the way to vengeance (ปิดเกมแค้น ต้องสังหาร)

ลำดับตอนที่ #1 : the beginning

    "เอ้า ว่ายังไง" ชายคนนั้นถามอีกครั้ง 
    "หนูไม่รู้ รู้แต่พ่อแม่ของหนู..." สาวน้อยคนนั้นกล่าว
    "ฉันรู้ดีแต่ให้เธอเลือก ระหว่างอยู่กับฉัน หรื่อไปให้พวกมันจับล่ะ" ชายวัยกลางคนพูดกล่าวอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังมากขึ้น

หลังจากนั้นเมื่อเธอตอบตกลง ชายคนนั้นก็เดินมาหาเธอที่หน้าระเบียงบ้านของเขา 

    "แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ" เขาถามเด็กสาวคนนั้น
    "หนูชื่อริสะ..ค่ะ" เธอตอบอย่างช้าๆ
    "เรียกฉันว่า ผู้พันเจค ละกันนะ" ชายคนนั้นพูดขึ้นก่อนพาเด็กสาวเดินเข้าไปในบ้านของเขา

.
.
.
.

วันที่ 21 มิถุนายน 2056
3.00 PM
บ้านพักของผู้พันเจค
สภาพอากาศ clear

   

        5 ปีผ่านไป ริสะได้เติบโตขึ้นมาเป็นเด็กสาวที่มีจิตใจเข้มแข็ง ไร้ซึ่งความกลัว เธอได้รับกาฝึกเอาชีวิตรอด และทักษะการต่อสู้อย่างชำนาญ จากผู้พันเจค จนเธอมีทักษะในการลอบสังหารที่ยอดเยี่ยม โดยที่เธอสามารถเอาตัวรอดจากการไล่ล่าจาก LOU ได้ตลอด

