เยียวยาได้ไหมเล่าเจ้าความรัก
ที่แตกกหักลงไปไร้เหตุผล
เพียงก้มหน้าร่ำไห้คล้ายจำนน
หลั่งน้ำตาความทุกข์ทนทุกหนทาง
คือทางที่มีรอยเท้าผู้จากไป
ความทรงจำรูปใดได้ทิ้งร้าง
พิศตะกอนความหอมหวานอันเจือจาง
ลิ้มรสอยู่เลือนรางแต่รวดร้าว
เมื่อน้ำตาบ่าไหลด้วยความรัก
ไสผลักหัวใจไม่บอกกล่าว
ตัดพ้อต่อตัวตนจนยืดยาว
โลกนี้ช่างกร้านกร้าวเสียกระไร
เยียวยาด้วยน้ำตาหรือความรัก
เคยตวงตักเจ้ารักนั้นจนหวั่นไหว
ทุกขอบเขตคือเหตุผลหรือกลใด
ที่ตอบได้คือหัวเราะเย้ยเยาะตน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น