คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : พิภพราชันย์ออนไลน์ :: กลับสู่โลกความจริง (2)
พิ ภ พ ร า ชั น ย์ • อ อ น ไ ล น์
ตอนที่ 4 กลับสู่โลกความจริง (2)
ภายในเกมเสมือนจริงแห่งนี้ถูกปรับเวลาให้แตกต่างกับเวลาแห่งความจริงออกเป็น 1ชั่วโมงในโลกแห่งความจริง เท่ากับหนึ่งวันของเกม ผู้เล่นไม่สามารถเล่นติดต่อกันได้เกิน 24 ชั่วโมงโลกแห่งความจริง เพราะระบบจะตัดออกเพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่ผู้เล่นเป็นเวลา 1 ชั่วโมงทันที
ส่วนระดับและทักษะต่างๆ หาได้จากการทำภารกิจและการสังหารสัตว์อสูร การต่อสู้และความเจ็บปวดจะเกิดขึ้นโดยผู้เล่นจะรู้สึกหนึ่งในสิบของความเจ็บปวดจริง อีกทั้งการเสียชีวิตของผู้เล่นจะลดระดับลงแต่ยังสามารถเกิดใหม่ที่จุดเริ่มต้นหรือจุดบันทึกได้
ส่วนเรื่องไอเท็ม ผู้เล่นสามารถซื้อได้ตามร้านค้าประจำเมือง การสังหารสัตว์อสูรหรือภารกิจ ไอเท็มบางอย่างยังเป็นความลับ แบ่งออกเป็นหลายระดับ ระดับต่ำสุดคือระดับ F และค่าเงินในเกม10,000G เท่ากับ 1Z
|
ระดับอาวุธ |
SSS |
SS |
S |
A |
B |
C |
D |
E |
F |
“คุณลุงหมอคะ ทำไมถึงต้องอธิบายเรื่องพวกนี้ให้ฉันฟังด้วยล่ะคะ”
นี่เป็นเรื่องที่เธอสงสัยมากๆ ทีเดียว เพราะสิ่งที่เธอต้องการคือการออกจากโลกคลื่นสมองแห่งนี้ต่างหาก ไม่ใช่มาเสียเวลานั่งฟังข้อมูลเกมพวกนี้
เมื่อได้ฟังคำถามของฉันแล้วคุณลุงหมอกลับยิ้มออกมาทันที
“เพราะนี่เป็นส่วนหนึ่งของการออกจากโลกคลื่นสมองยังไงล่ะคุณหนู เนื่องจากคุณหนูเข้ามายังทวีปราชันย์ด้วยกุญแจเนื้อเรื่องที่ทีมงานโปรแกรมเนื้อหาพิเศษขึ้น ดังนั้นเมื่อผ่านเข้ามาแล้วก็เกิดกรณีคล้ายคลึงกับเวลาที่ผู้เล่นใหม่ลงทะเบียน ดังนั้นคุณหนูจึงจำเป็นต้องลงทะเบียนเป็นผู้เล่นและเข้าไปสู่ในเกม เพื่อการออกจากเกมตามกติกาที่ระบบได้บัญญัติ”
“หมายความว่าฉันต้องเข้าไปในเกมอย่างนั้นเหรอคะ แล้ววิธีออกละคะต้องทำยังไงบ้าง”
“นั่นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แต่ค่อนข้างโหดร้ายอยู่สักหน่อย เพราะคุณหนูต้องตายหนึ่งครั้งด้วยน้ำมือของตัวเอง”
ฆ่าตัวตายอย่างนั้นเหรอ!!
