คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Hiso 7 100%....
Chapter 7
อึดอัด
ตอน นี้อีฮยอกแจกำลังอึดอัด ซีวอนนั่งขนาบเขาอยู่ทางซ้าย คิบอมอยู่ทางขวา ถัดออกไปเป็นฮีชอล คยูฮยอน ฮันกยอง แต่คนที่สร้างปัญหาใหญ่ให้กับเช้าอันแสนสุขของทุกคนยกเว้นฮยอกแจ ก็คือคนที่กำลังนั่งยิ้มแย้มอยู่ตรงข้ามกับคุณตัวเล็ก
จางกึนซอก
“ลูกแมวน้อย วันนี้มีเรียนเหรอ” กึนซอกเปิดบทสนทนาออกมา แต่คนหวงก้างที่นั่งขนาบข้างแทบจะลุกขึ้นไปต่อยให้ล้มคว่ำ
ไอ้อาการตีหน้าซื่อ ยิ้มหวานนี่มันน่าหมั่นไส้
แล้วนี่อะไร
ไปเขินมันทำไม
“อื้อ” ตอบกลับเสียงเบา มุดหน้าสวยๆไปที่ไหล่ของซีวอนแก้เขิน มือเล็กหยิกแขนแกร่งไปสองที ซีวอนได้แต่หันมามองตาขวาง
“งั้นผมไปส่งดีไหม” พระเอกหนุ่มออกปากถาม
“ไม่ต้อง!” ทั้งห้าคนประสานเสียงกลับมาดังลั่น แต่คุณตัวเล็กกลับเขวี้ยงค้อนให้เพื่อนสนิทอย่างไม่ชอบใจ
ก็คุณตัวเล็กชอบนี่
คุณตัวเล็กจะเอาให้ได้
“ว่าไงลูกแมวน้อย” ไอ้นี่ก็ตีหน้าซื่อแกล้งโง่เก่งเหลือเกิน ซีวอนมองพระเอกหนุ่มตรงหน้าด้วยความไม่พอใจสุดๆ แขนแกร่งยกร่างเล็กขึ้นมาวางไว้บนตักของตัวเอง วางใบหน้าหล่อเกยไปที่ไหล่บางอ้อนๆ
“ซีวอน” ร่างเล็กเรียกเสียงดังอย่างตกใจ จะดิ้นก็กลัวหล่น
“ไปเอาหนังสือได้แล้ว วันนี้เราสายแล้วนะ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก กดจูบเบาๆที่ข้างแก้มเนียน ก่อนจะยักคิ้วให้คนฝั่งตรงข้าม
ทำไม มีสิทธิ์หอมแก้มอีฮยอกแจเหมือนเขารึเปล่า
ดีแต่ทำหน้าหล่อไปวันๆ
“ฮีชอลอ่า ไปหยิบให้เราหน่อยสิ” เสียงหวานใสเอ่ยเรียก ในขณะที่คนถูกเรียกชี้นิ้วเข้าหาตัวเองงงๆ
“โอเคๆ” พอหันไปเจอสายตาอ้อนก็ยอมลุกไปแต่โดยดี
“วันนี้พวกนายไปเรียนก่อนเลยนะ” คนตัวเล็กหันไปฉีกยิ้มหวานให้กับเพื่อนรักเรียงคนก่อนจะมาจบลงที่ซีวอน
“ทำไมล่ะตัวเล็ก” คยูฮยอนครางท้วงเสียงเบา
“นั่นสิ ตัวเล็กคงไม่เห็นมันดีกว่าเราใช่ไหม” ฮันกยองถามต่อ ไม่วายปรายตามองต้นตอของความวุ่นวายอย่างเคืองๆ
เหอะ เขาหล่อกว่าตั้งเยอะ
ถึงจะไม่ใช่ดาราก็เหอะ
“ไม่ใช่หรอกน่าฮัน” คนหน้าหวานก้มหน้าตอบงุบงิบ
“แล้วฮยอกแจจะไปกับเขาทำไม” คิบอมออกปากถามเสียงเรียบ และทันทีที่ชื่อของตัวเองหลุดออกมาจากปากคิบอม หน้าหวานๆก็ซีดลง
คิบอมคงไม่โกรธเขาใช่ไหม
“คิบอมอ่า” มือน้อยๆเลื่อนออกไปทาบบนแก้มป่อง ตาหวานช้อนมองออดอ้อน
