Short FIC (โน่ริท) เหตุผล ...ตอนเดียวจบ

ข้อมูลเบื้องต้น

....โน่ น้องๆเค้าบอกให้วันนี้กูชงมึงกับริทเยอะๆ หน่อยอ่ะ มึงว่าไง เอาแล้วสิครับ ยังไม่ทันที่ผมจะว่าอะไร ไอ้เก่งก็จัดการเปิดประเด็นอัน maxๆ ของมันขึ้นมา....

Music Playlist at MixPod.com

เนื้อเรื่อง

“.....ถึงพี่จะเป็นแฟนกับริทไม่ได้  ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่ได้รักริทน่ะ....”

วันแสดงคอนเสิร์ต

       “น้องๆ โอ กันยังครับ มีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงน่ะครับ” พี่สตาฟเดินเข้า
มาบอกพวกเรา แล้วยิ้มให้ด้วยสายตาหยาดเยิ้ม ##

“คร๊าบบบ...” เราก็ตอบพี่แกด้วยสายตาหยาดเยิ้มเช่นกัน รอนานแล้วยังไม่ได้
เวลาขึ้นคอน สักที จะหลับอยู่แล้วครับพี่น้อง... อืม ผมกลอกสายตาไปทั่วๆ
ไอ้ริทมันทำหน้าบ้าอะไรของมัน เหม่ออยู่ได้  ... ลืมไป มันคงกลัวมั้ง ขึ้น
คอนทีไร ก็โดนพวกไอ้เก่งแซวทุกที ส่วนไอ้เก่งตัวการน่ะหรอครับ.... มันนั่ง
อัพ twitter หน้าตาเฉยข้างๆ ไอ้เกรซอยู่มุมนู่น --

“โน่ น้องๆเค้าบอกให้วันนี้กูชงมึงกับริทเยอะๆ หน่อยอ่ะ มึงว่าไง” เอาแล้วสิ
ครับ ยังไม่ทันที่ผมจะว่าอะไร ไอ้เก่งก็จัดการเปิดประเด็นอัน maxๆ ของมัน
ขึ้นมา

“กูว่ามึงอย่าเล่นดีกว่า” ...กูไม่อยากให้ไอ้ริทอึดอัด... ประโยคหลังเป็น
ประโยคที่ผมกำลังจะพูดไป แต่ก็มีเสียงเล็กๆ มาเบรกก่อน

“นั่นสิครับ...ผมว่าอย่าเล่นดีกว่า” ผมคิดถูกแล้วใช่ไหม๊ครับ เค้าอึดอัดจริงๆ
ด้วย เศร้ายังไงไม่รู้แฮะ

“เออๆๆๆ พวกมึงเนี่ย ขัดศรัทธาน้องเค้าจริงๆ เลย..” อือ ไอ้นี่ ขัดเขิดอะไร
ตบมือข้างเดียวจะดังได้ไง อีกฝ่ายไม่ยอมนี่หว่า.... อ้าวแล้วไอ้ริทจะไปไหน
หล่ะนั่น จะขึ้นคอนแล้วน่ะจ้ะที่รัก....

“ผมไปเข้าห้องน้ำแปปนึงน่ะครับ” ริทบอกไอ้กันที่นั่งคุยกับกลุ่มไอ้เกดอยู่....
ผมหละ

Ritz Say:

       ผมทำบ้าอะไรเนี่ย

       ผมเดินเข้าห้องน้ำมาเพื่อปกปิดความนอยด์ ... เต็มๆ เลยครับ ผมนี่มัน
โง่และบ้าไม่ยอมเลิกสักที พี่เค้าก็บอกไปแล้วตั้งหลายครั้ง ให้ข่าวไปแล้วก็
หลายที ถึงจะไม่เคยพูดตรงๆ กับผมสักทีก็ตาม ... แต่ทุกอย่างมันฟ้องอยู่อย่าง
นี้ ผมคงคิดเองไปคนเดียว ... หึหึ พี่ชาย ผมมีพี่ชายได้แค่คนเดียวเท่านั้น คือ
พี่เล้ง โอ๊ย !!! กูอยากห้องไห้จริงๆ เลย ... ถึงเวลาแล้วสิน่ะ พี่เค้าจะเบรกความ
สุขของผมตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะไม่มีโน่ริทอยู่บนเวที อีกต่อไป พี่เค้าคง
ลำบากใจที่ต้องโดนจับคู่กับผม ... ผมไม่ใช่ตุ๊ด ผมเป็นผู้ชาย ผมชอบผู้หญิง....
TT

