ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    < <__What's your secret?__> >

    ลำดับตอนที่ #5 : Part 4

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 57


    ไนออล เลียม เซน จอช สีตามชื่อนี้เลยนะ

    Niall Part:
     
              วันนี้เป็นวันเสาร์ ผมนั่งรอรถกับจอชที่หน้าบ้านของเขา พวกเรารอรถของ เซน อยู่ได้ซักพักนึงแล้ว ผมแทบที่จะอดใจไม่ไหวที่จะไปบ้านเจ้าเลียม เขาบอกว่า เขาจะทำบาร์บีคิวไว้ให้เยอะเลย แค่คิดก็น้ำลายไหลแล้ว 55555
     
    "นายขอคุณยาย ว่ากลับกี่โมงอะ?"
     
    "ฉันบอกท่านไว้ว่าจะกลับมาประมาณ 6 โมงเย็นหนะ"

    "อืม เออ!!! นายทำรายงานของ มิสทรีฟหรือยัง?"

    "ใช่รายงานเกี่ยวกับ อะพอลโล่ หรือเปล่าหละ ถ้าใช้ ฉันทำจะเสร็จแล้วหละ"

    "แย่จังอะ ฉันไม่ได้ทำเรื่อง อะพอลโล่ ฉันได้ทำเรื่องตึกเพตาก้อน ยังหาไรไม่ได้เลย"

    "ให้ฉันช่วยหาให้ไหมหละ"

    "อ๋อไม่เป็นไรหรอก จอช นายทำของนายให้เสร็จเถอะฉันไม่ค่อยอยากรบกวนนาย :)"

    "แล้วแต่นายละกัน ไนออล แต่ถ้าต้องการความช่วยเหลือบอกฉันได้เสมอ :)"

             หลังจากที่ จอช พูดจบ ผมก็หันไปยิ้มให้เขาแล้วพยักหน้า เขาแตะบ่าผมเบาๆก่อนจะยิ้มให้ ผมโชคดีมากๆที่มีเพื่อนอย่างจอช เขาดีกับผมมากๆ ทันใดนั้นรถของนายเซนก็มาจอดอยู่ตรงหน้าบ้านจอช ก่อนที่เจ้าคนข้างในรถจะเปิดกระจกแล้วทักทายพวกเราที่ยืนอยู่บนทางเท้า
     
    "เฮย์!!! พวกนายรอนานไหม"
     
    "ไม่นานเท่าไหร่หรอก เซน"

    "มาๆรีบขึ้นรถเร็ว"     เรา 2 คนเดินไปเปิดประตูรถก่อนจะเข้าไปนั่งด้านในของรถนาย เซน

    "เซน รถนายใหญ่จังเลยอะ"

    "ก็ฉันกลัวว่ามันจะเบียดกันฉันเลยเอาคันใหญ่ๆมา"

    "อ๋อ แสดงว่าบ้านนายมีรถหลายคันเลยดิ"

    "ไม่หรอกมีอยู่ 2-3 คัน เออ!!! พวกนายกินไรกันมาหรือยัง"

    "ยังเลย แล้วนายหละเซนกินไรมายัง"

    "ยังเลยจอช ไปหาอะไรกินก่อนไหม"

    "ไม่ต้องหรอกเซน เพราะ เลียมเขาเตรียมอาหารไว้ให้พวกเราแล้ว เป็น บาร์บีคิวหนะ ตอนนี้เขา
    คงกำลังย่างอยู่หละ"

    "งั้นก็ไปกินที่บ้านเลียม เลยละกัน"
     
             ระหว่างทางที่ไปบ้านเลียมพวกเรา 3 คนคุยกันมาตลอดทางจนมาถึงบ้านเลียมพวกเราเห็นเขาย่างบาร์บีคิวอยู่กับแม่บ้านของเขา
     
