กาวน์เกี่ยวรัก - นิยาย กาวน์เกี่ยวรัก : Dek-D.com - Writer
×

    กาวน์เกี่ยวรัก

    รักเพื่อน พังมานักต่อนักแล้ว โดยเฉพาะเพื่อนสนิท เขาจึงพยายามเป็นเพื่อนรักไม่ใช่รักเพื่อน แต่มันทำได้ยากนะถ้าอีกฝ่ายเอาแต่มองเขาด้วยสายตาแบบนั้น ถ้าแกล้งทำเป็นไม่รู้ จะรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ได้ไหมนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    39,433

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    41

    ผู้เข้าชมรวม


    39.43K

    ความคิดเห็น


    303

    คนติดตาม


    550
    จำนวนตอน :  57 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.ย. 63 / 17:21 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ







     “ลืมมันได้ไหมมุ่ย ลืมว่าได้ยินอะไรวันนี้ เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้ไหม”

    เขารู้ว่าเขามันเห็นแก่ตัวแต่เขาก็ไม่ต้องการจะเสียเธอไป เคียงจันทร์เป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่เขาปรารถนาจะมี

    “งั้นต้าลืมเราได้ไหมล่ะ ลืมว่าเคยมีเพื่อนอย่างเรา เราต้องการให้เธอลืมเรา เราไม่อยากเป็นเพื่อน เราไม่อยากรู้จักกับเธอแล้ว เราไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว”เคียงจันทร์ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ร้าวจนเกินจะอธิบายได้ เธอเจ็บปวดและความเจ็บปวดนั้นกำลังบีบรัดจนเขาแทบหายใจไม่ออกเช่นกัน






    เคียงจันทร์ อมรกฤตเลิศ (ฟ้ามุ่ย)  ดาวคณะแพทย์

    "นางฟ้ามาเกิดรึไง ใจคอจะดีกับทุกคนบนโลกให้ได้ว่างั้น

    เกิดมาเคยด่าใครมั้ย ด่าแบบด่าอะที่ไม่ใช่ หยาบคายจัง (ทำเสียงพาสเทลยานคาง) อะไรแบบนี้อะ

    เคยโกรธใครมั้ย โมโห ตบตี ไม่พอใจ ด่าใครสักคน"






    ตามกาล ดุจดำรงค์พงษ์เผ่า (ต้า) เดือนคณะเกษตร

    "ทำไมต้องหยาบคายด้วย เราก็แค่ถามเองต้าทำไมขี้โมโหจัง

     ต้ามีปัญหาเรื่องการควบคุมอารมณ์เหรอ

    เรานัดอาจารย์หมอที่เป็นจิตแพทย์มือดีให้ต้าได้นะ

    ไม่เป็นไรนะเราจะอยู่ข้าง ๆ ดูแลจนต้าหายดี

    ถึงต้าไม่หายเราก็ยังจะเป็นเพื่อนต้าตลอดไป ต้าไม่ต้องกลัวนะ"


    (image น้องเอก เดือนเกษตรมข.ปีนี้ )  

    FB : Akesuwat Meeanantsiri ส่องได้น้องน่ารัก





    เปิดให้อ่านจนจบ

    ปิดตอนติดเหรียญ 1 กันยายน 2562 นี้ค่ะ



    คลอดแล้วนะคะ ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ




    กาวน์เกี่ยวรัก
    ชาริณี
    www.mebmarket.com
    รักเพื่อน.....พังมานักต่อนักแล้วแต่ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหนถ้าเลือกกลับไปได้ฉันจะไม่มีทางรักคุณไม่มีทาง................“ลืมมันได้ไหมมุ่ย ลืมว่าได้ยินอะไรวันนี้ เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้ไหม”เขารู้ว่าเขามันเห็นแก่ตัวแต่เขาก็ไม่ต้องการจะเสียเธอไป เคียงจันทร์เป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่เขาปรารถนาจะมี“งั้นต้าลืมเราได้ไหมล่ะ ลืมว่าเคยมีเพื่อนอย่างเรา เราต้องการให้เธอลืมเรา เราไม่อยากเป็นเพื่อน เราไม่อยากรู้จักกับเธอแล้ว เราไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว”เคียงจันทร์ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ร้าวจนเกินจะอธิบายได้ เธอเจ็บปวดและความเจ็บปวดนั้นกำลังบีบรัดจนเขาแทบหายใจไม่ออกเช่นกัน





    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น