<HUNHAN> รักฉัน......ใช่ไหม? love me......right?

Intro

ณ โรงเรียนมัธยมเซกุก

     “เย็นนี้อย่าลืมส่งงานนะเซฮุน เดี๋ยวโดนหักคะแนน”

     “อืม”

     “กินข้าวด้วยนะ”

     “อืม”

Rrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr

     “ฮัลโหล อ้อ มินา เย็นนี้ให้ไปรับที่ไหน”

แล้วเขาก็เดินหนีเราไปรับโทรศัพท์  เดินออกจากห้องไม่หันมาบอกลาเลยสักคำ เบื่อตัวเองที่ทำได้แต่มองแล้วโบกมือตามโดยที่เขาไม่สนใจ เหมือนกับทุกๆวัน

     “บายเจอกันพรุ่งนี้นะ”

แต่หารู้ไหมว่าเซฮุนนั้นเห็นทุกกิริยาท่าทางของลู่หาน ทุกวันผ่านกระจกของประตู แต่ถ้าถามว่าทำไมเค้าถึงไม่กลับไปโบกมือให้ลู่หาน เอ่อ....... ก็เขาไม่กล้าไงล่ะ 

ว๊าาาาาา สวัสดีค้าาา นี่เป็นเรื่องแรกของนุ๊กเลยน๊าา ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ เรื่องนี้จะดราม่านิดหน่อยแต่อย่ากลัวไปมันไม่เย๊อะ งั้นหรอ? 

ขอบคุณค้าาาา รักน๊าาา