เริ่มต้นที่ไม่รัก

“แล้วทำไมไม่เกิดมาเป็นน้องฉันแต่แรก ทำไมกณิกา”

         “...”

แล้วทำไมต้องถามคำถามที่เธอตอบไม่ได้นะ กณิกามองเขาอย่างไม่เข้าใจ อนลดึงมือกลับ ขยับออกห่าง

         “จะมาขอเป็นน้องฉันตอนนี้ มันไม่ทันหรอกฉันรับเธอเป็นน้องไม่ได้ ไม่ได้จริง ๆ”

เขาลุกจากศาลาใส่รองเท้าแล้วเดินลัดเลาะกลับไปตามทางเดินเล็ก ๆ เหมือนกับตอนที่เดินมา กณิกามองตามนิ่ง น้ำตาค่อย ๆ ไหลลงมาจนแผ่นหลังกว้างที่ไม่คุ้นเคยเลือนหายไปจากสายตาของเธอ