[Fic SJ Yaoi]ปฏิบัติการณ์ของคนรักไก่{?? x Hyuk}

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2: คู่แข่งปรากฏตัวหมดแล้ว

“พี่ฮยอคแจไปไหนมาครับ” มาถึงบ้านปุ๊บคยูฮยอนก็ถามปั๊บแถมยังเดินมาดึงตัวฮยอคแจออกจากการเกาะกุมของฮีซอลอีก จนหนุ่มรุ่นพี่มองอย่างไม่พอใจเลยฮึดฮัดเดินไปนั่งบนโซฟาข้างซีวอนแทน

“ไปดูหนังกับพี่ฮีซอลแล้วก็ซองมินน่ะ” ฮยอคแจตอบ

“ซื้อขนมมาฝากพวกนายด้วยนะ” ฮยอคแจเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นคยูฮยอนหน้าบึ้งก่อนจะเอาขนมอีกถุงจากมือซองมินมาส่งให้น้องเล็กสุดของวง

“อ๊ะ พี่ฮยอคแจน่ารักจัง” คยูฮยอนยิ้มร่าก่อนจะเดินมาเอาขนมไปใส่จาน

“เหนื่อยหน่อยนะเพื่อน” ซองมินกระซิบข้างหูฮยอคแจยิ้มๆจนฮยอคแจต้องหันมามองคาดโทษก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาข้างๆดงเฮตามมาด้วยซองมิน

“ไปดูเรื่องอะไรมา สนุกไหม” ดงเฮหันมาถามยิ้มๆ

“สนุกบ้าอะไรล่ะดูไปห้าวอนได้มั้ง” ซองมินตอบแทนก่อนจะทำหน้าง้ำ

“จะไปโทษใครเค้าก็นายเล่นปิดหน้าปิดตาตั้งแต่ต้นเรื่องเลยนี่” ฮยอคแจพูดก่อนที่ดงเฮจะหัวเราะออกมาขำๆ

“อ้าวก็ผีออกตั้งแต่ยังไม่ถึงสองนาทีนี่” ซองมินเถียงยิ้มๆก่อนจะหันไปสนใจขนมที่คยูฮยอนถือออกมา

“พี่ๆมากินหนมฮะ” ฮยอคแจตะโกนเรียกสมาชิกวงคนอื่นๆก่อนจะหันไปกินขนมที่ดงเฮยื่นมาให้

“แหมๆๆๆ ดงเฮสวีทกับแฟนน้อยๆหน่อยรู้แล้วว่าเฮอึนมันแรง” อีทึกกับคังอินที่เดินมาแซวยิ้มๆเล่นเอาดงเฮหน้าแดงแต่อีกคนหน้าเหวอ

“เฮอึนจะแรงสู้ฮันฮยอกได้ยังไง” ฮันกยองเถียงก่อนจะนั่งลงข้างๆฮีซอล

“งั้นผมเริ่มอยากจะสร้างกระแสใหม่แล้วสิ” เรียวอุคพูดขึ้นก่อนจะยิ้มตาเป็นประกาย

“กระแสอะไร” เยซองหันมาถามด้วยความอยากรู้ทันที

“เรียวฮยอก”

“ห๊า!!!” ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน นี่เรียวอุคไปเอาความคิดพวกนี้มาจากไหนเนี่ย

“งั้นฉันทำเยฮยอกด้วยดีกว่า” ซาลาเปาน้อยพูดขึ้นบ้าง ไม่สนใจคนที่ต้องนั่งรับกรรมเป็นเคะอยู่ฝ่ายเดียวอย่างฮยอกแจซักนิด ซึ่งแต่ละคนก็นึกสนุกอยากจะย้ายสังกัดกันถ้วนหน้า

