คำโปรย
ก่อนหน้านี้เธอเปรียบดั่ง ‘หงส์’ ผู้เย่อหยิ่ง
แต่เมื่อถึงวันที่ ‘ปีกหัก’ ขึ้นมา
คนที่ยื่นมือมาช่วยกลับเป็นคนที่เธอดูแคลน!
ชีวิตของ 'รุจศยา' ราบรื่นราวโปรยด้วยกลีบกุหลาบมาตลอด
กำหนดแต่งงานก็ใกล้เข้ามาทุกที ความสุขสมหวังล้นปรี่ชัดเจนอยู่ตรงหน้า
หากไม่มีอุบัติเหตุร้ายแรงเกิดขึ้นกับมารดา!
หลังการสูญเสียเธอได้รู้ความลับดำมืดที่มารดาเก็บงำไว้ซึ่งหนักหนาเกินรับไหว
และเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล
ถ้าเลือกได้...เธอก็อยากจะขอตายตามไปเสียตรงนั้น
ระหว่างที่มืดแปดด้าน ไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปพึ่งใคร เพื่อนร่วมงานปากเสียอย่าง 'ทวิพัทธ์'
กลับก้าวเข้ามาอยู่เคียงข้าง คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจทุกอย่าง...
ดูจะทำเกินหน้าที่ 'เพื่อนร่วมงาน' ไปไกล
หญิงสาวไม่รู้ว่าคู่ปรับอย่างเขามาช่วยเธอทำไม แต่เขาเปรียบเสมือนแสงสว่างเดียวที่ปลายอุโมงค์
เป็นสิ่งเดียวที่เธอพอจะคว้าเอาไว้ได้ แม้ในใจจะมีแต่ความงุนงงสงสัย
คงมีแต่ผู้ชายจอมเจ้าเล่ห์คนนั้น... เขาคนเดียวที่ 'รู้ดี' ว่าทุกอย่างที่ทำ ทำไปเพื่ออะไร!
เรื่องนี้เขียนจบและเซ็นสัญญากับ สนพ. แล้ว
ดังนั้นจะโพสต์ไม่จบเรื่องนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^V
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น