เวทีคอน ฯ

       .... รักน่ะรู้ไหมรัก น่ะรู้ไหมยังไงก็รัก .....

ผมร้องเพลงไปเรื่อยๆ ตามคอนเซ็ปที่เค้าวางกันไว้ แต่ก็น่ะ ไอ้หมอเก่งตัวการ
มันแสบจริงๆ ไม่รู้มันไปนัดกันไว้ตอนไหน หันไปข้างๆ ทีไร ก็ไอ้ริททู๊กที มัน
มายืนแค่แว๊บๆ เหมือนลมพัดผ่าน มันก็หลบออกไป ผมจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้า
ไอ้ริทมันหันหน้ามามองผมบ้าง มันรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ ริทไม่เล่นเหมือน
เดิม ...

‘โน่ริทๆๆ’ เสียงแว่วมาจากฝั่งด้านขวามือของผม ป้ายไฟ
‘TONORITZ 68’
อันเท่าควาย ทึ่งจริงๆ แบกกันมาได้ยังไง ผมยิ้ม... พอมีทางแล้วโว้ยไอ้โน่ เมื่อ
โอกาสมาถึงผมสะกิดให้ริทมอง ริทยิ้ม .... เด็กน้อยพี่จะละลาย

“เล่นให้เค้านิดนึงได้ไหมพี่” ริทพูดขึ้น ... เข้าทางวะเฮ้ย  กล้าขอ พี่ก็กล้า
สนองผมก้มหน้าเข้าไปร้องใกล้ๆ ไอ้ริท ริทก็เล่นด้วย ... ริทเล่นตอบเพียงท่า
ทางกับรอยยิ้ม แต่แววตาของริทเศร้าอย่างบอกไม่ถูก ผมทำร้ายเค้าหรอ ริทคง
อึดอัดมากที่ต้องมาเล่นบ้าๆ แบบนี้กับผม .... พี่ขอโทษ

27/08/10

เบื่อจัง...พี่นักข่าวจากไทยรัฐมาสัมภาษณ์ผมเพื่อจะลงคอลัมภ์คนดังนั่งคุยใน
วันพรุ่งนี้

ถามแต่เรื่องงานๆ เริ่มต้นก็เรื่องบทตี๋เล็ก กับละครเวที หงส์เหนือมังกร ว่าผม
ตั้งตัวทันรึป่าวที่ดังชั่วข้ามคืนแบบนี้โอ้ !! นั่นมันเรื่องของผู้ใหญ่จัดมาทั้งนั้น
จะเอาอะไรกับผมนักหนา ไม่เข้าใจพี่แกจริงๆ แต่ผมก็ไม่ซี หรอกครับ

ผมคิดยังไงผมก็ตอบอย่างงั้นอยู่แล้ว ไม่ซีสักนิด

       "กระแสคู่เกย์โตโน่-ริท ยังมีไม่ขาดนะ" เอาแล้วสิครับคำถามจุกเสียด
ที่มักมาประจำ และก็เป็นประจำเหมือนกันที่ผมต้องทำใจก่อนตอบ ... มันคง
ไม่ตรงกับใจผมมั้ง

       "ผมคิดว่าเบาไปเยอะแล้ว..." เท่าทีเช็คดูก็เห็นแฟนคลับนอยด์กันตั้งแต่
twitter ไอ้เก่งแล้ว ผมคิดว่าริทคงดีใจน่ะ ที่เรื่องแบบนี้เบาลง แต่ผมอยาก
ให้เรื่องมันครึกครื้นเหมือนเดิมมากกว่า..