“มันไม่ได้ตายจริงหรอกครับ แต่อาจจะรู้สึกเจ็บปวดบ้างเล็กน้อยแค่หนึ่งในสิบเท่านั้น”
อาจจะเป็นอย่างที่คุณลุงหมอว่า
ซีแนลขมวดคิ้วเข้าหากัน พลางนึกถึงความรู้สึกอึดอัดและความทรมานปานจะขาดใจตายตอนที่เธอพลัดตกลงไปในแม่น้ำในตอนนั้นและเป็นสาเหตุให้เธอกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่ในขณะนี้
ถ้าเทียบกับความรู้สึกแค่หนึ่งในสิบกับสิ่งที่เธอเคยพบเจอมา นับว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยจริงๆ นั่นแหละ
น่าแปลกเหลือเกินที่ตอนนี้เธอไม่ค่อยรู้สึกขลาดกลัวเมื่อพูดถึงความตาย อาจจะเป็นเพราะว่านี่เป็นแค่เกมๆ หนึ่ง เมื่อตายกี่ครั้งก็สามารถเริ่มใหม่ได้กระมัง เธอเลยไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับมันสักเท่าไหร่
“คุณหนูพร้อมที่จะทำภารกิจเพื่อกลับสู่โลกความจริงแล้วหรือยังครับ” คุณลุงหมอเอ่ยอย่างใจดีด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“พร้อมแล้วค่ะ” ซีแนลเอ่ยออกมาขณะที่ริมฝีปากเผยรอยยิ้มกว้างอย่างซาบซึ้งดีใจเป็นครั้งแรก
“ระบบเริ่มดำเนินการสู่ลงทะเบียนตัวละคร ผู้เล่นกรุณายืนยัน”
จู่ๆ ก็มีเสียงดังก้องขึ้นทำให้เธอหันไปมองขอความช่วยเหลือจากคุณลุงหมออีกครั้งหนึ่ง แต่เมื่อคุณลุงหมอพยักหน้า เธอจึงเอ่ยปากยืนยัน
“ยืนยันค่ะ”
“การยืนยันเสียงถูกต้อง เนื่องจากผู้เล่นได้ทำการบันทึกประวัติกับระบบและได้รับการสร้างตัวละครปรับแต่งเป็นไอดีพิเศษแล้ว จึงไม่สามารถปรับเปลี่ยนเลือกรูปแบบหน้าตารวมไปถึงการเปลี่ยนชื่อตัวละครใหม่ได้ ดังนั้นทางระบบขอดำเนินขั้นตอนต่อไป”
ไม่น่าเชื่อว่าเพียงแค่พริบตาเดียวที่เธอเอ่ยยืนยัน ร่างกายของเธอก็เปลี่ยนแปลงไปทันที รูปร่างส่วนสูงและหน้าตาของเธอเปลี่ยนแปลงกลับไปสู่เด็กสาววัยสิบหกผู้น่ารักครั้งที่เจอกับเซมีนอีกครั้งหนึ่ง
“ผู้เล่นกรุณายื่นมือมาข้างหน้าเพื่อรับนาฬิกาของระบบ”
ซีแนลยื่นมือออกไปด้วยท่าทางลังเล แต่เพียงครู่เดียวบนข้อมือของเธอก็ปรากฏกำไลสีขาวอันหนึ่ง พร้อมกับเสื้อผ้าของเธอที่เปลี่ยนไปเป็นเสื้อและกางเกงขายาวลักษณะเป็นผ้าฟางสีขาวธรรมดาพร้อมกับกระเป๋าสีดำใบเล็กๆ ที่คาดเฉียงอยู่ตรงเอวรูปร่างเก๋ไก๋
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้รับนาฬิกา ชุดเริ่มต้นและกระเป๋ามิติพกพาจากระบบ
เธอเอียงคอมองข้อมือตัวเองอย่างสำรวจพลางโต้แย้งในใจว่าไอ้กำไลบ้านี่มันเหมือนนาฬิกาตรงไหน
“ทางระบบได้ดำเนินการลงทะเบียนผู้เล่นเสร็จสิ้น ทางระบบจะยังไม่ทำการส่งตัวผู้เล่นเข้าสู่เกมเนื่องจากมีตัวแทนพิเศษจากทางระบบรับหน้าที่ต่อ”
เมื่อเสียงประกาศหยุดลงคุณลุงหมอก็ก้าวมาหาฉัน
