[SF] My Memory…..(will be stop on you…) (Tvxq Yaoi.....)

เนื้อเรื่อง

เมื่อไหร่ ที่ความทรงจำทั้งหมด ที่เกี่ยวกับ 'เค้า' ทั้งหมดจะถูกลบออกไปจากสมองสักที ยิ่งอยากลืม กลับยิ่งจำ ยิ่งพยายามทิ้งขว้าง กลับไล่ตามหาจนเจอ....................................................

"แจจุง...เราเลิกกันเถอะ...ฉันกำลังจะแต่งงาน....กับผู้หญิงหน่ะ....ที่ผ่านมาคิดซ่ะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกันน่ะ...ฉันจะลืมมันไปให้หมด...นายก็ด้วย...ลืมมันไปให้หมด...อย่าไปจดจำมัน...ต่างคนต่างเริ่มชีวิตใหม่ของตัวเอง....นายก็รู้...เรา 2 คน ต่างก็เป็นผู้ชายใครเค้าจะยอมรับ...ฉันคงต้องขอบใจนายมาก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา...ทุกอย่างที่นายทำเพื่อฉันทั้งหมด...ฉันขอบใจนายจริงๆ ถ้ามีอะไรที่ฉันจะทำเพื่อนายได้บ้างก็บอกมาน่ะ...ฉันยินดีช่วยเหลือเต็มที่เสมอ...อ่ะนี่การ์ด...ถ้านายว่างก็มาได้น่ะ...ถือว่ามาในฐานะเพื่อนเก่า....ฉันไปล่ะ...โชคดี"

ทุกคำพูดของ 'เค้า' ฟังดูอ่อนหวาน นิ่มนวล ฟังสบายๆ แต่ทำร้ายคนฟัง เสียจวนเจียนจะตาย มันเหมือนกลืนยาพิษ ที่เคลือบด้วยน้ำผึ้งแสนหวาน......หวานลิ้นเมื่อแรกเข้าสู่ปาก....สุดท้าย นอนดิ้นทุรนทุรายทรมานแทบตาย เมื่อไหลลงสู่กระเพาะ อันยาถอนพิษก็ยากยิ่งจะค้นพบ.............

แจจุงไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า...ความรัก ความเสน่หา จะทำลายชีวิตคนทั้งชีวิตให้ มัวเมาอยู่ในตัณหาราคะ ไม่รู้จักจบจักสิ้น...........

หลังจากแจจุงโดนพิษรัก เข้าไปในวันนั้น เค้าเฝ้าตามหายาถอนพิษ ในทุกๆคืน แต่สุดท้ายก็จบลงที่ เจอยาถอนพิษปลอม ทำให้พิษแทรกซึม จนยากจนถอนได้ในที่สุด คนแล้วคนเล่าผ่านเข้ามา ก็ไม่สามารถลบล้าง'เค้า' ออกไปจากใจได้ สุดท้ายก็จบลงที่ Sex แล้วก็ต่างแยกย้ายกันไป

ไม่ใช่เพราะ Sex ที่ลืมไม่ได้นั่น เพราะมีหลายครั้ง ที่แจจุงได้พบกับ Sex ที่วิเศษสุดยอด จนคิดว่าอาจจะลืม 'เค้า' ได้ในที่สุด แต่สุดท้ายเมื่อตื่นขึ้นมา ก็พบว่ามันไม่ได้วิเศษอย่างที่คิด เค้ายังคงรู้สึกว่างเปล่าอยู่ดี ' เค้า 'ยังคงวนเวียนอยู่ในชีวิตแจจุงอยู่ดี.........Sex แทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่แจจุงก็ยังคงใช่มัน ราวกับสิ่งเสพย์ติด.......................

เสียงดนตรีอึกทึก.....ฤทธิ์แอลกอฮอล์...ทำให้ค่ำคืนนี้ แจจุงดูจะมึนๆกว่าทุกคืน ที่นั่งมุมร้าน หนุ่มหน้าสวยนั่งดื่มอยู่เพียงคนเดียว แต่มีเก้าอี้วางไว้ 2 ตัว ราวกับรอคอยเจ้าของมานั่ง ด้วยใบหน้าที่สวยราวกับผู้หญิง ผิวขาวราวหิมะ ร่างบางอ้อนแอ้นคล้ายผู้หญิง ดวงตากลมโตแต่เหมือนขาดประกายสดใสภายในนั้น จึงไม่ยากที่หาใครสักคนไปนอนกกกอดให้ความอบอุ่น แผ่ซ่านไปทั้งคืน

