คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : Jewel 28...
“แกจะมาด้วยทำไมวะคิบอม” ซีวอนหันมาบอกกับคนที่ลอยหน้าลอยตานั่งอยู่เบาะหลัง เคียงข้างกันมีฮยอกแจที่นั่งกดเกมส์ในมืออย่างไม่สนใจโลกภายนอก
“หน้าที่ของพี่ชายที่แสนดีครับ ใช่ไหมน้องสาวคนสวย” ประโยคแรกตอบรุ่นพี่ อีกประโยคหันมาขอความเห็นจากคนตัวเล็กข้างๆแทน
“ฮะ อปป้า” เสียงหวานรับคำ ไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าคำถามคืออะไร ตากลมจดจ้องแต่เกมส์ที่อยู่ในมือ
“พี่ฮีชอลจ้างแกมาเท่าไหร่” ซีวอนถามเสียงเครียด คิบอมมองหน้าพี่ชายยิ้มๆ
“ไม่เสียเงินครับ”
“อย่ามาโก่งค่าตัว” ซีวอนสวนกลับทันที
“พี่ก็รู้ว่าพี่ฮีชอลงกขนาดนั้นจะจ้างผมเหรอครับ” คิบอมย้อนถามกลับ ตามความเป็นจริง
“เออก็จริง”
“ครับ”
“แล้วทำไมแกต้องทำตาม”
“พี่ครับ ผมยังไม่อยากตาย” คำตอบของคิบอมทำให้ซีวอนหัวเราะออกมาดังลั่น เขาลืมไปว่าประธานจีวิลคนสวยร้ายแค่ไหน คิบอมคงจะขยาดฝีเท้าของพี่ชายคนสวยเข้าแล้ว
“อปป้า~” เสียงหวานๆขัดการสนทนาได้เป็นอย่างดี
“ครับ” คิบอมหันกลับมามองทันที ในขณะที่ศรีษะทุยของคนข้างกายวางแหมะมาบนตักอุ่น
“ง่วงฮะ ฮยอกของนอนหน่อยนะ” คนตัวเล็กเอ่ยอ้อน จับมือแกร่งของคิบอมมากุมเอาไว้ ปากอิ่มระบายยิ้มหวานราวกับเทพธิดาตัวน้อย ซีวอนได้แต่นั่งอ้าปากค้างอยู่ตรงที่คนขับ
นอกจากวันนี้ซีวอนจะเป็นคนขับรถแล้ว
ซีวอนต้องทนมองภาพบาดตาอีก
“คิบอม แกมาขับรถ” ซีวอนพูดเสียงเรียบ ตวัดตามองไปยังใบหน้าหวานที่ซุกหน้าเข้ากับหน้าท้องแกร่งของคิบอม ด้วยความอิจฉาที่สุดในชีวิต
ตั้งแต่เกิดมา ชเวซีวอนเพิ่งจะรู้สึกอิจฉาคนอื่นเป็นครั้งแรก
“แต่ฮยอกแจนอนอยู่นะครับ” คิบอมกระซิบตอบ
“นั่นแหละ แกมาขับรถ ฉันจะไปเป็นหมอนแทน” ซีวอนพูดเสียงเรียบลดระดับเสียงลงมาอีกนิด จอดรถเข้าขางทางเพื่อเจรจากับคนที่ทำหน้าที่พี่ชายของฮยอกแจอย่างจริงจัง
“ฮยอกแจครับ เปลี่บนหมอนหน่อยนะ” คิบอมพยักหน้าเข้าใจ โน้มตัวลงไปกระซิบบอกกับคนที่นอนหลับพริ้มอยู่บนตัก
“ทำไมล่ะฮะ” ตาหวานปรือขึ้นมามองน้อยๆ แล้วซุกหน้าเข้ามาที่หน้าท้องของคิบอมอีกครั้ง