        ริสะเป็นเด็กผู้หญิงที่สวย แต่เธอก็ไม่ได้สวยมาก เธอค่อนข้างน่ารักพอสมควร อายุ 15 ปี ผิวขาว ผมตรงสีน้ำตาลเข้มออกดำ น่าตาดูน่ารัก แต่แฝงความเก็บกดไว้ข้างใน น้ำหนักประมาณ 46 ก.ก. ส่วนสูง 149 ซม. เป็นชาวญี่ปุ่น แต่พ่อแม่ของเธอได้พาเธอย้ายมาอยู่บริเวณ sector 3 (แถบยุโรปตะวันตก) ตั้งแต่เธออายุได้ 8 ขวบ หลังจากเหตุการณ์ genocide friday เธอได้หลบหนีการไล่ล่าจากพวก LOU มาอาศัยกับผู้พันเจคที่มีบ้านอยู่ในป่า(ต่อมาเธอได้รู้ว่าเขารู้จักกับพ่อของเธอ เธอจึงเรียกเขาว่า คุณลุงเจค แทน)
        ในขณะนี้ ลุงเจค เขากำลังตัดหญ้าอยู่ที่หน้าบ้านไม้ของเขา ซึ่งบ้านของเขาเป็นบ้านชั้นเดียว มีบริเวณรอบด้านเป็นทุ่งหญ้า และป่าทึบ ต่อมา เมื่อเขาเพิ่งตัดหญ้าเสร็จ แล้วกำลังเดินกลับเข้าบ้าน ริสะก็เดินกลับมาที่บ้านพอดี
    "ริสะ กลับมาแล้วหรือ " เขาถามเด็กสาว ในขณะที่เธอกำลังวิ่งมาหาเขา ที่ระเบียงหน้าบ้าน
    "ได้อะไรมาเหรอ ที่ถืออยู่น่ะ" ลุงของเธอถามอีกครั้ง ด้วยความสงสัย
    "นี่หรือคะ มันน่าจะเป็น G-watch น่ะค่ะ หนูเก็บได้ระหว่างทาง" ริสะตอบลุงของเธอด้วยเสียงที่ราบเรียบ ในขณะที่เธอยื่นนาฬิกาเรือนนั้นที่ถือไว้ให้ลุงคนนั้น
    "มันใช้งานได้รึเปล่า"เขาถามเด็กสาวเมื่อเขามองดูนาฬิกาเรือนนั้นได้สักพัก
    "ใช้ได้ค่ะ หนูลองดูแล้ว" เธอตอบกลับด้วยเสียงที่สูงขึ้น
    "นี่ ริสะ ไปเก็บของแบบนี้มา มันจะดีเหรอ" ลุงเจคถามเธอด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างกังวล
   จากนั้น เขาก็ได้กลับเข้าไปในบ้าน แล้วเดินช้าๆ ไปยังห้องครัวในบ้านของเขา แล้วไปเปิดตู้เย็น แล้วพบว่า ในตู้เย็นนั้นไม่เหลือสเบียงอาหารอยู่เลย เขาจึงเรียกริสะเข้ามาในบ้าน
 "ริสะ ไปหาของมาทำกับข้าวให้หน่อย มันหมดซะแล้วล่ะ" ลุงของเธอบอกกล่าวเด็กสาวด้วยเสียงทีดัง และต้องการให้เธอปฏิบัติตามโดยเร็ว
"อ้อ อย่าลืมเอาอาวุธ และ G-watch ของเธอไปด้วยล่ะ"เขาพูดบอกด้วยความห่วงใย  ก่อนที่เขาจะเข้าไปในห้องทำงานเพื่อวิเคราะห์ G-watch ที่เก็บได้อย่างละเอียด
  ริสะจึงได้ไปหยิบอาวุธที่ห้องของเธอที่ห้องนอน ซึ่งประกอบไปด้วย ปืนกลเบาอัตโนมัติ 1 กระบอก มีดสั้น 1 เล่ม ,ปืนสั้นใส่ที่เก็บเสียง ติดกล้องและติดเลเซอร์ 2 กระบอก ,ระเบิด 5 ลูก ,กล้องส่องทางไกล ,G-watch ของเธอ ,และนาฬิกาข้อมือ stelther พร้อมซองแมกกาซีนบรรจุกระสุน แล้วจึงเดินทางจากบ้านของลุงเจค เพื่อมุ่งหน้าเข้าสู่เมืองเพื่อหาสเบียง
   อีกด้านหนึ่ง ลุงเจคกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะทำงาน  เขาได้ใช้คอมพิวเตอร์ของเขา ซึ่งเป็นคอมพิวเตอร์ที่เป็นจอกระจกและมีแสงซึ่งใช้ระบบ touch screen กดเข้าโปรแกรมที่ใช้ค้นหาอุปกรณ์และหลักฐานต่างๆ ทำการสแกน G-watch ที่ริสะเก็บได้มาอย่างละเอียดทั้ง ภายนอก ภายใน และระบบของนาฬิกานั้น เขารอผลการตรวจสอบผ่านคอมพิวเตอร์ของเขา 