"สวัสดีครับ....มาคนเดียวเหรอครับ" เสียงชายหนุ่มผู้ที่กำลังตกเป็นเหยื่อ ทักทายด้วยคำพูดเดิมๆ ที่แจจุงได้ฟังมาเป็นหลายร้อยรอบ จนเคยชิน

"อือ....คุณก็มาคนเดียวเหรอ...." ร่างบางถามต่อโดนไม่ได้มองหน้าคู่สนทนาด้วยเลยสักนิด

"เปล่าครับ....ผมมากับเพื่อน...นั่นนั่งอยู่ตรงโน้นเห็นมั้ยครับ" ด้วยอะไรไม่รู้ ทำให้แจจุงเงยหน้าขึ้น หันมองไปตามนิ้วชายหนุ่มที่บอกตำแหน่งที่นั่ง ………….ตรงนั้น……….

…ตรงนั้น…ตรงที่โต๊ะ…มีสายตาอบอุ่นคู่หนึ่ง จ้องมองอยู่….ร่างกายกำยำแข็งแกร่งแม้จะกั้นไว้ด้วย เสื้อผ้าราคาแพงก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

"เอ่อ...ช่วยแนะนำเพื่อนคุณ...ให้รู้จักหน่อยได้มั้ยครับ....." แจจุงยังคงมองโต๊ะตรงนั้นไม่วางตา ทำให้ชายหนุ่มมีท่าทางผิดหวังเล็กน้อย แต่ยอมพาไปที่โต๊ะแต่โดยดี

"เอ่อ...นี่..ชองยุนโฮ..เพื่อนผมครับ...ส่วนผม........"

"ผม...คิมแจจุงครับ....ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณชอง" ร่างบางยื่นมือน้อยๆของตนออกไปรอให้ยุนโฮ ยื่นมือของเค้าออกมาเช่นกัน โดยที่ไม่รอหนุ่มอีกคนแนะนำตัวจนจบก่อน

"ครับ...คุณแจจุง...เรียกผมว่ายุนโฮเฉยๆก็ได้ครับ...." ยุนโฮยื่นมืออุ่นๆออกมาสัมผัส มือบาง พลางเขย่าเบาๆ ตามมารยาท

"ยุนโฮ......."

"ครับ...มีอะไรหรือครับ...แจจุง"

"เรามานอนกันมั้ย...." เป็นเหมือนทุกครั้งที่บทสนทนา ยามราตรีของแจจุงจะจบลงแบบนี้ โดยทุกครั้งเค้ามักจะไม่เลือกยาถอนพิษด้วยตนเอง แต่มักจะมียาถอนพิษมาเสนอตัวเองซ่ะมากกว่า

"ครับ............" ยุนโฮพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการตอบรับคำเชิญชวน ก่อนจะจุงมือแจจุงเดินออกจากร้านไป

..................................

……………………………

…………………………………

"ห้องแจจุงน่าอยู่จังเลยน่ะครับ.....จัดห้องซ่ะเป็นระเบียบเลย....ไม่เหมือนห้องผมรกเหมือนรังหนูเลย......." ยุนโฮพูดพลางติดตลก

" อืม...ไว้วันหลัง...ผมจะไปจัดให้ดีมั้ยล่ะ...เดี๋ยวนั่งเล่นไปก่อนน่ะ...ผมจะไปอาบน้ำให้สดชื่นสักหน่อย...."

"อือ..ฮื้อ..."

ไม่นานแจจุงก็ออกมาจากห้องน้ำ....ร่างบางอยู่ภายใต้เสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดตา ...ผมดำขลับยังคงมีหยดน้ำเกาะพราว เป็นประกายเมื่อยามต้องแสงไฟ

เมื่อออกมาก็พบว่า ยุนโฮนอนหลับอยู่บนเตียง คิ้วเข้มขมวดขึ้นเล็กน้อย เมื่อแจจุงนั่งลงข้างๆ บดเบียดแก้มเย็นๆลงบนแก้มของยุนโฮ

"อาบเสร็จแล้วหรือครับ....." ไม่นานยุนโฮก็ตื่นขึ้นมา ซึ่งยังคงมีอาการงัวเงียอยู่เล็กน้อย

"ง่วงนอนเหรอครับ...." แจจุงถามเบาๆ

"นิดหน่อยครับ...แต่ตอนนี้ตื่นเต็มที่แล้วล่ะ....."มือหนายกขึ้นลูบแก้มใสเบาๆ ไล้ไปทั่วไปหน้า ก่อนหยุดลงที่ริมฝีปากบาง....นิ้วแกร่งลูบไปตามรูปปากนั้นเบาๆ

"มองใกล้ๆ....แจจุงสวยจังครับ....เริ่มได้รึยังครับ..."

