คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : งานเลี้ยงใต้แสงจันทร์ อสุราใต้วาริน(5)
“เมาหัวรานํ้าอีแล้วแหะรเล็บทรายเนี้ย”นัเวทที่ถูล่าวถึือายาวอาหรับัวสูให่โใบหน้าเลี้ยเลาผมสีำลับสะท้อนแสไฟอ่อนๆาโมไฟหัอยลาหัวเรือ รเล็บทรายออเพื่อนทหาราวอิรัอเาไว้แน่นะที่เสียหัวเราะอย่าเพลิเพลินัออมาไม่หยุหย่อน
ผู้สนทนา้วยไม่อบอะไรมาทำเพียพยัหน้าเห็น้วยแ่เท่านั้น ในอนที่ทุีวิที่อยู่ทีนี้ำลัร่วมรับประทานอาหารอย่ายินีปรีาราวับว่าเมื่่อปี่อนไม่มีอะไรเิึ้น สิ่ที่เิึ้น่าประหลาราวับว่าารมาทีนี้นั้นไม่ไ้มีุประส์ทาารเมือใๆเลย ึ่ไอ้ารที่เป็นแบบนั้นมันทำให้บรรยาศผ่อนลายนี้น่าเ็บไว้นานๆ
ท่ามลาแววาที่้อมอไปยัรเล็บทราย แววาอผู้สนทนา้วยนั้นออะประหลาที่สุ เธอ้อมอเาราวับว่าเห็นอะไรบาอย่าอยู่ และเมื่อรเล็บทรายเินนเ็ายาวี่ปุ่นสวมแว่นหนานหนึ่เ้า ท่าทีอผู้ร่วมสนทนา็ประหลาไปนผิสัเุ
“ลิอา เป็นอะไรไป”ท่าทีอผู้ร่วมสนทนานั้นแปลไปนเริ่มผิสัเุ เ็สาวัวสั่นเทาวาเบิโฟล้อไปรหน้าอย่าหวาลัวปาอ้าเหมือนำลัะรีร้อ แ่เธอ็ยมือทั้สอ้ามาปิปาัวเอไ้ทันแบบไม่ทันให้นรอบ้าไ้สัเ
“พี่ะ หนูเห็น เห็น”เ็สาวล่าว้วยท่าทาเหมือนะร้อไ้ เสียสั่นเทาไม่อาะท่าทีอะไรไ้แล้ว เธอเหมือนสิแไปแล้วที่ยัยืนอยู่ไ้็น่าะเพราะารสวนท่าทีที่ทำนเหมือนเป็นิวัรไปแล้วเลยไม่ฝืนอะไร
เห็นแบบนั้น เ็หนุ่มาวยิวลูบหัวเ็สาวทันวัน่อนะ่อยๆ้อมอไปทาเ็ายาวี่ปุ่นที่อบรับารสนทนาับรเล็บทรายอย่าสนุสนาน เ็ายาวี่ปุ่นนั้นไม่มีท่าทีผิปิอะไรเลย แ่ทำไม ลิอาถึไ้ประหลาไปไ้ล่ะ
“รเล็บทราย ะโน่า่ะ โย เานนั้น”เ็สาวี้ไปทาเ็ายาวี่ปุ่นที่ำลัยิ้มอย่าสนุสนานอยู่ท่ามลาเสียัสนั่นาารหัวเราะอรเล็บทรายที่ำลัมีวามสุ เ็หนุ่มาวยิวเลิิ้วึ้นอย่าอประหลาใไ่้ เาไม่ิว่าะมีนัเวทระับยุทธศาร์ถู่าในเร็วๆนี้นะ ถึ911ะเป็นปัหาระับโล แ่ารมีนัเวทระับยุทธศาร์็อาะเพิ่มนํ้าหนัาร่อรออลุ่มประเทศะวันออลาในเมารทูไ้ โน่าเนี้ยนะ แล้วะมีใรมา่านัเวทที่เ่เป็นลำับ6อโลไ้ล่ะ ไม่น่ามีทามั้
ในอนนั้นเาเยิแบบนั้น นระทั้วันนั้นมาถึนั้นแหละ
