คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Hiso 5 100%....
Chapter 5
“ทำไมซีวอนเข้าไปนานจัง” คุณตัวเล็กเดินบ่นไปมา ซ้ายทีขวาทีไม่ยอมหยุด ตากลมชะเง้อมองตามเข้าไปด้านในแล้วก็ต้องบุ้ยปากไปมา
“เดี๋ยวมันก็จัดการได้ ตัวเล็กรอหน่อยสิ” ฮันกยองเอ่ยปลอบ ดึงให้คนที่เดินหมุนซ้ายขวา มายืนอยู่นิ่งๆในอ้อมแขนของตัวเอง
“หิวนี่” เสียงใสแย้งออกมา ก่อนจะยืนดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในวงเล็กๆของอ้อมแขนฮันกยอง
“กินนี่ก่อนไหม นมสตอร์เบอร์รี่” คยูฮยอนรีบค้นกระเป๋าเสบียงที่ติดตัวออกมาตั้งแต่คอนโด ก่อนจะยื่นไปให้ คิบอมรับไปเจาะก่อนจะยืนป้อนที่ปากอิ่ม
“พอแล้ว” หน้าหวานสะบัดออกเมื่อดื่มไปได้สองอึก
“ตัวเล็ก กินอะไรอีกดี” คยูฮยอนถามอย่างเอาใจ
“เราหนาว” เสียงหวานพูดออกมาอีกครั้ง
“ใส่เสื้อก่อนนะตัวเล็ก” ฮีชอลถลาเข้ามาหาแทบไม่ทัน ฮันกยองปล่อยคนตัวเล็กออกจากอ้อมกอด แขนเรียวยื่นออกไปข้างหน้าเพื่อให้ฮีชอลสวมเสื้อให้ ก่อนจะยืนนิ่งหน้างออีกครั้ง
“คิบอม” เด็กมีปัญหาออกปากอีกครั้ง
“หืม”
“ดูสิว่าหน้าเราหมองรึยัง” ใบหน้าน่ารักยื่นเข้าไปใกล้เพื่อให้อีกคนดูให้ถนัด
“ยังเลย ยังวิ๊งอยู่เหมือนเดิม”
“ไม่จริง”
“อ่าว…”
“ทาลิปให้เราหน่อย เรารู้สึกว่าปากมันแห้ง” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด คิบอมยิ้มรับรีบหยิบอุปกรณ์เสริมความงามของคุณตัวเล็กออกมาตามบัญชา ลิปกลอสสีอ่อนใสถูกบรรจงทาลงไปบนริมฝีปากเล็ก คนตัวเล็กเม้มปากสองทีก่อนจะอมยิ้มพอใจ
“สวยแล้วตัวเล็ก” ฮันกยองชมเปาะ ดึงร่างเล็กเข้ามากอดเอาไว้หลวมๆ
ก็เวลาที่ฮยอกแจต้องรอคอยอะไรซักอย่าง
ที่ขาดไม่ได้เลยคืออ้อมกอดของใครซักคน
เพราะมันจะทำให้รู้ว่า คุณตัวเล็ก ไม่ได้รออยู่คนเดียว
“ฮีชอล”
“หืม”
“เมื่อไหร่ซีวอนจะออกมาอ่า” เสียงใสครางถาม ด้วยใบหน้าเศร้าๆ
“เอ่อ…”
“คยูฮยอน”
“ว่าไงตัวเล็ก”
“ซีวอนหายไปนานแล้วนะ” ปากอิ่มงุบงิบพูดออกมา
“อืม ก็นานอยู่”
“คิบอม”
“ครับ ตัวเล็ก”
“ไปดูซีวอนหน่อยสิ”
“หืม”
“เราเป็นห่วงซีวอน พวกนั้นทำอะไรซีวอนรึเปล่า” ร่างเล็กพูดออกมาอย่างที่คิด ตากลมองไปยังร้านอาหารหรูที่อยู่ไม่ไกลนักด้วยความห่วงใยเต็มเปี่ยม ฮันกยองได้แต่หัวเราะในลำคอเบาๆดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดหนักๆหนึ่งที โทษฐานทำให้หมั่นเขี้ยว
“ครับ” คิบอมรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะลุกเดินออกไป
ถึงจะเอาแต่ใจ
แต่อีฮยอกแจก็มีวิธีห่วงใยเพื่อนๆตามแบบฉบับของตัวเอง
----------------------------------------------------- 50% ----------------------------------------“ทำไมคิบอมหายไปนานจัง” คนตัวเล็กออกปากถามอีกครั้งหลังจากที่คิบอมเดินหายเข้าไปได้ไม่ถึงสองนาทีด้วยซ้ำ
“มันเพิ่งเดินไปเองนะ” คยูฮยอนเป็นคนตอบ แต่ก็ได้รับค้อนวงใหญ่กลับมา
“ก็เราเป็นห่วงนี่” หน้าหวานงอง้ำจีบปากจีบคอตอบ
“ใจเย็นๆสิตัวเล็ก”
“ไม่เย็นแล้ว เราจะเข้าไปดูสองคนนั้น” พูดจบก็เดินตรงแน่วไปที่ร้านอาหารหรู ไม่สนใจกล้องวีดีโอมากมายที่กำลังถ่ายทำอยู่แม้แต่น้อย
