[FIC MHA] Kanshi-sha
โอ้ พระผู้เป็นเจ้าของข้า ผู้มอบชีวิตให้กับข้า ผู้เฝ้ามองบาปของข้า ความตายข้า บัดนี้ถึงเวลาแล้วที่ท่านจะได้ปลดปล่อยบ่วงพันธะแห่งบาปของข้าและมนุษย์ผู้โง่เขลา นั่นคือแสงสุดท้ายโดยสร้างจากชีวิตเทนชิเอง
ผู้เข้าชมรวม
109
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เป้าหมายของโมโมโตเสะ เทนชิคือการเป็นอิสระ
ไม่ใช่จากครอบครัวหรือสังคม แต่เป็นบาปของตระกูลที่อยู่มาร่วมนับหลายร้อยหลายพันปี
ในอดีตตระกูลโมโมโตเสะได้ฆ่าฟันคนมากมายหลายชีวิต โซ่ตรวนที่ผูกรั้งให้รับความเจ็บปวดจากบาปของตัวเอง ตั้งแต่ได้ลืมตาดูโลกหน้าที่ที่ปักเข้ามากลางหน้าผากคือการปลดปล่อยตัวเองออกจากบาป
ทุก ๆ วันเทนชิได้แต่เฝ้ารอถึงวันนั้น ผู้สืบทอดคนสุดท้ายของตระกูลโมโมโตเสะ สิ่งที่ทำให้ชำระบาปนั้นคืออะไรกัน มันอาจจะต้องแลกมาด้วยสิ่งสำคัญ หรือแม้แต่ชีวิตของเขาเอง
-แนะนำตัวละคร-
Momotose Tenshi
Age : 16
Height : 164
Weight : 52
Quick : light
สกิลอัลติเมท (สกิลลับ) : สร้างโซ่แห่งแสงจากชีวิตของตัวเอง โดยโซ่จะรัดร่างกายของศัตรูที่ระบุให้รับรู้บาปของตัวเอง หลุดจากสังสารวัฏ*และล่องลอยอยู่ในความมือดมิดไม่มีที่สิ้นสุด [คำเตือนสกิล : สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น]
“แด่พระผู้เป็นเจ้าผู้เฝ้ามองข้า”
“อะไรที่ผมช่วยได้ผมก็จะช่วยล่ะนะ”
“ผมเขียนบทความอยู่ครับ”
“สิ่งที่ผมทำไปก็แค่เพื่อตนเองเท่านั้นครับ เพื่อปลดปล่อยบาปของผม และมนุษย์ผู้โง่เขลาทั้งหลาย”
---------
*สังสารวัฏ - การเวียนว่ายตายเกิด
เอแฮะ ครั้งแรกเลยนะคะที่ได้มาเขียนนิยายบนเด็กดี ปกติเราเขียนในรี้ดอะไรท์ รู้สึกว่าในนี้เขียนยากกว่าเยอะเลย เพราะอาจจะไม่ชินระบบด้วยแหล่ะ(ฮา)
ตอนแรกเราจะแต่งให้น้องเท็นชิอยู่ฝั่งสมาพันธ์วินเลินโดยมีอัตลักษณ์แฮ็คคอม (เทพใช่ม้าา อ้างอิงศักยภาพของน้องเวฟในเดอะกิฟเต็ด-- ก็คนมันอินหนังอ่ะ ทำไงได้)
แต่พอคิดดูดีก็โอเค ให้น้องอยู่ฝั่งฮีโร่ดีกว่า ใช้พล็อตนี้แหล่ะ รู้สึกมันจบง่ายกว่า
ดูเรื่องย่อกับข้อมูลข้างบนก็คงเดาได้ล่ะนะว่าจะจบยังไง--
-สำหรับคนที่งงพล็อต
ทั้งนี้ทั้งนั้นคำสาปของตระกูลโมโมโตเสะไม่มีอยู่จริงค่ะ การปลดปล่อยเป็นอิสระภาพนั้นเป็นเป้าหมายของตัวน้องเทนชิ ปลดปล่อยตัวเองจากอดีตอันดำมืดของตระกูล และการกระทำของตัวเองในวัยเด็ก
ด้วยความที่เจ้าตัวเชื่อในบาปและพระเจ้า การตายเลยเป็นการปลดปล่อยเพียงวิธีเดียวที่เทนชิคิดได้ ไม่ต้องทุกข์ทรมารจากความโศกเศร้า สำหรับน้องนั่นคือการปลดปล่อยอย่างแท้จริง แต่ด้วยเซ้นส์หรืออะไรซักอย่าง น้องคิดว่าซักวันนึงจะถึงเวลานั้นเองโดยที่ไม่ต้องทำอะไร
มาลุ้นกันว่าเหตุการณ์ไหนจะทำให้น้องใช้อันติกัน ฮุฮิ
แน่นอนว่าต่อให้จะติดแท้กyaoi แต่น้องไม่ได้มีคู่แบบจริง ๆ จัง ๆ ออกแนวจิ้น ๆ หวาน ๆ กุ๊กกิ๊กแบบเฟื่อนกันไป (ถ้ามีคู่เวลาจบมันจะเศร้าเกินไปอะนะ--)
1คอมเมนท์ = 1000% กำลังใจของเรา คอมเม้นท์เยอะ = ขยันขึ้น ปั่นตอนเยอะขึ้น
ผลงานอื่นๆ ของ kawisarayamee ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ kawisarayamee
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น