อร้อยทหารราบเวทมน์ที่13 สััเรือัรภพ าัรวรริอัฤษเ้าปะทะหนัในทันที่เมื่อพวเาถูปล่อยลาเฮลิอปเอร์ลำเลียพล สิ่ที่ปราอยู่่อหน้าือเป้าหมายภาริอเา สนับสนุนทีมทหารอเมริาที่ำลัปะทะอยู่ับแหล่พลัเวทมหาศาลนั้นและเรียมารเสริมำลัหาพวเา้อารวาม่วยเหลือ
อูริ เอเอร์ เป็นหนึ่ในนายทหารอัฤษที่ำลัวิ่ลา ฮ. อย่าเป็นระเบียบในมือถือระบี่เวทมน์และปืนพมั่น ในใอเามีเพียวามหวัเียวในารรอออาสนามรบที่มีโอาศายสูเสียฟ้าาราหวั่อโะาและารทำนายเป็นส่วนหนึ่อาวยิวมาอย่ายาวนาน แม้ระทั้ในอนนี้ที่ในใอเา็ยัยึมั่นในเวททำนายล่วหน้าอน
พวเาประำำแหน่ะ้อมอลไปเหนือสนามรบ เบื้อล่าือโอเอิสที่หน้าินถูทำลายโยสมบูร์ นํ้า้านในทะลัลมาสู่ฟื้นทรายพร้อมับบาสิ่ที่เลื้อยยั้วเยี้ยอยู่เ็มฟื้นทราย ปาอมันเ็ม้วยฟันมริบอย่าสยอว่าที่เยไ้ยิน ลำัวอมันเปื้อน้วยเมือสีมพูอ่อนๆที่ลุมัวพวมัน ร่าออะไร็ามนั้นที่ล้ายับหนอนำลัเลื้อยผ่านหน้าินไปมานเิเป็นรูนับไม่ถ้วน
สีหน้าอเหล่าทหารอัฤษใ้ารบัาอเานั้น่าเ็ม้วยวามหวาผวา่อสิ่เหนือินนาารรหน้า และมันไม่ใ่ไอ้หนอนนี้แน่นอน แ่มันือร่าสูยาวราวมัรทะเลที่ำลัเลื้อยบนฟื้นทราย ปาว้าอมันเ็ม้วยฟันนับไม่ถ้วนเหมือนับใบเลื้อยที่ัผ่านฟื้นทราย และประายไฟที่ัสนั่นึ้นท่ามลาทรายที่โหมระหนํ่า็น่าะเป็นารปะทะที่พวเา้อเ้าสนับสนุน
“ทุหมวฟั ยิมัน้วยระสุนทุนั อนุมัิารใ้ระสุนเวททุรูปแบบ เพื่อัรวรริ!!”ารอบลับมีเพียเสียแม็าีนที่ถูเสียบเ้าที่อมันพร้อมับแววาั้มั่นอเหล่าทหารัรวรริทุน
แ่แล้ว เหมือนมันะไม่ำเป็นแล้ว สิ่ล้ายระใสที่ยาะมอเห็นปราึ้นบนฟ้าและานั้นห่าระสุน็ร่วหล่นลาสิ่ที่ล้ายระใสเหล่านั้น ระสุนรลหาหลัอันเป็นุายอเ้าหนอนทรายนั้นมันรีร้อออมาอย่าเ็บปว ทั้แสสีเหลือาระสุนปืน แสสีม่วาเวทพิษและแสสีำาเวทระเบิ หัวระสุนหลาหลายนัระมใส่หลัอเ้าหนอนทรายอย่าไม่ปราี
ระใสปรามาึ้นไปอีไม่ใ่แ่้านบน แ่เป็นทั้้าย วา ้าน้าในระยะเผานและใ้ฟื้นทราย มันปราัวึ้นพร้อมับห่าระสุนที่มาว่าเิมเสียอี พวเรา้อมอ้วยวามประหลาใในเหุาร์รหน้า สามัสำนึอเาำลับอว่านั้นือเวทมน์แน่ๆ มันไม่เินเลยไปเลย แ่สิ่ที่น่าประหลาือ มันมาาไหน ฝั่อเมริาั้นหรอ เป็นเวทสนับสนุนที่น่าลัวนพูไม่ออริๆ