"อืม....เริ่มเลยสิ..." ช้อนตาน้อยๆ ก่อนจะหลับตาลงรับจูบหวานจากยุนโฮ ริมฝีปากอุ่นค่อยๆบดเบียดเบาๆ ทวีความร้อนขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่ลิ้นอุ่นจะถูกส่งเข้าไปเก็บเกี่ยวความหวานละมุนจากร่างบาง มือบาง โน้มคอยุนโฮลงมาเพื่อให้ได้ความร้อนจากร่างสูงมากขึ้น

เสียงครางในลำคอดังไม่ขาดระยะ ลมหายใจร้อนหอบกระชั้นขึ้นทุกที ......... แจจุงลุ่มหลงไปกับรสชาติหวาน ที่ยุนโฮมอบให้จนหยุดไม่อยู่ มือบางคลำควานหวังจะปลดอาภรณ์ชายหนุ่มออก แต่ก็ถูกมือหนาหยุดเอาไว้

"ทำไมล่ะ...."คิ้วสวยขมวดกันจนยุ่ง ริมฝีปากแดงสดเผยอหอบเร่า ลมหายใจยังคงกระชั้นอยู่

"แจจุงบอกว่าจะนอนไม่ใช่หรอ....มานอนกันเถอะครับ" ยุนโฮจับแจจุงนอนลงอย่างว่าง่าย เพราะกำลังงงจนคิดอะไรไม่ออก ได้แต่ตามน้ำไปอย่างนั้น ยุนโฮดึงผ้าห่มที่ปลายเท้าขึ้นมาคลุมร่างทั้งเค้าและแจจุงเอาไว้ แล้วเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง

"ราตรีสวัสดิ์ครับ....แจจุง"

…………….

"อะไรกัน ไม่ต้องการฉันรึไง.... ไม่อยากมี Sex กับฉันรึไง..... นี่ฉันทำพลาดตรงไหน..... ฉันไม่น่าสนใจตรงไหนเนี่ย....ยุนโฮนายแปลกมาก!!!....ฉันไม่ยอมแพ้นายง่ายๆหรอก.."

แล้วคืนนั้นแจจุงนอนโดยที่ไม่มี Sex เข้ามายุ่งเกี่ยวเหมือนอย่างทุกคืนที่ผ่านมา อ้อมกอดอุ่นๆของยุนโฮ นั้นทำให้แจจุงสบายใจอย่างบอกไม่ถูก อบอุ่นมากกว่าห่มผ้าหนาๆเสียอีก แต่ ในหัวใจก็ยังไม่สามารถลืม ' เค้า ' ได้เหมือนทุกคืนอยู่ดี ..............................

แล้วเปลือกตาก็ค่อยๆหนักขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันปิดลงแน่นสนิท ลมหายใจยาวเป็นช่วงเท่าๆกัน บอกให้รู้ว่าแจจุงหลับไปแล้ว...หลับสนิทในอ้อมกอดของยุนโฮ.... คนแปลกหน้า.......

...........

....................

"อรุณสวัสดิ์ครับ....แจจุง...."

"อืม..." เสียงหวานยังคงตอบอยู่ในลำคอ เพราะเพิ่งจะลืมตาขึ้นมา อาการงัวเงียยังคงมีอยู่

"ผมทำอาหารเช้าไว้...อยู่ที่โต๊ะอาหารน่ะครับ...ผมต้องรีบไปทำงาน เดี๋ยวสายน่ะครับ...อ้อ!..นี่เบอร์ผมน่ะครับ...คืนนี้เอายังไงก็บอกแล้วกัน...ผมไปล่ะ...แล้วเจอกันครับ..."

แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็ออกไปจากห้อง ปล่อยให้เจ้าของห้องนอนทำตาปริบๆอย่างงุนงง

'อะไรกัน...นายคนนี้...ชองยุนโฮ...นายแปลกจริงๆ...ไม่เหมือนคนอื่น...สนใจแฮะ!...ลองกันสักตั้ง.....'