       "ถ้ารู้จักผม ผมไม่มีทางเป็นตุ๊ด ไม่ได้รังเกียจพวกเค้าน่ะ แต่ผมเป็น
ผู้ชาย"...ยังยืนยันครับว่าผมไม่เคยโกหกเวลาให้ข่าว แค่ผมยังมีทางหนีทีไล่ได้
ช่องว่างเพียบ ...

       ความหมายของผมคือ ถ้ารู้จักผม ผมไม่มีทางเป็นตุ๊ด (เพราะผมแมน
อยู่) ไม่ได้รังเกียจพวกเค้าน่ะ แต่ผมเป็นผู้ชาย (ที่ชอบผู้ชาย..ก็แค่นั้น)...

>>>OO Writter say: ไงหละเล่เหลี่ยมของตี๋เล็ก หึหึ เกินบรรยาย
จริงๆ

       "ข่าวนี้สกัดดาวรุ่ง" คำถามอะไรของพี่เค้าน่ะ คำไหนที่บ่งบอกว่านี่คือ
ประโยคคำถามเนี่ย .. งง

       "เอ่อ..ไม่ครับ ถ้าผมเป็นจริงๆ คงเครียดหรือแอ๊บว่าผมไม่ได้เป็น เป็น
เพราะผมกอดน้องเหรอ ผมก็กอดน้องตั้งหลายคน.."

       ผมเริ่มมั่วครับ ทั้งกลัวหลุด ทั้งไม่เข้าใจคำถาม คำตอบเลยเริ่มตีกัน ...

       ประโยคคำตอบเต็มๆ ของผมน่ะครับ มันก็มีอยู่ว่า ...ไม่ครับ(ไม่ใช่สกัด
ดาวรุ่ง อะไรนั่นอย่างแน่นอน)ถ้าผมเป็นจริงๆ คงเครียดหรือแอ๊บว่าผมไม่ได้
เป็น

(ความจริงผมก็เครียดอยู่น่ะ สงสารไอ้ริทมัน)เป็นเพราะผมกอดน้องเหรอ ผม
ก็กอดน้องตั้งหลายคน(แค่กอดริทบ่อยกว่านิดนึง ก็กอดแล้วคนมันมีความสุข
นี่นา ... )

       "ทางบ้านถามเรื่องข่าวกับริทมั้ย"

       "ทางบ้านเห็นผมมาตั้งแต่เด็ก ไม่ซีเรียสเลย" ผมจบคำตอบลงแค่นี้ คำ
ตอบนี้ช่องโหว่เต็มเลย บางทีผมกลับรู้สึกสบายใจ เหมือนกับเราตอบตาม
ความเป็นจริง แต่มันเป็นคำตอบที่เว้นช่องว่างไว้ให้คนสองคน คิดคนละมุม
ฉลาดจริงๆ เลยภาคิน...

28/08/10

Ritz say:

       พักนี้ผู้ใหญ่เบรกงานคู่ของผมกับี่โตโน่ไปเยอะ พี่โตโน่งานเยอะขึ้น
ผมก็ยังยุ่งๆ อยู่หลายด้าน เราเจอกันน้อยลง ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม
เฮ้อ !!! อยากเจอพี่โตโน่จัง พรุ่งนี้วันเกิดพี่ชายเราแล้ว ลองเช็คดูดีกว่า ..

       ผมอ่านข่าวไทยรัฐคอลัมภ์คนดังนั่งคุย ... พี่โตโน่

       '...เวลาเราเจอใครสวยๆ เราอยากมอง...ผมเห็นคนสวยผมก็เขินแล้ว...
จริงๆ ผมปลื้มดาราหญิงเกือบทุกคน...วิว แกรนด์ มิน...'

       เมื่อผมอ่านข่าวจบ... หึหึ เศร้าดีหนิ

       ไง..ชัดเจนยังหละริท น้ำตาผมเริ่มไหลอย่างช้าๆ ...ถึงเวลาแล้วสิน่ะ ที่
ผมต้องหยุดมันอย่างจริงจังซะที ผมคงจะต้องหยุดมันแม้ว่ามันจะยังไม่ได้เริ่ม
เลยก็ตาม...