“เอาล่ะคุณหนู พร้อมที่จะรับภารกิจฟื้นจากความตายแล้วหรือยัง ถ้าพร้อมแล้วกรุณาเอ่ยยืนยันด้วยครับ” คุณหมอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“ยืนยันค่ะ” ฉันพยักหน้าและส่งรอยยิ้มน้อยๆ กลับไป
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้รับภารกิจลับพิเศษ ฟื้นจากความตาย เงื่อนไขลับ กรุณาฆ่าตัวตายด้วยน้ำมือตัวเองหลังจากเข้าสู่เกมเรียบร้อยแล้ว
สิ้นเสียงจากทางระบบในมือก็ปรากฏมีดที่มีด้ามจับอันเล็กๆ ขนาดพอมืออันหนึ่ง
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้รับมีดภารกิจ มีดจะหายไปเมื่อผู้เล่นสังหารตัวเองจนภารกิจลุล่วง ขอให้โชคดีและสนุกกับเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ค่ะ
เธอพูดอะไรไม่ออกจริงๆ ขอให้สนุกกับการตายเนี่ยนะ? บอกได้คำเดียวว่ามันช่างเป็นคำอวยพรที่ได้ฟังแล้วช่างน่าคับแค้นใจสิ้นดี
“แล้วเจอกันข้างนอกที่โลกแห่งความจริงนะครับคุณหนู”
คุณลุงหมอหันมาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง หลังจากสิ้นเสียงพลันทุกอย่างก็รู้สึกวูบ
วาบ!
อ๊ากกก!!!
ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องแหลมดังลั่นสะท้านท้องฟ้า ทันทีที่ถูกเคลื่อนย้ายเข้าสู่เกมก็พบว่าตัวเองกำลังอยู่กลางอากาศเหนือพื้นดินเป็นระยะที่สูงมาก โดยไม่ทันได้ฟังว่าทางระบบจะปรับให้ผู้เล่นหยุดดิ่งและปลอดภัยก่อนถึงพื้นดินหนึ่งเมตร
ขออภัยค่ะ เนื่องจากผู้เล่นเป็นผู้เล่นพิเศษ ทางระบบจึงไม่สามารถส่งผู้เล่นไปยังจุดเริ่มต้นปกติได้ ทางระบบจึงสุ่มผู้เล่นไปยังจุดอื่น กรุณาเตรียมตัวลงสู่พื้นขอให้ผู้เล่นปลอดภัย
ร่างเล็กๆ ตกลงมาด้วยความเร็วสูงที่ไม่สามารถต้านแรงโน้มถ่วงได้ แต่สิ่งที่ซวยกว่านั้นคือเสียงระบบที่เตือนว่าไม่รู้ว่าตัวเองจะร่วงสู่จุดไหนต่างหาก และนั่นบางทีอาจจะหล่นลงไปในแม่น้ำ แต่ดูเหมือนความหวังอันน้อยนิดจะหายวับไปทันทีเพราะร่างกายเล็กๆ กำลังดิ่งสู่พื้นดินที่ไม่มีร่องรอยของแม่น้ำแม้แต่นิดเดียว เนื่องจากไม่ได้ฟังข้อมูลให้ชัดเจนแต่แรกว่าตัวละครจะหยุดดิ่งเองก่อนถึงพื้นหนึ่งเมตร ซีแนลจึงได้แต่แหกปากกรีดร้องไม่หยุด
ขณะที่เข้าใจผิดและเริ่มปลงว่าไหนๆ เสียตัวเองก็ต้องตาย พร้อมกับความซวยที่แม้จะต้องเกิดใหม่และฆ่าตัวตายซ้ำด้วยน้ำมือตัวเองอีกครั้งเพื่อให้ผ่านภารกิจ ดังนั้น เธอจึงขอตายอย่างมีศักดิ์ศรีหน่อยเถอะ
มือเรียวกำมีดที่ได้มาจากระบบแน่น ขณะเบิกตากว้างมองลงไปสู่เบื้องล่างราวกับนางพญา
ประกาศจากทางระบบ เนื่องจากกิจกรรมล่ามังกรที่จัดขึ้นได้เข้าสู่ 30นาทีสุดท้ายและเหลือผู้เล่นที่เหลือรอดชีวิตภายในพื้นที่จำนวน 1,536 คน อีกไม่ถึงสิบวินาทีมังกรจะเกิดอาการคลั่งพร้อมจะอาละวาดและเพิ่มระดับเป็น 95 ผู้เล่นที่เสียชีวิตในระยะเวลาหลังจากนี้จะลดระดับลง 10 เลเวล และรอเกิด 3 ชั่วโมง ขอให้ผู้เล่นทุกคนระวังตัวด้วยค่ะ
อะไรนะ?
