คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Hiso 16 100%....
“ทำไมตัวเล็กไม่ออกมากินข้าว” คิบอมออกปากถามเมื่อนั่งนิ่งๆรอคุณตัวเล็กมาเป็นเวลาสองชั่วโมง
“นั่นสิ วันนี้ตื่นสายเหรอ” ฮีชอลเปรยออกมาบ้าง ตาคมมองไปที่ประตูห้องที่ปิดสนิทนิ่งๆ
“จะต้องเข้าไปปลุกไหม” ฮันกยองถาม
“อย่าดีกว่าปล่อยนอนไปเถอะ” คยูฮยอนเป็นคนตอบ แล้วกางหนังสือพิมพ์ออกมาอ่าน เห็นทีกว่าจะได้ทานมื้อเช้าคงอีกนาน
“ฉันว่าคงอีกนานกว่าจะออกมา” ซีวอนพูดขึ้นบ้าง ทำให้เพื่อนสนิทอีกสี่คนเงยหน้าขึ้นมอง
“ทำไมวะ”
“นอนดูไอ้ดาราหน้าอ่อนนั่นตั้งแต่ตีสี่” คำตอบของซีวอนทำให้คนฟังตาโต
“กึนซอกน่ะเหรอ”
“ใช่น่ะสิ เมื่อคืนนอนเร็วเลยตื่นมาดูแต่เช้า” ร่างสูงเอ่ยปากฟ้อง ก็คุณตัวเล็กเล่นตื่นมาตอนตีสี่มาปลุกเขาเพื่อขอแผ่นที่อัดรายการเอาไว้ แล้วก็เอากลับไปนอนดูที่ห้อง
“อาจจะหลับไปอีกรอบ” ฮันกยองตั้งขอสังเกต
“คิกๆๆ” หากแต่เสียงหัวเราะที่ลอยออกมาจากห้องนอนที่ปิดสนิททำให้ทั้งห้าคนหันไปมองหน้ากันเองอย่างหนักใจ
ถ้าอุ้มฆ่าดาราจะผิดไหม
“ตัวเล็ก กินข้าวได้แล้ว” คยูฮยอนมาเกาะขอบประตูเรียกคนน่ารักเสียงแผ่ว ตากลมโตหันมามองก่อนจะยกยิ้มน้อยๆราวกับคนมีความสุข มือเล็กกวักยิกๆให้เพื่อนร่างสูงเดินเข้าไปหา คยูฮยอนยอมเดินเข้าไปหาแต่โดยดี
“เราดูแฟนเราอยู่”
“ห๊ะ! แฟน” เสียงทุ้มร้องถามดังลั่นอย่างตกใจ ก่อนที่ตาคมจะมองตามนิ้วเล็กไปยังหน้าจอที่ฉายภาพดาราดังชัดเจน
“นั่นไง คิกๆ คยูดูแฟนเราสิหล่อไหม” หน้าหวานขยับมาแนบแขนแกร่ง ตากลมมองไปที่หน้าหล่อเหลาของคนในจอภาพ
“ตัวเล็ก…” คยูฮยอนกดเรียกเสียงต่ำ
“โธ่ ดุเราทำไม” หน้าหวานตีหน้าบึ้งกลับ ปากอิ่มเชิดขึ้นอย่างแสนงอน
ก็คุณตัวเล็กชอบนี่
“แล้วชมใคร พวกเราอยู่นี่ตั้งห้าคนไปชมมันทำไม”
“ก็กึนซอกหล่อ” เสียงใสตอบกลับทันควัน แต่เมื่อเจอสายตาดุๆของอีกคนก็เงียบสนิท ก้มหน้าจนคางติดอก ปากอิ่มขมุบขมิบบ่นไม่เป็นภาษา
“พวกเรารอกินข้าวอยู่นะ”
“เราจะดูกึนซอกนี่”
“แต่นี่มันจะบ่ายโมงแล้วนะ” เสียงทุ้มสวนกลับหน้าเครียด หน้าหวานๆเงยขึ้นมองแล้วเบะปากออก
“ก็กินไปก่อนซี่ เราจะดูแฟนเรา”
“ฉันจะไปตามพวกมันเข้ามา” ร่างสูงพูดออกมาด้วยความระอาใจ ก่อนจะลุกเดินออกไปตามคนอื่นให้เข้ามาช่วยด้านใน
“ตัวเล็ก ไปกินข้าวได้แล้ว” ฮีชอลเดินเข้ามาพูดหน้านิ่ง ในขณะที่คุณตัวเล็กทำหน้าบึ้งกลับไป
“ไม่ เราจะดูกึนซอก”
“แต่ตัวเล็กดูมาหลายรอบแล้วนะ” คิบอมว่าออกมาบ้าง แขนเรียวเล็กยกขึ้นกอดอก มองค้อนคนพูดจนตาแทบคว่ำ
“เราชอบนี่ กึนซอกหล่อ~”
“ตัวเล็ก ไม่หิวข้าวเหรอไง” ฮันกยองถามเสียงนุ่ม คนบนเตียงส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ
“น้ำก็ไม่ยอมอาบ” คยูฮยอนพูดขึ้นก่อนจะบุ้ยปากมาทางชุดนอนสีหวานตัวเมื่อคืน
“เราสะอาดนี่ ตัวเรายังหอมอยู่เลย” เถียงกลับเสียงใส
“ฮยอกแจ ลุกออกมากินข้าว”
“ไม่!”
