ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน 1
ตอน 1
วันเปิดเทอม
“อรุณสวัสดิ์ ยามะจัง”เสียงของร่างเล็กพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของเพื่อนสนิทของตน
“หวัดดี ยูริจัง”เสียงของอีกฝ่ายพูดขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในโรงเรียนทำเอานักเรียนมากมายต่างมองทั้งสองอย่างไม่ละสายตาต่างจับจ้องมาที่เค้าทั้งสองคนนึงตัวเล็ก หน้าสวยกว่าผู้หญิง น่ารัก น่าทะนุถนอม อีกคน ร่างอวบนิดๆ หน้าหวานสวย ยิ้มสวย แทบทำเอาคนที่อยู่ใกล้ละลายมันที
“ยามะจังรู้ไหมมีแต่คนมองยามะจังทั้งนั้นเลยนะ”เสียงของร่างเล็กพูดขึ้น
“ยูริก็เหมือนกันมีแต่คนมองยูริ”เสียงของร่างอวบพูดขึ้นก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องเรียน
ห้อง 1-B
เมื่อทั้งสองเข้าไปในห้องเรียนก็พบกับนักเรียนคนอื่นๆ ทั้งสองเลือกที่นั่งเกือบหลังสุด
“หวัดดีฉันชื่อ โมริโมโตะ ริวทาโร่ เรียก ริวทาโร่เฉยๆ หรือ ริวจัง ก็ได้”เสียงของร่างเล็กที่เดินเข้ามาทักทั้งสอง
“ฉัน จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จัก ริวทาโร่ เรียกฉันยูริหรือชี่ก็ได้นะ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉัน ยามาดะ เรียวสุเกะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ ริวทาโร่”เสียงของยามะจังพูดขึ้น
“เออ......พวกนายสองคนเพิ่งเข้ามาใหม่ใช่ไหม”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“อืม......มีอะไรหรอ”
“ก็ทุกปีโรงเรียนของเรามีค้นหาควีนประจำโรงเรียนเพื่อมาคู่กับเจ้าชายของโรงเรียนโดยทางฝ่ายเจ้าชายของโรงเรียนเป็นคนคัดด้วยตัวเองและก็ประกวดคัดเลือกอีกทีนึง”ริวทาโร่พูดขึ้น
“อืม.....งั้นหรอ น่าสนใจดีเหมือนกันนะ”เสียงของยามาดะพูดขึ้น
“แล้วว่าแต่ปีที่แล้วใครได้เป็นเจ้าชายกับควีนปีที่แล้วละ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ปีที่แล้วหรอ..........รุ่นพี่อิโนโอะ กับรุ่นพี่อาริโอกะ อยู่ปี2พี่เค้าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากเลยเพราะว่ารุ่นพี่อิโนโอะทั้งหล่อ น่ารัก เรียนเก่ง แล้วนิสัยดี ส่วนรุ่นพี่อาริโอกะ ก็น่ารัก นิสัยดี เรียนก็เก่ง พอพี่เค้าได้รับตำแหน่งก็มีแต่งคนตามมาจีบพี่เค้าแต่พี่เค้าก็ไม่สนใจเพราะว่ารุ่นพี่อิโนโอะกับพี่อาริโอกะเค้าเป็นแฟนกัน”เมื่อริวทาโร่พูดจบก็สังเกตเห็นกิริยาของทั้งสองคนเอาแต่นั่งเพ้อไปถึงไหนแล้ว
“นี่ยามะจัง ชี่ ฟังฉันพูดอยู่ไหมเนี่ย”ริวทาโร่พูดขึ้น
“ฟังอยู่สิ ริวจัง ฉันว่าแต่ปีนี้ใครเป็นเจ้าชายหรอ”เสียงของยามาดพูดขึ้น
“เออ....นากาจิม่า ยูโตะ ปี1ห้องA”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“อย่างงั้นหรออยู่ปีเดียวกับเราหรอ อยากเห็นหน้าแล้วละสิ”เสียงของยูริพูดขึ้น
“งั้นบ่ายนี้เราไปหาที่ห้องคณะกรรมการโรงเรียนเพื่อจะเจอก็ได้เพราะฉันกับยูโตะก็เป็นกรรมการนักเรียนเหมือนกัน ปีนี้ยูโตะคุงเป็นผู้ช่วยประธานนักเรียน”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
เวลาพักเที่ยง
“ยามะจัง ชี่ ไปกินข้าวกัน”เสียงของริวท่โร่พูดขึ้น
