บนสนทนาในวันที่คิดได้.....

เนื้อเรื่อง

                สวัสดีครับ...นี่คือรายการเจาะใจ...นายรักเธอ วันนี้เราจะมาพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนเก่าของผม

หลังจากไม่เจอกัน 15 ปี วันนี้เพื่อนของผมจะมาเล่าเรื่องราวความรักของเขากับภรรยา ซึ่งผมเองแม้จะเคยเห็นเธอ

แต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมเชื่อว่า เธอจะเป็นภรรยาของเพื่อนผมอย่างในวันนี้

                “สวัสดีครับคุณแซน เป็นไงบ้างครับ”

                “ก็สบายดีครับดีใจที่ได้มาออกรายการเพื่อนเก่า”

                “อย่างที่รู้กันว่าเราอยากให้นายเล่าถึงเรื่องราวความรักของนายกับภรรยา เอ่อคือว่าต้องขอโทษแฟนรายการด้วยนะครับที่อาจพูดจาตามสบายปากไปบ้าง คือว่านายแซนเขาเป็นเพื่อนผมน่ะครับ…..เริ่มต้นกันเลยดีกว่านะครับ…นายเจอกับทรายที่ไหน”

            “ที่โรงเรียนเก่าตอนเรียนมัธยม ...คือเธอเป็นรุ่นน้องคณะนี้....อย่างที่นายเห็น..ทรายตอนนั้นไม่มีอะไร

ที่ดูแล้วสะดุดเลย...เรายอมรับว่าไม่เคยสนใจเธอเลยไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม”

                “แล้วเริ่มพูดคุยกันตอนไหน”

                “ก็เป็นธรรมดาที่รุ่นพี่รุ่นน้องจะพูดคุยกัน..เรารู้นะว่าเค้าชอบเรา..แต่เราไม่ได้ชอบเค้าตอนนี้เราติดเพื่อนไม่เคยสนใจเรื่องผู้หญิงเราคิดว่ามันเป็นเรื่องนะรำคาญ”

                “แสดงว่านายไมได้ตอบรับความรู้สึกของทรายเลย”

                “ยิ่งกว่านั้นเรา..พยายามปฎิเสธด้วยซ้ำไป..เราทำให้เค้าร้องไห้หลายครั้ง ตอนเรียนจบเรายังบอกเลิกเค้าเลย..แต่เค้าไม่ยอมบอกเราว่า เค้าไม่ต้องการเป็นคนรักเราเลย แค่อยากให้เราสองคนไม่ขาดการติดต่อจากกันเท่านั้น”

                “แล้วนายก็รับปากเธอ..ทำไม”

                “เราสงสารเค้า..เค้าร้องไห้..เรารู้เค้ารักเรามากจริง ๆ เค้าซื้อของดี ๆ ให้เรา รอเรากับบ้านทุกวัน ..แต่เราไม่เคยจะให้อะไรเค้าเลย...บางครั้งเราต้องซื้อของให้เค้าเพราะความเกรงใจแต่ก็เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ เชื่อไหมเค้าดีใจมาก ๆ เลย เราอาจไม่ได้รักเค้าในวันนั้น แต่แน่นอนว่าเราไม่ได้เกลียดเค้า”

                “ช่วงทำงานก็ยังติดต่อกัน...ทั้งที่นายไปทำงานต่างจังหวัด...นาน ๆ จะกลับมา ..ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเจอกันน้อยมากใช่ไหม”

                “ใช่...เราคิดว่ายังไงก็คงไปกันไม่รอดแน่..ตอนนั้นเราเริ่มชอบเค้าแล้ว แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ ตอนนั้นเราไม่ใคร..ไม่ได้รักใคร เรามีปัญหาทางบ้านเรื่องเงินทางไม่ได้เรียนต้องทำงาน...เราต้องการกำลังใจจากใครสักคนซึ่งตอนนั้นจะมีใคร นอกจากทรายคนเดียวเธอไม่เคยทอดทิ้งเราเลยสักครั้ง เป็นกำลังใจให้ตลอด เราซึ้งใจเค้ามาก ๆ รู้สึกว่าถ้าเป็นอย่างนี้ตลอดไปก็ดี แต่นายก็รู้เราไม่ใช่คนขี้เหร่ และทรายไม่ใช่คนสวย เราย่อมที่จะอยากเลือกใครอื่นอยู่แล้ว ...เราคิดว่าตอนนั้นเราหรอกตัวเอง..ไม่มีใครดีเท่าทรายแม้ว่าผ่านมา 15 ปีแล้วก็ตาม”