“เพราะหมอนใบใหม่นุ่มกว่าไงครับ” ซีวอนรีบยื่นข้อเสนอ ก้มลงมองขาตัวเองที่มีแต่มัดกล้ามอย่างมั่นใจเต็มที่
“อือ…” คนตัวเล็กครางรับในลำคอ
“ฮยอกแจครับ ถ้าเปลี่ยนหมอนวันนี้พี่จะเหมาร้านไอติมให้เลยดีไหม” ไม่พ้นจะต้องเอาของกินมาล่อ
“ฮะ เปลี่ยน” ร่างบางเด้งขึ้นมานั่ง มือเล็กผลักคิบอมออกไปนอกรถ จนคนแก้มป่องยืนหน้าเหวอในขณะที่ซีวอนย้ายตัวเองมาจากตำแหน่งคนขับอย่างว่องไว รีบเข้าไปในตอนหลังในขระที่คิบอมเดินหน้าหงิกงอด้วยความหวงน้องไปขับรถแทน
“พี่ซีวอนต้องเหมาไอติมให้ฮยอกแจจริงๆนะฮะ” เสียงหวานเอ่ยทวงทิ้งศรีษะพาดลงไปบนตักอุ่น ตากลมประกายวิบวับอย่างดีใจ จนจมูกเล็กถูกหยิกแผ่วเบาด้วยความหมั่นเขี้ยว
“จริงๆสิครับ” รับคำหนักแน่น โน้มตัวลงไปกดจูบบนแก้มใสแผ่วเบา ฮยอกแจที่ไม่มีอะปิดบังช่างไร้เดียงสา น่าทะนุถนอม
และน่ากด! อะไรขนาดนี้
ตาหวานผลุบปิดลงเข้าสู่นิทราอีกครั้ง
“พี่ครับ น้องผม ผมหวงนะ” คิบอมเอ่ยขึ้นเบาๆ มือแกร่งของซีวอนที่กำลังไล้ไปบนผิวแก้มใสชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะระบายยิ้มอ่อนโยนออกมา
“อย่าห่วงเลย พี่รักเขามากจริงๆ” เมื่อได้รับคำยืนยัน คิบอมก็อมยิ้มมุมปากอย่างพอใจ
--------------------------------------------
“อ๊า! ไอติม” ร่างเล็กกระโดดไปมาอย่างน่ารัก จนคิบอมต้องรีบดึงข้อมือเล็กเอาไว้แล้วโอบเอวบางพาเข้าไปด้านใน สาวๆภายในร้านต่างพากันมองมาที่ลูกค้าสามรายใหม่ที่เพิ่งก้าวเข้าไป
และดูเหมือนว่าสายตาหลงใหลจะถูกส่งมายังคิบอมและซีวอนแบบที่ชายหนุ่มทั้งสองขยาดกันขึ้นมาทันที
“นั่งฮะ” มือเล็กๆกระตุกมือร่างสูงข้างกายสองคนให้ลงนั่ง ซีวอนดันให้ฮยอกแจลงนั่งไปด้านในและตัวเองนั่งปิดมาด้านนอก คิบอมนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
แต่ทำไมทุกคนต้องมองมาที่พวกเขาเหมือนไม่เคยเห็นคนหล่อแบบนั้น
“เอา ไอ้นี่ๆๆๆ” นิ้วเล็กไล่ชี้ไปทั่วกระดาษสีสันสดใส ในขณะที่คิบอมกับซีวอนมองมาด้วยความเอ็นดู
“จะทานหมดเหรอฮยอก” ซีวอนถามเสียงนุ่ม โน้มลงไปจนจมูกโด่งแทบจะนาบไปบนแก้มใส เรียกเอาเสียงกรี๊ดจากสาวๆรอบร้านดังขึ้นมาอีกครั้ง
