คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 11: ร่ำลา3...(จบร่ำลา)
“ดงเฮ หยุดถีบเรือก่อน” เสียงใสเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเรือออกมาไกลจากฝั่งได้ระยะนึงแล้ว ซึ่งดงเฮก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“ฉันอยากฟังนายพูดก่อน” ดงเฮเอ่ยขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือนิ่มของคนที่นั่งข้างๆ
“ฉันไม่มีอะไรจะพูด เพราะทุกสิ่งที่ฉันจะพูดนายคงรับรู้มันหมดแล้ว” ฮยอคแจพูดก่อนจะยิ้มหวานไปให้ ดงเฮพยักหน้าเข้าใจ ทำไมเขาจะไม่รู้ในสิ่งที่เพื่อนรักคิดล่ะ
“แต่ฉันอยากพูด” ดงเฮบอกขึ้น
“นายก็พูดสิ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันพร้อมจะฟังเสมอ”
“นายอยู่นี่ อย่าซนนะ” ดงเฮพูดประโยคแรกด้วยเสียงสั่นๆ
“นายอยู่ที่นี่ ดูแลตัวเองดีๆนะ” ประโยคที่สองตามมาก่อนน้ำตาหยดใสจะไหลออกมาจากตาของคนพูด
“นายอยู่นี่ อย่าไปหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นที่ไม่ได้อยู่ในวงเรานะ ฉันเป็นห่วง” ประโยคที่สามลอยมา
“นายอย่าให้ใครมาแทนที่ฉันนะ ที่ที่อยู่ข้างๆนายในฐานะ ฮึก เพื่อน สนิท นายอย่ายกมันให้ใครนะ เก็บไว้ให้ฉัน ให้ฉันมั่นใจว่าฉันยังอยู่ข้างนายเสมอไม่ว่าฉันจะอยู่ไหน” ดงเฮพูดจบฮยอคแจก็โผเข้ากอดดงเฮเอาไว้แน่น น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้มโดยที่เจ้าตัวไม่คิดจะเช็ดออกแม้แต่น้อย
“ฉันจะอยู่นี่ จะรอนายอยู่ที่นี่ ที่ข้างๆฉัน มันเป็นของนายคนดียว” ฮยอคแจพูดกับไหล่หนาของเพื่อนก่อนจะซุกหน้าลงร้องไห้อย่างหนัก
“แต่ดงเฮ ที่ข้างๆฉันมันมีซองมินอยู่ด้วยนะ” ฮยอคแจเงยหน้าออกมาจากไหล่กว้างก่อนจะพูดแล้วยิ้มทั้งน้ำตา
“อื้อ ฉันยอมให้มีซองมินด้วย” ดงเฮตอบรับก่อนจะก้มลงหอมแก้มใส สูดความหอมของคนในอ้อมกอดเข้าไปเต็มปอด ทั้งคู่กอดกันอยู่เนิ่นนานให้สมกับที่ต้องห่างกันไกลแสนไกล
“ถึงเวลาของนายแล้วคิบอม” ซีวอนบอกเพื่อนรักเมื่อเห็นดงเฮจูงมือฮยอคแจกลับมา พี่ๆในวงคนอื่นต่างพยักหน้าสนับสนุน คิบอมเลยเดินตรงไปหาฮยอคแจซึ่งดงเฮก็เต็มใจเดินแยกออกมารวมกลุ่มกับคนอื่น
“ฉันยอมให้พวกนายวันนึง” ฮีซอลบอกงอนๆ แต่เขาก็เข้าใจไอ้พวกนี้มันรักฮยอคแจขนาดไหน ทำไมจะไม่รู้
“พวกพี่ไปรอที่รถเลยก็ได้นะ” คิบอมหันมาบอกรุ่นพี่
“อืม พวกฉันคงไม่มีอารมณ์จะเล่นอะไรต่อแล้วล่ะ” อีทึกบอก
“เรียวไหนนายบอกนายจะไม่ร้องไห้ไง” ซองมินถามขึ้นทันที่ที่เรียวอุคร้องไห้ ก่อนจะกอดปลอบน้องไปด้วย
“เป็นพี่ พี่จะไม่ร้องเหรอ” คยูฮยอนหันมาถาม
“ร้องตั้งแต่เห็นจดหมายแล้ว” ซองมินบอก
“แล้วฮยอคแจร้องไห้ตอนเห็นจดหมายไหม” ฮันกยองถามบ้าง
