The element

อัคคีไม่เคยบิดพลิ้วต่อคำมั่นสัญญา 

และยิ่งเมื่อได้สัญญากับบุคคลอันสำคัญยิ่งแล้ว 

ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม

วาโยแสนเข้มแข็ง แม้อ่อนแรงบางเวลา

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งแต่ขณะเดียวกันก็แสนบอบบาง

โอนอ่อนไปได้ทุกสิ่งแต่ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถเข้มแข็งดังพายุ

ธาราลื่นไหล กาลเวลา ไม่เคยหยุดนิ่ง

อันเวลาวารีนั้นไม่เคยคอยใคร

แต่ถ้าเพื่อดวงใจแม้เจ็บปวดก็จำยอม

ปฐพีคือเหตุผล ความอาทรก็สำคัญ

หากขาดไซร้ซึ่งการคิดอย่างถูกต้องและเมตตา

ก็ไม่ต่างกับคนไร้ปัญญาที่มีสมองไว้ประดับตัว

   คิดว่าผู้อ่านน่าจะเดาเนื้อเรื่องออกแล้วแหละเนอะว่าเป็นเกี่ยวกับอะไร ไรท์ขอสารภาพว่าไม่เคยแต่งนิยายยาวๆจบเลย ฮ่าๆ TT ไรท์รู้ว่าไรท์ไม่เก่งแบบคนอื่นๆที่ไรท์ชื่นชมและอยากเก่งแบบเขาบ้าง แต่ไรท์ก็จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และขออภัยถ้าหากยังไม่ดีหรือน่าพอใจสำหรับใคร แต่ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยสุดท้ายนี้... ก็จะพยายามเขียนเรื่องนี้ให้จบให้ได้ T^T

ขอฝากติชมนะคะ ผิดพลาดยังไง ให้แก้ไขอะไรตรงไหนก็บอกได้