“ฮยอกไม่ได้สั่งมากินคนเดียวซักหน่อย สั่งมาเพื่อพี่ซีวอนกับอปป้าด้วยต่างหาก” เสียงหวานเจื้อยแจ้วเรียกรอยยิ้มกว้างจากคนฟังให้กว้างมากขึ้นได้อีกหลายเท่า
“ทำไมฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆวะ” ซีวอนผละออกมานั่งตัวตรงเปิดบทสนทนากับรุ่นน้องหนุ่ม
“ผมก็รู้สึกแบบนั้นฮะพี่” คิบอมพูดตอบกลับมา ใบหน้าหล่อไม่กล้าหันไปมองรอบร้านเลยแม้แต่น้อย
“ขอโทษนะคะ มีคนฝากไอติมนี้มาให้คุณสองคนค่ะ” พนักงานสาวเดินยิ้มเข้ามาพร้อมกับไอติมน่าทานในมือสองถ้วย ฮยอกแจเบิกตาโต มองหน้าคิบอมทีซีวอนที จนพนักงานสาวคนนั้นวางไอติมไว้ตรงหน้าแล้วเดินกลับไปที่เดิม
“ทำไมเขาต้องให้ด้วย” คนตัวเล็กเอ่ยถามหน้างอง้ำ
“เพราะว่าพี่หล่อไงครับ” คิบอมยกยิ้มอย่างภูมิใจแต่ดูท่าน้องสาว? จะไม่พอใจเท่าไหร่ ใบหน้าหวานงอง้ำ
“ฮยอกเป็นอะไรรึเปล่า” ซีวอนถามอีกครั้ง มือแกร่งดันถ้วยไอติมน่าทานออกห่าง
“ถ้ามีคนอื่นมาชอบพี่ซีวอนกับอปป้า ฮยอกแจก็ตกกระป๋องน่ะสิ” เด็กน้อยเอ่ยออกมาอย่างที่คิด
“ไม่หรอกครับ น้องสาวของพี่ต้องสำคัญที่สุดเสมอ” คิบอมเข้าใจในทันที ร่างสูงลุกขึ้นยืนเดินเอาถ้วยไอติมสองถ้วยไปคืนที่พนักงานตามเดิม
“ฮยอกแจ หวงพวกพี่เหรอครับ” ซีวอนถามออกไปใบหน้าหล่อยกยิ้มอบอุ่นมองคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้างดุ แก้มใสแดงปลั่งจนยากเกินที่จะห้ามไม่ให้จมูกโด่งฝังลงไปบนนั้น
ฟอด…
กดเข้าไปเต็มรัก
“พี่ซีวอนอ่ะ คนมองเยอะแยะ” ร่างบางสะดุ้งเฮือก มือเล็กยกขึ้นทาบลงไปบนสัมผัสอุ่น ตาหวานช้อนมองขุ่นเคือง
“…” ซีวอนยังคงระบายยิ้มอบอุ่นอยู่อย่างนั้น ใบหน้าหล่อห่างจากหน้าหวานไม่ถึงคืบ
พรึ่บ…
“ไอติมมาแล้วครับ” คิบอมวางแทรกไอติมลงไปตรงหน้าซีวอน ทำให้รุ่นพี่หันขวับไปดูตัวขัดขวางด้วยความขุ่นเคือง
“อ๊า! น่ากินจังเลย” มือเล็กรีบรับช้อนมาถือไว้ ก่อนจะหายเขินเป็นปลิดทิ้ง ซีวอนกอดอกหน้ามุ่ย
ใครเอาไอ้คิบอมออกไปได้ เอาเท่าไหร่ผมก็จะจ่ายให้
Katomnam Talk:
มาอัพแย้วค่า
อย่าหายไปไหนกันน๊า
งานต้มรัดตัวจริงๆๆ
รักทุกคนค่า จุ๊บๆๆๆ
EDIT
มาแล้วค่า
แอบช้าไปวันนึง
เนื่องจากติดภารกิจยิ่งใหญ่
มทุกคนไม่ว่าหรอกเนอะ
ความคิดเห็น