ทาสรักกลางทะเลทราย (เรื่องสั้น) - นิยาย ทาสรักกลางทะเลทราย (เรื่องสั้น) : Dek-D.com - Writer
×

    ทาสรักกลางทะเลทราย (เรื่องสั้น)

    “ปล่อย! ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” เธอดิ้นรนเพื่อให้พ้นพันธนาการ โดยไม่ได้สนใจว่าชายหนุ่มที่เธอหมายจะฟาดหัวนั้นเป็นใครจนกระทั่งเสียงนุ่มทุ่มดังขึ้นที่ด้านหลังของเธอ “ฤทธิ์มากนักนะแคท ผิดกับเมื่อ 5 ปีก่อนลิบ

    ผู้เข้าชมรวม

    1,013

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    1.01K

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    11
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ม.ค. 64 / 20:21 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องนี้มาแนวพระเอกโหด หื่น ดุ เดือด ตามแบบฉบับของ กานจ์แก้ว *_*  พระเอกลักพาตัวนางเอก

    ไปทรมานเล่นซะงั้น

    สปอยเบาๆ


    ปล่อย! ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” เธอดิ้นรนเพื่อให้พ้นพันธนาการ โดยไม่ได้สนใจว่าชายหนุ่มที่เธอหมายจะฟาดหัวนั้นเป็นใครจนกระทั่งเสียงนุ่มทุ่มดังขึ้นที่ด้านหลังของเธอ

    ฤทธิ์มากนักนะแคท ผิดกับเมื่อ 5 ปีก่อนลิบลับ นิโคล์หยุดดิ้นแล้วหันไปมองทันที

    ราซิล เสียงแผ่วเบาดังลอดออกมาจากเรียวปากสีชมพูระเรื่อ ราซิลยืนกอดอกมองตรงมาที่เธอก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้

    ตกใจมากสินะที่เจอผมที่นี่ เขาดึงตัวเธอมาจากลูกน้องของเขาแล้วดึงเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง คุณมาที่นี่ได้ยังไง แล้วรู้จักกับคนพวกนี้ด้วยเหรอ เธอถามเสียงสั่น แต่ชายหนุ่มไม่ตอบกลับหันไปทางลูกน้องของตนเองที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง

    ยานาฟพาพวกเขาออกไปให้หมอตรวจดูอาการ ส่วนผู้หญิงคนนี้ฉันจัดการเอง คำพูดของเขาทำให้เธอใจหายวาบเย็นไปทั่วทั้งร่าง

    คุณหมายความว่ายังไง

    เมื่อก่อนเธอเป็นคนที่ฉลาดนี่นา หรือว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันทำให้เธอสมองเสื่อมแล้วก็โง่แบบนี้ เขาดึงเธอเข้ามาจนชิด ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันแค่ไม่ถึง 10 เซนติเมตร ลมหายใจของนิโคล์เริ่มติดขัดขึ้นมาดื้อๆพยายามข่มความตื่นเต้นและความกลัวเอาไว้แล้วเชิดหน้าขึ้นใส่อีกฝ่าย

     ฉันไม่รู้ว่าที่คุณพูดมันหมายความว่ายังไง คุณจะอธิบายให้ฉันเข้าใจได้หรือเปล่าคะ ราซิลหัวเราะในน้ำเสียงที่เจ้าตัวพยายามจะฝืนให้เป็นปรกติ

    หึ หึ ดูท่าทางของคุณจะกลัวผมมากสินะทั้งน้ำเสียงและอาการตัวสั่นของคุณ เขายิ้มใส่ตาเธอ นิโคล์พยายามบิดตัวเองเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุมของเขา

    ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บหญิงสาวทำหน้าเบ้เมื่อเขาจงใจบีบแขนเธอแรงขึ้น ราซิลนิ่งเงียบเพื่อรอให้คนของเขาออกไปจากห้องนี้จนหมดก่อน แล้วจึงดึงหญิงสาวไปนั่งลงที่โซฟายาวโดยจับเธอนั่งลงบนตักของเขาแล้วใช้สองมือรวบเอวคอดกิ่วของเธอเอาไว้

    ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” นิโคล์ทุบกำปั้นลงบนหน้าอกกว้างของเขา

    ผมไม่ปล่อย กว่าจะหาตัวคุณมาได้ก็ลำบากแล้วจะให้ปล่อยไปง่ายๆงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ คำพูดกลั้วหัวเราะของเขาทำให้หญิงสาวถึงกับตัวแข็งทื่อมองเขาตาเบิกกว้าง

    คุณตามหาตัวฉัน

    ใช่ ราซิลพยักหน้า นิโคล์มองอีกฝ่ายอย่างกับคนที่แค้นกันมานาน คุณคือนายท่านของอาลีแล้วก็พวกนั้น

    ใช่อีกนั่นแหละ ชายหนุ่มลอยหน้าตอบ

     สรุปก็คือทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ที่นี่คือสมบัติของผมและมีผมเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวรวมทั้งคุณด้วย

    บ้า ฉันไม่ใช่สมบัติของใคร ชีวิตของฉันเป็นของฉัน ปล่อยนะคนบ้า ปล่อย! ฉันไม่เข้าใจว่าคุณทำแบบนี้ทำไมหญิงสาวเริ่มดิ้นอีกครั้ง เมื่อเธอดิ้นเขาก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นจนอีกฝ่ายต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บร้าวที่รอบเอวและท่อนแขนด้านบน

    โอ้ย! ฉันเจ็บนะ ปล่อย

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น