วงเวียนปรารถนา

“นายต้องดื่มมากแค่ไหนถึงจะเมาจนจำอะไรไม่ได้”

ตฤณหรี่ตาลงแทบจะตอบออกไปว่าตอนนี้แหละ เขาเมาจนจำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่มีแม้แต่แรงจะอ้าปากพูดอะไรออกไปด้วยซ้ำ ถ้าเธอคิดจะทำอะไรก็ควรจะทำเลยเสียตอนนี้ ไม่ว่าความคิดนั้นจะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม

“ทำไม...คิดจะทำอะไรล่ะ ปล้ำ? ฆ่า? รึว่าอะไร”

ปลายลิ้นของเขาพันกันวุ่นวายไปหมดจนแทบไม่เป็นคำคนตัวเล็กที่วันนี้ดูเป็นสาวเป็นพิเศษเมื่ออยู่ในเดรสคอปาดที่โชว์เนินอกอิ่มขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่พอดีสมตัวกับเรียวขายาวขาวเรียวสะดุดตาแขกทั้งงานขมวดคิ้วอย่างไม่แน่ใจนัก

“งั้น...จำไม่ได้ใช่มั้ยว่าฉันเป็นใคร”

“น่าเสียใจ...ต่อให้ผมลืมคนทั้งโลกก็ยังจำคุณได้อยู่ดีนั่นล่ะ เพราะว่าผมเกลียดคุณมาก”

โทษเหล้าก็แล้วกันที่ทำให้เขาบังอาจอ้าปากพูดความในใจนั้นออกไปในที่สุด ดวงหน้าไร้เดียงสาที่ซ่อนอยู่ใต้เครื่องสำอางสีจัดเย้ายวนซีดลงถนัดตา เธอกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากการถูกตอกหน้าด้วยความจริงที่เขาไม่กล้าเอื้อนเอ่ยมาก่อนเป็นเรื่องที่เธอไม่ได้คาดเดาไว้ก่อน

“งั้น...ที่พูดกับฉันตอนเริ่มงานคงลืมไปเหมือนกันซินะ”

ยิ่งเธอแสดงทีท่าเสียใจกลับยิ่งทำให้เขาพอใจมากเสียอีก ตฤณกำลังจะเป็นบ้า เขาต้องบ้าไปแน่ๆ มุมปากของเขาหยักยิ้มอย่างน่ารังเกียจเมื่อยื่นมือออกไปเชยคางเล็กให้แหงนหงายขึ้น ปลายเท้าที่ซวนเซขยับเข้าไปชิดจนเบียดเอาคนตัวเล็กเข้ามาชนกับอกกว้าง ใกล้...จนได้กลิ่นหอมอ่อนๆที่คาดเดาไม่ถูกว่ามันคือเครื่องประทินผิวหรือกลิ่นกายของหล่อนกันแน่

“เรื่องไหน...เรื่องที่ผมจะยอมกลั้นใจนอนกับคุณน่ะเหรอ”

ริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดสั่นระริก ตฤณยิ่งยิ้มมากขึ้น เขาละมือจากปลายคางเลื่อนลงไปเกาะกุมข้อมือเล็กกระตุกเธอที่ทำท่าจะผงะห่างให้เข้าแนบเรือนกายสูงใหญ่จนรู้สึกได้ถึงความนุ่มหยุ่นของอกสาว

“นายเมาแล้วจริงๆ”ได้ยินเธอกระซิบคล้ายไม่แน่ใจ

“ใช่...นี่เป็นโอกาสเดียวที่คุณจะได้นอนกับผม ตกลงที่ตามมาเนี่ยต้องการอย่างนั้นใช่มั้ย”

ตฤณ ศุภิษร

เธอคือผลไม้พิษที่จะนำความหายนะมาสู่ชีวิตของเขา สิ่งที่ควรทำคืออยู่ให้ห่างที่สุดแต่มันก็ยากเย็นนักในเมื่อเธอคิดแต่จะเข้าหาเขาตลอดเวลา

จันทร์จิรา ประกายมณี

เขาคือความรักเดียวที่เธอปรารถนา สิ่งที่คิดว่าไกลสุดเอื้อมมือเมื่อมีโอกาสให้ได้อยู่ใกล้เขาอีกซักนิดเธอก็ไม่ลังเลเลยที่จะคว้ามัน...แต่ใครจะรู้ว่ามันไม่เหมือนที่เธอเคยวาดฝันไว้ซักนิด

เรณุกา บุญญากร

ของที่เป็นของฉันจะกี่ปีกี่ชาติก็ต้องเป็นของฉัน ใครก็อย่าหวังจะได้ไปเลย ถึงฉันจะไม่ได้ครอบครองก็ต้องไม่มีใครได้ไป 

เห็นหยางหยางแล้วใจสั่นพล็อตมาเลย.....

อย่าคาดหวังอะไรกับอีชั้น

นักดองในตำนาน

ขี้โกงเรื่องอื่นลงก่อนทั้งที่สต๊อกไม่มี

ฉลองนามปากกาใหม่

แล้วเจอกัน....

-กลุ่มดาวหมาป่า-

CR.รูปหยางหยางมาจากทวิตเตอร์

ที่เหลือมาจาก www.google.com