คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อีฟกริด ฟอน ริกโฮเฟนท์ #1 เดินทัพสู่มอสโคว
“ายและวิา้า เป็นหนึ่เียวับม้าศึอ้า”
“าบและปืนเป็นั่แนและาอ้า”
“และ้วยเหุระนี้้าพร้อมสู่ศึที่้ารออยมาลอีพอ้า”
“้าืออัศวินแห่เยอมาเนีย นับแ่วันนี้และลอไป”
เสียสนั่นอลานบินเป็นสิ่ที่อัศวินทุน้อรับมันให้ไ้เ่นันับสีหน้าเ้าอารม์อผู้เิมเสบียประำลาน้วย อัศวิน อทุนะออยู่รอให้พวเราทุน้าวึ้นไปเหยียบะที่ฝ่ายสรรพาวุธะเรียมทุอย่าให้เสร็สับ
โยรอบแล้วลานบินประำโลใบใหม่นี้ะหนาวพอๆับที่ส็อแลน์ พวเราึ้อสวมเรื่อแบบหนาที่ทำให้พออุ่นไปไ้ัระยะ แ่มัน็ไร้ประโยน์่อวามหนาวที่สั่นสะท้านร่าอพวเราเมื่อ้าวเินออาห้อรับรอ
รอบ้าลานอนนี้เ็มไป้วยม้าศึพวมันนิ่รอเราอยู่แ่ฝ่ายสนับสนุน็ัเรียมทั้เราะและอาวุธให้แ่พวมันแล้ว ม้าศึะเรียมึ้นบิน็อนที่พวเราเินึ้นไปบนมัน
ผมสับสนหน่อยๆ ำสั่บุนั้นมาถึเร็วเินไปมันวระเป็นระยะเวลาัพัหนึ่เลยว่าที่อทัพะเรียให้อัศวิน ทหารราบส่วนมามัะเผ็ศึไ้เร็วเินว่าที่อัศวินะไ้ออบินราวนี้มัน่าออไปรีเียวันับ ทีู่ไบเมื่อสิบว่าปี่อน
ไม่น่าพูถึ ไม่น่าพูถึูไบัเท่าไหร่
่านรประำหน่วยสรรพาวุธ ำลัยืนเ็สภาพอม้าศึอผมอยู่ ม้าศึือสภาพอมันภายนอมันอาะูเหมือนวัถุล้ายอาาศยานรบทีู่ปราเปรียวมีนาให่น้อยว่าเรื่อบินทิ้ระเบิหนัแ่็มาว่าเรื่อบินับไล่ ภายนอแ่้วยลวลายวัไปมาเป็นลายาบบ้า ลาย้นไม้บ้าแ่ที่เห็นไ้ัือลายพวนั้นส่วนมามัเป็นสีม่วเ้มไม่็สีเทาหรือาว ม้าศึหลายๆลำมัมีอาวุธเหมือนับอาาศยานับไล่ทุอย่า ั้แ่ีปนาวุธหรือปืนลหนันา25มิล มีน้อยลำที่ะิระเบิไป้วยเพื่อทำหน้าที่ออาาศยานสนับสนุน
“เอร์ อีฟริ ฟอน ริโฮเฟนท์”่านรนั้นเรียื่อผมออมา ผมยืนรทำวามเารพเาเล็น้อยไม่มาเป็นพิธี เราเยฝึับเาอยู่อนพึ่เ้าอทหารใหม่ๆ วามทรำเวลานั้นลับมาอีรั้อน่านั้นเรียื่อเรา แ่ราวนี้่าออไปมันเป็นสายาอรูมอลูศิษย์แทนน่ะสิ
“สวัีรับ่า ริสเอร์ เอม”
“เป็นไบ้าโอเึ้นาอนนั้นบ้าไหม”
“็มาอยู่รับ พอฟื้นำลัลับมาไ้”่าเมเียบไปรู่ เาเป็นายผมบลอน์สั้น เราไม่เห็นเส้นผมเาอนเาสวมหมวเหล็สีเทาอันเป็นอหน่วยสรรพาวุธ เรื่อแบบโ้ทหนาเสื้อเราะฟื้นานและปืนพหมายถึวามพร้อมในาร่อสู้อย่าเ็มเปี่ยม ใบหน้าอเามวเป็นลมเมื่อเาเห็นใบหน้าอผมอนนี้ ผมไม่รู้หรอว่าอนนี้ผมแสสีหน้าแบบไหนอยู่เาถึแสสีหน้าแบบนั้นลับมา
