คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 8 (100%)
“พี่แกงส้ม! ขอเบอร์หน่อยได้ไหมคะ” “ได้สิครับ”
“พี่แกงส้ม! มาหาใครคะ?” “มาหาแกรนด์นั่นแหละ”
“พี่แกง..วันนี้วันอะไรเอ่ย?” “วันครบรอบ1ปีในการคบกันของเราไงที่รัก”
“ทำไม!! แกรนด์ทำผิดอะไรคะ!?” “ขอโทษ..เราเลิกกันเถอะ”
เราเลิกกันเถอะ.. “แกรนด์!!”ชาย หนุ่มร้องทักเสียงดังจนหญิงสาวสะดุ้ง “เอ่อ..อ่า..มีอะไรเหรอ?”แกรนด์ถาม “เรียกตั้งหลายทีแล้วนะ”ริทบ่นอย่างไม่สบอารมณ์ “มีอะไรล่ะ”แกรนด์ถามซ้ำ “แน่ใจนะว่านี่ไม่ใช่ข้าวหมา”
ริทใช้นิ้วชี้ไปที่จานผัดกะเพราเละๆซึ่งเขาเพิ่งตักเข้าปากไป “แน่ใจสิ! ฉันอุตส่าห์ตั้งใจทำนะยะ”หญิงสาวเสียงแหลม มีสีหน้างอนนิดๆ “โธ่เอ๊ย! ทำกับข้าวไม่เป็นเหรอเธอน่ะ ทั้งๆที่บ้านก็รวย หน้าตาก็สวย..อุ๊บ!”ริทรีบเอามือปิดปาก
“อะไรนะ? นายชมว่าฉันสวยเหรอ?”หญิงสาวอมยิ้ม “จะ..เธอจะบ้าเหรอไง!! ยัยปีศาจแยกเขี้ยวอย่างเธอเนี่ยนะ แหวะ!”ริทโต้ทันควันด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ “ริท! อีตาบ้า!!!”แกรนด์คว้าส้อมที่อยู่ใกล้ตัวปาใส่หัวชายหนุ่มทันที
วันนี้เป็นวันที่2แล้ว..ในการ เรียนทำอาหาร สุดวุ่นของพวกเขา ถึงแม้ว่าร่างสูงจะโล่งใจเรื่องนักเรียนบ้างแล้ว แต่กลับต้องมาหนักใจกับการทำอาหารที่เรียกได้ว่า‘ห่วยแตก’ของนักเรียนแทน เขาไม่นึกเลยว่าร่างบางจะทำอาหารไม่เป็น
“ก็ฉันบอกแล้วว่าผัดกะเพรามันทำยาก ฉันจะทำข้าวผัดๆๆ!”แกรนด์โวยวายตามนิสัย คุณหนูเอาแต่ใจที่เหมือนจะติดตัวเธอมาตั้งแต่เกิด ทำเอาคุณครูสุดหล่อได้แต่ถอนหายใจเพราะไม่รู้จะทำยังไง “โอเค..ข้าวผัดก็ได้”ในที่สุดริทก็ต้องยอม!
“อ้าว ข้าวหมด”ริทเปิดดูตู้ไม้สักทุกตู้ด้วยความเร็วสูง แต่ก็ไม่เจอข้าวเลยสักเม็ด “งั้นเดี๋ยวฉันไปเอาใหม่ให้”หญิงสาวบอกก่อนจะกุลีกุจอรีบไปเอาวัตถุดิบสำคัญ มาราวกับว่าถ้าเธอไม่เอามาภายใน5วินาที แล้วแม่เธอจะตายอย่างไรอย่างนั้น
ยัยปีศาจนี่..บางทีก็น่ารักเหมือนกันนะJ ชายหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่า..ขณะที่เขากำลังมองตามแผ่นหลังของ‘ยัยปีศาจ’หน้าสวยคนนี้ เขากลับยิ้มกว้างอย่างเห็นได้ชัด “ม..ไม่ๆ นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย!”ริทพยายามปัดไล่ความคิดบ้าๆออกจากสมอง
เขา เป็นอาจารย์ เธอเป็นลูกศิษย์ ความสัมพันธ์ของทั้ง2มันก็มีแค่นั้นเอง..แค่นั้นเองจริงๆ “มาแล้วๆๆ”เสียงหวานมาพร้อมกับร่างบางที่ตอนนี้กำลังยิ้มร่า แลดู..สวย-///-.. ไม่นะ! นี่เขาเป็นอะไรไป เขากำลังหวั่นไหวกับแกรนด์งั้นเหรอ?
แล้ว ถ้าเกิด..เขาชอบแกรนด์ขึ้นมาจะเป็นอะไรไหม? ทำไมเขาต้องบอกตัวเองให้รักแต่สมายด์ด้วย? ทั้งๆที่ก็เลิกกันไปแล้ว..ตอนนี้เขาควรจะให้อิสระแก่ตัวเองสิทว่า..เขากลับ รู้สึกแปลกๆ เขาไม่กล้าแม้แต่จะรักคนอื่นนอกจากเด็กตัวเล็กคนนั้น.. ทำไมกัน?
สมายด์..ถ้าเขาไม่เคยเจอเธอคนนี้ก็คงดี ถ้าเขาไม่เคยรักเธอคนนี้เลยก็คงดี “ทำให้ดูสักทีสิ อยากเห็น^^”แก รนด์สะกิดให้ริทหลุดออกจาก ภวังค์..เขาติดแก๊สก่อนจะหันมองมาทางร่างบางที่นั่งยิ้มอยู่.. แล้วกับรอยยิ้มนี้ล่ะ..เขาจะลืมมันได้บ้างไหม?
:) Shalunla
ความคิดเห็น