ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พิภพราชันย์ออนไลน์ [Online]

    ลำดับตอนที่ #8 : พิภพราชันย์ออนไลน์ :: กลับสู่โลกความจริง (1)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.47K
      55
      14 พ.ค. 57






    พิ ภ พ ร า ชั น ย์ • อ อ น ไ ล น์








    ตอนที่ 4 กลับสู่โลกความจริง (1)

     

     

     

     

    ไม่นานหลังจากที่ทำลายลูกแก้วจนแตกละเอียดคามือแล้ว แสงสว่างวาบก็สะท้อนเจิดจ้าจนไม่สามารถลืมตาได้

     

     

     

     

    ชั่วครู่ผ่านไปซีแนลยังคงรู้สึกเหมือนว่าตัวเองอยู่ที่เดิมและไม่ได้เคลื่อนย้ายไปไหนเธอจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้น แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ในห้องสีขาวประหลาดแทน แถมร่างกายของเธอก็กลับคืนสู่สภาพเด็กสาววัยสิบแปดปกติดีแล้วด้วย นอกจากนั้นยังเป็นร่างกายเดิมตอนอยู่นิวยอร์ก ไม่ได้มีผมสีทองยาวสลวยถึงเข่า หรือแม้แต่รูปหน้าและมือเรียวก็กลับมาเหมือนเดิม

     

     

     

     

    ที่สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกันแน่!?

     

     

     

     

    หากที่นี่ไม่ได้เป็นเพียงห้องสีขาว แต่ทุกๆ ที่ล้วนเป็นสีขาวว่างเปล่าสุดลูกหูลูกตาไปหมด

     

     

     

     

    บอกตามตรงว่าเธอไม่ชอบสถานที่แห่งนี้เลย จำได้ว่าครั้งก่อนเธอเพิ่งหลุดพ้นจากความมืดอันแสนน่ากลัวนั้นมาได้แท้ๆ จะให้มาติดอยู่ในสีขาวอันว่างเปล่าอีกครั้งเธอไม่ยอมด้วยหรอกนะ

     

     

     

     

    “สวัสดีครับคุณหนู”

     

     

     

     

    ซีแนลสะดุ้งตกใจก่อนจะหันขวับไปมองตามเสียงร้องทักของใครคนหนึ่ง

     

     

     

     

    “คุณหมอ! ชุดแบบนั้นเป็นคุณหมอแน่ๆ” เธอหลุดปากออกมาเสียงดังพร้อมดวงตาที่เบิกกว้างอย่างตกใจ

     

     

     

     

    เบื้องหน้าของเธอคือชายหนุ่มวัยกลางคนคนหนึ่งซึ่งอยู่ในชุดกาวน์สีขาว เครื่องแบบอันเป็นเอกลักษณ์ของหมอในโลกเดิมของเธอ

     

     

     

     

    ไม่ผิดแน่! แต่มันเกิดอะไรขึ้นล่ะ

     

     

     

     

    เธอควรจะเข้าไปในพิภพราชันย์แล้วพบกับสัตว์หรือปีศาจร้ายแทนที่จะพบใครสักคนที่แต่งตัวเหมือนคนปกติซึ่งอยู่ในโลกเดิมของเธอไม่ใช่เหรอ

     

     

     

     

    “ต้องขอโทษด้วยหากทำให้คุณหนูต้องตกใจ ผมชื่อ ดร.วิลเลียม ชาน เป็นแพทย์ที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการรักษาผู้ป่วยที่มีปัญหาเกี่ยวกับสมองโดยเครื่องจูนสมองผ่านเครื่องเกมเสมือนจริงสาขาประเทศไทย ซึ่งชื่อว่า เกมพิภพราชันย์ออนไลน์

     

     

     

     

    “ว่ายังไงนะ!!” เสียงร้องตกใจหลุดออกจากริมฝีปากบางทันทีที่ได้ยินคำกล่าวนั้น

     

     

     

     

    นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!