    "จะให้ผมรอคุณหนูอยู่ที่นี้ไหมครับ" คนขับรถถามเซน

    "ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวถ้าผมจะกลับผมจะโทรไปหาครับ"

    "ได้ครับคุณหนู"

    "เอิ่ม...คุณหนูคร๊าาาาาาบ ลงกันได้หรือยังครับผมหิวจะแย่แล้วครับคุณหนู"ผมล้อเลียนเซน

    "55555555"

    "เออ!!! ผมลองอยู่นี้ไงครับ ไม่ต้องมาล้อเลียนเลย"

    "เฮย์!!! ไนออล เซน จอช มาเร็ว บาร์บีคิวกำลังย่างอยู่เลย"

    "โอ้ว!! ฉันหิวมากเลยเลียม"

             ผมไม่รอช้าเดินตรงไปที่เตาบาร์บีคิวและย่างทุกอย่างที่เหลืออยู่ไม่ว่าจะเป็น ไก่ หรือเนื้อ ก่อนที่ผมจะคีบชิ้นที่สุกแล้ว มาเสิร์ฟที่โต๊ะ ผมถามเซนก่อนเลยว่าต้องการอะไร เซน เอาไก่ และจอชกับเลียมกินเนื้อ ผมเสิร์ฟให้กับทุกคนก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วกินบาร์บีคิวของผมที่อยู่ตรงหน้า
     
    Liam part:
     
             พวกนั้นมาถึงบ้านผมแล้ว ผมทักทายเขาก่อนที่จะเดินไปที่เตาปื้งบาร์บีคิว เพื่อไปดูเนื้อต่างๆที่ย่างไว้แต่เจ้า ไนล บอกให้ผมไปรอที่โต๊ะอาหารตรงนี้เดี๋ยวเขาจัดการเอง ผมจึงเดินไปรอที่โต๊ะ
     
    "ไนออลแลดูจะหิวมากๆเลยนะนั้น"

    "555555 เจ้านี้ก็เป็นแบบนี้หละตะกละ นาย 2 คนต้องการอะไรอย่างอื่นนอกเหนือจากบาร์บีคิว
    กับน้ำไหม"

    "ฉันไม่เอาแล้วหละ"

    "ฉันเหมือนกัน ว่าแต่บ้านนายนี้ใหญ่เหมือนที่ ไนออล เขาเล่าไว้ให้ฟังเลย"

    "โอ๊ย ไม่ขนาดนั้นหรอก"

             ไม่ทันไร ไนล ก็เอาบาร์บีคิวมาเสิร์ฟ เขาถามทุกคนว่าจะเอาเนื้อหรือไก่ก่อนที่เขาจะนั่งลงพร้อมกับจานที่มีบาร์บีคิวมากมายของเขา เขากินโดยไม่สนใจใครๆเลย เวลาเจ้า ไนล มันมูมมามแบบนี้ก็น่ารักดีแหะ 
     
    "เลียม นายไม่กินหรอไง มัวแต่เหมออยู่นั้นหละ"

    "อ๋อ!!! ฉันแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนะ 55555"

    "เลียม ดูเหมือนว่านายจะทำบาร์บีคิวอร่อยนะ ดูซิ ไนล กินไม่หยุดเลย"

    "555555 แล้วอร่อยไหมแหละ จอช เซน"

    "โอเคเลย"

              พวกเรากินบาร์บีคิวกันจนหมด เจ้าไนลกินไปเยอะมากที่สุดในกลุ่มพวกเรา หลังจากนั้นผมก็พาทุกคนไปที่ห้องนั่งเล่น เพื่อจะพาพวกเขาไปเล่นเกมส์

    "พวกนายเล่นเกมส์กันไหม"

    "เอาดิๆ ฉันอยากเล่น เกมส์มวยปล้ำนะ"

    "แต่ฉันอยากเล่น Dynasty Warior อะ"

    "อืม ก็ได้ๆ แต่ขอเล่นเป็น P1 นะ"

