คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #106 : Part 2.... ~Chapter 35~
“กลับมาแล้วครับ” เสียงมากมายดังเข้ามาในบ้าน ในขณะที่ร่างบางลุกขึ้นยืนตรงมือเล็กกำเข้าหากันแน่นมองคนที่กำลังโผล่เข้ามาทางปากประตูทีละคน
“มองหาใครน่ะตัวเล็ก” คิบอมเดินเข้ามายืนข้างๆแล้วมองตามสายตาของอีกฝ่ายไปด้วย
“เอ่อ”
“เอ่อ นี่ใครน่ะไก่น้อยที่รัก” ดงเฮถามออกมาอย่างอยากรู้อีกคน แม้คนอื่นๆจะรู้แล้วก้ตาม ก็ฮยอกแจน่ะอ่านออกง่ายจะตายไป
“นั่นสิน๊า มองหาใครอยู่” ซองมินเอ่ยเหย้าอีกคนแม้ว่ารุ่นน้องที่ไปกับตัวเองจะถูกยุนโฮกับแจจุงดึงให้หลบอยู่ด้านนอกก็ตาม
“พี่ซินฮะ” แล้วก็เรียกคนที่กำลังจะปิดประตูเอาไว้
“ว่าไงเรา”
“คยูอยู่ไหนล่ะฮะ” เสียงหวานถามออกไป ยูชอนกับจุนซูลอบยิ้มน้อยๆ ในขณะที่คยูฮยอนกำลังจะอ้าปากตอบนั้นทั้งยุนโฮและแจจุงเอามือมาตะครุบปิดปากเอาไว้ทัน และทำให้มือของทั้งสองคนทับกันพอดี ตาคมสบตากับอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจหัวใจดวงเดิมกำลังเต้นแรงอีกครั้งเมื่ออยู่ใกล้
“อ่อยอ๊ม” คยูฮยอนพยายามจะส่งเสียงออกไปทำให้ทั้งยุนโฮและแจจุงรีบหันมาสนใจคนที่กำลังแกล้งอยู่ต่อทันที
“ไม่ได้หรอกนะคยูตอนนี้นายชักจะเด่นมากไปแล้ว” ยุนโฮพูดแล้วหัวเราะน้อยๆ
“นั่นสินะปล่อยคนอื่นเค้าเด่นบ้าง” แจจุงเสริมแล้วหันไปยิ้มให้กัน ก่อนจะหลบสายตาของยุนโฮด้วยใบหน้าสีระเรื่อ คยูฮยอนแอบเหล่มองก่อนจะคิดตามอย่างเจ้าเล่ห์
เห็นทีอีกภารกิจคือการคืนคู่รักให้กลับสู่ดงบังชินกิแล้วสิ
“ตกลงไม่มีใครเห็นคยูฮยอนเหรอฮะ” ฮยอกแจถามออกมาเสียงอ่อยหลังจากที่ประตูห้องปิดสนิทลงและไม่มีท่าทีว่าจะเปิดออกมาอีกแต่อย่างใด
“ก็เห็นไปกับซองมินนี่นา” ซีวอนพูดเล่นเอากระต่ายอวบสะดุ้งเล็กน้อยและหันไปยิ้มน้อยๆให้กับคนน่ารักที่กำลังจ้องมา
“ตกลงมินเห็นคยูไหม”
“เอ่อ ก็เมื่อกี้ก็เดินตามมานี่” ซองมินตอบ
“สงสัยเขาจะโกรธที่ผมไม่มีเหตุผลแบบคราวที่แล้ว” ใบหน้าหวานเศร้าขึ้นมาทันที คยูฮยอนที่ได้ยินไปเต็มอยากจะเอาตัวออกจากการเกาะกุมของรุ่นพี่ช่างแกล้งซะให้ได้
“เอาไงดีล่ะยุน” แจจุงหันไปถามอีกฝ่ายเมื่อได้ยินเสียงเศร้าๆนั้นเช่นกัน
“ปล่อยก็ได้มั้ง” ยุนโฮตอบก่อนจะละมือออกจากตัวของรุ่นน้องหนุ่ม คยูฮยอนยกยิ้มน้อยๆ
