 / 20]
แต่งได้ลื่นและดี แต่มันดำเนินการเรื่องไปอย่างรวดเร็ว ทั้งภาษาบางทีก็ติดขัด ลองปรับปรุงดูนะคะ

ภาษา(การพิมพ์) และการดำเนินเรื่อง [6/ 10] :หัวข้อนี้คงน้อยที่สุด T__T เพราะการดำเนินเรื่องบางครั้งรวดเร็วจนไม่เข้าใจ แต่บางทีก็ลื่นจนเคลิ้มตาม เรามันสมัยนี้ต้องใช้ภาษาทับศัพท์บ้างเป็นธรรมดาไม่เหมือนสมัยก่อน ลำบากนิดนึงอะเนอะครับ TT

คำผิด [5/5] :ไม่มีเลย ข้ามๆ 55 ถึงมีจะน้อยมากไม่นับคร๊าบ!


ความน่าติดตาม (ที่ผู้แต่ง แต่ง) [9/10] :น่าติดตามมาก มีการสต๊อปเรื่องไว้เพื่อให้เราตื่นเต้นและอยากอ่านต่อ แต่บางที สต๊อปตอนแรกแล้วพอตอนถัดมากลับไม่ต่อเรื่องกัน แต่สำหรับพี่คงไม่มี 5555

ส่วนที่ต้องแก้ไข (ตัวละคร) 10/10 :ไม่คร๊าบบบบ
ส่วนที่ต้ิงแก้ไข(เนื้อเรื่อง) 10/10 :การใช้ภาษาและการดำเนินเรื่อง เรื่องอย่างนี้ส่วนมากจะยากตรงภาษาเชลเข้าใจฮ๊าพพพ!

ชี้แนะเล็กน้อย:คงจะด้านภาษา และการแยกแยะน่ะฮัพ ลองไปศึกษาข้อมูลอีกนิดเกี่ยวกับพล็อตเรื่องของเรา แล้วมันจะลื่นชนิดสบุ่เรียกพี่เลย 5555

คะเเนนรวม : 79/ 100
84 - 75 : 6 ดาว (กำลังดี) << ย่อ |

miIkCiellyZs. +❤+ |เขียนเมื่อ 24 พ.ค. 55
< ดูคำนิยมทั้งหมดของ miIkCiellyZs. +❤+ >

  เห็นด้วย 2 จาก 3 คน