“ั้นหรอ อโทษล่ะัน”่าเมพูึ้น่อนเาะเินออไปเมื่อเห็นว่าสัาสีเียวาปลายลานมาถึแล้ว ผมไม่รีรอเหยียบเท้าึ้นบรรไที่ทอยาวมาที่ลาน และสาวเท้าเินรไปยัอานทันที
ผมเปิประูอานออ ภายในเป็นห้อนาให่อยู่พอสมวรให่ประมาห้อนับินอเรืื่อบินโยสาร เนื่อาม้าศึสูเือบสี่ถึสามเมรอยู่แล้วนาอห้อเรื่อที่ให่โเือบเท่าห้อนาลาๆหนึ่ห้อึไม่ใ่เรื่อแปล หน้าอภายในแสราสัลัษ์ออทัพและธัรวรริ ห้อนาให่มีห้อนํ้านามันให่มาพอที่ะทำให้ทุๆนที่เห็นมันอุทาน มันให่ไปรึเปล่าสำหรับนๆเียว
ผมผ่านวามรู้สึเ่นนี้มานับไม่ถ้วนแล้วแหละ หลัอานเป็นแหล่บัับม้าศึและอัศวิน ันั้นหลัอานึมีลัษะเหมือนับห้อนับินออาาศยานมีันบัับและแป้นพิมส์สาม้านหน้าอนาให่รอบลุมทั้สาม้านที่เป็ระแ็หนาที่ปราภายนออม้าศึ ผมนั่ลบนหลัอาน้วยวามรู้สึเิมๆ เหมือนเอเพื่อนเ่าที่ไม่ไ้เอันนาน เหมือนพี่ายเอน้อายในมหาลัย เหมือนเพื่อนสมัยเรียนเอันอนอยู่มหาลัย เหมือนู่รัเ่าเวียนหน้ามาเอัน นั้นแหละสำหรับผมารนั่บนหลัอาน็อธิบายไ้เ่นนี้แหละ
ผม็ปุ่มออำสั่ พริบานั้นหน้าอาหน้าอสีำที่มีราอทัพและัรวรริอยู่ึลา็หายไปพร้อมับภาพรอบ้าทั้หลัหน้าวา้ายล้าและบน็ปราอยู่รหน้าพร้อมับระบบเสียที่เื่อมเ้าับศูนย์บัาาร
ผมถอนหายใะที่มือทั้สอ้า็วาลบนแท่นที่ยื่นออมาาเ้าอี้อหลัอานพริบานั้นารสแนลายนิ้วมือ็เริ่ม้นึ้นพร้อมับที่วามรู้สึประหลาๆ่อัวที่้นแน มันเหมือนว่าแนอนำลัาออเหมือนปีอม้าศึอนนี้ ผมเื่อมระบบสื่อสารับศูนย์บัาารทันทีที่ิไ้และอนนั้นเสียพูุยอเพือนร่วมอบิน็ปราึ้นมา
มีม้าศึสี่ลำออยู่บนลาน นี้ะเป็นม้าศึุแรที่ะบินสู่สนามรบและะเป็นม้าศึุแรเ่นันที่ลับถึานเพราะ้อลับมาเิมเสบีย่อนะออไปรบใหม่อีรั้เรื่อยๆ ามรแล้วนั้นทำให้ผมลัวหน่อยๆ หารอในุแรไ้แล้ว้อลับไปายในุที่สอ
“เอร์ มิสวิ เราท์ รายานัวรับ”นแล้วนเล่า
“เม เอร์เนส อสิ รายานัว่ะ”นแล้วนเล่าถูโยนลสนามรบทั้ที่ยัหนุ่ม เยอมาเนียโนวิาร์ในเรื่อนั้นบ่อยที่สุว่าใ้ทรัพยารมนุษย์ไ้อย่าไร้่า แ่ทุนรู้ีว่าทำไม เยอมาเนียมีสรามลอเวลาไม่ว่าะถูรุรานหรือไปรุรานเอ นั้นือวามริที่รับไ้ยา ทุนในโลอยาะีราว่าเยอมาเนียป็นารผู้โหร้ายผู้บุเ้าบ้านนอื่นและปล้นิอามใและลับออมา แ่ลับันนทั้โล็้อารเยอมาเนียเป็นที่พึในารทำสรามับลุ่ม่อารร้ายที่พวเาไม่อาะสู้ไ้เพียลำแ่อนเอ แล้วนี้มันืออะไรล่ะ
