โซ่รักปักษ์ใจ

“อร่อยมั้ย”

ศรัณย์ยิ้มขันบัวบูชาชะงักมือที่กำลังจะแกะกุ้งลายเสือตัวต่อไปแล้วยกน้ำขึ้นดื่มพยายามยืดตัวตรงกลับเป็นคนเดิมที่เหินห่างต่างจากครึ่งชั่วโมงที่แล้วถนัดตาในใจได้แต่โวยวายอื้ออึงว่าไม่ควรเลย ไม่น่าตกหลุมพรางอาหารที่ศรัณย์เอามาล่อ

“กินต่อเถอะเหลือตั้งเยอะปกติเห็นพูดตลอดว่าห้ามกินทิ้งกินขว้าง”

บอกเสียงเอื่อยก่อนจะวางกุ้งที่แกะอย่างดีลงในจานของเธอบัวบูชาเชิดหน้าขึ้นเหล่ตา

มองก่อนจะใช้ปลายช้อนเขี่ยกุ้งตัวนั้นออกห่าง

“ตักเข้าปากดีๆถ้าไม่อยากถูกป้อนด้วยปากจากพี่”

คนแกะขู่เสียงเย็นทันทีแถมท้ายมาด้วยดวงตาสีสนิมที่มีความกร้าวดุอย่างคนเอาแต่ใจคนเก่าส่งมาหา

“อย่ามาขู่นะฉันไม่ใช่พี่ใช่น้องจะได้ทำตามใจ”

คนขี้โมโหวางช้อนทำตาลุกศรัณย์ยักไหล่แกะกุ้งตัวต่อไป

“ก็ใครเขาจูบพี่จูบน้องตัวเองกันเล่าบัวบูชา”และวางมันลงที่จานของเธอเช่นเคยไม่วายบุ้ยปากมาสำทับเธอเม้มปากมองตอบไม่ยอมแพ้

กลับมาแล้วค่า หายไปชาตินึงเนาะ 

หายไปหาแรงบันดาลใจและข่าวดี

เรื่องนี้เขียนจบแล้วจ้า

มี 26 ตอนหลัก

2ตอนพิเศษ

ลงจนจบ

ลง3วันครั้งจนกว่าจะจบเน้อ

แฟนๆกลับมานะเค้ากลับมาแล้ว 

เป็นกำลังใจให้ด้วยจ้า

รักนะ

กานล์/เกยูร/กำไลกร