     

     

     

     

    โอ๊ย! สิ่งที่ตาลุงหมอนี่พูดมันทำให้เธอรู้สึกงงไปหมดแล้ว

     

     

     

     

    “เอาล่ะผมว่าพวกเราควรมานั่งพักตรงนี้ก่อน เพราะผมคงต้องอธิบายให้คุณฟังยาวมากเลยทีเดียวกว่าคุณจะเข้าใจ”

     

     

     

     

    ตอนนี้ซีแนลพบว่าสถานที่ๆ เธอยืนอยู่เมื่อครู่ได้เปลี่ยนจากสีขาวอันว่างเปล่ากลายเป็นห้องนั่งเล่นที่มีโต๊ะ ทีวี และโซฟา ไปเสียแล้ว

     

     

     

     

    แปลกประหลาด! ทุกอย่างรอบตัวที่เปลี่ยนแปลงได้ปุบปับช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน

     

     

     

     

    ทันทีที่เธอนั่งลงด้วยความลังเลและสงสัย ดร.วิลเลียมก็เริ่มเอ่ยปากพูดขึ้นมาทันที

     

     

     

     

    “ผมคิดว่าตอนนี้คุณยังคงสับสนและรู้สึกประหลาดใจอยู่มาก เพราะฉะนั้นผมจึงขอให้คุณเงียบและตั้งใจฟังสิ่งที่ผมจะเริ่มอธิบายต่อไปนี้ให้ดี”

     

     

     

     

    ซีแนลพยายามรวมสติและระงับอารมณ์ตกใจก่อนจะพยักหน้าตกลงด้วยท่าทีสงบทั้งที่ในใจเต้นรัวไม่เป็นส่ำ

     

     

     

     

    “อย่างแรกคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ที่ผมเพิ่งพูดไป เกมออนไลน์เสมือนจริงเป็นเกมที่ฮิตและแพร่หลายกันมาประมาณเจ็ดปีแล้วทั้งในอเมริกาและหลายๆ ประเทศทั่วโลก หลังๆ สี่ห้าปีมานี้ มีหลายบริษัทยักษ์ใหญ่ได้นำเสนอและผลิตเกมเสมือนจริงออกมาสู่สายตาประชาชนหลายเกมด้วยกัน แต่ปัจจุบันมีอยู่เพียงไม่ถึงสองเกมเท่านั้นที่ได้ร่วมมือกับโรงพยาบาลซึ่งได้ใช้เครื่องเกมที่มีลักษณะคล้ายกับเครื่องจูนสมองกระตุ้นคลื่นสมองเพื่อรักษาผู้ป่วย เพราะฉะนั้นผมจึงขอเรียนให้ทราบว่าคุณเองก็เป็นผู้ป่วยคนหนึ่งด้วยเหมือนกัน”

     

     

     

     

    ผู้ป่วย!

     

     

     

     

    ทุกอย่างพลันตกอยู่ในความเงียบครู่ใหญ่

     

     

     

     

    “คะ... คุณหมอบอกว่าฉันเป็นผู้ป่วยอย่างนั้นเหรอ” ซีแนลเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ขณะเอ่ยถามคุณลุงหมอตรงหน้าเสียงสั่น

     

     

     

     

    “ครับ หมอหวังว่าคุณยังจำมันได้ เพราะคุณเป็นผู้ป่วยที่ประสบอุบัติเหตุจากการช่วยเหลือเด็กจมน้ำ”

     

     

     

     

    ตอนนี้มือทั้งสองข้างของซีแนลเย็นเฉียบ มันเริ่มสั่นและเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

     

     

     

     

    เธอจำเหตุการณ์ทุกอย่างในวันนั้นได้ดี และไม่คิดมาก่อนว่าความใจร้อนวู่วามไม่คิดหน้าคิดหลังจะทำให้เหตุการณ์เลยเถิดมาถึงขนาดนี้

     

     

     

     