ารรุมยิยัำเนิน่อไปนานนับนาที ในอนนั้นที่วาเหลือบมอไปยัลุ่มทหารอเมริันที่วิ่ออาบริเวปะทะอย่ารีบร้อนนอสสัยไม่ไ้ ไม่รู้ว่าสัาิาหรืออะไรัอย่าทำานึ้นระทันหัน เาเหลือบมอไป้านบน
ีปนาวุธาเรือรบน่าะถูยิาอเรือในอ่าวเปอร์เียร์ำลัมุ่รมา้านบนอพวเา เาะโนลั่นออมาอย่าเสียอารม์
“บับเอ้ย ใรมันสั่ยิไม่ออ่อนวะ”เาะโนอย่าโรษเรี้ยว่อนะ่อยๆยาบึ้นเหนือท้อฟ้าเรียมัวะร่ายเวทป้อันอร้อยอเา ทั้อร้อยเหลือบมอ้านบนอย่าื่นะลึไม่มีใราว่าู่ๆอบัาาระัสินใสละพวเาทิ้ไปในารยิปูพรมแบบนี้้วย
อนนั้นเอที่เ้าหนอนทรายยัษ์ำลัรีร้อาอะไรัอย่า อูริเหลือบมอในทันที ้นเหุอเสียรีร้อนั้นมาาวเวทที่ปราเหนือท้อฟ้า วเวทยัษ์นาเือบะเท่ามหาวิหารเนท์ปีเอร์ปราอยู่่อหน้าพวเา พลัเวทมหาศาลำลัส่เสียรีร้อออมาเป็นเสียแสบหู ในอนนั้นที่เ้าหนอนทรายนั้นปล่อย้อนทรายออมาเป็นเราะำบั มัน่าล้ายับ รเล็บทราย เหลือเิน ทั้พลัเวทที่ปล่อยออมาและเวทอมัน
เมื่อิามา่าวที่ว่ารเล็บทรายหายัวไปเมื่อสอวัน่อน สีหน้าออูริ็แย่ลอย่าเห็นไ้ั เ้าหนอนทรายยัษ์ที่พวเาำลัสู้้วยนั้นือรเล็บทรายั้นหรอ โนเวทลืนินแล้วหรอ ะที่ำลัใ้วามินั้น วเวทที่ปราเหนือท้อฟ้า็ำลัส่ผลอะไรัอย่า
แสออโรร่าปราเหนือท้อฟ้ายามเย็น แสหลาสีและท้อฟ้าสีส้มนาบัน ีปนาวุธและรวเล็เป้าทุอย่า็เปลี่ยนวิถีอมัน รไปเหนือร่าอเ้าหนอนทรายยัษ์หรือที่้อเรียว่าอีรเล็บทราย
รเล็บทรายรีร้อออมาอย่าทรมาสุเสียในเสียอแมลยัษ์นั้น่าบาหูเหมือนมีมริบที่บาแ้วหูอเหล่าทหารัรวรริทุน
และในอนนั้นอูริเหลือบมอเหนือวเวท ร่าอเ็ายาวี่ปุ่นที่เาเยเอเมื่อปีที่แล้ว ยืนอยู่บนนั้นพลัเวทปราออในรูปอแสสีาวสว่าวาปออาวาอเา ในวานั้นเ็ม้วยพลัเวทมหาศาลเหนือำบรรยาย อนนั้นเอราวับว่าทิศแม่เหล็โลสลับ
แรลมสุริยะวาเอาใบพัอเฮลิอปเอร์ทุลำ อุปร์อิเล็โทรนิทุอย่าถูัารเื่อม่อ วเวทสีาวเริ่มส่แส อาทิย์เริ่มับลและทุอย่า็มืมิ ราวท้อฟ้าทั้ทะเลทรายอันว้าให่นี้ับลพร้อมัน แสเหนือ่าสวยามราวับเผิหน้าับแสไฟหลาสีาั้วโลเหนืออริ
ทั้ลมแรที่พัไปมา ลมสุริยะทีพัารสื่อสารทุอย่า และระสุนลูยัษ์ที่ำลัหลุออาวเวทสีาวนั้น ทุอย่าล้วนลัวหาะบอว่านี้ือเวทระับยุทธศาร์
และร่าอหนอนทรายยัษ์และอีโอเอิส็ถูระสุนลูให่นั้นยิเ้าให้นไม่เหลือโรเิม