“ทึกฮยอกก็ดีเนอะ” หัวหน้าวงคนสวยพูดขึ้นบ้าง

“คังฮยอกก็มีแล้ว” หมีใหญ่เอ่ยขึ้นอีกคน

“พอแล้วครับ ผมคงช้ำในตายพอดี” พอเห็นฮีชอลจะอ้าปากพูดบ้างไก่น้อยเลยรีบขัดทันที ก่อนที่แต่ละคนจะนั่งอมยิ้มด้วยความคิดที่เป็นไปในทางเดียวกัน

“งั้นเรามาแบ่งกันดีมะ เป็นวันๆ” เจ๊ซินคนสวยเสนอขึ้นมา แต่ฮยอกแจเกาะซองมินแน่นเริ่มรู้ถึงชะตากรรมที่ไม่พึงประสงค์ลางๆ

“ยังไง” ซีวอนถามขึ้นอีกคนหลังจากฟังคนอื่นเถียงมานาน ผมก็อยากจะบอกว่าวอนฮยอกก็มาแรงนะครับ 

“ก็ให้ไก่น้อยผลัดเวนไปกับทุกคนไงคนละวัน ได้ไม่ต้องมานั่งแย่งกัน” คนสวยอธิบายแต่ไก่น้อยส่ายหัวดิกไม่ยอมท่าเดียว

“อ๊า ก็ดีนะเนี่ย” ลีดเดอร์ตาหวานสนับสนุน

“ผมขอสองวัน” น้องเล็กแย้งทันทีก่อนจะกอดเอวบางของฮยอกแจไว้ แต่ฮันกยองก็มาลากออกไปจนได้

“ไม่ได้เท่าเทียมๆ คนละวัน” คังอินพูดขึ้นบ้าง

“ม่ายน๊า ผมไม่เอาหรอก” ร่างบางประท้วงขึ้นบ้างแต่ดูเหมือนแต่ละคนจะไม่สนใจเลยกลับหันไปรวมหัวกันทำฉลากมาจับว่าใครก่อนใครหลังจนซองมินต้องลูบหัวเพื่อนปลอบใจก่อนจะลุกไปจับบ้าง

“มินแกจับทำไมอ่ะ” เยซองร้องถามงงๆ

“ก็ถ้าวันไหนเป็นเวรผม ย็อกก็จะได้พักไงฮะ” กระต่ายน้อยตอบ ก่อนจะยิ้มตาแป๋ว คำตอบของซองมินทำเอาฮยอกแจยิ้มร่า

“ด็องนายมาจับสิ” พอซองมินจับเสร็จก็หันมาเรียกเพื่อนรักอีกคนไปทันที ปลาน้อยลุกออกไปอย่างว่าง่าย ไหนๆก็จับกันทุกคน ขอเนียนด้วยเลยละกัน

“ว่าแต่คิบอมไปไหนครับเนี่ย” ฮยอคแจถามขึ้นหลังจากที่มองไปรอบๆแล้วไม่เจอไอ้แก้มแตก

“ถามถึงมันทำไม” คยูฮยอนพูดอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปจับบ้าง

“อ้าวก็เราอยู่ด้วยกันนี่ใครหายไปก็ต้องถามถึงสิ” ฮยอคแจบอก

“ถ้าผมไม่อยู่พี่จะถามถึงผมไหมล่ะ” หมาป่าเริ่มงอแง

“ถามสิ” ไก่น้อยก็ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยทำให้หมาป่ายิ้มแก้มปริก่อนจะหอมแก้มนุ่มๆของฮยอคแจเข้าไปฟอดใหญ่ทำให้ฮยอคแจหน้าแดงทันทีท่ามกลางความตกใจของทุกคนที่นั่งอยู่ โดยเฉพาะคนที่เพิ่งเข้ามาในบ้าน คิบอมมองภาพตรงหน้าอย่างพูดไม่ออก ใบหน้ายิ้มแย้มที่คิดว่าจะได้เจอกับคนที่เขาคิดถึงนักหนาก่อนจะเดินเข้ามาหายไปอย่างฉับพลัน เจ้าชายน้ำแข็งกำลังเข้าสิงชายหนุ่มอีกครั้ง