    คุณหมอส่งสายตาเห็นใจและรอยยิ้มอ่อนโยนขณะเอื้อมมือมาลูบหัวปลอบเธออย่างระคนเอ็นดู

     

     

     

     

    มีเพียงใบหน้าของซีแนลเท่านั้นที่กำลังซีดเผือดไร้สีเลือดทุกขณะ

     

     

     

     

    สิ่งที่ทำให้เธอตกตะลึงนั้นไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอเป็นผู้ป่วย หรือกำลังรู้สึกผิดหวังที่ดูเหมือนว่าชีวิตใหม่ในอีกโลกหนึ่งที่เธอเพิ่งค้นพบพังทลายลง แต่มันเป็นเพราะว่าเธอกำลังจะต้องกลายเป็นคนที่มีหนี้สินท่วมตัวต่างหากล่ะ

     

     

     

     

    เธอเองก็เคยได้ยินเรื่องเกมเสมือนจริงมาอยู่บ้างเหมือนกัน ว่ากันว่ามันเป็นเกมที่ผู้เล่นได้เข้าไปอยู่ในโลกที่เหนือจินตนาการ ถ้าให้เดามันคงคล้ายๆ กับเหตุการณ์ประหลาดที่เธอเพิ่งพบเจอก่อนหน้านี้กระมัง สรุปว่าทุกๆ คนที่เธอพบเจอล้วนแต่เป็นตัวละครและเรื่องราวที่ไม่เป็นจริงอย่างนั้นเหรอ

     

     

     

     

    ซีแนลถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าสลด ภายในใจรู้สึกหดหู่ระคนผิดหวังอย่างอธิบายไม่ถูก และที่สำคัญดูเหมือนว่าเกมเสมือนจริงพวกนี้ในอเมริกาจะฮิตกันมาก โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่นในนิวยอร์กมักจะเอ่ยถึงเกมชนิดนี้อยู่บ่อยๆ แต่นั่นก็เฉพาะคนที่มีเงินเท่านั้น สำหรับเด็กกำพร้ายากจนที่ขัดสนเงินทองอย่างเธอจะไปมีปัญญาที่ไหน ที่สำคัญเกมพวกนี้ก็ไม่ได้เปิดบริการตามร้านเกมทั่วไปด้วย ซึ่งนั่นก็หมายความว่าหากใครต้องการเล่น จะต้องเสียเงินซื้อเครื่องเล่นเกมโดยตรง

     

     

     

     

    สาบานได้ว่าตอนนี้เธอรู้สึกแย่สุดๆ เลยทีเดียว

     

     

     

     

    เพราะเธอกำลังเป็นหนี้!

     

     

     

     

    เป็นหนี้!

     

     

     

     

    เป็นหนี้ท่วมตัว!!

     

     

     

     

    แค่สองคำนี้ผุดขึ้นมาในหัว มันก็ทำให้เธอถึงกับเครียดเลยทีเดียว เป็นแบบนี้แล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนไปชดใช้ค่ารักษากันล่ะ แค่ทำงานพิเศษก็แทบไม่พอจ่ายค่าเช่าห้องและค่าอาหารในแต่ละวันด้วยซ้ำ

     

     

     

     

    นี่มันเป็นความซวยอะไรของเธอกันเนี่ย

     

     

     

     

    ซีแนลยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากุมหัวราวกับคนที่คิดไม่ตก

     

     

     

     

    “คุณหนูครับ หมอต้องขอโทษด้วยถ้าหากคำพูดของหมอทำให้คุณหนูกระทบกระเทือนใจและรู้สึกเครียด”

     

     

     

     

    “มากๆ เลยล่ะค่ะ” ซีแนลพยักหน้าตอบขณะก้มมองโต๊ะด้วยสีหน้าที่สลด

     

     

     

     