“เอร์ เสัน เฮเวอร์ รายานัวรับ”พวเราทุนโนีหน้าว่าเป็นารั้แ่เิแล้วรึเปล่า ำถามนั้นเยโนอบไปแล้ว โนอบไปแล้ว้วยโทษะอันแสนโหร้ายในูไบเมื่อสิบปี่อน และำอบอำถามนั้นือวามโหเหี้ยมไร้ปราี พวเราทุนือารและโริทรัพแ่ำเนิ พวเราทุนเป็นเ่นนั้น
“เอร์ อีฟริ ฟอน ริโฮเฟนท์ บารอนแห่โเนสเบิร์ ว่าที่ยุแห่โเนสเบิร์และฮาาน รายานัวรับ”ใ่แล้ว ผมเป็นโร หรือผมเป็นอัศวินันแน่าบที่ประับอยู่มันหมายถึเียิรยศหรือหมายถึยุทธศาสราที่ถูนำมาเพื่อใ้่าและปล้นิหรือ ไม่มีใรรู้เรื่อนี้ีไปว่าผู้ถือาบเล่มนั้นเอ เพราะแบบนั้น
“เ้าใแผนปิบัิานแล้วสินะ เอาล่ะทุลำออัวไ้ All Hail Germania”เสียที่หายไปเป็นสัาอันีในารเริ่มบิน ม้าศึทุลำส่ประายแสสีม่วาท้ออมัน พลัานพลาสม่าผสมับสสารอีเธอร์ือสิ่สำัหลัที่ให้้อนเหล็ที่หนัเือบ10ันและเ็ม้วยวร มันบินึ้นเหนือท้อฟ้าและริ่ไปยัฟื้นที่เบื้อหน้าที่เรียว่าสมรภูมิ
พวเราบินมาไ้65ไมล์ ามระยะทานำทาบนแผนที่ที่ปราบนมุมเล็ๆอหน้าอ าลานบินไปสู่สนามรบ ท่ามลาเสียเรื่อยน์ัระหึ่มไม่มีใรพูอะไร อัศวินทั้สามล้วนเป็นนายทหารอ่อนสนามรบไม่เยลรบริ ารบินรั้นี้ถือเป็นรั้แรและูเหมือนนมีประสบาร์เพียนเียวในหมู่อัศวินหน้าใหม่ที่พอเยลสนามรบ
นั้นเป็นสาเหุหลัๆที่ทำให้ผมไ้รับำแหน่หัวหน้าหมู่บินโยปริยาย ไม่ใ่ว่าไม่ไ้ไม่้อารหรอหาให้พูแบบนั้นะถ่อมนมาไปนไปหมิ่นเียิรนอื่นไ้ มีำพูเล่นๆว่าาวเยอมาเนียอยู่ไ้้วยเียิรยศแทนอาหาร พอมาิๆูแล้วมัน็ไม่เินริ สัมอาวเยอมาเนียมีวามเสรี็ริแ่ั้อยู่บนฟื้นานอเียิรยศอบุล ารปิเสธหน้าที่ที่นสมวรไ้และเป็นอนอื่นแทน หาไม่มีเหุผลรับรอมาพอะลายเป็นารเสียเียิรอผู้ที่รับหน้าที่่อแทน เ้าใ่ายแ่ทำามยานั้นแหละวันธรรมเียิรยศอาวเยอมาเนีย
“เมอสิ ระบุำแหน่้าศึอนนี้เลย”ผมสั่ารออไปปผ่านารปุ่มเปิไม์สื่อสาร มีเสียอบลับมาเป็นเสียหิสาวสั้นๆห้วนๆ
“ทราบ่ะ”และ็หายไปพริบานั้นเอม้าศึลำที่สามาบวนสี่ลำ็แยัวออไปพร้อมบินึ้นเหนือ่อนะปล่อยลื่นลมา้านหลั เราบินอยู่เหนือั้นเมเราึไม่สามารถเห็นสนามรบไ้ีมานั เพราะแบบนั้นารสแนหาผ่านลื่นแม่เหล็ไฟฟ้าะทำานไ้ีว่ามา แถมไม่ำเป็น้อเสี่ยบินลไปโยโมีาปืน่อ้านอาาศยาน้วย
“สนามรบ้านล่าเหมือนว่า เราะิพันารีสนามเพลาะและเมือ่ะ เราายานเราะนำทำให้ทหารราบโนยิันับที่มั่น อำสั่้วย่ะ”เสียหิสาวอบลับมาอีรั้ ผมพยัหน้าับสิ่ที่เิึ้นยานเราะหายไปไหนล่ะ แ่อนนี้็่ามันไป่อน