   ต่อมาไม่นาน ผลการตรวจสอบก็เสร็จสมบูรณ์ และเขาได้พบว่า นาฬิกาเรือนนี้มีข้อมูลลับของ
LOU ซึ่งเกี่ยวกับข้อมูลลับของคิวเทนเรียม อาวุธต่างๆ ในขณะที่เขากำลังอ่านผลตรวจสอบที่เพิ่งเสร็จอยู่นั่นเอง เขาก็ได้ยินเสียงกริ่ง ที่หน้าบ้านของเขา
    "ริสะเหรอ" ลุงเจคตะโกนถามด้วยความสงสัย แต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับ เขาเลยค่อยๆ เดินออกจากห้องทำงาน เข้าไปเปิดประตูที่อยู่หน้าบ้านของเขา
       แล้วเขาก็พบกับชายคนหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนรออยู่ที่หน้าบ้านนานมาพอสมควรแล้ว ชายแปลกหน้าคนนั้นใส่ชุดสูทสีดำ กางเกงขายาว ผิวขาวซีด ใส่แว่นสายตา ผมสีขาวยาวซึ่งมัดรวบไว้ข้างหลัง หน้าตาเหี่ยวย่น อายุประมาณ 50-60 ปี เป็นคนที่ค่อนข้างดูลึกลับ ได้เดินเข้ามาหาเขาที่ประตูหน้าบ้าน
   "คุณเป็นใครน่ะ" ลุงเจคถามเขาด้วยความสงสัยและรู้สึกไม่น่าไว้ใจ
   "เป็นเกียรติที่ได้พบครับ ท่านอดีตนายพลเจค ผม แอนเดอร์สัน เจ้าหน้าที่กรมตำรวจลับของรัฐบาลครับ" ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง
   "มาที่นี่มีธุระอะไร ฉันเกษียณไปแล้วนะ ไม่มีธุระอะไรกับพวกนายหรอก เขาตอบกลับไปด้วยเสียงที่ขุ่นเคืองก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในบ้าน
    "เดี๋ยวก่อนครับ"แอนเดอร์สันเรียกเขาด้วยเสียงที่ราบเรียบ
    "อะไรของนายเนี่ย" เขาถามด้วยความสงสัยมากขึ้นเข้าไปอีก
    "ผมอยากเชิญคุณให้คุณไปคุยกับผมที่ sector 8 ครับ
    "ทำไมฉันต้องไป"ลุงเจคถามด้วยเสียงที่ขุ่นเคืองมากขึ้น
    "คุณมีความผิดครับ ตั้งแต่ที่คุณมาอยู่เขตป่าสงวน นอกจากนั้นคุณยังไม่ให้ความร่วมมือกับรัฐบาลในเหตุการณ์ genocide friday ในการสนับสนุนการทดลองอาวุธอีก นอกจากนั้นคุณยังล่วงรู้ความลุบทางราชการ แต่ถ้าคุณร่วมมือกับพวกเรา เราจะช่วยคุณเองครับ"ชายแปลกหน้าพูดพร้อมกับยื่นมือพร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
     อีกด้านนึง ริสะได้กลับมาพร้อมกับสเบียงเต็มมือ  พอเธอเห็นลุงของเธอกำลังคุยกับชายแบลกหน้า ซึ่งไม่เคยพบกันมาก่อน เธอจึงหลบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง แล้วนำกล้องส่องทางไกลส่องดูเหตุการณ์
     "ยังไงผมก็ไม่ไป คุณมีสิทธ์อะไรมาบังคับผม"ลุงเจคถามด้วยเสียงที่ขุ่นเคืองมากขึ้น
      ชายแปลกหน้าคนนั้นไม่ตอบ
     "ผมก็อยู่ของผมมาแบบนี้ ไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนี้เกิดขึ้นกับผม"เขาพูดด้วยความโมโห
     "หรือว่า...พวกแกคือ"เขาพูดด้วยความตกใจจากที่ตัวเองพึ่งจะนึกอะไรออก