    “แต่หมอมีเรื่องหนึ่งต้องเรียนให้ทราบว่า หลังจากที่คุณหนูได้ทำการช่วยเหลือหนูน้อยคนหนึ่งที่จมน้ำแล้ว สมองของคุณหนูก็ได้รับการกระแทกและกระทบกระเทือนอย่างหนักจนกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา”

     

     

     

     

    “เจ้าหญิงนิทรา!!!” ซีแนลผุดลุกขึ้นยืนแล้วตะโกนออกมาเสียงดัง

     

     

     

     

    มันเรื่องโชคร้ายอะไรของเธออีกละเนี่ย แค่เมื่อครู่นี้มันยังไม่พอใช่มั้ย

     

     

     

     

    โอ๊ย! เธออยากร้องไห้เหลือเกิน

     

     

     

     

    “ใจเย็นๆ แล้วนั่งลงก่อนเถอะครับ”

     

     

     

     

    เธอค่อยๆ ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ตามที่คุณลุงหมอว่าด้วยท่าทางหมดแรง

     

     

     

     

    “แล้วเด็กที่ฉันช่วยคนนั้นปลอดภัยหรือเปล่าคะ” ซีแนลเงยหน้าถามคุณลงหมอเล็กน้อย และมันทำให้เธอรู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังยิ้ม

     

     

     

     

     “หนูน้อยคนนั้นเธอปลอดภัยดีครับ และบังเอิญว่าเขาเป็นหลานชายของแพทย์ที่มีชื่อเสียงของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในนิวยอร์ก เขาจึงได้ส่งตัวคุณไปรักษากับเพื่อนที่รู้จักในโรงพยาบาลที่เชี่ยวชาญเกี่ยวการกระตุ้นสมอง ซึ่งจับมือร่วมกับเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ที่กำลังโด่งดังอยู่ในขณะนี้” คุณหมอเล่าขณะริมฝีปากยังยิ้มไม่หุบ

     

     

     

     

     

    มีอะไรให้น่าดีใจกัน!

     

     

     

     

    เธอกำลังกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรานะ และด้วยความหลักแหลมหัวไวของเธอมันแทบทำให้เธอสะดุ้งอีกครั้ง เพราะเดาได้ไม่ยากเลยว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ในเกมหรือโลกคลื่นสมองที่ตาลุงหมอนี่เล่ามาแน่ๆ

     

     

     

     

    “อย่างนั้นหมายความว่าตลอดที่ผ่านมาเรื่องต่างๆ ที่ฉันพบเจอล้วนเกิดขึ้นภายในเกมซึ่งไม่ใช่โลกแห่งความจริงใช่มั้ยคะ ไม่มีเรื่องไหนเป็นจริงเลยใช่มั้ยคะ” ซีแนลถามออกไปทั้งที่แน่ใจเกือบร้อยเปอร์เซ็นว่าคงเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

     

     

     

     

    “ถูกต้องครับ เรื่องราวและทุกคนที่คุณหนูค้นพบล้วนเป็นตัวละครที่ทีมงานได้สร้างโปรแกรมเหตุการณ์ต่างๆ ขึ้นมาเพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยโดยเฉพาะ และรวมไปถึงหนูน้อยเซมีน ซึ่งเป็นAI อัจฉริยะที่ค้นพบติดตามและทำหน้าที่รักษาพยาบาลฟื้นฟูจิตใจของผู้ป่วยเบื้องต้นรวมไปถึงการให้ข้อมูลต่างๆ เพื่อกล่อมเกลาจิตใจผู้ป่วยให้เบิกบานด้วย”

     

     

     

     

    เซมีนเป็นแค่โปรแกรมหรอกเหรอเนี่ย

     

     

     

     

    เฮ้อ น่าเสียดายจริงๆ นั่นนะสิ โลกจริงๆ มันจะหลงเหลือคนดีๆ แบบนั้นอยู่ได้ยังไงกันล่ะ

     

     

     

     

