บ่วงภพ บุพเพร้าย

มีอีบุ๊ควางขายในเมพแล้วจ้ะ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTQ3OTc4MiI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIyNjM5OCI7fQ

---

คงเพราะวิญญาณของคุณเทียดของเทียดของเทียดที่ชื่อว่ากุสุมาลย์ไม่ได้รับความเป็นธรรมล่ะมั้ง จึงพากิรณะย้อนกลับไปในสมัยอยุธยาตอนปลาย ที่ๆมีทั้งคาถาแพทยาคม มีทั้งแม่หมอสายดาร์คและวิญญาณขุนนางฝรั่งเศสผู้ใสซื่อสายเลือดโดแฟงค์ ไหนจะแม่เลี้ยงใจร้ายที่ขายคุณเทียดให้โรงรับชำเรา เรียกว่าชะตาชีวิตอนาถจนน่าใจหาย ถึงต้องให้คนร้ายๆอย่างกิรณะมาเผชิญ!

---

กิรณะนึกถึง Ducati Supersport 950S 2018ลูกรัก เมื่อมีเสียงเรือแล่น...แจวผ่าน ครั้นได้กลิ่นเหล้าก็นึกถึงวิสกี้เพียวๆที่ตัวเองชอบ น้ำลายไหลเมื่อต้องเก็บทุกอย่างไว้ในใจ มองคนอื่นซดเกล้าเถื่อน ตัวเองต้องสำรวมกิริยา มือสั่นน้อยๆเหมือนคนเป็นแอลกอฮอลล์ลิซึ่ม

    "โถ...อย่าได้กริ่งเกรงเถิดแม่หญิง นี่เป็นแต่สุรารสร้อน" คุณเอื้อประโลม เห็นนางตัวสั่น คาดว่าคงเกรง

    "จะ เจ้าค่ะ"

    "ข้าจักให้คนนำไปเก็บ"

    "อย่า! เอ่อ หมายถึง ไม่ต้องเกรงใจฉันค่ะ"

    "ออเจ้าจะลองสักนิดฤาไม่" คุณเปรมชวนอย่างนึกสนุก แต่ถูกสายตาดุๆของพี่ชายตวัดฟาดเหมือนจงอางหวงไข่ก็หัวหด

    "ฉันดื่มไม่เป็นเจ้าค่ะ" ปฎิเสธอย่างแสนเสียดาย ฉันนี่แหละ จ๊วดเก่ง ดุดัน ไม่เกรงใจใคร!

________________________

แม่เคยเล่าให้ฟังว่าบรรพบุรุษนักมาลาการ(นักจัดดอกไม้)ในสมัยอยุธยาทวารวดีฯของพวกเราเป็นผู้หญิงที่อาภัพ ถูกสามีที่เป็นแมงดาหลอกจนหมดตัว สุดท้ายก็ถูกขายให้โรงชำเราบุรุษ ชีวิตอเนจอนาถที่สุด ตอนกิรณะได้ฟังก็เศร้าใจ คนอะไรจะน่าสงสารขนาดนั้น แต่ขับรถชนหมาแค่ครั้งเดียว เธอถึงกับ....กลายมาเป็นคนน่าสงสารคนนั้นเสียได้!