และที่สำคัญไม่สนใจแม้กระทั่ง จางกึนซอก ดาราดังในดวงใจ
ตากลมกวาดมองไปทั่วร้านก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ซีวอนกับคิบอม ที่ยืนหน้าเครียดอยู่กับคนที่น่าจะเป็นผู้กำกับโฆษณาชิ้นนี้ ขาเล็กก้าวเข้าไปหาอย่างไม่รีรอ มีเพื่อนสนิทอีกสามคนเดินตามไปติดๆ
“ซีวอน”
“อ้าว ฮยอกแจ” ใบหน้าหล่อหันกลับมาเรียกงงๆ ในมือกว้างมีเช็คเงินสดถือค้างเอาไว้เตรียมพร้อมจะจรดปากกาลงตัวเลขทั้งหมดลงไปในนั้น
“ทำอะไร เราหิว” กอดอกถามหน้างบึ้ง ในขณะที่ทีมงานและกึนซอกมองผู้มาเยือนอย่างงุนงง
“เราตกลงกันนิดหน่อยน่ะ” ร่างสูงตอบกลับด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
“เรากินร้านอื่นก็ได้ ซีวอนลำบากใช่ไหม” ตากลมใสจ้องมองเพื่อนสนิทอย่างคาดคั้น แต่ซีวอนเพียงแค่ยกยิ้มบางๆกลับมาเท่านั้น
เรื่องแค่นี้ เชวซีวอนทำให้คุณตัวเล็กได้อยู่แล้ว
“ไม่หรอก ฮยอกแจออกไปรอข้างนอกก่อนนะ” รับคำเสียงนุ่ม
“ไม่เอา เราจะรอตรงนี้” น้ำเสียงเอาแต่ใจเอ่ยตอบทันควัน
“มีอะไรกันรึเปล่าครับ” น้ำเสียงนุ่มทรงเสน่ห์ดังขึ้น ก่อนที่คนน่ารักจะหันกลับไปมองด้านหลัง แล้วก็ต้องปิดปากเงียบ
จางกึนซอกตัวเป็นๆกำลังยืนอยู่ห่างจากฮยอกแจแค่คืบ
“ไม่มีอะไรหรอก นายไปเตรียมตัวถ่ายต่อเถอะ” ผู้กำกับโบกมือไล่ แต่ตาคมกลับหยุดที่ร่างเล็กเพียงแค่คนเดียว
“ไม่ทราบว่า ลูกแมวน้อยมีปัญหาอะไรงั้นเหรอครับ” เอ่ยถามเจาะจง นิ้วเรียวเกลี่ยลงมาที่แก้มใสด้วยความเอ็นดู
ในสายตาของกึนซอก อีฮยอกแจเหมือนลูกแมวน้อยๆขนปุยสีขาวจริงๆ
น่ารัก…
“เอ่อ คือว่า เรา…”
“ตัวเล็ก!” หนุ่มหล่ออีกสี่คนตะโกนลั่นอย่างไม่พอใจ ตาคมมองร่างเล็กที่มัวแต่ยิ้มเขินอย่างขัดใจ จะพูดก็พูดเถอะ พวกเขาหล่อน้อยกว่าไอ้ดาราบ้านี่ตรงไหนกัน
“หืม ว่าไงครับลูกแมวน้อย” ใบหน้าหล่อโน้มลงมาใกล้ จนคนตัวเล็กผงะหนีอย่างตกใจ แก้มใสแดงก่ำแล้วได้แต่อึกอักไปมา
“ไม่มีอะไรหรอก เราแค่อยากกินข้าวร้านนี้น่ะ”
“หืม…”
“งั้นเราไปก่อนนะ” พูดรวบรัดเสร็จสรรพ เตรียมเผ่นออกไปด้านนอก หากแต่มือแกร่งกลับจับข้อมือเล็กเอาไว้ก่อน
“งั้นทานข้าวกับผมซักมื้อนะครับ”
“เห…” เอียงคอมองกลับน้อยๆ ตาแป๋วๆนั่นทำให้คนมองนึกชอบเข้าไปใหญ่
“อีฮยอกแจ” ซีวอนเอ่ยเรียกเสียงเรียบ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะดึงสติของเพื่อนตัวเล็กกลับมาไม่ได้แม้แต่น้อย
“…”
“อีฮยอกแจ กลับเดี๋ยวนี้” ซีวอนตะโกนดังลั่น เดินเข้าไปปัดมือของกึนซอกออกจากข้อมือบอบบาง ใบหน้าหล่อตวัดมองดาราดังอย่างไม่ชอบใจ แขนแกร่งช้อนร่างบางขึ้นมาในวงแขนก่อนจะพาเดินออกไปด้านนอก
ไม่ว่าอะไร ชเวซีวอนคนนี้ก็ยอมอีฮยอกแจได้หมด
ยกเว้น ให้คนอื่นที่ไม่ใช่คนในกลุ่มแตะเนื้อต้องตัว
ก็คนมันหวงเพื่อนอ่ะ
จะทำไม
------------------------------------- 100% ------------------------------------------Katomnam Talk:
อัพค่า
รอกันอยู่ไหมคะ
มาดูความน่ารักของน้องอึนกันต่อนะ
EDIT
มาอัพแล้วค่า
คิกๆๆ
ฮยอกน่ารักเนอะ
ความคิดเห็น