                “แล้วนายคิดว่าเป็นทรายน่ะตอนไหน”

                “คงเป็นตอนที่ทรายเข้าเรียนมหา’ลัยแล้ว แต่เชื่อไหมว่ามันสายเกินไป..เพราะทรายเริ่มมองเห็นโลกกว้างเจอเจอคนที่รักเธอ..เธอได้รับความรักมากกว่าการให้ความรัก...”

                “แสดงว่าทรายไม่ได้รักแล้ว และเริ่มรักคนอื่นนอกจากนาย”

                “ใช่...ชั้นคิดว่าใช่นะ แต่ไม่รู้ทรายคิดอะไรในตอนนั้นเธอไม่ตอบรับความรู้สึกของคนเหล่านั้น แน่นอนเธอหวั่นไหวแต่ไม่ได้รักใครสักคน เธอยังรักแต่เราคนเดียวเท่านั้น เธอเรียนเพื่อเรา ทำทุกอย่างเพื่อเราเหมือนที่เคยเป็นมา ..ซึ่งมันทำให้เรายิ่งเกลียดตัวเอง”

                “แล้วนายแก้ไขมันยังไง..กับความผิดที่นายไม่เคยตอบแทนความรักเธอเลย”

                “เราถามทรายว่าทำไมถึงทนอยู่กับเราคนที่ไม่ได้มีความสุขสบายให้เธอ..ไม่ได้ดูแลเธออย่างที่ควรทำ...ไม่ได้ตอบแทนไม่เสี้ยวหนึ่งกับความรักที่เราให้เธอ..เธอบอกว่า เธอรักเรามาก มากจนแน่ใจว่าคงไม่อาจรักใครได้เท่าเรา เธอมีความสุขกับการรักมากกว่าถูกรัก..และเธอรู้ว่านอกจากเธอแล้วไม่มีใครที่จะอยู่เคียงข้างเราได้ ไม่ใช่เพราะเธอดีที่สุด แต่เพราะเธอรู้ว่าเราเป็นคนแข็งกระด้าง ปากแข็ง ไม่ค่อยเอาใจใคร ทำตัวเข้มแข็งทั้งที่อ่อนไหวหัวเราะทั้งทีใจ ร้องไห้ ซึ่งความที่เราเป็นคนแบบนี้..เราก็รู้ว่านอกจากทรายคงไม่มีใครทนเราได้แน่”

            “นายรักเธอไหม”

                “รักสิ...ซึ่งพอเรารู้ตัวว่ารักเธอ เราทุ่มเททุกอย่างเพื่อรักเธอ..แต่มันสายเกินไปจริง ๆ “

                “ยังไง”

                “เธอรักใครอีกคน...รักเขาคนนั้น...ไม่ใช่เพราะเขาดีกว่าเราแต่เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ทรายรู้สึกว่าได้พบเพื่อนที่ดี ไม่ใช่พี่ชายที่คอยดุเธอว่าเธอ ไม่ใช่น้องชายที่ทรายต้องมีแต่ให้ตลอด ไม่ใช่คุณครูที่ต้องคอยทำตัวเป็นเด็กดี กับเขาทรายเป็นตัวเองได้อย่างที่ต้องการ เขาใกล้ชิดกันคุยกันทุกวัน..กับเราตอนนั้นเป็นได้แค่ความรับผิดชอบของเค้าเท่านั้น เพราะทรายเป็นคนดี เค้าจะไม่ยอมทิ้งเราโดยที่เราไม่มีความผิด หรือแม้แต่จะผิดทรายจะไม่ทิ้งความรักที่เธอทุ่มเทมาทั้งชีวิต เธอรักเราเรารู้ แต่เธอก็รักคน ๆ นั้นด้วยเช่นกันนี่เป็นความจริงอีกด้าน”

