มัจจุราชทะเลทราย

มัจจุราชทะเลทราย ภาคที่ 3 ของเจ้าสาวทะเลทราย 

ชญานันท์ตกใจตื่นเมื่อมีใครก็ไม่รู้มาคว้าตัวเธอเข้าไปกอด มือบางรีบยกขึ้นยันอกของอีกฝ่ายเอาไว้แล้วจึงเงยหน้าขึ้นมองร่างใหญ่นั้น

            “คุณ!” เธออุทานออกมาเหมือนกับโล่งอกเมื่อเห็นว่าเป็นใคร “คุณทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยฉันนะ” เธอรีบดันอกเขาออกห่างเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในสภาพไหน

            กาเลนก้มลงมามองก่อนจะดันร่างบางออกห่างแล้วมองด้วยสายตาขุ่นๆ หญิงสาวรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกเปลือยเอาไว้แล้วมองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ

            “คุณทำบ้าอะไร นึกยังไงมานอนในอ่างแบบนี้ ผมก็คิดว่าคุณเป็นอะไรไปน่ะสิ”

            “ทำไม กลัวฉันตายแล้วคุณจะเสียเงินฟรีหรือไง คนอย่างฉันหนังเหนียวไม่ตายง่ายๆแน่ ทั้งที่ไม่อยากจะอยู่แม้แต่น้อย” หญิงสาวบอกแล้วสะบัดหน้าหนี

            “งั้นเหรอ” ชายหนุ่มเน้นเสียงแล้วปล่อยมือออกมาจากร่างเปล่าเปลือยของหญิงสาว ก่อนจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดแล้วก็ก้าวลงไปในอ่างโดยที่ชญานันท์เองก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำเช่นนั้น เธอรีบถอยไปอยู่อีกด้านแล้วยกขาขึ้นบังสิ่งของสงวนของตนเองอย่างอัตโนมัติ ชายหนุ่มกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วเอนหลังพิงกับขอบอ่างพร้อมกับผิวปากออกมาอย่างคนอารมณ์ดี แถมยังไม่สนใจด้วยว่าอีกฝ่ายจะมองมาที่ตนเองด้วยแววตาแบบไหน

            “ทำไมคุณไม่รอให้ฉันขึ้นก่อนล่ะ เดี๋ยวอ่างก็แตกพอดี” ชญานันท์หน้าแดงระเรื่อด้วยความร้อนวูบที่ฉีดขึ้นมาบนใบหน้า

            “มันแข็งแรงพอไม่ต้องกลัวหรอก แล้วผมก็ร้อนมากจนทนรอไม่ไหว แล้วคุณก็ยังอาบไม่เสร็จด้วยไม่ใช้เหรอ ผมกำลังรีบเดี๋ยวต้องลงไปต้อนรับแขกอีก” เขาบอกพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างน่าหมั่นไส้ แต่สิ่งที่หญิงสาวอยากรู้ก็คือแขกที่มาเป็นใคร เป็นหญิงหรือชาย เธอหันไปมองรอบๆตัวแล้วก็หันไปที่ปลายอ่างด้านหลังของเธอก่อนจะเอื้อมมือไปดึงผ้าขนหนูที่พาดเอาไว้ แต่เธอก็ยังช้ากว่ามือใหญ่ที่เอื้อมมาดึงตัดหน้าเธอไปแล้วเหวี่ยงมันให้ห่างมือออกไปอีก หญิงสาวหันกลับมาแล้วก็ต้องหน้าแดงแป๊ด เมื่อใบหน้าของเธอชนเข้ากับอกกว้างเปล่าเปลือยของชายหนุ่มเข้าอย่างจัง มือเรียวยกขึ้นผลักมันออกห่างทันที

            “คุณจะไปไหน” เขาถอยห่างออกมามองหน้าเธอด้วยสีหน้าบึ้งตึง

            “ฉันอาบเสร็จแล้ว จะขึ้นไปใส่เสื้อผ้า” ชญานันท์หลบสายตาคมของเขา

            “แต่ผมยังอาบไม่เสร็จ” เขาบอกออกมาดื้อๆ

            “มันเรื่องของคุณ ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย” เธอมองหน้าเขาตาขวาง

            “คุณต้องอยู่เป็นเพื่อนผม ช่วยถูหลังให้ผม เข้าใจไหมแม่สาวใช้คนเก่ง หรือว่าเก่งแต่ปาก ที่แท้ก็กลัวผมจนไม่กล้าอยู่ตามลำพังกับผม” กาเลนบอกยิ้มๆ และก็ได้ผลเมื่อหญิงสาวหันมามองหน้าเขาตาเขียวปัด