สะใภ้ไร้สกุล [Unexpected Wife]

+++++++
 

บางครั้ง การหนีปัญหาก็ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริง โดยเฉพาะปัญหาเรื่องหัวใจ เรื่องความรัก เพราะถ้าเรายิ่งหนีก็เหมือนเรายิ่งก้าวเข้าไปเผชิญกับมันอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เฉกเช่นที่ขวัญมณีเลือกวิธีนี้มาใช้กับชีวิตตัวเอง

จนต้องนำพาให้พานพบกับความยุ่งยากทั้งกายและใจในภายหลัง จากการตัดสินใจอันไม่ยั้งคิดนั้นจนแทบจะหาทางออกเพื่อให้หลุดพ้นจากบ่วงที่ตัวเองก้าวเข้าไปยืนอยู่ด้วยความสมัครใจเองไม่ได้

และบางครั้ง การเดินหน้าเผชิญกับปัญหาก็ไม่ใช่ทางออกที่แท้จริง โดยเฉพาะปัญหาเรื่องหัวใจ เรื่องความรัก เฉกเช่นปรุฬษ์ที่เลือกเอาวิธีนี้มาใช้ มาเป็นเครื่องเล่น มาเป็นบ่อนรองรับอารมณ์ความเจ็บปวดแต่หนหลังเพื่อหมายขยี้ปัญหาค้างคาใจมานานหลายปีให้จบสิ้นไปพร้อมกับความทรงจำอันเลวร้าย

ทว่าวิธีของเขาก็นำพาให้ตัวเองพานพบกับความรักที่เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะเกิดขึ้นอีกครั้ง และยิ่งเกิดกับคนที่เขาคิดว่าชาตินี้จะไม่มีวันมอบความรู้สึกนี้ให้เลย และที่เจ็บปวดยิ่งกว่านั้นคือ เขาต้องทุกข์ร้อนเพราะรักอย่างไม่เคยมีมาก่อนจนแทบจะก้าวเดินต่อไปไม่ได้ หากหนทางที่จะไปนั้นไร้ซึ่งคนที่กุมหัวใจเขาไว้

มาร่วมเป็นกำลังให้ขวัญมณีว่าจะเดินหนีปัญหาพ้นไปได้หรือไม่ และปรุฬษ์จะดึงเอาความรักที่เกิดจากความพลังเผลอของเขากลับมาให้ตัวเองได้ยังไง คนทั้งสองจะกลายเป็นทางขนานตลอดไป หรือจะมีสักวันบ้างไปที่ชะตาชีวิตจะแล่นมาบรรจบกันได้

 

+++++++

 

“ปล่อย! ฉันเจ็บ! บอกให้ปล่อยไง! ฉันจะไปนอน”

ขวัญมณีตัดสินใจที่จะไม่อยู่ต่อปากต่อคำกับเขาอีก และพยายามสลัดแขนออกจากมือแข็งแรงของเขา แต่ก็ไม่อาจจะทำได้เมื่อเขาออกแรงกำไว้แน่น

“ปล่อยเหรอ! ฉันคงไม่โง่ปล่อยเธอเอาไว้อีกแล้วล่ะมั้ง ก็เห็นๆ อยู่ว่าปล่อยแล้วดอดมาพลอดรักกับแฟนเก่าท่าไหนบ้าง ต่อไปนี้ก็อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยให้เธออยู่สุขสบายเหมือนเมื่อก่อนอีก เธอน่าจะดีใจนะที่ค่าตัวผู้หญิงบ้านๆ อย่างเธอมีสูงถึงห้าล้าน จะบอกให้ว่าสวยกว่าเธอฉันยังจ่ายไม่ถึงเลย ถ้าฉันปล่อยเธอไว้เปล่าๆ คงจะโง่เป็นควายเลยล่ะ มานี่! รักมันมากใช่ไหมผัวชาวบ้าน อยากนอนกับมันมากใช่ไหมผัวชาวบ้านนี่ งั้นก็มานอนกับผัวตัวเองซะเลยสิ จะได้ลืมผัวชาวบ้านซักที”

สิ้นคำเขาก็ลากแขนเรียวเดินเข้าไปในห้องแล้วเหวี่ยงร่างเล็กอย่างแรงจนถลาล้มไปที่เตียง และเขาก็ไม่รอให้เสียเวลารีบตามไปติดๆ

“ปล่อยฉันนะ! บอกให้ปล่อย!”