    “งั้นขอถามอีกนิดหนึ่งได้หรือเปล่าคะว่า AI ที่คุณลุงหมอว่ามาหมายถึงอะไร ทำไมถึงได้ดูเหมือนเป็นคนปกติจริงๆ จนแยกไม่ออกเลยล่ะคะ” เธอเอ่ยถามขณะเริ่มทำใจและยอมรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้กลายๆ

     

     

     

     

    “เอไอ คือ Artificial Intelligence หรือที่เรียกกันว่าปัญญาประดิษฐ์ เป็นความฉลาดเทียมที่สร้างขึ้นให้กับสิ่งที่ไม่มีชีวิต มันเป็นสาขาหนึ่งในด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์และวิศวกรรม รวมไปถึงด้านจิตวิทยา ปรัชญา และชีววิทยา ซึ่งสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการคิด การกระทำ การปรับตัว และการให้เหตุผล พูดง่ายๆ ว่าเอไออัจฉริยะบางตัวมันสามารถคิดได้เองอย่างเช่นที่คุณหนูพบเจอนั่นแหละครับ”

     

     

     

     

    “พบได้แค่ในเกมเท่านั้นสินะ” เธอพึมพำกับตัวเองแต่ไม่วายอีกฝ่ายจะได้ยิน

     

     

     

     

    “ใช่ครับ”

     

     

     

     

    “น่าเสียดายจริงๆ นะคะที่ทุกอย่างเป็นแค่โปรแกรมส่วนหนึ่งของเกม ทั้งไอ้เรื่องเผ่าพันธุ์ ดินแดนต่างๆ” เธอบ่นด้วยน้ำเสียงเศร้านิดๆ เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้เธอรู้สึกสนุกอยู่เลย โดยเฉพาะเรื่องพี่ชายที่เธอเพิ่งแต่งตั้งให้เขาเป็นคนโปรด

     

     

     

     

    “ดูเหมือนว่าคุณหนูจะเริ่มเข้าใจได้มากขึ้นแล้ว และคงพร้อมจะรับฟังสิ่งที่หมอจะพูดต่อไปแล้ว ดังนั้นหมอจึงขออนุญาตอธิบายต่อเลยนะครับ”

     

     

     

     

    “ค่ะ”

     

     

     

     

    “อย่างแรกหมอต้องขอแสดงความยินดีกับคุณหนูด้วย”

     

     

     

     

    “ยินดีเรื่องอะไรกันคะ”

     

     

     

     

    เธอไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไรน่ายินดีเลยสักนิด ทั้งหนี้สิน และสิ่งต่างๆ ที่ล้วนไม่ใช่เรื่องจริง

     

     

     

     

    “หลังจากที่แพทย์ได้ส่งคุณหนูมายังโรงพยาบาลที่ทำงานร่วมกับเกมพิภพราชันย์แห่งนี้แล้ว ทางทีมแพทย์ได้ตรวจพบว่าคุณหนูมีดีเอ็นเอที่ใกล้เคียงกับผู้เล่นของเกมซึ่งเปิดสาขาอยู่ที่ประเทศไทย”

     

     

     

     

    “ประเทศไทย!? หมายถึง Thailand ประเทศที่อยู่ในแถบภูมิภาคเอเชียนั่นนะเหรอคะ” เธอเบิกตากว้างอย่างตกใจ ดีนะที่ตอนสมัยเรียนเธอเป็นคนขยัน และด้วยความที่ต้องแข่งขันแก่งแย่งทุนการศึกษากับนักเรียนคนอื่นๆ จึงทำให้เธอเรียนรู้และฝึกพูดได้ถึงแปดภาษา ซึ่งมีภาษาไทยรวมอยู่ในนั้นด้วย แต่ทว่าภาษาไทยของเธอมันแย่สุดๆ เลยล่ะ

     

     

     

     

    “ดีเอ็นเอใกล้เคียงกัน!? คุณลุงหมอหมายความว่ายังไง”

     

     

     

     

