เมียลับที่รัก

“คุณต้องการอะไรตอบแทนคะ” ศุภดาตัดสินใจถามออกไปตรงๆ “เธอไง…” เป็นคำตอบสั้นๆ ที่แสนชัดเจน ศุภดาตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน “อย่าล้อเล่นแบบนี้เลยนะเป็นหนึ่ง” เธอวอนขอเสียงอ่อน “คุณปรินทร์…เรียกให้ถูกด้วย ชื่อที่เธอเพิ่งเรียกมีไว้แค่ให้เพื่อนและคนสนิทเรียกเท่านั้น” ปรินทร์มองคนตรงหน้านิ่ง ศุภดาถึงกับสะอึก ใช่สินะ ตอนนี้เธอไม่ใช่เพื่อนเขาอีกต่อไปแล้ว เขาเป็นเจ้าหนี้ของสามีและครอบครัวของเธอ “ถ้าไม่ตกลงก็กลับไป แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก” เสียงห้าวออกคำสั่งชัดเจน ศุภดารู้สึกเจ็บและสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร “ถ้าฉันตกลง” “ไร้ศักดิ์ศรี…แต่ก็เหมาะกับคนแบบเธอดีนี่” ปรินทร์ปรายตามองคนที่ยืนหน้าซีดตัวสั่น “แต่มันต้องไม่มีคำว่า ‘ถ้า’” เขาหันขวับไปโอบเอวบาง “อย่าค่ะ…” เจ้าของเสียงหวานเต็มไปด้วยความตระหนกตกใจ “ทำไม… ไอ้มือผัวคนแรกเนี่ย มันน่ารังเกียจขนาดนั้นเชียว…”