ผมชื่อฮยอนจินครับ เป็นนักศึกษาแพทย์ปี 4 เอาง่ายๆก็เด็กสุดในโรงพยาบาลนี้เลยล่ะครับ
อาจารย์หมอถึงจะดุไปบ้าง แต่ผมก็ไหวตัวทันตลอด ถามอะไรมาตอบไม่ได้ ก็จะมีพรายกระซิบอย่างจีซองคอยบอกคำตอบอยู่ตลอด
พี่พยาบาลก็ใจดี พี่ๆก็เอ็นดู
ทุกอย่างดีหมดเลยล่ะครับ
จนกระทั่ง พี่อินเทิร์น "ชานในตำนาน" ก้าวเข้ามาในโรงพยาบาลแห่งนี้...
"เวรมึงเย็นจริงว่ะ"
"แน่นอน นี่ใคร ฮยอนจินนะคร้าบ ดวงคุณชายขนาดนี้ก็มีแค่กูเท่านั้นแหละ"
"ครับๆคุณชาย ว่าแต่พี่อินเทิร์นล่ะ ใครอยู่เวรนะวันนี้...อ้อ พี่ชานๆ...ชิบหาย...พี่ชานในตำนานมั้ยล่ะมึง"
"ตำนานเหี้ยไร"
"เขาบอกว่าพี่คนนี้เยินมาก ต่อให้มึงทำบุญเก้าร้อยเก้าสิบเก้าวัดก็ดึงดวงพี่แกไม่อยู่"
"มึงเว่อร์ไปแล้วมั้งจีซอง เอ้า พี่เขามาละๆ...หวัดดีครับพี่ชาน"
"หวัดดีน้อง ฮยอนจินใช่มั้ยเรา มีเคสอะไรเข้าบ้าง"
"อ้อ ตอนนี้ยังไม่มีเลยครับพี่...." พูดยังไม่ทันจบประโยคเลย...
"คุณหมอคะ!!! คนไข้ arrest (หัวใจหยุดเต้น) ค่ะ!!!"
ไอ้ชิบหาย....
พี่ชานก้าวถอยหลังออกไปจากวอร์ดเดียวนี้เลยเถอะ น้องขอร้องงงงง
ผมชื่อ ชาน ครับ ฉายา "ชานในตำนาน"
ฉายานี้ได้มาเพราะอะไรน่ะเหรอ...
เหอะๆ แค่พี่พยาบาลกับน้องๆได้ยินนี่ก็เสียวสันหลังวาบไปกันทั้งวอร์ดแล้วล่ะครับ บางคนนี่ถึงขั้นขอแลกเวรกับเพื่อนเลยทีเดียว ขายได้ขาย กี่พันก็ขาย
แหม่...เห็นใจผมหน่อยเถอะ ทำบุญจะครบร้อยวัดแล้ว ดวงก็ยังเยินตั้งแต่เป็นเอ็กเทิร์นยันอินเทิร์นเลยล่ะครับ
"พี่ชานครับ คนไข้เตียง 20 หอบครับ O2 sat ก็ดรอป"
ไอ้ชิบหาย...เพิ่งปั๊มหัวใจเตียงนี้ขึ้น เตียงข้างๆก็หอบเลยเหรอวะ!!!
"น้องฮยอนจิน น้องจะทำดวงพี่เยินแบบนี้ทุกเวรไม่ได้นะเว่ย!!!"
อยู่กับน้องคนนี้ทีไร เหมือนดวงมันเสริมกันเลยล่ะครับ จะร้องไห้ TT
#internชานในตำนาน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น