เมื่อรักนั้นบังเกิด

สวัสดีค่ะเพื่อนๆๆนักอ่านทุกๆคนที่หลงเข้ามานะคร้าขอฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคร้าเป็นเรื่องแรกค่ะแต่จะพยามเขียนออกมาให้ดีที่สุดรับทุกคำติชมนะค่ะจากที่อ่านนิยายของไรท์เตอร์ทั้งหลายมามากมายมีความคิอยากแต่งนิยายมานานแต่ก็ไม่ได้ฤกษ์ได้ยามมาเริ่มสักทีมาวันนี้เป็นฤกษ์ดีรึเปล่าของเปิดสักเรื่องขอฝากให้ติกันนะคร้าอาจจะไม่หวานมากแต่ก็จพยามจะไม่อึนนะคร้า

          "แบมวันนี้ไปเที่ยวกันมะ" เจน เพื่อนฉันเองคร้า

          "ที่ไหน"

           "ผับM"

            "โห. เจน แกก็รู้ว่าฉันไม่ไปผับ"

               "แต่ แกปีนี้แกก็ปีสามแล้วนะเว้ย แกยังไม่เคยไปผับกับพวกเราเลย" นี้คือเสียงของ เตยเพื่อนสาวอีกคนของฉันบุคลิกภายนอกเหมือนคุณหนูมาก แต่พระอาทิตย์ตกทีไร เปลี่ยนเป็นอีกคนทันที

                   "ใช่แบม แบมแกไม่เคยไปเลย" และนี่คือเสียงของเยลลี่ เพื่อนสาวที่มีอะไรๆไม่เหมือนพวกฉันใช่แล้วล่ะคร้ามันคือเพศที่สามห้ามถามถึง4-5นะคร้าเพราะถึงจะเป็นเพื่อนเลิฟยังไงเราก็ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกันสักเท่าไรคร้า

    "  งั้นพวกแกก็รอปีสี่ล่ะกันฉันจะไปด้วย"

            "โห่ ไอ้แบม" และนี่คือเสียงของพวกมันทั้งสาม

          "    พวกแกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ"

              "เออ กูจะไม่รบเร้าแกเหมือนทุกครังเพราะมันไม่มีประโยชน์แต่ถ้าขึ้นปีสี่ชวนแล้วไม่ไปนะพวกฉันจะตัดแกออกจากกาีเป็นเพื่อนเลยคอยดู"

         "เออๆ'"ฉันรับคำพวกมันไปแล้วก็กลับมาสนใจหนังสือนิยายต่อ

                  เอ่อคือ ขอโทษนะคร้า ต่อไปฉันก็จะขอแนะนำตัวเองก่อนนะค่ะ

   ฉันชื่อ นางสาว ปรายฉัตร อภิเมธี ค่ะ ก็เป็นลูกสาวคนเดียวของครอยชื่อ เฮียบอส ชื่อจริงชื่อ นายวีรภัทร อภิเมธีคร้าและก็เพื่อนๆตามที่กล่าวมา ตามนั้นเลยคร้าคือคนมันไม่ชอบเที่ยวไงนอนอ่านหนังสือนิยายสบายใจกว่าและนั่นเป็นคำบอกปัดเพื่อที่ให้มันผ่านไป

มาแค่นี้ก่อนนะคร้าเดี๋ยวมาต่อคร้ามาลุ้นกันว่าเสื่อไรตะไพ้เจ