    "งั้นเดี๋ยวฉันรอเล่นต่อพวกนายก็ได้ เพราะมันมีแค่ 2 จอยเอง"

    "ไม่เป็นไรจอช เดี๋ยวฉันไปหยิบให้อีก 2 อัน สำหรับพวกนาย 2 คน"

    "เซน นายเคยเล่นบ้างปะ Dynasty Warior มะ"

    "ฉันไม่เคยเล่นหรอกนะ เดี๋ยวนายสอนฉันด้วยแล้วกัน"

    "โอเค "

    "งั้นเรามาเลือกตัวเล่นกันเหอะ"

    "เอิ่ม..............อืม........... ฉันอยากได้ตัวที่ใช้ดาบ เอิ่ม......เอาตัวนี้ดีกว่า"

    "ฉันเอาตัวไหนดีอะ ไนออล ฉันไม่เคยเล่น"

    "ฉันว่านายเล่นตัวที่ใช้หอกดิเล่นง่ายดี"

    "ตัวไหนอะมีตั้งหลายตัว"

    "เอาตัวที่ใส่เสื้อสีฟ้าอะ ดี"

    "อ๋อ ตัวนี้ใช่ไหม"

    "อืมๆตัวนั้นหละ"

    "ฉันเอาตัวนี้ดีกว่า ใช้กรงเล็บ เหมือน วูฟเฟอร์รีนเลย"

    "เยี่ยมไปเลย จอช ฉันเอาตัวที่ใช้พัดดีกว่า"

    "เอาพัดไปสู้หรอ แล้วศัตรูมันจะตายไมอะ"

    "555555 มันใช้พลังจิตหนะ"

    "เออ ประหลาดดี 55555"

              พวกเราเล่นเกมส์นั้นได้ครู่ใหญ่ๆ ผมก็เริ่มรู้สึกเบื่อ แต่ดูเหมือนหลายๆคนจะไม่เบื่อโดยเฉพาะไนลกับเซน ยังคงเล่นเกมส์นั้นอย่างเมามัน

    "ฉันว่าเราเล่นเกมส์มวยปล้ำกันมะ ฉันเริ่มเบื่อเกมส์นี้ละ"

    "รีบเปลี่ยนทำไมหละ ยังสนุกอยู่เลย"

    "ก็ได้นะเปลี่ยนก็ได้"

    "เห็นว่านายอยากเล่นเกมส์ มวยปล้ำหนิเปลี่ยนเป็นอันนั้นก็ได้"

    "อืม ก็ได้เล่นแบบ 2 คู่นะ"

    "โอเค"  ผมตอบไปขณะใส่แผ่นเกมส์และกดเปิดใหม่

    "เอางี้ละกันระหว่างรอเกมส์มาเราเลือกคู่ก็แล้วกัน"

    "อืมงั้นนายกับฉันเล่นเก่งเหมือนกัน เป่ายิ่งฉุ๊บกัน"

    "โอเค 1 2 3!!!" เจ้า ไนล ออกกรรไกรผมออกกระดาษ ผมแพ้มัน -_-

    "เย้!!! ฉันชนะ งั้นฉันเลือก เซน นายคู่กับจอชนะ"

    "ได้เลย ไนล นายเละแน่ๆ ฮึฮึฮึฮึฮึ"

    "ไม่มีทางหรอก เลียม 555555"

              พวกเราเลือกตัวนักมวยปล้ำกันเสร็จก็เลือกแมทในการแข่งขัน เป็นแบบทุกคนสู้บนเวทีเดียวกันหมด แต่จะมี 2 ฝั่งสู้กัน ฝั่งละ 2 คน

    "เซนนายสู้กับ จอช ไปนะเดี๋ยวฉันจัดการเจ้าเลียมเอง"

    "โอเค รับทราบครับผม"

    "จอชนายต่อยมั่วๆไปเลย 5555"