เมื่อครู่นี้ซีแนลไม่แน่ใจว่าระบบประกาศอะไรเพราะได้ยินไม่ชัด แต่ดวงตาของเธอเบิกกว้างทันทีเมื่อเบื้องล่างมีสัตว์ยักษ์ตัวหนึ่งที่เหมือนมังกรกำลังอาละวาดพ่นไฟ และถูกล้อมไปด้วยผู้เล่นจำนวนมากที่พยายามใช้โซ่ล่ามขาและรุมทำร้ายมันจนมันไม่สามารถบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้
แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่น่าตกใจที่สุดสำหรับเธอคือการดิ่งตรงลงไปยังมังกรยักษ์ตัวนั้นพอดีนะสิ
อ๊ากกก!!!
เสียงหวีดร้องโหยหวนอันแสนดังเหลือคณาแผดร้องดังขึ้น จนผู้เล่นทุกคนชะงักและเงยหน้าขึ้นมอง แม้แต่มังกรยักษ์ก็ชะงักเช่นเดียวกัน แต่ไม่ทันที่ทุกคนจะได้เอ่ยปากหรือเอ่ยถามข้อสงสัย ร่างเล็กๆ ก็ร่วงดิ่งลงมายังจุดตำแหน่งของหัวมังกร โดยเจ้าตัวกำมีดในมือแน่นขณะหลับตาปี๋เพื่อรอรับแรงกระแทกหรือถูกมังกรอ้าปากเคี้ยวกลืนลงท้องจนร่างแหลกเหลว
ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความกลัว พลางคิดในใจว่าต้องตายแน่แท้ โดยไม่รู้เลยว่ามีดที่ถืออยู่ได้เสียบเข้าตรงอัญมณีอันเล็กๆ ที่หลบซ่อนตรงบริเวณหน้าผากของมังกรที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเข้าพอดี
เปรี้ยง!
ทันทีที่อัญมณีนั้นถูกทำลายลงด้วยแรงกระแทกของมีดที่พุ่งลงมาจากฟ้าด้วยแรงดึงดูดของโลก เจ้ามังกรยักษ์ก็ระเบิดกลายเป็นฝุ่นสีทองท่ามกลางความตกตะลึงของผู้เล่นจำนวนมากที่พยายามฆ่ามันมาหลายชั่วโมง
มังกรที่แสนจะตายยากตายเย็นสำหรับผู้เล่นทุกคน เพราะทุกๆ ครั้งที่เกิดบาดแผล หรือเสียบแทงตรงตำแหน่งต่างๆ แม้แต่ตรงจุดหัวใจ มังกรก็ไม่มีท่าทีว่าจะตายลงง่ายๆ อีกทั้งบาดแผลก็ค่อยๆ หายสนิทอย่างรวดเร็ว จนผู้เล่นหลายคนถอดใจล็อคเอาท์ออกจากเกมกันไปหลายราย เหลือเพียงกิลใหญ่ของเกมไม่กี่กิลที่ยังคงพยายามหาวิธีสังหารมัน
พูดง่ายๆ ว่าเจ้าตัวไม่รู้เลยว่าตัวเองช่างโชคดีแค่ไหนที่เผลอเอามีดภารกิจที่ได้มาเสียบมันเข้าตรงจุดตายเพียงจุดเดียวที่มีอยู่พอดิบพอดี
ขณะนี้ภารกิจล่ามังกรจบลงแล้ว ขอบคุณผู้เล่นทุกคนที่เข้าร่วมภารกิจนี้ค่ะ
เสียงทางระบบดังขึ้นท่ามกลางผู้เล่นที่ยังคงมีสีหน้าตกตะลึงไม่หาย