“ร้องสิ หมอนั่นอ่อนไหวจะตาย” ซองมินตอบก่อนจะเดินตามพวกพี่ๆไปรอบนมินิบัส
“ฮยอคแจร้องไห้ไหม ดงเฮ” พอขึ้นมาบนรถกระต่ายน้อยก็จัดการถามทันที
“ไม่เห็นน่าถาม” ดงเฮตอบ
“นั่นสิเนอะ” กระต่ายน้อยงึมงำอยู่คนเดียว
“แต่ยังไงผมก็ไม่อยากไปอ้ะ” อยู่ดีๆคยูฮยอนที่นั่งอยู่หน้าซองมินก็โวยวายขึ้นมาอีก จนซองมินทนไม่ได้ต้องหาอะไรมาฟาดบนหัวคนหล่อไปทีนึง
“พี่ซองมินอ้ะ ผมเจ็บนะ” คยูฮยอนพูดงอนๆ
“จะได้เลิกเพี้ยน” ซองมินตอบก่อนจะยิ้มเยาะสะใจ
“อย่าไปว่าคยูเลย ฉันก็ไม่อยากไป” ดงเฮบอกเพื่อนรักก่อนจะปิดตาลงเพื่อเก็บน้ำตาที่กำลังจะรินไหลให้อยู่ภายใน
“ฉันเข้าใจ” ซองมินบอกเพื่อนก่อนที่ดงเฮจะกอดซองมินไว้แน่น กระต่ายน้อยอดใจหายไม่ได้ที่เพื่อนจะจากไปสามเดือนจนต้องร้องไห้ออกมาเหมือนกัน ไม่นานนักคนทั้งรถก็พากันกอดเพื่อนร่วมวงร้องไห้ตาม เคยซะทีไหนที่ซุปเปอร์จูเนียร์ต้องอยู่ไกลกัน ถึงจะไม่ค่อยเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่ยังไงก็ยังรับรู้ว่านอนอยู่บ้านเดียวกัน คิดๆแล้วก็ต่างใจหาย ต่างคนต่างเดินไปกอดกันจนครบไม่มีคำพูดใดๆมีเพียงเสียงสะอื้นไห้เต็มรถไปหมด
“ฮยอคแจ ชิงช้าสวรรค์ดีไหม” คิบอมถาม ร่างบางพยักหน้ารับงงๆ ทำไมคิบอมต้องพาแยกออกมาด้วยนะแทนที่จะเป็นเรียวอุค ไม่ได้จะต้องลาเหมือนคนอื่นเขานี่นา
“นี่เกิดอะไรขึ้นถึงได้ลากฉันแยกออกมาล่ะ” ฮยอคแจถามยิ้มๆ ก่อนจะเขยิบไปติดอีกฝั่งเมื่อเห็นว่าคิบอมจะนั่งฝั่งเดียวกับตัวเอง คิบอมไม่ตอบเพียงแต่โอบเอวบางเข้ามาแนบตัว วางคางเกยไหล่บอบบางไว้ ยากที่จะพูดจริงๆ
“คิบอม เป็นอะไรรึเปล่า” เมื่อเห็นร่างสูงเงียบ ฮยอคแจเลยอดไม่ได้ที่ตะถามออกไป
“ฮยอคแจ ฉันมีเรื่องจะบอก” ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมามองคนด้านข้าง
“เรื่องอะไรล่ะ ทำไมนายต้องร้องไห้ด้วย” ฮยอคแจถามลั่นก่อนจะยกนิ้วเรียวมาเช็ดน้ำตาให้เจ้าชายน้ำแข็ง คิบอมจับมือนิ่มไว้ก่อนจะจรดริมฝีปากลงไปแล้วกุมมือนิ่มไว้เฉยๆ
“ฉันชักใจไม่ดีแล้วนะ” ฮยอคแจพูดขึ้นเมื่อเห็นกิริยาของคนด้านข้าง
“ฉันต้องไปอเมริกาสองเดือน” คิบอมกลั้นใจบอกออกไป ตาสวยโตขึ้นอย่างตกใจ
“ไป เมื่อไหร่” เสียงใสเอ่ยถามออกไป
“อีกสามวัน พร้อมพวกเอสเจเอ็ม”
“เร็วจัง” เสียงหวานสั่นน้อยๆ ไม่บอกก็รู้ว่าคนด้านข้างกำลังก้มหน้าร้องไห้อยู่
“แต่ฉันจะรีบกลับมา” คิบอมพูดหนักแน่น
“ฉัน ฮึก ฉันจะรอ” ความรู้สึกบีบแน่นอยู่ในก้อนเนื้อด้านซ้าย เจ็บจนฮยอคแจต้องร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ทำไมดูเหมือนซุปเปอร์จูเนียร์จะแตกกลุ่มกันออกไปแบบนี้ คิบอมดึงร่างบางเข้ามากอด ก่อนจะกดจูบเบาๆที่กกหู
