ตรีขวัญ - นิยาย ตรีขวัญ : Dek-D.com - Writer
×

    ตรีขวัญ

    Robustalover

    คนอื่นข้ามเวลามาเป็นลูกพระยาพานทอง แต่ตรีขวัญดันได้กลายเป็นคนสวน ทั้งยังต้องสงสัยว่าข้องเกี่ยวกับกบฏญาณพิเชียร

    ผู้เข้าชมรวม

    210

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    210

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  31 ก.ค. 67 / 23:02 น.
    ดูเพิ่มเติม
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ตรีขวัญ

    ใน​รัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชา หลังจากเสียกรุงครั้งที่ ๑ บ้านเมืองกำลังอ่อนแอและยากแค้น เพราะถูกพม่าริบทุกอย่างไปหมด จนไม่มีอาวุธจะป้องกันตัว ให้มีข้าราชการบริหารงานแผ่นดินและทหารไม่เกิน ๑,๐๐๐ คน ได้เกิดกบฏขึ้นรายหนึ่ง ซึ่งประวัติศาสตร์จารึกไว้ในชื่อ “กบฏไพร่” เพราะคาดว่าหัวหน้ากบฏที่ใช้ชื่อ “ญาณพิเชียร” เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่ศึกษามาทางวิชาคาถาอาคม

     

    โรม​ บุนนาค

    MGR Online

    ๑๗ -​๑๑​ -​๒๕๖๔

     

     

    หากเอ่ยถึงเรือนคุณพระพิสุทธิ์ฯก็ต้องเอ่ยถึงหมื่นจิตรสุนทรคู่เวรคู่กรรมที่เผาพริกเผาเกลือแช่งมาแต่บรรพบุรุษ​ เมื่อเห็นบุตรีหัวแก้วหัวแหวนของคุณพระความจำเสื่อม​ มีหรือหมื่นจิตรสุนทรที่รอแก้แค้นในบิดาตนมาหลายปีจะปล่อยไป​ ก็หลอกนางมาเป็นทาสในเรือนเสียก็สิ้นเรื่อง! 


     

    คุณพร้อมเลิกคิ้วสูง มองท่าทางมอมแมมและหัวที่ถูกตีจนสลบ แสยะยิ้มร้าย

          “นังบัว เอ็งถูกตีจนหัวกระเทือนหรือไร”

           “นังบัว ฉันนี่นะนังบัว? WTF!?”

           “ยังไม่รีบตามข้ากลับเรือน จะรอให้พวกมันฟื้นมาฉุดเองหรือไร!” เสียงดุแทบจะเป็นตวาด บีบให้ตรีขวัญตรึงเท้าอยู่กับที่

          “โอย…” อ้ายป่างที่ถูกถีบจนหัวฟาดพื้นครางเบา ตรีขวัญสะดุ้ง ลนลานหนีไปยังอีกทาง… ทางที่ไม่มีเจ้าคนตัวใหญ่หน้าขาวปากแดงยืนรออยู่!
    ผู้ชายแปลกหน้าชวนไปบ้าน มันคงไม่ชวนเธอไปดูเน็ตฟลิกซ์หรอก!
     

     

     

     

    สารบัญจำนวน 4 ตอน
    ตอนแรกสุด

    ลำดับตอน
    ชื่อตอน

    รีวิวจากนักอ่าน

    Empty Review

    นิยายเรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

    มาเป็นคนแรกที่เขียนรีวิวนิยายให้กับนิยายเรื่องนี้กัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    กำลังโหลด...