เอื้องปุษยา

“ท่านยังรักข้าอยู่หรือไม่”

“ไม่!” คณินดิ้นสุดแรง เมื่อฝันเห็นผีผู้หญิงนุ่งซิ่นมายืนอยู่ตรงปลายเตียงอีกแล้ว

“ทำไมถึงไม่รักข้าเล่า ก่อนนี้ท่านเคยรักข้าไม่ใช่รึ”

“ฉันไม่เคยรักแก อย่าเข้ามา!” ชายหนุ่มดิ้นหนีเมื่อผีผู้หญิงคลานขึ้นเตียงมานอนข้างๆ ในสภาพเนื้อตัวเน่าเฟะ มิหนำซ้ำยังมีหนอนไต่ออกมาจากรูโหว่ตรงหน้าผากที่ถูกตัดเอาปั้นเหน่งออกไป แต่มันใช้อาคมสะกดกูหรือไง ถึงขยับตัวไม่ได้เลยสักนิด แล้วมือที่มีแต่ความเน่าเหม็นของมันที่มาแตะตรงแก้มก็สร้างความขยะแขยงมากเหลือเกิน “ออกไปนะ ออกไป!!”

“ไยจึงไล่ข้า ในเมื่อก่อนหน้านี้ท่านเคยทำทุกอย่างให้ข้าอยู่กับท่านไม่ใช่รึ”

“ฉันไม่เคยรู้จักแก!!”

“ลืมข้าเสียแล้วรึ แต่ข้าไม่มีวันลืมท่าน แลลืมสิ่งที่ท่านทำกับข้าได้ดอกหนา” 

คณินอยากจะตะโกนบอกนางผีบ้านั่นว่าเขาไม่รู้จักมัน แต่ตอนนี้เขาขยับปากไม่ได้! แต่สองตาเห็นชัดเจนว่าผีตนนั้นบรรจงจรดแท่งเหล็กปลายแหลมไว้ตรงหน้าผากของเขา ความกลัวแผ่ไปทั่วร่างเมื่อเห็นมันถือค้อนไว้ในมือที่เน่าเฟะ

เขารู้ว่ามันจะทำอะไร! เพราะมันเคยทำมาหลายครั้งแล้ว แล้วเขาไม่สามารถหนีการทารุณกรรมของมันได้เลย ได้แต่นอนร้องด้วยความเจ็บปวดทรมานเวลาที่มันเอาค้อนตอกแท่งเหล็กนั้นลงบนหน้าผากของเขาหลายต่อหลายครั้ง!  เขาได้ยินเสียงเหล็กกระทบหัวกะโหลกตัวเองดัง กึก! กึก! ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างที่นอนแข็งเป็นหิน เขาดิ้นหนีไม่ได้ เจ็บปวดทรมานแค่ไหนก็ร้องออกไปไม่ได้ ได้แต่นอนดูนางผีบ้านั่นตอกเหล็กลงหัวตัวเองอยู่อย่างนั้น แล้วความแรงที่ค้อนกระแทกลงมาแต่ละครั้ง ทำให้ร่างกายของเขากระตุกสั่นอย่างรุนแรง

“ข้าทำผิดอะไร ทำไมถึงทำเหมือนข้าไม่ใช่คน! ทำไมถึงทำกับข้าเหมือนไม่ใช่คน!!” 

เสียงนางผีผ้าซิ่นตวาดใส่หน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างบ้าคลั่ง ดังประสานกับเสียงตอกแท่งเหล็กลงหัวอยู่อย่างนั้น คณินไม่รู้ว่าความเจ็บปวดทรมานนี้จะจบลงเมื่อไหร่ หรือต้องทนไปจนกว่านางผีผ้าซิ่นจะหมดสนุกกับการทรมานเขาไปเอง

“พอแค่นี้เถอะ!”

คณินไม่รู้ว่าเสียงผู้ชายคนนั้นเป็นเสียงใคร แต่เมื่อสิ้นเสียงนั้น ผีผ้าซิ่นก็ลงจากเตียงไปพร้อมเสียงหัวเราะดังลั่น ทำให้เขาสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเขามาหลายปี เขารีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างหวาดกลัว มือเย็นเฉียบจับพระเครื่องราคาเรือนล้านที่ห้อยคออยู่ทันที พลางมองไปรอบห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำแต่ตัวเขากลับเหงื่อออกเต็มตัว ก่อนจะล้มตัวลงนอนเมื่ออาการปวดหัวกำเริบขึ้นมาในทันที

มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เขาฝันเห็นนางผีผ้าซิ่นนั่น หลังจากมันทารุณกรรมเขาในฝันอาการปวดหัวก็จะตามมาในทันที แล้วถึงตอนนี้เขาก็ยังหาสาเหตุของอาการปวดหัวนี้ไม่เจอ แม้จะเคยไปหาหมอตรวจร่างกาย แต่หมอกลับบอกว่าเขาปกติแข็งแรงดีทุกอย่าง ไม่มีอาการของเส้นเลือดตีบ ไม่มีเนื้องอกหรือก้อนเนื้อ ไม่มีรอยโรคอะไร สุดท้ายเขาก็ต้องกลับมานั่งสงสัยว่าตัวเองอาจจะเป็นโรคเวรโรคกรรมอย่างที่คนในตระกูลเป็นกันหรือเปล่า

“ผีบ้านั้นเป็นใครกันแน่!”

……………………………E-Book วางจำหน่ายแล้วที่ MEB ค่ะ…………………..