ขอแสดงความยินดี ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้ทำการ สังหารมังกรไฟจากกิจกรรมล่ามังกรประจำปี ระดับหัวหน้าอัศวิน เลเวล 95 ได้รับค่าประสบการณ์ 5,950,000 จุด ได้รับอัญมณีแห่งไฟศักดิ์สิทธิ์ 1 ชิ้น ได้รับดาบมังกรโลกันต์ ระดับ S 1 ชิ้น ได้รับเงิน 4,000,000Z เนื่องจากเงินที่ได้รับมีจำนวนมากจนไม่สามารถบรรจุในกระเป๋าได้ และผู้เล่นยังไม่ได้ทำการเปิดบัญชีธนาคาร ทางระบบจะทำการเปิดบัญชีให้กับผู้เล่นอัตโนมัติและหักค่าบริการ 20% ของเงินจำนวนทั้งหมดที่ได้จากภารกิจ
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน บรรลุเงื่อนไขการเลื่อนระดับ เลเวลเลื่อนขึ้นเป็น 52
ซีแนลหลับตาปี๋ และเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รับแรงกระแทกหรือบาดเจ็บใดๆ ลมหายใจร้อนที่เป่ารดอยู่บริเวณหูเป็นเหตุให้เธอค่อยๆ ลืมขึ้นตาอย่างช้าๆ และต้องตกตะลึงอีกครั้งเมื่อพบกว่าตัวเองตกอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคนซึ่งถูกอุ้มในท่าเจ้าหญิง บางทีคนๆ นี้มีความดวงซวยอยู่มากเพราะเธอหล่นลงมาจุดที่เขายืนอยู่พอดี และที่สำคัญเขาจ้องมองเธอด้วยสายตาคมกริบราวกับเหยี่ยวพร้อมทั้งส่งจิตสังหารให้เธอไม่หยุดจนร่างของเธอแทบจะพรุนเป็นรูได้เลยนะสิ
อีกฝ่ายแต่งกายด้วยเสื้อผ้าชุดดำขลิบทองที่สลักลวดลายงดงามไปทั้งตัว อีกทั้งความสูงและรูปร่างหน้าตาก็จัดว่าหล่อเอามากๆ ทีเดียว โดยเฉพาะผมสีดำที่ยาวมาถึงกลางหลังและนัยน์ตาเรียวคมกริบที่ทำให้ดูลึกลับและน่าเกรงขาม จากรูปร่างหน้าตาบ่งบอกว่าเขาคงอายุยี่สิบกว่าๆ ซึ่งต้องอายุมากกว่าเธอแน่นอน
“ขอบคุณมากนะพี่ชาย แฮะๆ”
ซีแนลส่งเสียงหัวเราะแห้งๆ พลางผละออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่ายแล้วยืนด้วยขาของตัวเองอย่างช้าๆ และเธอรู้สึกด้วยว่าเขากำลังโมโห เธอไม่รู้ว่าเขาโมโหเรื่องอะไร? แต่เดาว่าเป็นเรื่องที่เธอหล่นลงมาใส่เขาพอดี
“เธอเป็นใคร!! บังอาจมาแย่งมังกรของพวกเราได้ยังไงฮะ!!”
เสียงตวาดเบื้องหลังทำให้เธอต้องเอี้ยวหน้าไปมองด้วยความงุนงงสงสัย
ผู้ชายร่างสูงผมสั้นประบ่าสีน้ำตาลทอง หน้าตาหล่อเหลาคมคาย ท่าทางปราดเปรียวและใจร้อน อีกทั้งรูปร่างหน้าตาของเขาก็บ่งบอกว่าอายุยี่สิบกว่าๆ พอๆ กับคนที่ยืนอยู่ข้างเธอไม่มีผิด เขาแต่งกายด้วยชุดเกราะนักรบโบราณกำลังส่งสายตาดุดันให้เธออย่างเต็มที่
คนพวกนี้โกรธเธอเรื่องอะไร!?