“คิบอม ทำไมวันนี้กลับช้าล่ะ” ฮยอคแจหันไปถามคนที่มาใหม่ทำให้คยูฮยอนหันไปมองบ้าง

“ถ่ายละคร” คำตอบที่แสนเย็นชาถูกเอื้อนเอ่ยออกมาทำให้ร่างบางมองคนตอบอึ้งๆไป จนซองมินยังสังเกตแววตาวูบไหวในดวงตาสวยของเพื่อนรักได้

“กินอะไรมารึยังอ่ะ นี่คิวของนาย” เรียวอุคถามขึ้นก่อนจะเดินมาตบบ่าเพื่อนแล้วส่งกระดาษใบเล็กไปให้ คิบอม

“ยัง คิวอะไร” เย็นชาอีกแล้ว สั้นๆห้วนๆ

“ครอบครองไก่น้อยไง” ฮันกยองตอบอมยิ้มน้อยๆ แต่รุ่นน้องหนุ่มยืนอึ้ง นี่ถึงขนาดต้องแบ่งคิวกันเลยเหรอเนี่ย ไก่น้อยนายจะหลายใจมากเกินไปแล้วนะ

“นี่ถ้านายเหนื่อยมากก็ไปนอนพักซะสิ” ซีวอนว่าเมื่อเห็นว่าคิบอมกำลังทำให้ทุกคนอึดอัดดูไม่พ้นร่างบางที่นั่งกำมือแน่นอยู่ระหว่างซองมินและดงเฮ

“ฮยอคแจนายเป็นอะไรรึเปล่า” ดงเฮที่นั่งอยู่ข้างๆถามขึ้นก่อนจะกุมมือนิ่มของฮยอคแจไว้

“ปะ ป่าว” ร่างบางก้มหน้าก้มตาตอบก่อนจะบีบมือดงเฮเบาๆ

“ผมไปนอนคอนโดนะครับ” คิบอมพูดขึ้นก่อนจะมองฮยอคแจจับมือดงเฮแล้วเดินออกไป ก่อนจะปิดประตูดังปัง ดงเฮและซองมินเลยพาฮยอคแจกลับห้อง

“มันเป็นบ้าอะไรของมัน” เยซองมองตามงงๆ

“เป็นเด็กขี้หวงไง” อีทึกตอบ

“หึหึหวงไก่ซะด้วย” ซีวอนพูดอีกคน

“อะไร หวงไก่วะ” ฮันกยองถามงงๆ

“โหย ไอ้นี่โง่ถาวรจริง” ฮีซอลว่าเข้าให้ก่อนจะเดินเข้าห้องไปอีกคน

“อะไรของมัน” หนุ่มจีนมองตามเพื่อนไปงงๆ

“ก็มันหวงฮยอคแจไง” คังอินบอกให้เพื่อนหายโง่ก่อนจะเดินหายไป

“ห๊า คิบอมชอบฮยอคแจเหรอเนี่ย” หนุ่มจีนร้องขึ้นอย่างตกใจ คนที่ไม่เคยแสดงออกอย่างคิบอมเนี่ยนะ

“เออ!!” บุคคลที่เหลือตอบออกมาพร้อมกันก่อนจะแยกย้ายกันกลับห้อง

 

“ซองมิน ไอ้แก้มแตกมันโกรธอะไรฉันอ่ะ” ฮยอคแจถามขึ้นในขณะที่นอนหนุนตักดงเฮอยู่ในห้อง โดยที่ปลาน้อยกำลังลูบหัวเพื่อนรักอย่างอ่อนโยน

