คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #70 : Part 2.... ~Chapter 16~
~Chapter 16~
“ฮยอก นี่รอยอะไร” คิบอมเดินเข้ามาถามร่างบางที่เพิ่งงัวเงียตื่นออกมาจากห้องที่หายเข้าไปเมื่อคืนพร้อมกับดงบังชินกิอีกห้าคน ร่างสูงชี้ไปที่รอยสีกุหลาบตรงซอกคอขาวอย่างขุ่นเคือง ตาสวยปรือขึ้นมามองคนถามเล็กน้อย โดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่าคิบอมขอบตาดำคล้ำเพราะอดนอนขนาดไหน จุนซูที่อุ้มฮยอกแจเอาไว้แอบกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ
“รอยอะไรอ่ะบอมมี่” เสียงหวานตอบกลับพร้อมกับอ้าแขนรอให้คิบอมเป็นคนอุ้มแทน แขนแกร่งรับร่างบางเอาไว้ในวงแขนแต่ก็ยังไม่หายสงสัยอยู่ดี
“ฮยอกตอบมาว่านี่มันรอยอะไร” ซองมินอีกคนที่เดินเข้ามาคาดคั้น จนคนสวยต้องลืมตาตื่นเต็มที่
“ไม่รู้อ่ะ” แล้วคำตอบที่ได้ก็ทำเอาคนที่อดหลับอดนอนเฝ้าหน้าประตูห้องแทบคลั่ง
“แล้วมันเกิดได้ยังไง จุนซู” ลีทึกหันไปถามรุ่นน้องในค่ายเสียงเขียว ในขณะที่อ้าปากหาวหวอดๆเช่นกันเพราะอดนอน คนถูกถามสะดุ้งน้อยๆแต่ก็ยังเก็บอาการไว้อย่างดี
“ผมไม่ทราบครับ” จุนซูตอบนิ่งๆ
“นั่นสิฮะ พี่จะคาดคั้นอะไร ก็แค่รอย” เสียงหวานเอ่ยช่วยเพื่อนเต็มที่
“แล้วปากนายทำไมบวมแบบนี้” ซีวอนอีกคนที่เดินเข้ามาถามแล้วจับจ้องริมฝีปากแดงอิ่มที่บวมเจ่อไม่วางตา ทำให้ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน
“อ่า จูบกับพี่ฮันเมื่อคืนไง” ร่างบางตอบ
“พี่ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นนะฮยอก” ฮันกยองรีบพูดออกมาทันทีแล้วมองปากจุนซูอย่างจับผิด จุนซูได้แต่ยกมือส่ายหน้าห้ามพัลวันว่าไม่ได้เป็นคนทำ
“ฮยอก แล้วแก้มแดงแบบนี้ใครหอมมา” ฮีชอลถามขึ้นอีกคนอย่างไม่พอใจ ที่เห็นแก้มขาวใสต้องช้ำด้วยฝีมือคนอื่น
“อ่า” คราวนี้ฮยอกแจถึงกับเงียบเพราะไม่รู้จะตอบว่าใครหอมดี ก็เล่นหอมกันทั้งคืนแล้วยังงี้จะชี้ตัวคนผิดได้ยังไงกันล่ะเนี่ย
“พี่ฮยอกนอกใจอุคเหรอ” เรียวอุคน้องเล็กเริ่มงอแงขึ้นมา ในขณะที่สมาชิกดบังชินกิอีกสี่คนค่อยๆทยอยเดินกันออกมา
“พี่ป่าวนะ” ฮยอกแจเถียงทันควัน พร้อมกับลืมตาตื่นเต็มตา มองไปยังใบหน้าของทุกคน
“พวกนายไม่ได้นอนเหรอเนี่ย” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง มือเล็กยกขึ้นลูบไล้ใต้ขอบตาของคิบอมไปด้วย
“ใช่น่ะสิ” ดงเฮตอบแล้วทำหน้าง้ำ
“อ่า ด๊อง ทำไมนายไม่นอนล่ะ” คนน่ารักถามอย่างเป็นห่วง
“ต้องเฝ้าใครบางคนทั้งคืน ใครจะหลับลง” ดงเฮว่าแล้วหน้ามุ่ยลงไปอีก ฮยอกแจรีบคว้าแขนอีกคนเอาไว้ก่อนที่จะเดินหนี
จุ๊บ…
ริมฝีปากอิ่มประทับลงบนแก้มใสของอีกคน จนปลาน้อยยิ้มกว้างแล้วก้มลงหมายจะหอมแก้มของฮยอกแจบ้างแต่ก็เลือกที่จะยืดตัวตรงดังเดิม
“ไม่อยากหอมแก้มเค้าเหรอ” ร่างบางถามหน้าเศร้า ดงเฮก้มลงมองรอยช้ำที่แก้มใสก่อนจะส่ายหน้า