“ขอบคุณครับ” พูดจบก็ผลักประตูเข้าไปด้านในทันที ไม่รอให้ใครพูโอะไรแขนแกร่งก็อ้าออกรอรับร่างบอบบางที่โผเข้าใส่ทันที ไม่มีแม้ต่คำพูดใดๆแค่สื่อกันทางภาษากายก็พอ
“ที่รัก ไปเอากุญแจมือที่ตัวเองซื้อมาคราวก่อนมาให้หน่อยสิ” คยูฮยอนกระซิบชิดริมใบหูเล็กให้ได้ยินกันสองคน
“เห ทำไมล่ะ” คนน่ารักออกปากถามอย่างสงสัย
“จะทำให้คนคืนดีกัน” พูดจบร่างบางก็ยิ้มกว้างก่อนจะวิ่งหายไปทันทีท่ามกลางความสงสัยของคนมอง
“ดีกันง่ายจริงเว้ยคู่นี้” ยูชอนอดออกปากแซวไม่ได้
“คนรักกันจะโกรธอะไรนานๆล่ะครับ” คยูฮยอนตอบก่อนจะเหลือบมองจุนซูไปด้วย
“แล้วแกมามองหน้าฉันทำไม”
“พี่ก็อย่าร้อนตัวสิ”
“ไอ้คู้มันต้องทำอะไรแน่ๆเลย” ดงเฮค่อยๆกระเถิบเข้ามากระซิบกับซองมิน
“ฉันว่ามันกำลังจะทำให้คู่รักดงบังกลับมาแน่ๆเลย” กระต่ายอวบออกความเห็น
“ผมก็ว่างั้น” คิบอมที่ได้ยินหันมาออกความเห็นด้วย
“พี่แจฮะ” เสียงใสของฮยอกแจดึงความสนใจของคนทั้งหมดไป
“ว่าไงเรา” แจจุงหันมาถามอย่างใจดี
“ไม่มีอะไรหรอกฮะ แต่พี่แจอย่าโกรธฮยอกเลยน๊า” พูดจบคนน่ารักก็อาศัยจังหวะที่อีกคนกำลังงงกับประโยคนั้นใส่กุญแจมือเข้ากับข้อมือของแจจุงแล้วรีบใส่อีกข้างไว้กับยุนโฮ
“เห้ย ฮยอกแจ” ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกันแต่ว่ากามเทพน้อยทำเพียงยิ้มบางๆกลับไปให้
“ฮ่าๆๆ” สมาชิกอีกสามคนของวงดงบังชินกิหัวเราะร่าพลางชี้มือมาที่คนที่ยืนหน้าเอ๋ออยู่
กริ๊ก…
เสียงใส่กุญแจมืออีกคู่ดังขึ้นทำให้สองในสามที่กำลังอ้าปากหัวเราะได้แต่อ้าปากค้างเมื่อเห็นกุญแจมืออยู่ที่ข้อมือของตัวเองซะแล้ว
“พี่” ยูชอนกับจุนซูเรียกผู้กระทำออกมาพร้อมกัน ลีทึกทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะเดินออกไปรวมกับคนอื่นๆ
“ดีกันไวๆนะจ้ะ” แล้วก็มีเสียงอวยพรดังขึ้นก่อนที่ทุกคนจะทยอยกันเดินหายไป ปล่อยไว้เพียงคนสี่คนที่ยืนทำหน้าไม่ถูกอยู่ที่เดิม
“แล้วเราจะทำยังไงดีเนี่ย”
------------------------------------------------
Katomnam Talk:
อ่า ต้มเพิ่งออกจากโรงพยาบาลค่า
ป่วยหนัก
ขอโทษทีนะคะ
ตอนนี้สั้นไปหน่อย
แต่หมดแรงแล้วจริงๆ
รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น