                “เสียใจไหม โกรธหรือเปล่า”

                “แน่นอนโกรธ..แต่เมื่อทบทวนแล้ว เราพูดกับทรายหลังจากรักษาตัวหายดีว่า เราพร้อมที่จะปรับปรุงตัวตามทีทรายต้องการเราอาจเคยไม่ดีมาก่อนแต่จากนี้เราพร้อมที่จะเป็นคนดีเพื่อทราย”

                “นายประสบอุบัติเหตุ...และนั่นคือสิ่งทีทำให้นายรู้อะไรบ้าง”

                “รู้ว่าทรายรักเรามากแค่ไหน ... เธอดูแลเราอย่างดี..ตัดขาดเยื่อใยจากเค้าคนนั้นทันที...เราได้รู้ว่าเราไม่ได้สูญเสียความรักของทรายไปอย่างที่เราเข้าใจ..แต่มันเหมือนตัวอย่างหรือข้อเตือนใจให้เรารู้อะไรหลายอย่าง รวมทั้งการมีคนที่รักเราจริง ๆ นั้นมันดีแค่ไหน ทรายรักเราอย่างที่เราคิดว่าคงไม่มีใครักเราอย่างนี้อีกแล้ว ตรงกันข้ามเราเชื่อว่าคนที่รักทรายได้มากกว่าเรานั้นยังมี แต่ทรายเลือกที่จะมองไม่เห็นมัน”

                “หลังจากวันนั้นชีวิตเปลี่ยนไปไหม”

                “ถ้าบอกว่าไม่..จะผิดไหม..ใช่เราต่างเรียนรู้อะไรหลายอย่างจากเรื่องราวคราวนั้น เราแต่งงานกันเพราะเรื่องราวนั้น...เราเปลี่ยนแปลงทัศนคติเรื่องความรักในมุมมองของเรา.จากเดิม.แต่มั่นไม่ได้ทำให้นิสัยเราเปลี่ยนแปลงไปเพรายังคงเหมือนเดิม บางครั้งเรากลับรู้สึกเบื่อหน้ากันมากกว่าเดิม . แต่มันเป็นอะไรที่อธิบายไม่ได้จริง ๆ ว่าทำไมเราถึงรักกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆวัน  ”

            “เรื่องที่เกิดขึ้นให้ข้อคิดอะไรบ้าง”

                “อาจไม่ได้ทำให้เราสองคนปฎิบัติตัวดีขึ้นจากแต่ก่อนมากนัก แต่แน่นอนว่าเราจะไม่ทำผิดซ้ำอีก ตลอดชีวิตเราและทราย..จะไม่มีความผิดเดียวกันนี้เกิดขึ้นอีกตราบเท่าที่เรายังรักกัน...”

            “อยากจะบอกอะไรอีกกับเรื่องที่เกิดขึ้น”

                “ความจริงแล้วเรื่องราวของความรักในชีวิตของคนสองคน มันไม่ใช่สิ่งที่จะสอนกันได้...ไม่มีทฤษฎี...ไม่มีข้อสอบ มันมีแค่ความรู้สึก...ความรัก...ความเข้าใจ ... ขอให้ทุกคนใช้สิ่งเหล่านี้ให้เป็นประโยชน์ แล้วความรักของคุณจะมีแต่สิ่งดีงาม หากเป็นไปได้ผมไม่อยากให้ใครต้องมีความผิดพลาดเกิดขึ้นในความรักแม้แต่ครั้งเดียว

                “ขอบคุณครับคุณแซน” “ผมเองก็เห็นด้วยกับสิ่งที่คุณแซนกล่าว ...อย่าให้ต้องพลาดก่อนจึงจะรู้ใจตัวเอง..ดูแลรักษาคนที่คุณเอาไว้...เพราะไม่แน่ว่าคุณจะได้เจอคนดีเช่นเธออีก...”