“สอาสี่ลำ ลสนับสนุนภาฟื้นอีสอลำบินรวหาป้อมปืนอาาศยานและทำลายทิ้ พยายามรัษาอัศวินและเรื่อให้มาที่สุ เมอสิและเอร์เฮเวอร์ลสนับสนุนภาฟื้น เอร์เราท์มาับผม”
“รับทราบรับ/่ะ”พริบานั้นเอ ระบรวนารเปลี่ยนรูปแบบอม้าศึ็เริ่มึ้น
ม้าศึไม่อารบโยไม่มีอัศวินและอัศวิน็ไม่สามารถรบไ้อย่ามีประสิทธิภาพหาไม่มีม้าศึ เพราะแบบนั้นสออย่านี้ึถูั้ื่อผ่านสอรูปแบบอหุ่นรบที่นำวามรุ่โรน์ทาารทหารให้ับัรวรริ
พริบาที่เหมือนว่าไม่ใ่แ่แนที่ถูรวมเป็นหนึ่ับอาาศยานแ่เป็นทั้ร่าายทั้แน า า และประสาทสัมผัสทั้หม ผมรู้ัวอีที็เห็นท้อฟ้าสีฟ้าและเมสีาวเป็นปุยอยู่ใน360อศาอวาแล้ว มันเหมือนว่าทั้ร่าายำลัประสานเ้าับสิ่ที่นเอเห็นรหน้า
าอาาศยาน็เริ่มลายเป็นหุ่นรบ ส่วนล่าที่หนาเือบ20เมร่อยๆาออเป็นหุ่นรบรูปร่าล้ายมนุษย์ที่ปราเปรียวว่า ูอ่อนนุ่มว่าและแ็แรว่า หุ่นรบสูเือบห้าเมรส่อแสสีม่วออาส่วนที่เหมือนะเป็นใบหน้าที่แ่่อนมันเป็นห้อวบุม พริบานี้อาน็หล่นลาบริเวหน้าสุลไปลาัวอหุ่นรบ ปีทั้สอ้านถูาออล้ายับปีอมัรไม่็อินทรี ส่อแสสีม่วหลาย่อหลายลอนออมาราวับนนและปีออาาศยาน็แยออมาเป็นลำแนสอ้าที่เพรียวยาวราวและแ็ระทื่อราวท่อนเหล็ ปืนลหนันา20-30มิลถูัออมาาปลายแนนั้นพร้อมับท่อนเหล็สีาวที่มาในอี้าหนึ่ และนั้นแหละ็ืออัศวิน
พริบานั้นเอ อัศวินสามลำ็หล่นลไป้าล่าพร้อมาปีอมันออ มันิ่ลไปให้ํ่าว่าเมเพื่อสนับสนุนสนามรบ ส่วนผมับอีลำ็้อเป็นเ่นนั้น
“เอร์เราท์มาับผม เรา้อรวหาอาาศยานอมันให้เร็วเลย”
“รับทราบรับ”ผมับหุ่นรบอีลำบินผ่าน้อนเมไปให้สูึ้นาุเิม อัศวินรุ่นมารานอทัพแบบที่เอร์เราท์ับอยู่ยัมีีำัเมื่อเทียบับอัศวินประำระูลที่ไ้รับเป็นรุ่นพิเศษาพระัรพรริ อผมเลื่อนที่ไ้เร็วว่า ล่อัวว่าและมีเื่อมประสาทไ้ีว่าเป็นพันๆเท่าและนั้น็อาะเป็นสาเหุที่ผมสัมผัสไ้ถึอาาศยานับไล่สอลำที่บินรมาหาเราพร้อมับีปนาวุธอพวนั้น
“เอร์เราท์เรียมอาวุธยิสัเป้าหมายเลย!!”ผมะโนไปเ่นนั้นและเา็ไม่ทำให้ผิหวั อัศวินลำ้าๆยปืนลหนัสาใส่ีปนาวุธที่พุ่มาลูหนึ่ให้ระเบิลาอาาศแ่มันยัเหลืออีลำ เมื่อเห็นว่าระยะทาระหว่าอัศวินอผม ีปนาวุธและอาาศยานอพวมันไม่ห่ามาเินว่าวามเร็วออัศวินอผมแล้ว มัน็ไม่มีอะไร้อลัวที่ะพุ่ออไปเ็มแรเหมือนออวิ่ลาอาาศ