“เอ่อ ฉันจะบอกแกยังไงดี” กระต่ายน้อยตอบพลางทำท่าคิดหนัก

“ฉันว่าคิบอมไม่ได้โกรธนายหรอกนะ” ดงเฮพูดขึ้นก่อนจะยิ้มให้ อมยิ้มที่เห็นฮยอคแจใส่ใจทุกคนไม่มีบกพร่อง ให้ความสำคัญกับทุกคนเท่ากันจนใครๆพากันรัก

“ไม่โกรธฉันแล้วโกรธใครอ่ะ” ฮยอคแจถามต่อมือข้างนึงยกขึ้นมาจับมือดงเฮไว้

“ก็ไม่ได้โกรธใคร” ดงเฮตอบอย่างอ่อนโยน

“อ้าว” ฮยอคแจร้องหน้าเหลอหลา

“แต่มันคงหวงนายน่ะ” ดงเฮพูดต่อยิ้มๆ ไม่ต้องรักฉันก็ได้แต่ที่ตรงนี้นายเก็บไว้ให้ฉันนะ ฮยอคแจ

“ใช่ๆไอ้แก้มแตกมันหวงนาย เพราะเห็นไอ้ลัคกี้หอมแก้มนายไง” ซองมินเสริมทำให้ไก่น้อยยิ่งงงเข้าไปอีก

“คิดได้ไงน่ะพวกนาย” ปากก็ว่าเพื่อนแต่สมองกลับคิดตาม

“แต่ฉันเป็นห่วงคิบอม ไปนอนคอนโดคนเดียวพรุ่งนี้ถ้าไม่มีใครปลุกจะตื่นไปทำงานเหรอ” ฮยอคแจพูดต่ออย่างเป็นห่วงทันที ทำให้ดงเฮหน้าสลดลงไปแวบหนึ่ง แต่ก็ไม่พ้นสายตากระต่ายแสนรู้ไปได้

“พรุ่งนี้นายก็มีงานกับคิบอมนี่เดินสายโปรโมตหนังของเราไง นายอยากจะไปนอนกับคิบอมไหม ได้ไปง้อไอ้แก้มแตกด้วยไง” ดงเฮถามขึ้นก่อนจะยิ้ม ยิ้มที่ซองมินดูก็รู้ว่าฝืนเต็มทน

“ใช่สิ ไปสิไป ดงเฮไปส่งฮยอคหน่อยน๊า” ฮยอคอ้อนพลางยกหัวตัวเองมาถูไปๆมาๆกลับไหล่หนาของดงเฮ จนดงเฮอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มใสของเพื่อนไปฟอดใหญ่ก่อนจะพยักหน้ารับ

“เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน” ซองมินพูดก่อนจะรีบเก็บของให้ฮยอคแจ แล้วเดินออกไปพร้อมกัน ดงเฮเดินออกไปดูลาด

“อย่าดื้อนะเด็กดี” ดงเฮพูดก่อนจะขยี้ผมนุ่มของฮยอคแจ

“จะบ้าเหรอ นายแปลงร่างเป็นพ่อฉันเหรอไง” ไก่น้อยอมลมจนแก้มพอง อย่างน่ารักซองมินมองเพื่อนยิ้มๆก่อนจะหอมแก้มฮยอคแจเสียฟอดใหญ่

“อ๊ะ วันนี้ฉันโดนหอมแก้มไปสามรอบแล้วนะช้ำหมดพอดี” คนถูกหอมพูดยิ้มๆก่อนจะลงจากรถไปยืนโบกมือ

“นี่อย่าลืมไปทำงานนะ พรุ่งนี้ก็เอาไอ้แก้มแตกกลับบ้านให้ได้ล่ะ” ซองมินลดกระจกลงมาพูดก่อนที่ดงเฮจะยิ้มให้แล้วขับออกไป ร่างบางเลยเดินเข้าตัวตึกไป

ขับออกมาไม่นานนักดงเฮก็ต้องเลี้ยวเข้าจอดข้างทาง ก่อนจะฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถ ซองมินได้แต่ตบไหล่หนาของเพื่อนอย่างปลอบใจ