“ฉันถามทำไมไม่ตอบ” ร่างสูงถามกลับด้วยใบหน้าเฉยสนิท หากแต่ซีวอนกลับยกยิ้มอย่างถูกใจ ต้องให้คิบอมปรามซะบ้าง
“คิบอมอ่า อย่าดุซี่” เสียงหวานลากยาว โน้มตัวไปหอมแก้มป่องๆเอาใจ
“ลูกแมวน้อยไปกันเถอะ” ไม่วายกึนซอกต้องออกปากเร่ง หน้าหวานหันกลับไปมองก่อนจะยิ้มตอบแหยๆ ก็ซีวอนกอดเขาเอาไว้แบบนี้จะลุกได้ยังไง
“อ่ะ ตัวเล็กหนังสือ” ฮีชอลเดินกลับมาพร้อมกับหนังสือในมือ ซีวอนรับมาวางไว้บนโต๊ะตรงหน้า
“ซีวอน ปล่อยเราหน่อยเราจะไปเรียน” คนน่ารักหันไปอ้อน
“ไปกับใคร” ถามย้ำกลับคำหนักแน่นทุกคำ
“ก็ไปกับกึนซอกไง”
“ฮยอกแจ…” ปรามออกมาเสียงเรียบ แต่ดูท่าคุณตัวเล็กจะไม่รับรู้เอาซะเลย
“ซีวอนอ่ะ มีความผิดอยู่นะต้องตามใจเรา” นิ้วเล็กจิ้มไปที่แก้มของอีกฝ่าย ในขณะที่เก้าอี้จำเป็นถอนหายใจหนักหน่วง
โอเค ตอนนี้อีฮยอกแจทำอะไรก็ได้
ชเวซีวอนคนนี้ไม่ห้ามก็ได้
“งั้นก็ไปเถอะ” พูดจบก็คลายวงแขนที่รัดเอวบางออก ก่อนจะนั่งนิ่งๆยอมให้คนตัวเล็กลุกออกไปเอง กึนซอกคว้าหนังสือเล่มหนาสองเล่มมาถือเอาไว้อย่างรู้หน้าที่ มือเรียวยื่นออกมาตรงหน้า ปากอิ่มแย้มยิ้มหวานวางมือเล็กลงไป แล้วเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้คนอื่นๆมองตามอย่างหงุดหงิดใจ
นี่ขนาดคิบอมโกรธยังกล้าออกไป
แล้วต้องรอให้ใครโกรธ
ถึงจะยอม
------------------------------ 50% ----------------------------------
เงียบ
ตอนนี้คอนโดทั้งคอนโดกำลังตกอยู่ในความเงียบ ขาเล็กก้าวเดินไปทั่ว แล้วก็ต้องเบะปากน้อยๆเมื่อไม่พบเจอคนที่ต้องการ
ฮีชอลก็ไม่อยู่
ฮันกยองก็ไม่อยู่
ไม่มีใครอยู่ นอกจากอีฮยอกแจ คนเดียว
นิ้วเล็กๆกดโทรออกแทบจะทันที และคนแรกที่จะต้องโทรหาตามเป็นใครไม่ได้นอกจากซีวอน
“อืม” รับคำเรียบๆไม่บ่งบอกอารมณ์
“ซีวอนอยู่ไหน เราอยู่ห้องแล้วนะ ไม่มีใครเลย” กรอกเสียงลงไปตามสาย ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบนมออกมาดูด
คุณตัวเล็กหิวข้าวเย็นแล้วนะ
“อยู่ข้างนอก”
“ซีวอนกลับมาหาเราเดี๋ยวนี้เลย” ปากเล็กละออกจากหลอดดูดก่อนจะออกคำสั่งอย่างเคยชิน
“ไม่ล่ะ ฉันสนุกอยู่กับพวกฮีชอล” เสียงทุ้มตอบกลับอย่างไร้เยื่อใย แต่คนฟังถึงกับโมโหทุบโต๊ะเสียงดัง นี่มันแค่วันที่สองเองนะทำไมซีวอนถึงกล้าขัดใจเขา
“อยู่ไหน ซีวอนอยู่ไหน”
“….”