“นายบอกแล้วนะว่านายจะรอ นายต้องรอฉันนะ” คิบอมย้ำก่อนจะยกมือลูบกลุ่มผมนิ่มนั้นไว้
“ฉันสัญญา ฉันจะรอนาย” ร่างบางพูดอู้อี้อยู่กับอกกว้าง แต่แค่นั้นก็ทำให้คนฟังใจชื้นขึ้นมา
“นายอย่าเพิ่งรักใครมากที่สุดนะ ฮยอคแจ” คิบอมขอด้วยแววตาหวานซึ้งจนคนถูกมองอดไม่ได้ที่จะเสหน้าไปมองทางอื่นแทนใบหน้าขาวขึ้นสีเรื่อ ด้วยความเขิน
“ฉันจะไปรักใครแบบนั้นได้ล่ะ” ร่างบางตอบงงๆกับคำขอของคนด้านข้างเหมือนกัน
“ก็ที่นี่มีตั้งหลายคน”
“เอาเป็นว่าฉันสัญญาว่าฉันจะไม่รักใครมากที่สุดจนกว่านายจะกลับมา” เมื่อร่างบางสัญญาคิบอมก็กดจมูกลงบนแก้มใสๆนั้นทันทีทั้งซ้ายขวา แล้วดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดอีกรอบ กอดให้แน่นให้เพียงพอกับที่ต้องห่างกัน
“เรียวอุค นายจะลาย็อกไหม” ฮีชอลถามสมาชิกซุปเปอร์จูเนียร์เอ็มคนสุดท้าย
“ผมขอนั่งกับพี่ฮยอกแจขากลับแล้วกันฮะ” พอเรียวอุคพูดจบประตูรถมินิบัสก็เปิดออกก่อนที่คิบอมจะจูงมือฮยอกแจเข้ามา
“ย็อก ไปนั่งกับอุคไป” ลีทึกบอก ไก่น้อยพยักหน้ารับแล้วลงนั่งข้างๆเรียวอุคที่ยิ้มรออยู่แล้ว
“พี่ย็อกฮะ” เรียวอุคเรียกคนที่นั่งข้างๆ ทำให้ใบหน้าหวานหันมามองก่อนจะขานรับในลำคอ
“หืม”
“ผมว่าพวกพี่ๆคงพูดกันไปหมดแล้ว” เรียวอุคเกริ่นนำก่อนจะจับมือนิ่มของคนข้างๆ ฮยอกแจเลยเอียงหัวกลมๆของตัวเองไปวางบนไหล่ของรุ่นน้อง
“เพราะฉะนั้น ผมก็คงไม่ต้องพูดอีก เพราะถ้าผมพูดมันคงจะซ้ำกันใช่ไหม งั้นผมขอเอาของพวกพี่ๆมารวมกันหมดเลยนะฮะ” เรียวอุคพูดต่อ
“ได้สิ” เสียงหวานตอบกลับมาก่อนจะเลื่อนมืออีกข้างมาวางทับไว้ ไม่มีการพูดคุยใดๆต่อจากนั้นมีเพียงความอบอุ่นที่มอบให้แก่กันเพื่อทดแทนช่วงเวลาที่ต้องห่างไกลเท่านั้น
-------------------------------------------------------------------------------------
Writer Talk:
เอ่อ ทุกคนลืมเรื่องหลักไปแล้วเหรอ
ทำไมมีแต่คนให้ความสนใจ สเปเชียลลลลลล ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาสนใจเรื่องหลักกันบ้างจิ เอามาลงประชดเลยสองวันติด กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ประชดยังไงของตรูเนี่ย
ตอบเมนท์ดีกว่า
คุณ รักไก่ อุ๊คไม่ได้หายไปไหนค่า ส่วนเรื่อง 18P เอ่อคือพวกนั้นเพิ่งตื่นอ่ะค่ะเลยยังสติไม่ค่อยครบ อิอิ คือกาต้มขอชี้แจงหน่อยนะคะ กาต้มไม่ได้เกลียดด็องน๊าาาาาาา ถ้ากาต้มเกลียดด็องจะแต่งเฮอึนออกมาได้ยังไง แค่กาต้มชอบบอมฮยอกมากกว่าคิเฮแค่นั้นเอง อย่าเข้าใจกาต้มผิดน๊า
คุณ บี กาต้มอัพอีกแล้ว กร๊ากๆๆๆๆ ตกลงบีก็ชอบสองเรื่องเลยเหรอเนี่ย แต่ถ้าอ่านตอนต่อไปของสเปเชียลบีอาจจะไม่ชอบแล้วก็ได้นะ อุ๊ย บอกอะไรออกไป ไปอัพฟิคด้วย