“ร้องไห้เถอะ ดงเฮ” ซองมินพูดยิ่งทำให้เพื่อนรักอั้นน้ำตาไว้ไม่ได้อีกต่อไป จนซองมินได้แต่มองอย่างสงสารถ้าฮยอคแจจะเลือกใครซักคนต้องมีคนเจ็บปวดอีกกี่คนนะ

“ฉันทำถูกแล้วใช่ไหมซองมิน” ดงเฮเงยหน้าขึ้นมาถามเพื่อน

“ใช่นายทำถูกแล้ว” ซองมินตอบก่อนจะยิ้มให้ดงเฮ ดงเฮเลยโผเข้ากอดซองมินไว้แน่น ซองมินเลยทำได้แค่ลูบหลังเพื่อนไปมาเท่านั้นจนดงเฮสงบลงแล้วถึงได้กลับบ้านพักกัน

 

ร่างบางยืนมองประตูห้องที่เคยมาบ่อยๆเพราะเจ้าของห้องชอบลากมาอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนจะยกมือเรียวขึ้นเคาะประตูห้องก่อนที่เจ้าของห้องจะมาเปิดออก

“คิบอม” ร่างบางเอ่ยเรียกคนตรงหน้าเสียงเบาเมื่อเห็นว่าตาของร่างสูงใกล้จะบวมเหมือนแก้มแล้วน่ะสิ

“พี่มานี่มีอะไรครับ” คิบอมถามขึ้นสรรพนามที่ใช้ก็เปลี่ยนไป

“มาขอนอนด้วยน่ะ” ร่างบางตอบก่อนจะยิ้มให้และไม่รอให้หนุ่มรุ่นน้องอนุญาตก็แทรกตัวเดินเข้ามาอย่างคุ้นเคยซะแล้ว

“ผมไม่ให้นอน” คิบอมบอกก่อนจะมองคนที่นั่งตรงโซฟาอย่างไม่เข้าใจ

“ไม่เอา ไม่ให้นอนนายก็ไปส่งฉันและกัน” ฮยอคแจว่าก่อนจะดูโทรทัศน์ต่ออย่างไม่ใส่ใจ

“ฮยอคแจ” เสียงทุ้มเรียกขึ้นทำให้คนถูกเรียกหันมามองอย่างตกใจ

“อะไร” เสียงหวานเอ่ยถามออกไปก่อนจะมองคนที่เดินมานั่งข้างๆ

“ขอกอดหน่อยสิ” เด็กเอาแต่ใจพูดก่อนจะดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอก ฮยอคแจไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่นั่งนิ่งๆอย่างไม่เข้าใจ

“เป็นอะไรน่ะคิบอม ทำไมไม่ไปนอนที่บ้านของพวกเราล่ะ” ฮยอคแจถามเสียงอู้อี้อยู่กับอกกว้าง

“เพราะนาย เป็นเพราะนาย” เสียงทุ้มตอบออกมาก่อนจะกดจมูกโด่งลงบนผมหอมกรุ่นสีน้ำตาลนั้น

“เกี่ยวอะไรกับฉันเล่า” ฮยอคแจว่าก่อนจะซุกหน้าลงบนอกกว้างซ่อนใบหน้าแดงจัดเอาไว้

“ยังไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอกน่า ว่าแต่นี่นายมาง้อฉันเหรอ” คิบอมถามก่อนจะดันคนตัวเล็กออกจากอกแล้วจ้องตาแป๋วๆนั้น

“อื้อ ก็อยู่ดีๆนายก็โมโหออกมาพวกฉันก็เลยเป็นห่วง”

“แล้วถ้าพวกนั้นไม่ห่วงนายจะไม่มาตามฉันใช่ไหม” คิบอมบอกก่อนจะทำหน้าบึ้งทำให้ฮยอคแจอดหัวเราะออกมาไม่ได้