ขวัญมณีพยายามดิ้นรนหนีเมื่อถูกร่างสูงใหญ่ขึ้นไปนั่งคร่อมแล้วกดสองแขนไว้กับเตียงก่อนที่เขาจะรีบก้มลงไปหาเรียวปากบางแล้วมอบจุมพิตที่รุนแรงในทันที แม้เจ้าของดวงหน้ารูปไข่จะเบี่ยงหนีสักแค่ไหนก็ไม่มีทางหลุดพ้นได้ สองแขนแข็งแรงละจากแขนเรียวไปจับคอเสื้อกระชากพรวดเดียวผ้าเนื้อบางขาดหลุดลุ่ยติดมือไปข้างละชิ้นสองชิ้น ขวัญมณีรีบยกสองแขนขึ้นมาปัดป้องมือใหญ่ที่พยายามดึงชิ้นส่วนเสื้อที่เหลือออก

“อย่า! ออกไปให้พ้นฉันนะ ออกไป!”

ส่วนปากก็ร้องห้ามเขาด้วยความตกใจและไม่คาดคิดว่าเขาจะใช้วิธีนี้เพื่อเข้าหาเมียกำมะลออย่างเธอ แต่คนที่กำลังคุกรุ่นด้วยอารมณ์โกรธเกลียดไม่สนใจจะฟังคำนั้น มิหนำซ้ำยังสั่งสอนด้วยถ้อยคำเด็ดขาดออกมาอีก

“ฉันจะบอกให้อีกอย่างนะว่า เธอไม่มีสิทธิ์จะมาออกคำสั่งใดๆ กับฉัน จำไว้ให้ขึ้นใจว่าแม้แต่พ่อกับแม่ฉันก็ไม่มีใครสั่งนายปรุฬห์คนนี้ได้ เธอก็อย่าได้ริทำเป็นอันขาด เพราะฉันเกลียดคนออกคำสั่งที่สุด”

“ฉันก็เกลียดคนที่เอาแต่ อืมห์!”

ปากบางหมดโอกาสจะเถียงแล้ว เมื่อถูกเขาโน้มตัวลงไปหาแล้วปิดด้วยริมฝีปากอุ่นและรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ปรุฬห์แทรกขาอีกข้างเข้าไปตรงช่องว่างระหว่างสองขาเรียวแล้วทาบลงไปหาเนื้อนวลส่วนบน ที่มีเพียงบราสีหวานห่อหุ้มเอาไว้ เพียงใช้มือดึงสายยางยืดให้ลู่ลงไปตามต้นแขนกลมกลึงขณะดูดดื่มกับกลีบกุหลาบหอมนุ่ม แล้วสอดมือไปใต้แผ่นหลังปลดตะขอออกด้วยความคล่องงาน สองอกตั้งก็ปรากฏแก่สายตาแล้ว เขาไม่รอช้ารีบละจากกลีบอิ่มไล่ลงมาหาคอกลมกลึงหอมกรุ่นกลิ่นไอสาว 



+++++++++

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

หนึ่งคอมเม้นต์คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ
แต่ยินดีต้อนรับนักอ่านเงาทุกท่านค่ะ


นิยายของกันเกราที่ผ่านการพิจารณาจาก สนพ. แล้ว จะลงให้อ่านเป็นน้ำจิ้มได้ ๕๐% - ๖๐% เท่านั้นนะคะ ท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ 

ถ้าผลงานของกันเกราเป็นที่ถูกใจ ก็ฝากให้ติดตามต่อตอนจบในรูปเล่มนะคะ ได้โปรดอย่างอน อย่าเคือง อย่านอยส์ และอย่าทิ้งกันเกราไปไหนนะคะ ขอความเห็นใจและขอความเข้าใจในเรื่องของการขายและการตลาดด้วยจ้า

รักคนอ่านทุ๊ก ทุก คนค่ะ

ยิ้มมมมมมมมมมมมมมม