    "55555 เออ"

    "เห้ย!!!ใต้เวทีมีเก้าอี้ด้วยอะ"

    "หยิบออกมาเอาไปตีฝั่งเลียมเลย"

    "จอช ไปแย่งเก้าอี้ เซนมาเลย ฉันปล้ำกับ ไนลอยู่"

    "อุ๊ย!!! โทษที จอช เต็มหน้าเลย 5555 "

    "นายนี้ร้ายกาจจริงๆ เซน 55555"

    "ไง ไนล จุกไหมหละ ร่วงจากเวทีไปเลย"

    "รอก่อนเหอะ เดี๋ยวจะเอาไม้ขึ้นไปตี เซนจัดการเลียมให้ที"

    "ครับหัวหน้า"

              ตัวของเซนวิ่งเข้ามาหาตัวผม ผมชกตัวเขาจนล้มไปก่อนท่เขาจะลุกมาใหม่และวิ่งมาจะชกอีกแต่ผมดักทางเขาทันแล้วทุ้มตัวของเขาลงนอน เขาลุกขึ้นก่อนจะเดินหนีออกไป  ผมเตรียมจะวิ่งไปซ้ำแต่ตัวเซนก็วิ่งหนี 55555 ผมรู้เจ้าเซนบล็อกทางผมไม่ได้หรอก ผมกำลังจะอัดเขาอีกรอบ แต่...ตอนนั้น...ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่างในตัวผม มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ เหมือนกับว่าผมไม่ได้ล็อกห้องแล้วมีคนเข้ามาในห้องของผม ผมรู้เลยว่าเขาจะต้องเห็นทุกๆอย่างของผม เหมือนกับแขกไม่ได้รับเชิญกำลังเสียมารยาท เป็นความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก และตอนนั้นตัวของเซนก็ทุ่มตัวผมลงไปด้านล่างของเวที แล้วเขาก็กระโดดลงมาซ้ำต่อ ผมเสียท่าให้เซนแล้ว แล้วเขาก็กระหน่ำชกอย่างต่อเนื่อง จนเขาชนะผมได้ 

    "โด่ว!!!แพ้เลย"

    "เย้ เย้ เย้ เราชนะหละ เซนนายเก่งนะเนี่ย ชนะเจ้าเลียมด้วย"

    "อ..... เอิ่ม....ไม่ขนาดนั้นหรอก เลียมคงอ่อนให้ฉันมั้ง 55555"

    "55555 คงงั้น เออ พวกนายเล่นกันไปก่อนนะ ฉันขอตัวไปห้องน้ำ แล้วก็จะโทรไปหา พ่อกับ
    แม่ก่อน"

    "อืม โอเค เดี๋ยวเล่นกัน 3 คนก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร"

    "โอเค"

            ผมลุกขึ้นและเดินออกมาจากพวกเขา ผมมองไปที่พวกเขาด้วยความประหลาดใจ เจ้าไนลชมเซนใหญ่เลย เจ้าเซนก็พยักหน้าตอบรับเจ้าไนล ส่วนจอช ก็ เลือกแผ่นเกมส์อยู่ ทุกคนดูจะปรกติดี ส่วนตัวผมก็เดินขึ้นไปบนห้องของผมก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียง และครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้นี้
     
    "เขาเห็นทุกอย่างเลย เขารู้ทุกอย่าง ฉันจะทำยังไงถึงจะล็อกห้องของฉันได้"
     
    +O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+O+

    ชอบกันบ้างไหมจ๊ะ ไรต์อยากให้ช่วยกันเม้นช่วยกันโหวดถ้าถูกใจ
    แบบว่ารู้สึกอย่างไร ชอบไหม ไรต์จะได้มีกำลังใจเขียนต่อ T_T



    ปล.วันนี้เอาจอชผู้่น่าสงสารมาให้ชมบางคนอาจจะไม่เคยเห็น 555555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×