"ฮัลโล...ยุนโฮเหรอ..คืนนี้ว่างมั้ย..."เสียงหวานเริ่มบทสนทนาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"ว่างครับ...มีอะไรเหรอครับ"

"ฉันเหงาน่ะ...มาเที่ยวด้วยกันหน่อยได้มั้ย"

"ได้ครับ...ที่ไหนล่ะครับ..."

"ที่เดิมน่ะ........"

"ได้ครับ...รอผมสักพักน่ะครับ....จะรีบไป....แล้วเจอกันครับ..."

'ยุนโฮ...แล้วเราจะได้รู้กันว่า..นายก็ไม่ต่างไปจากคนอื่นๆหรอก'

..........................

....................................

"แจจุงสนุกมั้ยครับ...หายเหงารึยัง" ยุนโฮถามแจจุงขณะพยุงร่างบางไปยังที่รถเพื่อพากลับยังที่พัก

"อืม...สนุกมากเลย...แต่ยังไม่หายเหงาเลย...ยุนโฮ...ทำไงดีล่ะ" ตาหวานจ้องหน้ายุนโฮ สื่อความหมายภายในอย่างยั่วยวน

"ฮ่าฮ่า...พูดอย่างนี้ อยากให้ผมไปนอนด้วยอีกใช่มั้ยล่ะ...."

"แหม....ยุนโฮไม่อยากไปก็ได้นิ...ไม่เห็นต้องหัวเราะเลย" วันนี้แจจุงใส่จริตเต็มที่เพื่อทดสอบยุนโฮ แล้วก็ได้ผลเมื่อชายหนุ่มยอมไปค้างกับเค้าอีกคืน รอยยิ้มจึงระบายบนใบหน้าหวานทันที

เมื่อถึงยังห้องนอน มือบางรีบโอบรอบคอคนตัวใหญ่ไว้อย่างรวดเร็ว ตาประสานกัน ลมหายร้อนด้วยแรงปรารถนารดอยู่ที่ปลายจมูกของยุนโฮ ริมฝีปากบางค่อยๆเลื่อนใกล้เข้ามา จนเกือบจะทาบลงบนปากอีกฝ่าย แต่แล้วก็ถูกหยุดไว้เสียงทุ้มของยุนโฮ

"แจจุง....เราไปอาบกันก่อนดีมั้ย...ผมทำงานมาทั้งวัน...เหม็นน่าดู..."

แจจุงส่งเสียงจิ๊จ๊ะ ในลำคอก่อนจะคิดอะไรขึ้นมาได้

"เรา...ไปอาบด้วยกันดีมั้ย..."

ไม่รอช้า แจจุงรับวิ่งเข้าห้องน้ำ จัดการเปิดน้ำใส่อ่างทันที ปรับอุณหภูมิให้เหมาะสม แล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออก จนร่างขาวทั้งร่างเปลือยเปล่า แล้วชะโงกตัวออกไปนอกห้องน้ำ

"ยุนโฮ....ฉันเตรียมน้ำแล้ว...มาอาบกันเร็ว..." ใบหน้าขาวยิ้มละไม ยุนโฮจึงยิ้มตอบเช่นกัน ก่อนจะยอมเดินไปยังห้องน้ำ

ความร้อนของน้ำ ทำให้เกิดไอน้ำจาง ขึ้นทั่วห้องน้ำ แจจุงเดินมาหายุนโฮไอน้ำ ทำให้ยุนโฮมองเห็นแค่เพียงใบหน้าเท่านั้น มือน้อยค่อยๆบรรจงปลดเสื้อผ้าของยุนโฮออก แล้วเหวี่ยงไปยังมุมห้องน้ำ อย่างไม่แยเส่

มือหนาประคองใบหน้าหวานไว้ ก่อนจะประทับจูบอ่อนหวานลงบนริมฝีปากของอีกฝ่าย คลอเคลียเบาๆ แล้วจึงผละออก ดึงรั้งร่างบางลงในอ่างน้ำด้วยกัน