    “เนื่องจากประวัติของคุณหนูระบุว่าเป็นเด็กกำพร้าและไม่มีญาติที่ไหนเลย ทางโรงพยาบาลจึงได้ส่งข้อมูลและสอบถามไปยังผู้เล่นที่อยู่สาขาประเทศไทย จึงได้ทราบว่าพวกเขาเป็นเครือญาติ และคุณหนูเป็นน้องสาวที่หายสาบสูญไปเมื่อสิบแปดปีก่อน ดังนั้นทางโรงพยาบาลในนิวยอร์กจึงได้ส่งตัวของคุณหนูมารักษาที่โรงพยาบาลในสาขาประเทศไทย”

     

     

     

     

    เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อครู่นี้คุณหมอเพิ่งบอกว่า...

     

     

     

     

    “ญาติ!! น้องสาว!!

     

     

     

     

    ซีแนลยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดปากตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ พร้อมกับตัวแข็งทื่อไปในทันที เธอรู้สึกว่าตัวสั่นไปหมด หมายความว่านี่เป็นเรื่องจริง เธอไม่ใช่เด็กกำพร้าเพียงตัวคนเดียว และไม่ได้เป็นเด็กที่ถูกทิ้งไว้ในโรงพยาบาล

     

     

     

     

    ให้ตายสิ ตอนนี้น้ำตาของเธอเหมือนจะไหลออกมาจริงๆ

     

     

     

     

    “หมอขอแสดงความยินดีกับพวกเขาและคุณหนูด้วยที่ได้พบกับญาติที่หายไป ทั้งนี้ทั้งนั้นตอนนี้คุณหนูก็เพิ่งได้พบกับพี่ชายของคุณหนูไปแล้วด้วย”

     

     

     

     

    “พี่ชาย!? เอ๊ะ อย่าบอกนะคะว่าเป็นคาเธอร์!!

     

     

     

     

    “ใช่ครับ เนื่องจากเขาเป็นผู้เล่นคนหนึ่งของเกมและเป็นญาติของผู้ป่วยที่ทางโรงพยาบาลและทีมงานได้ติดต่อไป เพื่อขอความร่วมมือเข้ามาช่วยเหลือเมื่อทางเอไอได้ค้นพบคุณหนูหลังจากการฟื้นคืนสติ แต่ทว่าเนื่องจากทีมงานของระบบได้ใส่โปรแกรมและเนื้อหาพิเศษที่ช่วยในการฟื้นฟูรักษาจิตใจของผู้ป่วยจึงต้องใช้เวลาพอสมควร

     

     

     

    ดังนั้นเขาจึงต้องทำหน้าที่ตามที่ระบบกำหนดทุกขั้นตอน ทั้งการพูดคุยกับคุณหนูตามเนื้อหาที่ถูกบังคับตามที่ถูกโปรแกรม และไม่สามารถอธิบายเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติส่วนตัวและเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกความจริง เพราะมันอาจส่งผลให้คลื่นสมองของคุณหนูเสี่ยงต่อผลกระทบที่คาดไม่ถึง” อีกฝ่ายเว้นจังหวะครู่หนึ่งแล้วอธิบายต่ออย่างรวดเร็ว

     

     

     

     

    “นอกจากเนื้อเรื่องที่ระบบกำหนดให้ พื้นฐานของโปรแกรมที่ออกแบบทั้งหมด นับว่าเขาเป็นคนที่สามารถจดจำเนื้อหาและทำตามกฏระเบียบข้อบังคับได้อย่างเคร่งครัด รวมไปถึงการอยู่ในเกมได้เพียงไม่นาน เพราะทางระบบบังคับให้ผู้เล่นในโลกแห่งความจริงอยู่ในเนื้อหาได้เพียงแค่ไม่เกินสามสิบนาที เพราะหากช้ากว่านั้น ข้อมูลทั้งหมดเขาที่เคยมีในเกมพิภพราชันย์จะถูกลบออกไปจนเหลือระดับพื้นฐานคือหนึ่ง

     

     

     