คุณ haruzen อย่าเพิ่งรีบเศร้าค่าาาาาาาาาา ส่วน 18P พวกนั้นเพิ่งตื่นค่ะยังหาปากกันไม่เจอ
คุณ _[TEAM]_ กาต้มว่าคงร้องไห้จนเป็นเขื่อนได้เลยแหละ ส่วนที่ไม่ตวาดกันเพราะพวกนั้นกำลังเบลอค่า
คุณ มิว พวกเมะจะไม่ยอมไปกันด้วยแหละค่ะ แต่งานก็ต้องเป็นงานอ่ะเนอะ อัพแล้วค่าแต่เป็นเรื่องหลักนะ
คุณ kororo03 ตาบวมบอกแล้วค่า ฮยอกกี้เศร้าได้อีก อัพแล้วค่าเรื่องหลักอ่ะนะ
คุณ beau กาต้มบ้าพลัง อัพอีกแล้วค่าาาาาาาาา เอิ๊กๆๆๆๆ
คุณ neen กรี๊ด ขอบคุณค่ะ กาต้มแต่งเองมันเอง
คุณ .+*rb*+. คือพวกนั้นเป็นอารมณ์เพิ่งตื่นอ่ะ เลยยังไม่ทันตั้งสติ
คุณ >>>//nupim\\<<< ขอให้ทำ o-net ได้นะคะ โชคดีน๊า กาต้มอัพอีกแล้ว
คุณ LoVE_KiHaE_HaNhYuk สงสัยจะหลงกันตอนเบลอๆเท่านั้นมั้งคะ
คุณ baby_satan พวกนั้นกำลังเอ๋อๆค่าเพิ่วตื่นเลยไม่ทันตวาด
คุณ นู๋อาริกะจัง>+< ไม่ให้อัพทีละตอนแล้วให้พี่อัพแบบไหนอ่า ลงหมดเลยเหรอ แล้วกาต้มจะทำยังไงอ่า ยังแต่งไม่จบอ่ะ ส่วนเรื่องหลักไม่ใช่คิมคิคนเดียวค่า อีไก่เอาหมด เมื่อไหร่นู๋จะอัพฟิคของตัวเองบ้างค๊า พี่อัพไปหลายล่ะน๊า
คุณ Park Sung-Min ดูด็องน่ารักผิดกับตอนปกติเลยเนอะ อิอิ อย่างว่าแหละคนกำลังฝัน
คุณ mee ก็ยังคงเป็นศัตรูอยู่ค่า
คุณ Best กาต้มบอกบีให้แล้วนะคะ ที่เหลือเบสต้องไปทวงเอาอ่ะ อิอิ อัพแล้วๆ
คุณ สวัสดีค่ะ สนุกไม่ไหวแล้วนี่เรื่องไหนคะ งิงิ
คุณ NamHom ไม่รู้ว่าอ่านเรื่องไหนอ่ะ แต่กาต้มอัพเรื่องหลักแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาา
คุณ คิดไม่ออก..จิงๆนะ อ่า ตอนนี้มีคิบอมแล้วค่า ไปอัพฟิคด้วยค่าาาาาาาาาาาาาาาาาา ทำไมพวกไรเตอร์ที่อ่านของกาต้มไม่ยอมอัพฟิคให้กาต้มอ่านเลยอ่า ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณ Omma K มาอัพแล้วค่าตั้งแต่เมื่อวาน นี่ก็อัพอีกแล้วคุณออมม่ามาอ่านยังคะ
คุณ MaTarn ขอบคุณที่ชอบ ชอตฟิคนะค๊า
คุณ ~~HyukHyuK~~ กาต้มอัพไปสามตอนแล้ว คุณ HyukHyuk หายไปไหนอ่าา คิดเถิงงงงงงงงงงง
คุณ fwooper ด็องปากแข็งก็น่ารักดีออกนะคะ กาต้มชอบ
คุณ gift of rainbow รู้สึกว่าพวกนั้นจะใจร้ายได้อีกนะ อิอิ
คุณ Luk-Pla ยังไงสองเรื่องนี้คงจบแบบ 2P ไม่ได้อ่ะค่ะ
คุณ กูไม่รู้...กูเมา ค่าแล้วกาต้มจะแต่งวันเกิดวอนด้วยค่า อัพเรื่องอื่นแล้วนะคะ
คุณ w-n เรื่องหลักก็คงหลายพีอ่ะค่ะ เลือกพระเอกมะถูก
โอ๊ะโอ ตอบเม้นท์ยาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กาต้มลงอีกแล้ว รู้แล้วค่าว่ารักกาต้มกันน่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(อิไรเตอร์เพี้ยน)
รักคนอ่านทุกคนเหมือนกันค่าาาาาาาา
ความคิดเห็น