ะเียวันเอนั้น็ือภาพสุท้ายที่พวเาเห็น่อนะถูสะพานบายฟอรส์เลื่อนย้ายลับ*วีนวิอเรีย พร้อมับวามหวาผวาในนัเวทระับยุทธศาร์นใหม่
*เรือบรรทุเรื่อบินวีนวิอเรีย เรือบรรทุเรื่อบินลำแม่อวีนลาสแห่รานาวีัรวรริ มีนาให่ว่าเรือบรรทุเรื่อบินลาสนิมิส์อสหรั มีวามให่โเป็นอันับหนึ่อโลและเป็นเรือธออเรือรานาวีอัฤษ
“สรุป็ือ หานไป้วยไม่ไ้ าอีนพอี ็เลยวนผม”ฮวฟมัน์ล่าวอย่าสสัย เาี้หน้าไปทานเอีสีหน้าประมาะสื่อไปทาเียวับำพู
“็ประมานั้นแหละ”ุเนโอะที่ไปในสิทธ์อัวแทนบริษัทเวทมน์นั้นไม่มีปัหาอยู่แล้ว เิุิและไแอนท์็ไปู่ับิสุะที่เป็นนัเวทระับยุทธศาร์ไ้เหมือนัน ลับันับทาเราที่ไปในานะอนัเวทาอเมริา ารที่มีนี่ปุ่นมา้วย็ประหลาๆ ันั้นะเป็นไรไปหาวนนรู้ัันมา้วย
“แ่ผม็มีหน้าที่ในารสืบหา้อมูล่อนะรับ”
“เสียพลัเวทไปเยอะเลยหนิ อยานอนโรพยาบาล่อหรือไ แถมนี้ไม่ใ่ำอ”ไอลีนล่าว หิสาวผมบลอน์ล่าวแบบไม่ให้โอาศปิสธ
“ำสั่หรอ!!”ฮวฟมัน์ล่าวอย่าใะที่้อมอไปยัใบหน้าอนายพลสามาวรหน้าเา ภาพาโน๊บุ๊อโนบิะือห้อบัาารปิบัิารในเพนา้อน นายพลาร์ลีผู้เป็นนายทหารผู้วบุมปิบัิารให่ในี่ปุ่นทั้หมำลั้อเม็มายัฮวฟมัน์ที่อนนี้ทำหน้าที่ยามปิแบบทุวันแม้เมื่อวานะเือบาย็าม
“เ้าหน้าที่ฮวฟมัน์ เราอสั่ในานะอบัาารไปับโนอาห์ะ เี้ยวะหานมาทำานแทนไป่อน อนนี้็ย้ายเ้าไปในหน่วยอโนอาห์ไป่อน แล้ว็ร้อยเอโนอาห์”ไม่เหมือนที่เี้ยมันไว้ โนบิะยือึ้นเมื่อไ้ยินเสียเรีย
“รับ”
“ในระหว่าที่เ้าไปทีนั้น เราอย้ายุไปนาวิโยธินามเิม ทีมเิมอุะยัอยู่ที่อเรือรบลอเวลา หาเิสถา์าร์ที่าไว้ สั่ารพวเาไ้เลย”โนบิะะัเมื่อไ้ยินำว่าทีมเิม เิมทีนัเวทระับยุทธศาร์ะมีหน่วยทหารเป็นอนเอ หน่วยทหารอเาือพวีล อร้อยที่รวมเอานัเวทฝีมือีาหน่วยพิเศษีลมารวมันและใ้บัาารอนัเวทระับยุทธศาร์อย่าเา
“ไ้รับผม”
“ี ั้นวันนี้็แ่นี้ อีสอวันะถึวันปิบัิาร ั๋วเรื่อบินและสายารบินถูเรียมไว้แล้ว ไปให้ปิที่สุแล้วเราะิ่อลับไปอนที่พวุถึโรมล่ะัน”สิ้นเสียอนายพลสามาว ทุอย่าในมิิส่วนัวที่ไอลีนา็เียบลพร้อมเสียบิี้เียอฮวฟมัน์
“ไ้รับ ฝาัว้วยนะรับ”ฮวฟมัน์ไ้รับวามีวามอบในารปะทะับนัเวทระับยุทธศาร์ไ้นานและปป้อ้อมูลไ้ แม้ะไม่มีารแ่ั้หวือหวา แ่เา็ไ้รับารเลื่อนั้นในานะนัเวทให้เป็นนัเวทระับยุทธวิธีที่เป็นถึั้นรอลานัเวทระับยุทธศาร์
