แด่คุณที่ทำให้เรารู้จักความรัก

แด่ คุณผู้เป็นรักครั้งแรก

บันทึกนี้ เราอยากจะจดความทรงจำที่เรามีต่อคุณ 

เพราะเรากลัวว่าวันนึงเราจะลืมมันไป

เราเขียนเพราะเราไม่อยากลืม

ไม่อยากลืมคุณ

ไม่อยากลืมความทรงจำที่มีคุณด้วย

แต่ก่อนอื่น เราอยากจะบอกว่า แม้ความรักครั้งนี้จะไม่สำเร็จ เราไม่แม้จะบอกชอบคุณด้วยซ้ำ

ทุกอย่างไม่เหมือนนิยาย ไม่มีการทะเลาะ ไม่มีการคืนดี มีก็แต่ การหายไป

เราทั้งสองต่างรู้ดี เพราะเราเลือกที่จะหายไป หายไปจากความทรงจำ หายไปจากชีวิตประจำวันของกันและกัน

แต่ว่านะ เรากล้าพูดเลย ว่าเราไม่เสียใจ

แม้ย้อนกลับไปสิ่งที่เราทำอาจจะดูน่าตลก ความทรงจำที่มีต่อคุณมีทั้งความทนรงจำที่แสนมีความสุข และความทรงจำที่แสนทุกข์ แต่เรา ไม่เสียใจเลยที่ได้ชอบคุณ 

ถ้าย้อนกลับไปได้ เราก็จะขอเลือกที่จะชอบคุณอีกครั้ง

คุณคือคนที่มีเปลี่ยนชีวิตเรา

คุณเปิดโลกให้เรา

คุณทำให้เราเข้าใจว่าการชอบใครสักคนเป็นอย่างไร

คุณสอนให้เราตั้งคำถาม

ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี ฉันตอนนี้ก็ขอบอกเอาไว้เลย ว่าเราไม่เคยเสียใจที่ได้ชอบคุณในวันนั้น

ขอบคุณ

ขอบคุณ ที่สอนให้เรารู้ว่าคำว่าคลั่งรักโดยสมบูรณ์เป็นอย่างไร

“จงรัก ต่อให้มันยากที่จะรัก จะลำบากยังไงก็จงรัก จงอย่าคิดว่า อยู่คนเดียวก็ได้ ไม่รักใครก็ดี เพราะความรักทำให้เราเข้าถึงชีวิต ความรักทำให้เราเข้าถึงความเป็นมนุษย์ อย่างน้อยก็ทำให้เข้าถึงการเป็นตัวเรา และเธอพบว่าคนรุ่นใหม่ที่เธอรู้จัก ดูเหมือนจะเฉยชากับเรื่องนี้มา ไม่แสวงหาความรัก ไม่ลงทุนกับความรัก ไม่รู้สึกผิดที่ไม่มีความรัก แต่เธออยากให้พยายามนิดนึง ต่อให้อยู่ในเมืองแบบไหน มีชีวิตแบบใด แต่ความรักเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เรารู้จักคนอื่น และรู้จักตัวคุณเอง”

คุณแหม่ม วีระพร นิติประพา

''ถ้าคุณตกหลุมรัก เย็นนี้ก็เลิก" มุมมอง 'วีรพร' ต่อกรุงเทพฯ เมืองที่ไม่โรแมนติก

Voice TV Feb 1, 2020