เงาสิเน่หา
สำหรับความรักแล้ว ที่เหนื่อยกว่าการช่วงชิงให้ได้มา หรือเจ็บกว่าการถูกแย่งชิงไป คือการได้ครอบครองเป็นตัวจริง บนกองซากความทรงจำอันผุพังของคนอื่น และไม่ว่าจะใกล้กันแค่ไหน สุดท้ายเขาก็เป็นได้แค่เงา...
ผู้เข้าชมรวม
7,494
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...ห้า...................หกเจ็ดแปดเก้าสิบ!”
เด็กหญิงตัวน้อยวัยสี่ขวบกำลังใช้ฝ่ามือเล็กป้อมปิดซ้อนทับตาตัวเอง
ปากก็ตะโกนเจื้อยแจ้วนับเลขอย่างเชื่องช้าเป็นจังหวะจะโคน ผ่านไปได้ครึ่งทางของจำนวนที่ต้องนับ
มือน้อยก็ค่อยๆคลี่กางนิ้วแยกห่างออกจากกัน เกิดเป็นช่องว่างเล็กๆให้ลูกตาแป๋วแหววมองลอดผ่านง่ามนิ้วเหล่านั้นออกสู่ด้านนอก
เห็นทุ่งหญ้าโล่งๆกับเสื่อที่ถูกปูไว้ให้นั่งเล่น เจ้าตัวเล็กก็หลงดีใจคิดว่าตรงนั้นไม่มีใครอื่นอีกแล้วนอกจากตน
จึงอาศัยความเจ้าเล่ห์ออกเสียงนับเลขส่วนที่เหลือต่อเร็วจี๋รวดเดียวจบ
“หนูนาขี้โกง!”
แต่ใครจะคาดคิดว่ายังมีเด็กคนอื่นที่เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าตนยืนจับผิดอยู่ใกล้ๆ
ร่างอวบเล็กสะดุ้งโหยงเพราะเสียงร้องรู้ทันนั่น แค่ชั่วแมลงปอเสือบินผ่าน
เจ้าของเสียงรู้ทันก็เดินมายืนกอดอกวางมาดผู้ใหญ่อยู่ตรงหน้าแล้ว
เด็กเจ้าเล่ห์คนนี้เป็นเด็กผู้ชายตัวสูงกว่า อายุก็มากกว่า แถมยังฉลาดกว่าอีก บุญญิสาที่คิดว่าตัวเองฉลาดที่สุดแล้วแสนจะเจ็บใจ!
“หนูนาไม่ได้ขี้โกง” เจ้าตัวเล็กเถียง
ใบหน้ากระจุ๋มกระจิ๋มเงยขึ้นมองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ
หัวเล็กๆจำละครที่พี่เลี้ยงเคยเปิดให้ดู คุณยายปากแดงในนั้นบอกว่าถ้าไม่มีหลักฐานคือไม่ผิด
บุญญิสาจึงยืนกระต่ายขาเดียวทำตาม
แต่เด็กชายตรงหน้ากับคุณตาในละครเรื่องนั้นไม่ได้เป็นคนคนเดียวกัน
ไฉนเลยจะฟังคำปฏิเสธอ้อมแอ้มจากปากจิ้มลิ้มที่เพิ่งพูดจบไป
“แอบดูแบบนั้นจะไม่ได้ขี้โกงได้ยังไง”
คนตัวโตกว่าว่าเสียงขึงขัง เนื่องจากเคยเห็นกับตาตัวเองมาแล้วหลายครั้งว่าเด็กหญิงหน้าตาน่ารักคนนี้เจ้าเล่ห์แสนกลเพียงใด
ไม่ว่าจะเล่นอะไรด้วยกันยัยหนูนาเป็นแอบขี้โกงหมด!
ขอบคุณโปสเตอร์จาก เม-ดา
|
ผลงานอื่นๆ ของ นินันตน์ (นิ-นัน) ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ นินันตน์ (นิ-นัน)
ความคิดเห็น