แสสีม่วบริเวปีส่แสออมาแรึ้นและแรึ้นอย่าน่าเหลือเื่อะที่ร่าออัศวินประำายผมเลื่อนรไป้าหน้า ผมว้าท่อนเหล็สีาวในแนวาออัศวินออมาและวาไปในมุม45อศาในแนวเียพริบาที่โฟอนเเบอร์นายัษ์ัหัวีปนาวุธออเป็นสอส่วนและระเบิลาอาาศ และในะเียวัน็ิ่ล้าล่า้วยวามเร็วอันน่าเหลือเื่อและหมุนัวลับมาวัปาใส่อาาศยานับไล่ที่อยู่้านบนหนึ่ลำอย่ารวเร็วทันที
ปลายปีที่หมุนเป็นเลียวาโล่ออมาป้อันระสุนอีุาอาาศยานอีสอลำที่เหมือนะบินมา้วยัน ไม่ทันั้ัวเลยผมิเ่นนั้นะที่พยายามหุบปีเ้ามาป้อระสุนาปืนลหนัที่รัวใส่ แ่มัน็ไม่นานหรอเมื่อหนึ่ในสอลำที่ำลัยิผมอยู่ถูาบที่เรือแสสีม่วออัศวินประำัวเอร์เราท์ปาเ้าให้อย่าันระเบิลาอาาศ
ผมหมุ่นเรื่อลาอาาศและยาบป้อีปนาวุธา้านหลัให้เอร์เราท์ ไม่พูาอะไรมาผมยแน้ายอผมึ้นและารระทำอผม็เหมือนารระทำออัศวินผมเ่นัน แน้ายถูยึ้นพร้อมับปลายปืนที่ี้ออใส่หน้าออาาศยานที่ำลัีวเลี้ยวอยู่
ไม่รอ้าผมลั่นไ ระสุนนำวิถีอันเป็นอาวุธเพาะในอัศวินรุ่นพิเศษถูยิออ ระสุนปืนลนา30มิลามหลัอาาศยานที่็พึ่มาสัเุอนนี้ว่ามันทาสีพลาสีฟ้าเียวอ่อนๆประับราาวแเหมือนอรุสแ่็แ่าอยู่นิๆหน่อยๆ มันระเบิลาอาาศะเียวันผมเห็นอีลำที่ีวเลี้ยวเ้ามาหมายะยิใส่อัศวินอเอร์เราท์ ผมหมุนเรื่อและสะบัปลายาบใส่อาาศยานลำนั้นทันที มันระเบิลาอาาศผมเห็นร่าอนับินถูัาลาอาาศและถูเผาทั้เป็น
มันน่าเศร้าและน่าประหลาใ มันน่าเศร้าที่นับินนนั้น้อายทั้ๆที่มันไม่ใ่สรามอเาเาไม่ไ้มาหาเียิรภูมิเ่นพวเราที่ยินยอมะายเพื่อัรวรริแ่ที่น่าประหลาใ ือเราไม่รู้สึอาวรอะไรมาเลยับาร่าน
พริบานั้นที่อาาศยานหล่นล่วลไปเสียิ่อาสนามรบ้านล่า็มาถึ
“ผมร้อยเอ าวิน เรย์ลิ ิ่อา้านล่า ารยึสนามเพลาะสำเร็แล้วอบุารสนับสนุนทาอาาศรับ”
“ผมเอร์ อีฟริ ฟอน ริโฮเฟนท์ บารอนแห่โเนสเบิร์ ว่าที่ยุแห่โเนสเบิร์และฮาาน รายานัวเ่นัน บนฟ้าในรอบระยะ65ไมล์ปลอศัรูแล้ว ศัรูะาารสนับสนุนทาอาาศไปรู่หนึ่ แ่ารโมีระลอใหม่อาะมา เราพอะรายานใหุ้ไ้ อให้ารรุเป็นไปไ้อย่าราบรื่นอให้โี”
“เ่นัน อให้โีบนน่านฟ้า”เสียารสื่อสารหายไปพร้อมับอัศวินอีสามลำที่บินเ้ามาหา ลูทีมผมลับมาแล้ว ผมออำสั่เสียับพวเา่อ
“เราะเลื่อนที่ามแนวอทัพ ระสุนและสภาพทุนยัีอยู่ใ่ไหม”
“พอวรรับ/่ะ”
“็ี ั้น็ามสนับสนุนทหารราบไปเรื่อยๆ”พูบผม็เลื่อนัวออไปามแนวทหารราบที่เริ่มสมทบับยานเราะมาึ้น พวเาึรุหน้าไ้อย่ารวเร็วะที่ภาฟื้นพาลาิน็เริ่มเ้าสนับสนุนแล้วนั้นทำให้เราวาใไ้เพียแ่เล็น้อยเท่านั้นเอ
อี175ไมล์ถึมอสโว
ความคิดเห็น