รวมเรื่องสั้น (จิตวิทยา?)

แม้ยามใด เสียงเรียกร้อง จักก้องหา
เราจะมา คอยอยู่ข้าง เคียงเสมอ

แม้ยามใด เธอไม่มา ให้พบเจอ
ตระหนักรู้ ไม่ไปไหน อยู่เคียงกาย

แม้ยามใด ที่ฟ้านั้น สดสว่าง
ฉันจะมา ส่งยิ้มให้ เธอเสมอ

แม้ยามใด ท้องฟ้านั้น สุดมืดมัว
ไม่ต้องกลัว ยังมีฉัน อยู่ข้างกาย

แม้ยามใด ความฝันใกล้ จะทลาย
สุดแรงกล้า สุดเหนื่อยล้า ประคองต่อ
ฉันจะมา ช่วยพยุง และประคอง
แม้ไม่รู้ ความฝันนั้น คือสิ่งใด

แม้ยามใด ไร้กำลัง ใจสิ้นหวัง
จับมือฉัน กำประคอง อย่างแน่นหนา
มือคู่นี้ จะล่องลอย ในนภา
ดึงเธอกล้า ให้ต่อสู้ กับสิ่งใด

แม้วันใด ที่ฉันนั้น หมดแรงบ้าง
กวาดสายตา มองหาเธอ อย่างคาดหวัง
แค่หวังว่า ยามฉันล้ม เธอพยุง
แต่เสียตรง ที่เธอไม่ อยู่ข้างกาย

แม้ความหวัง ที่ทำมา สูญสลาย
ฝันได้หาย เลือนจากไป และสิ้นสูญ
ต้องการแค่ เสียงปลอบโยน ตามองดู
แต่ที่รู้ ฉันไม่ได้ ซึ่งสิ่งใด

แม้มือนั้น ที่คอย ประคองอยู่
ได้สาบสูญ เหลือเพียง แค่ตัวฉัน

แม้ไร้ซึ่ง แรงประคอง คล้องใจกัน
สุดท้ายนั้น ไม่แตกต่าง ใดอยู่ดี

แม้จะมี เธออยู่ เคียงตลอด 
 แม้จะคอย มองหา แสงสว่าง
แม้แสงไฟ ดวงเล็ก ไม่งอกงาม
แม้สรรพสรร ที่หายไป ไม่กลับคืน 

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.