29/08/10

Tono say:

       'ตื๊ดตื๊ด...ตื๊ดตึ๊ด'

       1 new message

       " Happy Birthday ครับพี่ชาย

       มีความสุขมากๆ นะครับ สุขภาพแข็งแรง

       เงินทองไหลมาเทมา...

       ปล.อย่าทิ้งน้องชายคนนี้นะครับ

       รักน้องชายคนนี้มากๆ ด้วยนะครับ

       RITZ "

       วู้ !!! ผมดีใจ maxๆ (ขอยืมใช้ทีน่ะเก่ง) The first message
ของผม

       ความจริงไม่ต้องบอก พี่ก็รักและไม่มีวันทิ้งน้องชาย ของพี่คนนี้ได้อยู่
แล้ว เด็กน้อยเอ๊ย ...

       "พี่ครับ วันนี้คิวงานผมเสร็จกี่ทุ่มครับ" ผมเอ่ยปากถามพี่ผู้จัดการเพื่อ
ว่าวันเกิดตรูทั้งที ขอเวลาว่างสักนิดจะได้มั้ยครับพี่น้อง ...

       " 5 ทุ่มจ้ะ " อือ ห้าทุ่ม -- ของวันไหนละเนี่ย 5ทุ่มวันนี้ หรือ พรุ่งนี้
โอ๊ยเหนื่อยโว้ย...

       "งั้นเสร็จงานแล้วผมขอกลับมาเลยน่ะครับ ผมอยากพัก"

       " จ้ะ "

       แล้วผมก็ส่งข้อความกลับไปหาริท...

เวลาผ่านไปไวยิ่งกว่าตด ( 23.30 น.)

       'ติ๊งต่อง....'

       "แปปครับ...มาแล้วครับ" ผมวิ่งออกมาเปิดประตูอย่างเร่งรีบ สภาพผม
ตอนนี้เซ็กซี่เกินสาธยาย

ส่วนล่างห่มผ้าเช็ดตัวสีขาว ส่วนบนมีผ้าขนหนูพาดคอไว้สำหรับเช็ดผม ก็
เพิ่งออกมาจากห้องน้ำนี่ ...จะเอาอะไรกับผมมากมาย ก็รู้นี่ครับว่าใครมา ..

       "แฮปปี้เบิร์ดเดย์อีกครั้ง ครับพี่ชาย" คนที่ผมนัดไว้คือ ริทเองครับ ...
มันพูดหน้าตายมาก

       "ขอบคุณคร๊าบ เข้ามาก่อนๆ กินข้าวกินปลามายังอ่ะเรา" ผมถามพลาง
เอามือใหญ่ๆ ของผมลูบหัวริทเบาๆ

       "หือ ... ยังจะมีหน้ามาถามอีก วันเกิดพี่ พี่ก็เลี้ยงริทสิ ตั้งใจมากินเต็มที่
เลยน่ะเนี่ย"ริทเอาหัวหลบออกจากมือผมแล้วเดินนำหน้าผม
ไปนั่งลงที่โซฟา แล้วกดเปิดเครื่องเสียงเบาๆ

       "จริงๆ เลยน่ะเรา" ผมว่า แล้วเดินตามริทไป

       "ถามจริงเหอะ จะให้ริทเลือดกำเดาทะลักแตกตายรึไง ทำไมไม่ไปใส่
เสื้อผ้าให้มันเรียบร้อย ห๋า..."

O.O เอ่อนั่นสิน่ะ ลืมไปเลย หะหะ

       "เอ่อ โทษที ก็คนเพิ่งอาบน้ำเสร็จน๊อ งั้นแปปน่ะ..." แล้วผมก็รีบเดินๆ
ไปทางห้องแต่งตัวหยิบกางเกง ขาสั้นคลุมเข่า กับเสื้อยืดออกมา...