    ดังนั้น การนำตัวคุณหนูกลับสู่บ้านหรือจุดนัดพบซึ่งเป็นจุดเชื่อมต่อเซิฟเวอร์ยืนยันเพื่อช่วยในการฟื้นคืนสติสู่โลกแห่งความจริงจึงเป็นเรื่องจำกัดเวลาพอสมควร ผู้เล่นคาเธอร์สามารถปฏิบัติการค้นหาตัวคุณหนูพบได้สำเร็จและยอมทิ้งภูติรับใช้ของตัวเองนามว่าคลีเซอร์ไว้ดูแล แต่เนื่องจากมีข้อผิดพลาดทำให้คุณหนูได้รับกุญแจเข้าสู่ทวีปตามเนื้อหาที่ทีมงานโปรแกรมเนื้อเรื่องไว้เบื้องต้นอย่างไม่คาดฝัน โดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าคุณหนูจะใช้กุญแจเข้ามาสู่ทวีปราชันย์ทันที ดังนั้น หมอจึงต้องมารับหน้าที่รอคุณหนูอยู่ที่ส่วนกลางนี้ เพื่ออธิบายและทำความเข้าใจให้คุณหนูออกโลกคลื่นสมอง”

     

     

     

     

    “หมายความว่าฉันไม่ต้องเป็นผู้ป่วยที่กลายเป็นเจ้าหญิงนิทราอีกแล้วใช่มั้ยคะ”

     

     

     

     

     

    “ใช่แล้วครับ หลังจากนี้คุณหนูจะกลายเป็นผู้ป่วยคนที่ห้าที่ได้รับการรักษาจนหายเป็นปกติ ความจริงแล้วทีมแพทย์ได้ใช้ตัวยานวัตกรรมใหม่ที่ได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องในการรักษาและฟื้นฟูร่างกายของคุณหนูอยู่ตลอดระยะเวลาสามปี จึงทำให้ร่างกายของคุณหนูแข็งแรงและสมบูรณ์ครบถ้วนปกติดีทุกอย่าง”

     

     

     

     

     

    “สามปี! เดี๋ยวก่อนนะคะ เมื่อครู่นี้คุณลุงหมอบอกว่าสามปี ถ้าอย่างนั้นโลกข้างนอกนั่นฉันอายุ...” สีหน้าของซีแนลซีดเผือด

     

     

     

     

     

    นี่คงไม่ได้หมายความว่าเธอหลับไปนานถึงสามปีจริงๆ หรอกนะ

     

     

     

     

     

    “อย่างที่คุณหนูเข้าใจครับ ตอนนี้ในโลกแห่งความจริงเวลาผ่านไปถึงสามปีแล้วตั้งแต่วันที่คุณหนูประสบอุบัติเหตุ ขณะนี้คุณหนูมีอายุยี่สิบเอ็ดปี”

     

     

     

     

     

    คราวนี้ สีหน้าของเธอซีดเผือดยิ่งกว่าครั้งไหน ซีแนลสูดหายใจเข้าก่อนจะเป็นลม

     

     

     

     

     

    ตอนแรกเธอคิดว่าตัวเองสลบไปเพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์หรืออาจแค่เดือนเดียว

     

     

     

     

     

    นับเวลาสามปีที่สูญเสียมันมากเกินไปจริงๆ แม้มันจะทำให้เธอรู้สึกตกใจอย่างถึงที่สุด แต่ทว่าการควบคุมสติในตัวเธอก็ยังคงอยู่

     

     

     

     

    ซีแนลเป็นคนหนึ่งที่มีสติในการควบคุมตัวเองเอามากๆ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเอ่ยปากถามด้วยความแน่วแน่ออกไป

     

     

     

     

    “ฉันต้องทำยังไงบ้างคะ ถึงจะได้กลับไปสู่โลกความจริงได้เร็วที่สุด”

     

     

     

     

    คุณลุงหมออมยิ้มก่อนจะเริ่มอธิบาย

     

