ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]The Vongola Primo

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 (100%&เขียนใหม่&รีไรต์)

    • อัปเดตล่าสุด 18 ธ.ค. 59


    Chapter 1

    วันเวลาผ่านไป 9 ปี ณ ตลาดการค้าในหมู่บ้าน ที่บ้านพักแห่งหนึ่ง

    " เอาล่ะ! ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ "

    " นายแน่ใจแล้วหรอจี เช็คอีกรอบสิ "

    จีอ็อตโต้หันไปเช็คสินค้าอีกรอบพร้อมกับจีผู้เป็นเพื่อนระหว่างนั้นเอง...

    " อรุณสวัสดิ์ค่ะ^^ พี่จี พี่จีอ็อตโต้ "

    " อรุณสวัสดิ์ซาเซีย "

    " ไงเรา...ตื่นสายนะเรา รีบขึ้นรถม้าเลย เร็วเข้า "

    " ค่า!~~ "

    เด็กสาววัย 14 ปีขานรับพี่ชายของเธอพร้อมกับก้าวขึ้นรถม้าเพื่อเตรียมไปยังสถานที่นัดส่งของ

    .

    .

    .

    .

    .

    " นี่ครับของที่ท่านสั่ง "

    " โอ้! ขอบใจนะพ่อหนุ่ม รายการครบไม่ขาดตกบกพร่องเลย "

    ชายวัยกลางคนได้กล่าวกับจีอ็อตโต้และจีที่หน้าร้านของเขาก่อนที่เขาจะเหลือบไปเห็นซาเซียที่อยู่บนรถม้า

    " พาน้องสาวมาด้วยหรอพ่อหนุ่ม "

    " ครับ ผมเป็นห่วงน้องที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวน่ะครับอีกอย่างเดี๋ยวนี้อาชญากรเยอะนี่ครับ "

    ' มันก็จริงอยู่หรอกนะจีอ็อตโต้แต่ที่นายพูดมันถูกส่วนหนึ่ง อีกส่วนน่ะนายกลัวชายข้างบ้านเข้ามาทำอะไรซาเซียน่ะสิ '

    จีคิดในใจก่อนจะหันไปเห็นซาเซียเหม่อมองออกไปที่ท้องฟ้า ที่ตอนนี้มีควันไฟลอยอยู่

    " นั่นมันเกิดอะไรขึ้นน่ะ "

    " ไฟไหม้.... "

    " นายท่าน เกิดไฟไหม้ที่ร้านขายไม้ครับ "

    " อย่างนั้นเองรึ พ่อหนุ่มรีบไปเถอะนะ "

    ชายวัยกลางคนบอกก่อนจะบอกให้ลูกน้องนำสินค้าไปเก็บที่คลัง ส่วนจีที่ขึ้นไปบนรถม้าแล้วได้เรียนจีอ็อตโต้เพื่อให้ขึ้นรถม้า

    " จีอ็อตโต้ ขึ้นมาได้แล้ว..แต่ดูอาการน้องของเราด้วยนะ "

    " เอ๋!...ซาเซียเป็นอะไรไป "

    " ที่ร้านขายไม้ไฟไหม้ มีคนติดอยู่ในนั้นแต่...แต่ว่าไม่มีใครช่วยเด็กทารกที่อยู่ในนั้น "

    ทันทีที่จีอ็อตโต้ได้ยินดังนั้นจึงได้สั่งจีให้ไปที่นั้นทันที

    .

    .

    .

    ณ ร้านขายไม้XXX

    " เร็วเข้ารีบดับไฟเร็ว "

    " เดี๋ยวก่อน! ลูกฉันล่ะ...ลูกของฉันอยู่ที่ไหน!! "

    หญิงสาวที่เป็นเจ้าของร้านได้ร่ำไห้อยู่ท่ามกลางคนดับเพลิง

    " ขอโทษด้วยครับ แต่ภายในถูกไหม้อย่างมากและ...เฮ้ย!พ่อหนุ่มเข้าไปไม่ได้นะ! "

    จีอ็อตโต้ที่ตอนนี้ทั้งตัวชุ่มไปด้วยน้ำก่อนจะกระโจนเข้าไปภายในร้านตามคำที่ซาเซียบอก

    ' เด็กอยู่ในห้องในสุดชั้นสองค่ะ '

    " ต้องช่วยให้ได้... "

    จีอ็อตโต้กัดฟันฝ่าเข้าไปชั้นสองของร้านก่อนจะเข้าไปถึงในสุด....

    .

    .

    .

    ภายนอกร้าน

    " ซาเซีย ไม่เป็นอะไรนะ..นี่น้ำส้ม "

    " ขอบคุณค่ะ....อ่ะ!พี่จี!พี่จีอ็อตโต้ออกมาแล้ว "

    ซาเซียจับแขนจีที่กำลังดื่มน้ำอยู่ให้ดูจีอ็อตโต้ที่อุ้มเด็กทารกออกมาให้แก่หญิงสาวก่อนจะทำให้คนดับเพลิงต่างพากันโห้ร้องเพื่อขอบคุณจีอ็อตโต้ จนเมื่อเรื่องทุกอย่างจบลงทั้งสามคนจึงพากันกลับบ้านพัก

    .