       "ชอบโชว์ จริงๆ เล้ย" ซะงั้น ใช่ซี๊ เรามันผิดตลอด...

       "เออริท ริท..." ผมชะโงกหน้าออกมาจากห้องแต่งตัว

       "คร๊าบ มีไรพี่โตโน่" ริทผละจากBB หันหน้ากลับมามองผม

       "โทรศัพท์พี่วางอยู่บนโต๊ะกินข้าว โทรลงไปสั่งของกินให้พี่หน่อย
อยากกินอะไรก็สั่งๆ มาเลยน่ะ"

       "โห ได้ทีใช้เชียวน่ะ" ริทบ่นอุบอิบ แล้วเดินไปทางห้องครัว  หึหึ ผมนี่
มันแย่จริงๆ หรือนี่ ไม่เคยพร้อมอะไรเลย

       "เอาน่า วันเกิดพี่ทั้งทียอมพี่หน่อยละกัน" ยอม...ให้พี่น่ะ

       เวลาล่วงเลยมา หลังจากพวกเรากินข้าวกินปลา และคุยเรื่องงานกัน
เล็กน้อยๆ ผมก็โทรเรียกเค้ามาเก็บจาน

ส่วนริทก็เดินไปยืนเล่นBB ที่ระเบียง จะติดอะไรของเค้านักหนา... เมื่อผม
เคลียร์เรื่องในห้องเสร็จก็เดินตามออกไป

       "เสร็จแล้วหรอพี่ เร็วดีแท้" ริทหันมาพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหน้าลงไป
มองแสงไฟที่สว่างจ้าทั่วเมือง

       "อือ...ริท พี่ว่ามันถึงเวลาแล้วแหละที่เราต้องพูดกันจริงจังสักที" เอา
แล้วครับผมเริ่มเปิดประเด็น

       "เรื่องอะไร" ริทหันหน้ามามองแล้วขมวดคิ้ว

       "เรื่องของเราไง" ยังไงเนี่ยผม คุยเรื่องล่อแหลมอยู่เรื่อย

       "..." ไร้คำบรรยายจากปากเรืองฤทธิ์

       "พี่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน มันคืออะไร ยิ่งพี่โตขนาดนี้ พี่ยิ่งสับสน
มันแค่ล้อเล่นหรือยังไง ตอนแรกพี่ก็คิดว่าริทเป็นน้องน่ะ

แต่พี่ก็รู้สึกห่วงริทยังไงไม่รู้ ริทยังเหมือนเด็กที่ไม่รู้จักโตในสายตาพี่ พี่หวง
ริทตลอดเวลา เวลาที่เราไม่เล่นกันบนคอน

พี่รู้สึกเหมือนมันขาดอะไรสักอย่าง พี่ชอบรอยยิ้มของริทน่ะ เวลาที่พี่เหนื่อย
เหมือนโลกมันช่างเจิดจ้า..." ผมเริ่มพูดในสิ่งที่ผมอยากพูดมานาน

       "ขนาดนั้นเชียว..." ริทว่า แล้วยิ้มเขินๆ

       "ที่พี่อยากคุยกับริทวันนี้ มันไม่ใช่อะไรมาก พี่กลัวน่ะ ช่วงนี้เราดูห่างๆ
กันไป พี่กลัวว่าเมื่อวันนึง ริทเจอใครที่ดีพอกับริท

พี่จะไม่มีโอกาสได้บอกริท อย่างน้อยพี่ก็ขอแค่ให้ริทรู้ไว้สักนิดว่า พี่คนนี้คิด
ยังไงกับริท" ใบหน้าเรียบเฉยนั้น ทำให้ผม

เริ่มรู้สึกอึดอัด ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไงกัน กับสิ่งที่ผมพูดไป

       "หึหึ พี่อำริทรึป่าวเนี่ย ก็พี่เป็นคนพูดนักพูดหนาเนี่ยว่าพี่เป็นผู้ชาย ไม่
ใช่ตุ๊ด พี่ชอบผู้หญิง ชอบมิน ชอบวิว ชอบ..."