     "ก่อนที่จะพูดจบ ชายแก่คนนั้นได้หยิบปืนสั้นของ ยิงเข้าที่หน้าผากของผู้พัน กระสุนที่เข้าทะลุศรีษะออกไป ทำให้เขาล้มนอนราบไปกับพื้นระเบียงบ้าน เลือดสีแดงสดจำนวนมากไหล  ออกมาจากศรีษะของร่างชายไร้วิญญาณ
     หญิงสาวได้แต่ตกตะลึง น้ำตาของเธอไหลลงสู่พื้น พร้อมกับความเศร้าที่คืบคลานเข้ามา
     "ถ้าฉันไม่เก็บอะไรบ้าๆ แบบนั้นกลับมา คุณลุงก็คงไม่ต้อง..."เธอรำพึงรำพันด้วยความเศร้าโศก
     เมื่อหายจากความเศร้า เด็กสาวหยิบปืนสั้นในกระเป๋า ยิงใส่แอนเดอสันทันที แต่ทว่า เธอยิงพลาดไปโดนกับประตูไม้ ทำให้ชายแปลกหน้าหันมาเห็นริสะเข้าพอดี เขาจึงพูดออกคำสั่ง
     "เก็บยัยเด็กผู้หญิงนั่นซะ"
     ทันไดนั้นเอง กระแสลมที่รุนแรง ทำเอาต้นไม้สั่นไหวไปทั้งป่า ปรากฎพร้อมกับยานรบที่ค่อยๆ บินขึ้น หลังจากที่ซ่อนไนดงป่ามานานแล้ว
     นอกจากนั้น รอบบ้านของคุณลุง กลุ่มมือสังหารสวมชุดเกราะ หมวกนิรภัย ถือปืนไรเฟิลจู่โจม ประมาณ 10 คน ที่ซ่อนตัวอยู่นานแล้ว ก็ปรากฎตัวขึ้นมาจากที่ซ่อน พร้อมกับพยายามยิงกราดกระสุนเข้าใส่เด็กสาว
     เธอกลิ้งตัวหลบกระสุนอย่างชำนาญ  แล้วยิงสวนกลับไปด้วยปืนกลอัตโนมัติของเธอ กระสุน
ปืนนั้นได้ทะลุกระจกหมวกนิรภัยของพวกมือสังหาร จนเสียชีวิต แล้วธอก็วิ่งหนีเข้าไปในป่า 
     หลังจากริสะหลบหนีไปสักพัก แล้วปรากฎว่า พวกศตรูที่ซุ่มอยู่บนต้นไม้ต้นหนึ่งในป่าคนหนึ่งเกิดมองเห็นเด็กสาวกำลังวิ่งหลบหนีไป 
     "พบเป้าหมายแล้ว"มือสังหารที่ซุ่มอยู่คนหนึ่งกล่าวประกาศเพื่อให้พวกพ้องคนอื่นไล่จับเป้า
หมายที่กำลังหลบหนี
     "จับเป็นอย่าให้ตาย เพราะยัยนั่นยังมีประโยชน์ต่อเราอยู่ ตราบใดที่ยังไม่ตาย" มีข้อความเสียงถูกส่งมาจาก G-WATCH ของชายคนนั้น
     "รับทราบ" เขาตอบกลับ พร้อมกับกดสวิตช์ควบคุมเครื่องเจ็ทที่อยู่บนหลัง พร้อมพุ่งบินจากต้นไม้เพื่อไล่จับเด็กสาว
     เมื่อเขา และกลุ่มมือสังหารคนอื่นๆ ลงสู่ภาคพื้นดิน พวกนั้นก็ค่อยๆ เดินหาตัวเธอ แล้วพบว่าริสะซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ จึงได้ระดมยิงกระสุนไปที่เป้าหมายทันที
     "มันยังตามมาอีกเหรอเนี่ย มีเยอะแค่ไหนกันนะ" เด็กสาวพูดเบาๆกับตัวเอง จากนั้นจึงหันกลับหลังลั่นกระสุนใส่มือสังหาร เสียชีวิตไปสองคน แล้วปาระเบิดม่านควันลงพื้น ก่อนวิ่งหนีไป
     เมื่อเธอได้วิ่งหนีไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกเจ็บแปล็บๆที่ข้อเท้า ริสะจึงหยุดวิ่งและได้ยกขาขึ้นมาดูแล้ว
ก็พบกับเข็มเล่มหนึ่งปักเข้าที่เท้า เธอจึงดึงมันออก แต่สายไปแล้ว เพราะหลังจากนั้นสาวน้อยรู้สึกได้ถึงความมึนงง เวียนหัว เด็กสาวเดินโซเซไปสักพัก แล้วก็ล้มไปกับพื้น และเผอิญว่ากลุ่มมือสังหารก็ได้พบตัวริสะซึ่งนอนสลบอยู่พอดี ภาพที่เธอเห็นเป็นครั้งสุดท้าย พวกศตรูมายืนร้อมร่างกายของเธอ จากนั้นไม่นานริสะก็สลบไป

 

 

to be continue   

Next espisode  

espisode 2 escape