Ebook จอมใจวายร้าย
(อ่านเรื่องอื่นในชุดคลิกที่รูป)
โปรย
เกมล่อลวงหัวใจที่เธอก่อขึ้น โดยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
คาปรี มาแต็ง ฉีกภาพชายในฝันของลูกน้องสาวนัยน์ตาใสซื่อ ตัวเล็กกะทัดรัดขนาดพกพา แต่หน้าอกอวบอัดราวกับภูเขาขนาดมหึมาเสียขาดกระจุย เมื่อเขากระชากเธอเข้าสู่อ้อมกอดในฐานะ ‘เหยื่อ’ เพื่อลงทัณฑ์ เธอกล้าดียังไงถึงสงสัยในความเป็นชายชาตรี กล่าวหาว่าเขาเป็น ‘เกย์’ ดูถูกกันแบบนี้มีหรือคาปรีจะยอมปล่อยให้เธอลอยนวล เขาต้องสั่งสอนให้เธอเรียนรู้เขาอย่างถึงพริกถึงขิงว่าเขามันเพลย์บอยตัวพ่อ ที่ถูกจัดอยู่ในระดับนักรักชั้นเซียน
วิลาสินี ปรัชญาเกียรติ เพิ่งประจักษ์ว่าการเป็นผู้หญิงของชายหนุ่มสุดหล่อ แถมยังร่ำรวยมหาศาลอย่างคาปรี มาแต็ง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด เจ้านายหนุ่มรูปงามคนนั้น เห็นเธอเป็นหนูหรืออย่างไร เขาถึงชอบเล่นบทแมว คอยเย้าแหย่และทำเหมือนอยากขย้ำ อยากหม่ำ แต่กลับลงมือเพียงครึ่งๆ กลางๆ ปล่อยให้เธอหวาดผวา กลัวเก้อ ห่วงใยชะตากรรมของเยื่อพรหมจารีที่ไม่รู้ว่าจะถูกเขาริบไปเป็นสมบัติส่วนตัวเมื่อไหร่จนนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย กระทั่งขอบตาแทบจะเป็นหมีแพนด้าอยู่ร่อมร่อ ยิ่งคิดก็ยิ่งมึนงงและสงสัย
เมื่อไหร่กันหนอที่เจ้านายสุดหล่อจะลงมือขยี้ขย้ำและหม่ำหนูน้อยตัวนี้อย่างจริงจังเสียที
“หอมแก้มผมทำไม?”
“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย”
“เมื่อสักครู่ปากกับจมูกของคุณแนบติดอยู่กับแก้มผมแบบนี้”
ชายหนุ่มสาธิตด้วยการกดจมูกและปากบดเบียดลงกับแก้มใสเรื่อไปด้วยเลือดฝาดของวัยสาวสะพรั่ง ‘หอม’ กลิ่นแก้มของวิลาสินีหอมอ่อนๆ เหมือนกับกลิ่นตัวของเธอที่ชายหนุ่มได้กลิ่นยามที่ทั้งคู่อยู่ใกล้ชิดกัน หญิงสาวตกตะลึงครั้งแล้วครั้งเล่าต่อการกระทำของคาปรี ชายหนุ่มมองเข้าในดวงตาเบิกกว้างของเธอ ก่อนจะหอมแก้มนุ่มนั้นซ้ำอีกครั้งแรงๆ เพื่อตอกย้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นความจริงไม่ใช่ความฝัน
“ชนแรงมากด้วยนะ แก้มผมช้ำหรือเปล่า?”
แก้มเขาช้ำหรือเปล่าวิลาสินีไม่รู้ แต่แก้มเธออาจช้ำก็เป็นได้ เมื่อชายหนุ่มกดจมูกและปากหอมเอาแรงๆ อีกครั้ง หัวใจของเธอเต้นระรัวจนแทบหลุดกระเด็นออกมานอกอก ตายแล้ว! เธอหลงรักผู้ชายคนนี้จนหน้ามืดตามัว ถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นแล้วด้วย!
ร่วมพูดคุยกันได้ที่แฟนเพจกัณฑ์กนิษฐ์
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย
ทำไมต้องแกล้งน้อง
ชอบจริงๆ
อย่าทำน้องงง น้องก็งงอยู่แล้ว เฮ้อ ชีวิต นางเอก กินยาบำรุงสมองมั่งนะ
แกล้งน้องทำไม
ทำไมโยนกันดื้อๆ แบบนี้
ใครกันนะ
อ่า ปมมาแล้วจ้า
คิดอะไรกับน้องแต่ก็แกล้งใช่ป่าว
พระเอกก็ไม่พูดให้ชัดเจนนางเอกก็ซื่อบื้อไรท์ก็เขียนยืดเยื้อเหลือเกินคร้า
โอ้ยยยย เขิลลลลลลล พี่คาปรี อย่าแกล้งน้องงงงงงงงง