ยุนโฮจัดการอาบน้ำให้แจจุง มือหนาลูบไล้ฟองสบู่ไปทั่วผิวขาวนวลของแจจุง ริมฝีปากก็ประโคมจูบไปทั่วร่างเช่นกัน ก่อนที่มือแกร่งจะล้วงลงใต้น้ำ เพื่อทำความสะอาดส่วนนั้นของแจจุง เคล้าคลึง ลูบไล้ ใบหน้าหวานยู๋หน้าด้วยความเสียวซ่านเบื้อง ปากบางกัดจนแดงฮ้อ ความร้อนค่อยๆทวีขึ้น จนเกือบจะประทุออก

"ยุนโฮ....ระ...รีบอาบ....แล้วไปที่เตียงเถอะน่ะ..." แจจุงหยุดยั้งทุกอย่างไว้เพียงเท่านี้ บอกยุนโฮด้วยใบหน้าระเรื่อไปด้วยกามอารมณ์ ยุนโฮทำตามคำบอกขอแจจุง รีบล้างฟองสบู่ออกจากร่างบาง แล้ว ใส่คลุม อุ้มไปยังที่เตียงนอน

ยุนโฮบรรจงวางร่างบางลงบนเตียง แล้วตามด้วยจูบอ่อนหวาน ลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้าไปลิ้มรสความหวานจากร่างบางจนได้แต่ครางอือ ในลำคอ

"อะ...อือ..." เสียงรางบางครางสะดุด ด้วยความเสียวซ่าน จากลิ้นอุ่นที่คอยปรนเปรอให้อย่างไม่บกพร่อง.....มือหนาควานลงต่ำไปสัมผัสแข็งขืนผ้าให้ชุดคลุมบางๆนั้น สัมผัสแผ่วเบา ก่อนกระชับกำรวบขึ้น แล้วขยับขึ้น-ลง เป็นจังหวะ

"อือ....อืม....อ้า....." เสียงหวานยังคงครางไม่หยุด รู้สึกดีจนแทบละลายเป็นพื้นเดียวกับเตียงนอน

มือหนาขยับ ขึ้น-ลง กระชั้นขึ้น ส่วนปากหนาก็ยังประโคมจูบหนักหน่วง ไม่แพ้กัน ร่างบางได้แต่ร้องครางอย่างสุขสม ทั้งร่างบิดเร่าด้วยความสียวซ่าน

ไม่นาน ความร้อนก็ถูกปลดปล่อยออกมา ราวกับลาวาเดือดที่ประทุออกมาจากภูเขาไฟ ริมฝีปากหนายังคงสาละวน ปรนเปรอจูบหนักไม่หยุดหย่อน จนร่างบางต้องส่งเสียงในลำคอเป็นการประท้วงว่ากำลังขาดอากาศหายใจ ร่างสูงจึงกดจูบหนักๆ ทิ้งท้ายก่อนผละออก ก้มต่ำลง โลมเลียคราบใคร่ที่เปรอะเปื้อน ออกมาทั้งหมด จนสะอาด แจจุงได้แต่มองด้วยความประหลาด ก่อนขยับตั้งท่าเตรียมพร้อม กับสเต๊ปต่อไปที่กำลังจะเกิดขึ้น เหมือนกับทุกครั้งที่เค้าจะได้รับจากคู่นอนคนอื่นๆ

แต่........................

ร่างสูงขยับขึ้นมาจากด้านล่าง ดึงผ้าห่ม ที่ถูกเขี่ยหล่นจากเตียงไปอยู่ที่พื้น ขึ้นมาคลุมร่าง ทั้ง สองไว้ สอดมือหนาโอบรอบตัวร่างบางแล้วกดจูบหนักๆที่ขมับ เอื้อมมือปิดไฟที่หัวเตียง

"ราตรีสวัสดิ์ครับ......แจจุง"

ร่างบางยังคงงุนงงกับพฤติกรรมที่แปลกประหลาด ของคู่นอนคนนี้หนักหนา

'อะไรกัน...เหมือนเดิม....ไม่มี Sex….ยุนโฮ….นายคิดอะไรอยู่ ....คิดยังไงกับฉันกันแน่'

แล้วตาก็ปิดลงสนิท ด้วยความอ่อนล้า จากกิจกรรมที่ผ่านมา.........................