       "ริท ณ ตรงนี้พี่ก็จะมาปฏิเสธกับริทไม่ได้หรอกว่าพี่ไม่ได้พูดอย่างงั้น
ริทครับ เรารู้จักกันมาระยะนึงแล้ว ริทน่าจะเข้าใจว่าสถานะทางบ้านพี่เป็นยัง
ไง

พี่มายืนอยู่จุดนี้ เพื่อพี่หวังว่าสักวันหนึ่งแม่กับน้อง ๆ ของพี่จะกลับมาสุข
สบายอีกครั้ง พี่ไม่อยากให้แม่พี่ลำบาก พี่อยากทำงาน หาเงินให้แม่พี่

อยู่วงการนี้บางจุดพี่ก็ต้องปิด เพราะถ้าพี่บอกไป ไม่ใช่แค่พี่ ริทหละจะถูก
มองยังไง คนเราไม่เหมือนกันน่ะริท"

       "..." -- "ใบหน้าที่ยากต่อการคาดเดา ผมไม่อยากเจอจริงๆ

       "พี่หวังว่าริทจะเข้าใจพี่น่ะ" ผมเดินไปโอบริทไว้ แล้วบีบต้นแขน
บางๆนั้นเบาๆ อย่างกระชับ ขณะที่สายตายังคงมองไปยังแสงไฟจากเมือง
ใหญ่ด้านล่าง

       "พี่โตโน่" ริทพูดแล้วเงยหน้าเรียวๆ ขึ้นมามองหน้าผม ผมจึงละสายตา
มามองที่ใบหน้านั้นแทน

       "..ผมก็รักพี่ครับ..." สิ้นเสียงริทผมก้มหน้าเอาริมฝีปากของผมไป
ประกบกับริมฝีปากบางๆ นั้น มือผมเลื่อนจากแขนมายังหัวของริทอย่าง
รวดเร็วอีกข้างก็กอดเอวพยุงริทไว้ ลิ้นที่อยู่ไม่สุขของผมกับริทเริ่มทำงาน

       "อื้ม...ม พะ..พี่ ...อื้ม " ท่าทางของริทบ่งบอกว่าเขาเริ่มหายใจไม่ออก
ผมค่อยๆ คลายจูบนั้น

       "กลัวพี่หรอ พี่ขอโทษ" ผมถามริทด้วย คิดว่า ผมทำร้ายเค้าไปแล้ว
หรือนี่ แต่ริทกลับกอดเอาศีรษะงอนๆ ซุกกับอกของผม

       "...ริทดีใจมากเลยรู้ไหม ริทไม่คิดว่ามันเรื่องจะเป็นแบบนี้
ริทชอบพี่มานานแล้วเหมือนกัน ริทรู้ว่ามันคือรักแต่ริทกลัวพี่โตโน่จะเกลียด
ริท ..." ริทพร่ำบอกคำต่างๆ ที่บอกว่าเค้ารักผม

ผมไม่ได้หูฝาด

       "ริท พี่ขอโทษ" ผมบอกริท น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มซึมออกมา

       "หือ..." ริทเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ผมก้มลงไปจูบริท ผมไม่รู้หรอกว่ามัน
เป็นยังไง แต่มันเป็นจูบที่ผมจะไม่มีวันลืมมันเด็ดขาด

       "อื้อ..ม" ริทครางออกมาเบาๆ แล้วผมก็ค่อยๆ ผละออกมาแล้วจูบลง
ไปที่หน้าผากของริท

       ".....ถึงเราจะเป็นแฟนกันไม่ได้  ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่ได้รัก
ริทน่ะ...." ผมเอ่ยออกมาเบาๆ

       "ครับ...ริทเข้าใจ" น้ำตาซึ่งผมคาดว่า จะเป็นน้ำตาแห่งความดีใจ
ของริทไหลออกมาไม่ยอมหยุด

ผมสัญญาผมจะรักและดูแล เรืองฤทธิ์คนนี้ตลอดไป