“เดี๋ยวนายจะเจ็บนะ” ปลาน้อยพูดแล้วยกมือขึ้นลูบแก้มนิ่มเบาๆ
“ด๊องอ่า” เสียงหวานครางเรียกอย่างน่ารัก แม้ดงเฮจะอยากหอมแก้มใสแค่ไหนแต่ก็อดใจเอาไว้ ทะนุถนอมฮยอกแจคือสิ่งที่สมควรทำที่สุด
“ฮยอกไปอาบน้ำกันดีไหม” ฮีชอลถามเสียงนุ่ม
“ฉันอาบให้ก้ได้นะ” แจจุงรีบพูดทันที มียูชอนคอยพยักหน้าเสริม
“ไม่ต้อง” เอสเจหันมาตอบพร้อมกันทำให้ดงบังชินกิแอบหน้าสลดลงวูบนึง
“คยูหายไปไหนอ่ะ” เสียงหวานถามแทรกขึ้นหลังจากที่ลองเอานิ้วขึ้นมานับจำนวนคนแล้วไม่พบ
“เอ่อ…” ลีทึกถึงกับตอบไม่ถูกว่าคยูฮยอนไม่กลับบ้านเมื่อคืน
“ไปไหนเหรอฮะพี่ทึก” ชางมินถามต่อเพราะอยากรู้เช่นกัน
“กลับมาแล้วครับ” แต่ก่อนที่จะมีใครได้พูดอะไรเสียงของคยูฮยอนก็ดังแทรกเข้ามาพร้อมกับร่างสูงที่โผล่เข้ามาเช่นกัน
“ไปไหนมา” ฮยอกแจถามเสียงเรียบจ้องอีกคนนิ่งอย่างเก็บอาการไม่พอใจสุดๆ
“อ่า ที่รักทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ” คยูฮยอนเดินยิ้มร่าเข้ามาหาพยายามจะดึงฮยอกแจไปอุ้มไว้เองแต่ติดว่ามือเล็กเกาะคอของคิบอมแน่น
“ถามว่าไปไหนมา” ฮยอกแจถามย้ำลงไปอีกรอบ
“กลับบ้านน่ะที่รัก เมื่อวานถ่ายรายการอยู่แถวบ้านพอดี” ร่างสูงตอบแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยนแต่คนน่ารักก็ยังไม่ยิ้มตอบซักที
“เหรอ รายการเลิกกี่โมง” ฮยอกแจส่งเสียงสูงถามพลางส่งสายตาจับผิดไปให้อีกคน
“ฮยอก ใจเย็นๆสิ” ซีวอนเริ่มออกโรงห้ามแต่ก็โดนสายตาดุๆจากคนรักกลับไปเลยยืนเงียบอยู่ที่เดิม
“ตกลงคยูไม่ได้โทรมาบอกด้วยใช่ไหม” เสียงใสถามย้ำลงไปอีกรอบ เล่นเอาสามีตัวดีทั้งหลายกลืนน้ำลายลงคอกันแทบไม่ได้เลยทีเดียว
เพิ่งรู้ว่า ลูกแมวน้อย เป็น เมียโหด!!!
“มีใครได้รับโทรศัพท์จากคยูบ้างไหม” ฮยอกแจหันไปถามรอบๆ
“เอ่อ คยูโทรมาบอกเค้าอ่ะ” เรียวอุคยกมือขึ้นมาก่อนจะตอบเสียงอ่อยเพราะกลัวโดนลูกหลงไปด้วย
“โอเค งั้นหายงอนนิดนึง” ฮยอกแจตอบกลับแล้วเริ่มมีรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก
“แล้วเหนื่อยไหม” ประโยคถัดมาเสียงอ่อนลงจนเห็นได้ชัด เล่นเอาคยูฮยอนเริ่มหายใจได้ทั่วท้อง
“ไม่เหนื่อยหรอกครับ เห็นหน้าที่รักก็หายแล้ว” ร่างสูงตอบพร้อมรอยยิ้มกว้าง แต่เมะรุ่นพี่ได้แต่แอบเบะปากเตรียมอาเจียนกันทุกคน
“อื้อ ไปอาบน้ำซะสิได้ออกมากินข้าว” ฮยอกแจพูดแล้วยิ้มบางๆก่อนสายตาจะสะดุดกับบางสิ่ง
“คร้าบผม” คยูฮยอนรับคำอย่างน่ารักแล้วหมุนตัวเตรียมเดินเข้าห้องไป
“เดี๋ยว นั่นรอยอะไร!!!” เสียงใสขัดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วตรงไปที่หลังคอของอีกฝ่าย ทำให้เห็นรอยสีกุหลาบปรากฎเด่นชัด เมะแต่ละคนได้แต่ยืนอึ้ง
Katomnam Talk:
อ่าเม้นหายไปเยอะมากๆเลย
เบื่อกันแล้วเหรอคะ
ถ้าเบื่อแล้ว
ต้มจะได้รีบจบนะ
รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น