     

     

     

    “ถ้าคุณหนูพร้อมแล้ว ก็เชิญฟังสิ่งที่หมอจะอธิบายเถอะ”

     

     

     

     

    จากคำอธิบายของคุณลุงหมอ ซีแนลพบว่าเกมพิภพราชันย์ออนไลน์เป็นเกมที่ติดอันดับหนึ่งของประเทศไทยตอนนี้ อีกทั้งยังมีชื่อเสียงทางการด้านรักษาผู้ป่วยให้หายเป็นปกติมาแล้วถึงสี่ราย ถ้ารวมเธอเข้าไปด้วยอีกคนก็คงเป็นรายที่ห้า แม้เกมนี้จะเปิดมาแล้วถึงเจ็ดปี แต่นับว่าความนิยมทั่วโลกไม่ได้ลดลงเลย มิหนำซ้ำยังมีผู้เล่นเพิ่มจำนวนขึ้นทุกวัน

     

     

     

     

     

    นอกจากนี้ ข้อมูลเกี่ยวกับทวีปต่างๆ ที่คุณลุงหมออธิบาย ทำให้เธอทราบว่าจริงๆ แล้ว ภายในเกมมีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 8 ทวีป ลอร์ม, พาเทีย, สเลฟ, ฟรอน, กราวูล์ฟ, เฟลคอน, โซโนเทีย, และทวีปกำเนิด ซึ่งเป็นเกาะเล็กๆ ที่ผู้เล่นเกมทุกคนต้องเริ่มจากจุดนี้ และดูเหมือนว่าข้อมูลต่างๆ ที่เซมีนซึ่งเป็นเอไอเฉพาะให้มาจะคล้ายคลึงกันหลายส่วน

     

     

     

     

     

    คุณลุงหมอบอกว่าสำหรับเกมพิภพราชันย์ไม่มีทวีปภายนอกตั้งแต่แรก

     

     

     

     

     

    สำหรับทวีปรอบนอกที่เธอเข้าใจเป็นเพียงทวีปว่างเปล่าที่ทีมงานระบบโปรแกรมเรื่องราวขึ้นมาให้ผู้ป่วยอย่างเช่นเธอโดยเฉพาะ เพราะผู้ป่วยที่ใช้เครื่องกระตุ้นสมองจะไม่สามารถหลุดเข้าไปในเกมได้ถ้าหากไม่ได้รับการลงทะเบียน ดังนั้นพวกเขาจึงมั่นใจว่าเธออยู่ในทวีปรอบนอกมีสัญญาณถี่ต่อคลื่นสมองตรวจจับความผิดปกติ ซึ่งเป็นอีกโลกหนึ่งซึ่งมีไว้สำหรับผู้ป่วย โดยผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่ทราบถึงเรื่องนี้ หลังจากผู้ป่วยหายดีข้อมูลทวีปรอบนอกโปรแกรมนี้จะถูกลบข้อมูลออกไปทันที

     

     

     

     

     

    นอกเหนือจากนี้แล้วเกมนี้ยังเป็นเกมที่เน้นความอิสระของผู้เล่นเป็นส่วนใหญ่ ตัวละครและสัตว์อสูรจะถูกระบบใส่ความรู้สึกและความคิดเป็นของตัวเอง คล้ายกับปล่อยให้มันดำเนินชีวิตไปตามสภาพและมีการพัฒนา จนบางครั้งทีมงานก็ไม่สามารถยื่นมือเข้าไปควบคุมหรือแทรกแซงได้ ซึ่งผู้บริหารและทีมงานส่วนใหญ่จะทำหน้าที่ตรวจสอบและแฝงกายเข้าไปในเกมไม่ต่างอะไรจากผู้เล่นคนหนึ่งเพื่อป้องกันความผิดพลาดและรักษาผลประโยชน์ให้แก่ผู้เล่นเท่านั้น

     

     

     

     

     

    To be continue…

     

     

     
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×