    .

    .

    .

    .

    ณ บ้านพัก

    " เฮ้อ เหนื่อยมากเลยนะเนี้ย "

    " พี่จีอ็อตโต้ไปอาบน้ำเถอะค่ะ เดี๋ยวเป็นหวัดเอานะ ส่วนหนูจะไปเตรียมข้าวเย็นให้ "

    ซาเซียว่าเสร็จก็หายไปในครัว ส่วนจีที่บ่นก่อนหน้านี้ก็ได้ตะโกนไล่หลังซาเซีย

    " วันนี้โคซาร์ทจะมาทานด้วยนะ "

    " อ่ะ..ค่ะ "

    ซาเซียขานกลับก่อนจะไปหันกลับมาอีกเลย จีอ็อตโต้ที่กำลังจะขึ้นไปชั้นสองของบ้านก็ถูกขัดด้วยจีก่อน

    " อย่าเป็นหวัดไปนะ พ่อฮีโร่ของซาเซีย "

    " ไม่ต้องมาแซวฉันเลย ไปๆช่วยซาเซียนู่น "

    จีอ็อตโต้ตอบอย่างหัวเสียก่อนจะปล่อยให้จีที่หัวเราะสบายใจเอาไว้กลางบ้านพัก

    .

    .

    .

    .

    .

    ห้องครัว

    " เยี่ยม! แบบนี้ก็โอเคแล้ว ไหนๆวันนี้มีข่าวอะไรนะ..หวา! "

    " ซาเซีย วันนี้มีอะไรทานเอ่ย? หืม..มีอะไรน่ะ "

    จีอ็อตโต้ที่เข้ามาก่อนจีและตามมาด้วย ' ชิมอน โคซาร์ท ' ซึ่งที่โต๊ะอาหารได้ถูกแต่งแต้มด้วยอาหารคาวหวานที่ซาเซียเป็นคนทำ แต่เจ้าตัวกลับไปดูโทรทัศน์ที่ถูกตั้งอยู่มุมห้อง

    " ก็...ก็ข่าวของวันนี้น่ะค่ะ น่ากลัวจังเลย "

    " ไม่เอาน่า เปลี่ยนช่องๆ "

    ว่าแล้วจีอ็อตโต้ก็เปลี่ยนช่องแต่ทุกช่องกลับมีแต่ข่าวเขาจึงปิดแล้วลากน้องสาวมาทานข้าวแทน

    " เอ้า...งั้นเรามาทานกันดีกว่า..นี่ก็ดึกแล้วด้วย แถมคนจะมาเที่ยวบ้านกลับมาช้าอีก "

    " ก็บอกไปแล้วนี่นาว่า ' ขอโทษ 'น่ะเข้าใจฉันหน่อยสิ "

    " ง่ำๆ พี่จีอ็อตโต้ก็แบบนี้ล่ะค่ะ...อย่างไปหวังอะไรกับพี่เขาเลย "

    " ซาเซีย ^^ "

    น้ำเสียงเย็นๆของจีอ็อตโต้ที่นั่งอยู่ข้างๆซาเซียพูดขึ้นก่อนที่ซาเซียจะมองมาแบบนิ่งๆและทานต่ออย่างสบายใจ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    หลังจากมื้ออาหารค่ำก็พากันมาเล่นเกม

    " ให้ตายสิ...นายเล่นเก่งไปไหมจีอ็อตโต้ "

    " 555นี่แค่เกมไพ่นะ ไม่ใช่พนันนะ "

    " ถ้างั้นเปลี่ยนเป็นพนันไหมล่ะ "

    จีอ็อตโต้ยิ้มอย่างมีชัยก่อนจะหันไปเห็นร่างซาเซียที่นอนอยู่

    " ZZZzzzz "

    " หลับไปแล้วสิ ' เด็กเจ้าปัญญา ' "

    " ยังจำฉายานั้นได้อีกนะจี งั้นฉันพาซาเซียไปที่ห้องก่อนล่ะ "

    จีอ็อตโต้ว่าก่อนจะช้อนร่างซาเซียขึ้นและพาไปชั้นสองของบ้านพร้อมกับตรงไปห้องในสุดซึ่งเป็นห้องนอนของซาเซียเอง

    .

    .

    .

    ณ ห้องนอนซาเซีย

    " ราตรีสวัสดิ์นะซาเซีย วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว "

    จีอ็อตโต้ปัดปรอยผมของซาเซียออกก่อนจะห่มผ้าให้และออกไปอย่างเงียบๆเพื่อไม่ให้เด็กสาวตื่นขึ้นมา


    ติดตามตอนต่อไป.........

    #มาทำรีไรต์ใหม่ค่ะ พร้อมกับเขียนใหม่ด้วยไม่รู้จะชอบกันไหมนะ ^^ ฝากคอมเม้นด้วยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×