เธอยังคงรู้สึกสับสนและสงสัยเนื่องจากไม่มีใครเอ่ยกล่าวถึงสาเหตุ
“สาวน้อยคนนั้นต้องถูกหัวหน้ากิลอันดับหนึ่งและอันดับสองอย่างกิลจิ้งจอกเพลิงกับกิลพิฆาตราชันย์ฆ่าเอาแน่ๆ” ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมทั้งเรียกเสียงฮือฮา
“ไม่ใช่แค่หัวหน้ากิลข้าคนเดียวหรอกที่จะฆ่าเธอ ไม่เห็นเหรอหัวหน้ากิลของเอ็งก็ทำท่าว่าจะฆ่าเธอพอๆ กันนั่นแหละ” เสียงของสมาชิกกิลอันดับหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ให้ตายเถอะ ใครใช้ให้เธอมาตัดหน้าแย่งฆ่ามังกรที่กิลเราช่วยกันวางแผนล้อมล่ากันมาแทบตายอย่างนี้ล่ะ” สมาชิกกิลอีกคนส่งเสียงสมทบ
“นั่นสิ กิลดังทั้งห้ากิลของทวีปหลักอุตส่าห์ร่วมลงประลองฝีมือกันเพื่อคัดเลือกกิลที่มีสิทธิ์ในมังกรตัวนี้จนเหลือเพียงแค่สองกิลสุดท้ายเท่านั้น หัวหน้ากิลข้าคงไม่มีทางปล่อยให้ใครชุบมือเปิบไปได้ง่ายๆ แน่” สมาชิกกิลอันดับสองก็ส่งเสียงดังอย่างไม่น้อยหน้า
หลังจากนั้นซีแนลก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบที่ดังขึ้นไม่หยุด
ถ้าเอ่ยถึงมังกรตัวยักษ์เมื่อครู่ เธอเองก็ได้ยินเสียงจากทางระบบเตือนบอกเหมือนกันว่าเธอเป็นคนสังหารมันลงได้ แม้จะเลือนลางและยังไม่ได้นึกทบทวนว่าเธอสังหารลงด้วยวิธีไหนก็ตาม
แต่ทันทีที่หันไปมองบุคคลทั้งสองที่ถูกกล่าวถึงเมื่อครู่ว่าเป็นหัวหน้าของสองกิลที่มีสิทธิ์ สีหน้าของพวกเขาในตอนนี้ตอนนี้เหมือนกำลังอยากจะฆ่าเธอไม่ต่างจากที่คนอื่นกล่าวมาจริงๆ
ซีแนลยืนอึ้งขณะมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าเหวอๆ และทำอะไรไม่ถูก
สีหน้าของเธอค่อยๆ ขาวซีดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้ยินเสียงกระซิบจากผู้เล่นคนอื่นหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ อย่างอื้ออึง หรือแม้แต่มีการพนันเกิดขึ้นด้วยว่าเธอจะตายแบบไหนและจากฝีมือของใคร
ฮือๆ ทำไมเธอต้องโชคร้ายอะไรอย่างนี้ด้วย!