“บ้า พวกนั้นไม่ห่วงแต่ฉันห่วงฉันก็มาอยู่ดี” ร่างบางพูดตามจริงก่อนจะยิ้มน้อยๆทำให้แก้มใสถูกหอมเป็นครั้งที่สี่ของวัน

“ไอ้บ้านี่ ลามปามจริงเดี๋ยวเตะให้” ฮยอคแจว่าก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง ตามด้วยคิบอมที่รีบปิดโทรทัศน์ก่อนจะเดินยิ้มตามเข้ามา

“ไปนอนเลยไป ฉันอาบน้ำมาแล้ว” ฮยอคแจพูดก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วหลับไปอย่างง่ายดาย คิบอม

มองร่างบางด้วยสายตาอ่อนโยนก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าผากมนแล้วลงนอนก่อนจะกอดคนข้างๆเข้าสู่ห้วงนิทรา

 

 

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------

Writer Talk:

คอมเม้นท์เยอะมากเลย  กาต้มปลื้มใจสุดๆๆไปเลยค่า

ขอบคุณนะคะ

ตอบคอมเม้นท์ค่า

Snowman :: กาต้มยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะให้ใครได้ครอบครองไก่น้อยดี ยังไงก็ช่วยคอมเม้น?ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
gift of rainbow :: ขอบคุณที่อ่านทั้งชอตฟิคทั้งเรื่องยาวเลยค่า
fwooper :: ถ้าเป็นกาต้ม กาต้มอยากให้คู่กับทุกคนเลยค่า ยกเว้นชินดงเพราะกาต้มจิ้นชินดงเป็นเกย์มะออกอ่ะ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
ดาวในท้องฟ้า :: กาต้มก็เห็นว่าน้องมินยังเคะพอๆกับฮยอกอยู่อ่ะเลยจิ้นมะค่อยได้ค่า ยังไงมินนี่ก็เป็นเพื่นที่น่ารักต่อไป ขอบคุณที่อ่านค่ะ
RinkiiZ_LoVe_KeniiZ :: น้องเรียวออกแล้วค่า แต่ตอนต่อไปจะออกอีกแน่นอนค่ะ  ขอบคุณที่อ่านค่ะ
กูไม่รู้...กูเมา :: ไรเตอร์อยากให้มานเป็นหลายๆP จังเลยเพราะเลือกไม่ได้ ขอบคุณค่ะ
Noo*Pim :: ค่าตอนนี้ไรเตอร์ก็ไม่เลือกหรอกค่ะ  ปล่อยไปแบบนี้ก่อนแล้วจะค่อยๆตัดออกนะคะ ขอบคุณค่า
w-n :: เชียร์ไม่ถูกเหมือนกันเลยค่า  ขอบคุณที่อ่านค่ะ
มิว :: เชียร์ได้ทุกคนเลยค่ะ  ขอบคุณค่ะ
In The Darkness :: เรามาช่วยกันลุ้นต่อไปนะคะ  ขอบคุณค่ะ
ปลาจีน :: ขอบคุณที่ติดตามค่า  อย่ลืมมาอ่านบ่อยๆนะคะ
ฮันนี่ :: ไรเตอร์ก็อยากให้เป็นแบบนั้นค่ะ  ขอบคุณที่ตามอ่านค่ะ
LoVE_KiHaE_HaNhYuk :: ไรเตอร์แอบเชียร์มากกว่า 3P อีกค่า ขอบคุณที่อ่านค่ะ
มนุษย์หิมะ :: ไรเตอร์ก็ชอบเจ๊ซินเมะเหมือนกันค่ะ  อิอิ  ขอบคุณที่อ่านค่ะ
 

ปล. ตอนนี้บอมเยอะหน่อยนะคะ แต่ไม่ได้หมายความว่าฮยอกแจชอบคิบอมน๊า แต่ฮยอกแจใส่ใจทุกคนเท่ากันค่า