“ตอบเรามานะ”
“ผับของคยูฮยอน”
“ชิส์” คนตัวเล็กกดตัดสายทิ้งอย่างหงุดหงิดใจ คุณตัวเล็กไม่ยอมหรอก ไปนั่งอ่อยสาวกันที่นั่น เพื่อนของคุณตัวเล็ก คุณตัวเล็กหวง!
มือเล็กคว้าเสื้อขนสัตว์ตัวหรูมาใส่ก่อนจะออกไปจากห้อง
ว่าแต่คุณตัวเล็กจะไปผับยังไงดี
คุณตัวเล็กไม่มีรถนี่นา
“ฮันกยอง ถอยออกไปจากผู้หญิงคนนั้นนะ” เสียงใสดังขึ้นทันทีที่ก้าวเข้ามาในร้าน ตาหวานจ้องผู้หญิงที่เพื่อนรักกำลังจะจูบด้วยความไม่พอใจ
“ตัวเล็ก” หนุ่มจีนชะงักกึกถอยร่นมายืนข้างร่างบอบบางอัตโนมัติ จนซีวอนอยากจะหาอะไรมาตีหัวเพื่อน
ก็รวมหัวกันโกรธฮยอกแจ
แล้วไหงไปทำแบบนั้นเล่า
“คยูฮยอน ห้ามอยู่ใกล้คนนั้น เราไม่ชอบ” หันไปอีกทางก็เจอกับคยูฮยอนที่ตีเนียนอยู่ข้างสาวสวย ร่างสูงสะดุ้งเฮือกก่อนจะเดินมายืนกอดเอวบางอ้อนๆ ซีวอนถอนหายใจหน่ายอย่างเซ็งจัด
นี่ก็อีกคน ตกลงยัยตัวเล็กนี่จะได้สำนึกบ้างไหมเนี่ย
“ฮีชอลมาอยู่ข้างเราเลย” เสียงใสเอ่ยเรียกอีกครั้งเมื่อร่างโปร่งเดินเข้ามาในร้าน ฮีชอลก็แสนดีเดินเข้าไปหาทันทีอย่างว่าง่าย
จบกัน!!
“คิบอมไปไหน ทำไมเราไม่เห็น”
“ยังไม่มาน่ะตัวเล็ก” คยูฮยอนหันมาตอบเสียงหวาน ในขณะที่ซีวอนลุกขึ้นเดินเข้าไปหาผู้จัดการร้านสาวสวย โน้มท้ายทอยเล็กเข้าหาเหล่ตามองปฏิกริยาจากฮยอกแจ
หมับ
“ซีวอน ห้ามจูบกับคนอื่นเราไม่ชอบ!!” เสียงใสตวาดดังลั่นแต่ซีวอนกลับดึงมือเล็กออกจากแขนของตัวเอง
“แล้วเวลาที่ฉันบอกว่าไม่ชอบให้ฮยอกแจทำอะไร ฮยอกแจเคยเชื่อไหม” ย้อนกลับหน้านิ่ง แต่คนฟังกลับทำปากเบะ ตาสวยๆแดงก่ำราวกับจะร้องไห้
“ซีวอนใจร้าย”
“…”
“ซีวอนมาว่าเราทำไม ฮึก โฮ”
“ตัวเล็ก!”
งานเข้า ชเวซีวอนคนนี้อีกแล้ว
--------------------------- 100% ---------------------------------------
Katomnam Talk;
คุณตัวเล็กทำเรื่องอีกแล้ว
ฮ่าๆๆๆ
เอาแล้วไง ใครจะเอาอยู่ล่ะนั่น
EDIT:
มาอัพแล้วค่า
ว๊าว ประกาศเก็บเงินนะคะ
จะเปิดจองเร็วๆนี้ค่า
จุ๊บๆๆ
ความคิดเห็น