เธอรู้สึกตอนนี้เองว่าเกมนี้เหมือนจริงจนรู้สึกขนลุกสุดๆ ไปเลย
“พี่ชายทั้งสอง ฉันขอโทษนะที่บังเอิญไปฆ่ามังกรตัวนั้น ความจริงแล้วฉันไม่ได้ตั้งใจจะฆ่ามันเลยจริงๆ ทุกอย่างล้วนแต่เป็นอุบัติเหตุเท่านั้น ขอร้องล่ะอย่าฆ่าฉันเลยนะ”
จะไม่ให้เธอพูดอย่างนี้ออกไปได้ยังไง ในเมื่อท่าทางของพวกเขาน่ากลัวเหมือนตอนคาเธอร์พี่ชายของเธอโมโหโกรธเกรี้ยวไม่มีผิด บอกตามตรงว่าเห็นเพียงหน้ายักษ์ของผู้ชายสองคนนี้เธอก็รู้สึกฝันหนีดีฝ่อไปหมด
แม้แต่ในโลกแห่งความจริงเองก็เถอะ เธอเคยพบเจอแต่พวกอันธพาลนิสัยห่ามๆ ยังไม่เคยเจอใครที่น่ากลัวและมีจิตสังหารรุนแรงเท่าคนพวกนี้เลย
ถึงนี่จะไม่ใช่โลกจริงๆ แต่เธอคิดว่าตัวเองกำลังเล่นอยู่กับบุคคลที่อันตรายมากทีเดียว ที่ได้ฟังเสียงซุบซิบนินทาจากคนอื่นๆ บ่งบอกว่าพวกเขาเป็นถึงหัวหน้ากิลที่มีชื่อเสียง ที่สำคัญดูเหมือนพวกเขาจะมีระดับสูงอีกต่างหาก อีกทั้งมีความเป็นผู้นำมากกว่าเธอไม่รู้ตั้งกี่เท่า แม้จะเป็นโลกไหนก็ล้วนมีสังคมเดิมๆ ให้เห็นอยู่ประจำ นั่นก็คือพวกคนกลุ่มข้างมากมักจะได้เปรียบ แค่นี้ก็เป็นเหตุผลมากพอที่บอกว่าเธอแพ้ยับเยินแล้ว
และเธอก็ไม่อยากเป็นศัตรูกับใครถ้าหากไม่มีความจำเป็น ต่อให้เธอต้องถูกฆ่าจริงๆ และเกมนี้จะเจ็บแค่หนึ่งในสิบก็เถอะ แต่เธอก็ไม่ได้อยากตายหลายครั้งสักหน่อย ไหนๆ ก็อุตส่าห์รอดตายแบบปาฏิหาริย์ที่ไม่รู้ว่าชาตินี้จะขึ้นเกิดขึ้นได้กี่ครั้ง อย่างไรเสีย เธอขอตายด้วยมือตัวเองเพียงครั้งเดียวเจ็บครั้งเดียวก็พอ
“นี่พี่ชายทั้งสอง ถ้าเป็นของที่ได้จากมังกรตัวนั้นแล้วละก็ ฉันยกให้หมดเลยไม่มีปัญหา”
ซีแนลรีบสำรวจตัวเองโดยการลูบคลำของจากในกระเป๋ามิติพกพาที่คาดตรงเอว แล้วล้วงออกมาหยิบยื่นยัดสิ่งของใส่มือพวกเขาทั้งสองคนอย่างรีบร้อนสุดชีวิตแบบส่งๆ โดยไม่แม้แต่จะสนใจว่าสิ่งของเหล่านั้นคืออะไร เพราะกลัวว่าหากชักช้ากว่านี้ประเดี๋ยวพวกเขาจะเปลี่ยนใจฆ่าเธอกันซะก่อน
ตอนแรกเธอไม่รู้หรอกว่าของที่ได้จากระบบไปอยู่ที่ไหน แต่ด้วยความกลัวเธอจึงล้วงๆ คลำๆ เข้าไปสำรวจในกระเป๋ามิติพกพาใบเล็กแล้วบังเอิญพบมันเข้าพอดี
ทันทีที่เธอยัดของสองอย่างใส่มือพวกเขาคนละข้าง ทั้งสองคนก็แสดงท่าทางชะงักและตกใจไม่เว้นแม้แต่คนอื่นๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์
ดูเหมือนทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบทันที
อะไรกัน! หรือว่านี่ยังไม่พออีก
เธอจึงเดาเอาว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะเรื่องค่าประสบการณ์กับเงินจำนวนมากที่เธอได้รับมาด้วย แต่เธอล้วงควักจนหมดกระเป๋าแล้วก็ไม่รู้ว่าเงินพวกนั้นมันอยู่ที่ไหน