“อืม.....ไปกันเถอะ”
ที่โรงอาหาร
“คนเยอะจังเลยริวทาโร่”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ก็แบบนี้แหละ บางวันก็ไม่มีที่นั่ง บางครั้งฉันต้องไปกินบนดาดฟ้า”ริวทาโร่พูดขึ้น
“งั้นหรอ เดี๋ยวฉันไปจองโต๊ะให้แล้วกันนะ”เสียงของยามาดะพูดขึ้นก่อนจะเดินออกไปหาที่นั่ง
เวลาผ่านไป 10 นาที ทั้งริวทาโร่ละยูริก็เดินมาหาเค้าที่โต๊ะที่จองไว้พร้อมข้าวกลางวัน ในระหว่างที่ทั้งสามกำลังทานข้าวอยู่นั้นเองมีร่างสูงของอีกคนเดินเข้ามาทัก
“หวัดดีริวจัง”เสียงของร่างสูงพูดขึ้น
“หวัดดี เคย์โตะคุง”ริวทาโร่ทักขึ้นก่อนจะสังเกตเห็นว่าเพื่อนของตนอีกคนไม่อยู่
“อ่าวแล้ว ยูโตะคุงไปไหนละ”
“อ่อ.....ไปพอดีรุ่นพี่โคตะเรียกไปประชุมนะ”เสียงของเคย์โตะพูดขึ้น
“หรอ....อ่อเคย์โตะนี่เพื่อนฉันเพิ่งเค้ามาใหม่”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“ฉันยามาดะ เรียวสุเกะ ยินที่ได้รู้จัก”ยามาดะพูดขึ้น
“ฉัน จิเน็น ยูริ ยินดีที่ได้รู้จัก”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉัน โอคาโมโตะ เคย์โตะ ปี 1 ห้อง A ยินที่ได้รู้จักเช่นกัน”
“อืม....เคย์โตะคุงมานั่งทานข้าวด้วยกันไหม”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นชวนร่างสูงมานั่งทานข้าวด้วยกัน
“ไม่เป็นไรหรอกริวจัง เดี๋ยวฉันก็ต้องรีบไปแล้วเหมือนกัน”เสียงของเคย์โตะพูดขึ้น
“หรอ ไม่เป็นไรแล้วเจอกันนะ”
“อืม”
เวลาผ่านไปช่วงบ่ายเป็นชั่วโมงชมรมโดยนักเรียนต้องมีชมรมอย่างน้อยหนึ่งชมรมเลยทำให้บริเวณใต้อาคารเรียนเต็มไปด้วยนักเรียนมากมายต่างเลือกชมรมที่ตัวเองสนใจ
“นี่พวกนายจะเลือกชมรมอะไรกันหรอ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้นเมื่อหันไปถามเพื่อนทั้งสองของตน
“ไม่รู้เหมือนกัน ริวจัง”เสียงของยูริพูดขึ้น
“ฉันว่าฉันลงชมรมอาหารดีกว่า”เสียงของยามะจังพูดขึ้น เพราะว่าเมื่อปีที่แล้วเค้าแองก็อยู่ชมรมนี้อยู่แล้วได้กินแต่ของอร่อย อร่อย
“อืม.....น่าสนใจดีนะ งั้นฉันลงชมรมอาหารกับยามะจังดีกว่า”เสียงขอยูริร่พูดขึ้น
“ฉันเป็นกรรมการนักเรียนยอยู่แล้วคงไม่ต้องมีชมรมแล้วละ”เสียงของริวทาโร่พูดขึ้น
“นี่....ริวจังฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”เสียงของร่างอวบพูดขึ้น
“งั้นพวกฉันรออยู่ตรงนี่แล้วกันนะยามะจัง”เสียงของยูริพูดขึ้น
“อืม”
หลังจากที่ร่างอวบเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วนั่นระหว่างเดินกลับร่างอวบเดินชนกับร่างของใครบางคนทำเอาร่างร่างอวบเกือบล้มลงไปกับพื้นโชคดีที่ร่างสูงรั้งไว้ทันทำให้ที่งสองสบตาเข้าหากันพอดี
“เออ.....ไม่เป็นไรใช่ไหม”เสียงของร่างสูงพูดขึ้น
“อืม....ไม่เป็นไร ขอบใจนะ”ร่างบางพูดขึ้นก่อนผลักตัวเองออกจากร่างสูงแล้วรีบเดินออดไปทางด้านร่างสูงที่เห็นก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ก็คนอะไรหน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิงขนาดนั้น พร้อมทั้งน้ำเสียงหวานๆแบบนั้นใครได้ฟังก็คงหลงไปกับน้ำเสียงแบบนั้น
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น