“ถ้าไม่มากินข้าวฉันจะหักแผ่นซีดีนั่นทิ้งแล้วไม่อัดให้อีกเลย” ซีวอนยื่นคำขาดด้วยใบหน้าโหด หน้าหวานหันกลับมามองพองแก้มน้อยๆเพราะถูกขัดใจ
“ซีวอนใจร้าย”
“ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าว”
“เราจะดูกึนซอก”
“อีฮยอกแจ!”
“งั้นก็เลือกเอาว่าเราห้าคนกับไอ้บ้านั่นคนเดียวใครสำคัญกว่ากัน” เสียงทุ้มย้อนถามเรียบๆ หากแต่ปากอิ่มกลับอ้าออกค้างมองหน้าเพื่อนเรียงคน
โธ่ ไม่มีใครเข้าใจคุณตัวเล็กเลย
เพื่อนกับแฟนมันแทนกันไม่ได้
ชิส์!!!
----------------------------------------
“จะไปไหนน่ะตัวเล็ก” ฮันกยองกอดอกถามเสียงเรียบ เมื่อเห็นคนน่ารักก้าวออกมาจากห้องด้วยชุดขนเฟอร์สีขาวกางเกงขาเดฟสีครีม ผมถูกเซตเอาไว้อย่างดี
“เราจะไปเดินเล่น” ตอบเสียงใสก่อนจะเดินเข้ามากอดเอวหนาเอาไว้อย่างออดอ้อน หนุ่มจีนหรี่ตามองอย่างจับผิด
“เดินเล่น กับใคร?”
“ก็ไปคนเดียว” ตอบเสียงเบา หากแต่ปากอิ่มกลับยกยิ้มน้อยๆ เป็นสัญญาณว่าคุณตัวเล็กกำลังมีอะไรปิดบังอยู่
“โกหกฉันไม่ได้หรอกนะ”
“โธ่ ฮันก็…”
“จะไปตามซีวอนมาเค้นเอาคำตอบ” พูดเสียงเรียบแล้วกดโทรออกเพื่อหาเพื่อนสนิทที่นั่งทำรายงานอยู่ในห้อง ไม่นานนักซีวอนก็เดินออกมา มองคุณตัวเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะมองเลยไปยังใบหน้าของเพื่อนที่ยืนกอดร่างเล็กเอาไว้
“จะไปไหนน่ะฮยอกแจ”
“เดินเล่น”
“กับใคร” คำถามเดียวกันแต่คนละคนถาม หน้าหวานยู่หน้าอย่างขัดใจ
ทำไมใครๆถึงได้รู้ทันเขากันหมดเลยนะ
“คนเดียว”
“โกหก” ซีวอนสวนกลับทันควัน
“เราไม่โกหก เราพูดความจริง” พยักหน้ายืนยันคำพูดของตัวเองจนผมยุ่ง ฮันกยองหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะขยี้ผมนิ่มด้วยความเอ็นดู
“ไอ้บ้ากึนซอกมันไม่มีถ่ายละครเหรอไง” ซีวอนกอดอกถามหน้านิ่ง
“วันนี้เขาว่าง อุ๊บ!” ตอบเสร็จก็ยกมือเล็กขึ้นปิดปากตัวเองเมื่อเผลอพูดออกไป
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า” ซีวอนออกคำสั่งด้วยใบหน้าโหด ร่างเล็กหันมากอดอกหมับจ้องหน้าหล่อด้วยความขัดใจ
“ไม่!”
“เปลี่ยนเดี๋ยวนี้ฮยอกแจ” ซีวอนเองก็ไม่ยอมแพ้กอดอกออกคำสั่งกลับ ฮันกยองได้แต่ยืนมองนิ่ง อีกสามคนที่เหลือก็ออกไปทำรายงานให้คุณตัวเล็กกันหมด ทิ้งให้เขากับซีวอนเฝ้าคุณตัวเล็กที่มีฤทธิ์เดชเกินตัวกันอยู่สองคน
“ไม่เอา เราจะไป”
“ฮยอกแจ”
“ไม่ๆๆๆ” หน้าหวานส่ายหน้าไปมา
“แน่ใจนะที่ตอบแบบนี้” ซีวอนถามกลับเสียงเรียบก่อนจะขยับเข้ามาหา
“แน่ใจสิ”
“โอเค ฮันกยองถ้าได้ยินเสียงอะไรก็ไม่ต้องตกใจนะ” ซีวอนพูดจบก็คว้าร่างเล็กขึ้นอุ้ม ก่อนจะสั่งเพื่อนสนิท
“ไม่เอานะซีวอน ปล่อยเราเซ่!”
“อ๊าก”
“โอ๊ย”
“หยุดข่วนนะฮยอกแจ!!!” ฮันกยองได้แต่มองประตูห้องที่ปิดสนิทนิ่ง ก่อนจะยืนก้มหน้าไว้อาลัยให้กับเพื่อนรักอยู่ด้านนอก
--------------------------------------- 100 -----------------------------------------
Katomnam Talk:
ใครไปงานวันพรุ่งนี้บางคะ
มีคุณตัวเล็กไปขายด้วยนะ เหลืออยู่ 3 เล่มค่า
ต้มอยู่บูธ A8 นะคะ
มาเจอกันได้น๊า
-------------- EDIT ------------
อัพนานมาก แต่เม้นท์ 11
ฮือๆๆๆๆ
ไม่ได้อยากบ่นอะไรนะคะ
ไม่เป็นไรหรอก
เม้นท์น้อยก็เลิกอัพแค่นั้นเอง
ความคิดเห็น