“ประเ็นือ ไอ้านที่นัเวทระับยุทธศาร์มารวมัวันนี้ มันือานอะไรหรอรับ ผมไม่เยไ้ยิน”
“มันเป็นานประุมหารืออเหล่านัเวทระับยุทธศาร์น่ะ มันเิาวามหวาระแวสมัยสรามเย็นน่ะ หวาระแวว่าทั้สามฝ่ายะยินิวเลียร์ใส่ัน ทั้ฝ่ายัรวรรินิยมอย่าอัฤษ ฝ่ายเสรีนิยมอย่าอเมริา และอมมี่อย่าโเวีย ่าพาันหวาระแว ฝ่ายที่สี่อย่าศาสนาัรเลยอยาะสร้าัวันไม่ให้่าฝ่าย่าใ้นิวเลียร์ึ้นมาน่ะ นั้นแหละือที่มาอานที่เราเรีย้วยื่อไม่เป็นทาารว่า านเลี้ยอมเวท”พวเาเินทาถึสนามบิน เินึ้นเรื่อบินโยสารพลเรือน โยมีเป้าหมายอยู่ที่รุโรม สหภาพยุโรป
ไฟล์ 02-7 สรามเย็น
หลับสรามโลรั้ที่สอโลถูแบ่้วยม่านเหล็ ำล่าวที่เหมาะสมที่สุสำหรับสรามเย็น สนธิสัาเยอรมันือารแบ่เยอรมันเป็นสี่ส่วนหลัสราโล โยมีผู้รอือัรวรริอัฤษ สหรัอเมริา สหภาพยุโรปและสหภาพโเวีย
ไม่นานานั้นบริเวที่ถูปรอโยประเทศเสรีนิยม็ถูปล่อย ยเว้นแ่สอ้านนั้นือะวันออที่โนผนวเป็นส่วนหนึ่อสนธิสัาวอร์อร์ในานะอเยอรมันะวันออ และส่วนเหนือที่ถูยึรอเป็นอาานิมโยัรวรริอัฤษในานะอเยอรมัน-บริเน
วามึเรียเริ่มาุเล็ๆในวามเห็นอารรวมเยอรมัน อัฤษและโเวียไม่เห็น้วยทำให้รอยร้าวระหว่ามหาอำนาเริ่มรุนแรึ้นและเริ่มแออเป็นสอฝ่าย นั้นือเสรีนิยมและอมมิวนิสธ์
เหุารเริ่มรุนแรเมื่ออินเียประาศเอรานเอในานะอบ ึ่อัฤษไม่ยอม รับาลอินเียเลย้อปะทะับัรวรริอัฤษในปี 1957 หรือหลัสรามเาหลีไม่ี่ปี เิเป็นสรามอัฤษ-อินเีย
และหลัานั้นไม่นานสรามทวีวามรุนแรมาึ้นเมื่อรับาลบอินเียแออเป็นสอฝ่ายืออมมิวนิสธ์และฝ่ายเสรีนิยม นเิเป็นสรามสามฝ่ายัน สุท้ายสราม็บลโยารแบ่อินเียเป็นสอเ
ือฝ่ายเสรีนิยมือสาธารรัอินเียที่อยู่้านเหนืออประเทศ ฝ่ายอมมิวนิสธ์ฝั่ะวันออพ่ายแพ้่อฝ่ายัรวรริและถูรวมเ้าับเอนใ้ลายเป็นบริิรา
สรามเย็นทวีวามรุนแรสามฝ่่ายลอมาและสิ้นสุลในปี1991 เมื่อรับาลสหภาพโเวียประาศสราม่อ้านาร่อารร้ายหลัาเหุรายิลาุรัสแอผู้่อารร้ายาวีน าม้วยอัฤษที่ประาศเนื่อาเ้าหิมาาเร็สิ้นพระนม์าาร่อารร้าย้วยแ๊ลารุลอนอน และสุท้ายาม้วยอเมริาาเหุาร์911 ทุฝ่ายเลิสู้ันเอ เพียเพราะมีศัรูร่วมันหรอ?
ความคิดเห็น