เหตุการณ์ยังคงจบลงแบบนี้ ทุกคืน นับเป็นเวลา หลายเดือน ที่แจจุงไม่เปลี่ยนคู่นอนเลย เค้ายังคงค้นหาอะไรบางอย่างภายในตัวยุนโฮ ที่เค้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร

เวลาผ่านไป จนแจจุงลืมสังเกตไปแล้วว่า ความรู้สึก ที่เค้ามีต่อ 'เค้า' คนนั้น ลดลงจนแทบจะไม่คิดถึงเลยสักนิด ส่วนในตอนที่คิดถึงนั้นก็แตกต่างไปจากเดิม ไม่มีความทรมาน เจ็บปวดหลงเหลืออยู่เลยสักนิด กลับกลายเป็นว่า เค้าคิดถึงยุนโฮเสียจนแทบหยุดคิดไม่ได้แทนเลยสักวินาทีเดียว ทุกเรื่องที่เป็นของยุนโฮทำให้เค้ามีความสุขมากขึ้น แม้จะไม่เคยมี Sex ด้วยกันเลยสักครั้ง แต่ยุนโฮก็ไม่เคยแสดงท่าทีเบื่อหน่ายเลยสักที กลับเต็มใจทำให้ทุกครั้งด้วยซ้ำไป

จนกระทั่งวันหนึ่ง...................

"ยุนโฮ.....ทำไมยุนโฮถึงไม่ทำ.....กับแจจุงล่ะ" แจจุงช้อนตาถามยุนโฮ หลังจากที่ยุนโฮปรนเปรอให้แจจุงจนเสียเรียบร้อย

"ผมรอ....."

"รออะไรหรอ....."ร่างบางยังคงสงสัยใคร่รู้

"รอวันที่แจจุงจะรักผมหมดใจน่ะสิ...."

ร่างบางลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ตกใจกับคำตอบที่ยุนโฮพูดออกมา

"รออะไร....หน่ะ...." ใบหน้าขาวระบายสีแดงระเรื่อทั่วหน้า

"ผมรู้ว่าคุณ.............มีอดีตที่เจ็บปวด.......... ยังลืมไม่ได้....จนทุกวันนี้" หน้าหวานยิ่งระบายสีจัด เมื่อยุนโฮขยายความ

" ผมจะทำแจจุง.....ลืมเค้าไปให้หมด....."

"............."

"ผมจะรอถึงวัน...ที่แจจุงยอมมอบหัวใจให้ผม จนหมดทั้งดวง......"

"............"

"แล้ววันนั้น...ผมถึงจะครอบครองคุณได้ทั้งตัว....แล้วก็หัวใจ...."

"..........."

"เพราะผม....รักคุณ....ผมรักแจจุงตั้งแต่แรกเห็น...."

"ยะ....ยุน....."

"ผมเฝ้าดูคุณมานาน....ได้ยินเรื่องคุณมาต่างๆนานา....ผมรอจนกว่าจะถึงเวลาขอผมบ้าง....."

".........."

"แล้วคุณก็ให้โอกาสผม......"

"ยุนโฮ......ถ้าฉันจะบอกนายว่า.....นายทำสำเร็จแล้วล่ะ....นายจะว่ายังไง" ร่างบางก้มหน้าหลบยุนโฮที่ หันมามองอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

"อะไรน่ะ.....ผมทำอะไรสำเร็จ....."

"คนโง่.....ให้ฉันรอนายอยู่ได้ตั้งนาน...." ร่างบางส่งค้อนให้ หนึ่งที

".........."

"ฉันรักนาย....ได้ยินมั้ย....แจจุงรักยุนโฮ....แล้วที่นี่จะทำยังไงต่อล่ะ..."ตาสวยส่งสายตาซุกซน เป็นประกายให้ยุนโฮ

" อืม.....ทำยังไงดีล่ะครับ.....อย่างนี้แล้วกัน....^_^"

บทรักที่สมหวังของทั้งสองคน กำลังเริ่มขึ้น....อย่างร้อนแรงภายใต้ค่ำคืนที่แสนหนาวเหน็บ

'เค้า' รอคอยมานานแสนนาน กับรักใหม่ ที่แสนปรารถนา รักที่ทั้งอบอุ่น อ่อนหวาน และร้อนแรง อยู่ในคนๆเดียว

'เค้า' รอคอยมานานแสนนาน กับรักที่จะได้ครอบครองทั้งตัวและหัวใจ แม้จะนานสักเท่าไรก็ยังคงรอต่อไป

................................................................................................
ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยน่ะค๊ะ
สั้นๆค่ะ (สั้นแล้วน่ะ....)

อย่าลืมเม้นต์ๆๆๆๆๆ