อ้อใช่แล้ว จำได้ว่าระบบบอกว่าอยู่ในบัญชีธนาคารอะไรสักอย่างนี่ล่ะ เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอไม่มีอะไรหลงเหลือจะหยิบยื่นให้พวกเขาได้อีก อีกทั้งยังรับประกันไม่ได้ด้วยว่าพวกเขาจะปล่อยเธอไปหรือเปล่า ที่สำคัญเธอยังมีภารกิจสำคัญมากที่ต้องทำด้วย เธอไม่อยากเป็นศัตรูกับใครและอยากออกไปจากโลกคลื่นสมองแห่งนี้ให้เร็วที่สุด
ไม่ทันที่ใครจะได้เอ่ยปากพูดอะไร ซีแนลก็ใช้มีดที่ได้รับจากภารกิจที่ถืออยู่ในมืออีกข้างยกขึ้นเสียบแทงลงบนหน้าอกตัวเองตรงตำแหน่งหัวใจอย่างสุดแรง เธอทรุดลงและกระอักเลือดออกมาคำโตขณะนึกบ่นต่อว่าตาลุงหมอในใจ
ไหนตาลุงหมอนั่นบอกว่าเจ็บนิดเดียวไงฟะ!? แต่นี่มันโคตรเจ็บสุดๆ เลยอ่ะ
เธอเอากำปั้นที่ยังหลงเหลือแรงเล็กน้อยทุบลงพื้นไปทีหนึ่งด้วยความโมโหและอยากร้องไห้ออกมาซะให้รู้แล้วรู้รอด
ภารกิจลับพิเศษฟื้นจากความตายเสร็จสิ้น เงื่อนไขลับ ฆ่าตัวตายด้วยน้ำมือตัวเองทำงาน มีดจากภารกิจจะหายไป เนื่องจากผู้เล่นเสียชีวิตด้วยเงื่อนไขลับ ระดับเลเวลทั้งหมดถูกลดลงเหลือพื้นฐานระดับ 1
ผู้เล่นได้รับโบนัสพิเศษ ในการสุ่มพบเหตุการณ์พิเศษ สถานที่พิเศษ และภารกิจพิเศษ เพิ่มขึ้น 80% เป็นเวลา 45 วัน เริ่มนับเวลาเมื่อล็อคอินเข้าเกม อีกครั้ง *ทักษะโบนัสพิเศษจะติดตัวละครโดยไม่ทำการแสดงผลบนหน้าจอสถานะ
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ล็อคเอาท์ออกจากเกมอัตโนมัติ ยินดีต้อนรับสู่โลกความจริงค่ะ
เพียงแค่พริบตาเดียวร่างของเธอก็กลายเป็นแสงสีขาวหายไป ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้เล่นกิลใหญ่ทั้งสองและผู้เล่นส่วนใหญ่ที่เห็นเหตุการณ์
เรื่องราวความกล้าหาญของเด็กสาวผมสีทองดวงตาสีเลือดถูกกล่าวขานจนสะเทือนเลื่อนลั่นในวันเดียว โดยเจ้าตัวไม่รู้เลยว่าหลังจากเหตุการณ์นั้นหัวหน้าทั้งสองกิลใหญ่ก็ประกาศตามหาตัวเธออย่างหนัก และส่งคนในกิลไปดักรอตามจุดเกิดตามเมืองต่างๆ แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะพบ ราวกับเด็กสาวคนนั้นได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ทว่าชื่อเสียงของเธอยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและผู้คนยังเล่าลือกันปากต่อปากเรื่อยๆ คล้ายกับเป็นตำนานบทหนึ่งที่มีผู้เล่นตัวเล็กๆ กล้ายืนหยัดท้าทายอำนาจกิลใหญ่ของเกม จนได้รับฉายาที่เจ้าตัวไม่รู้อิโหน่อิเหน่ว่า “สาวน้อยผู้สยบมังกร”
To be continue…
ความคิดเห็น