หอมรักกลิ่นชาพีท

หอมรักกลิ่นชาพีท

นามปากกา ลูกหมีขี้สงสัย

__________________________________________

“พี่เจินไม่อยากเป็นคนแรกของหนูเหรอ”

“ไม่ ถ้าจะเป็นพี่ต้องเป็นคนเดียว”

“แต่อนาคตไม่แน่นอนนะ”

“ช่วยพูดให้มันเข้าหูพี่หน่อยได้ไหม”

“ฮ่าฮ่า ก็หนูมันคนจริงใจ”

_________________________________________

“ไร่ชาที่นี่สวยจัง สวยกว่าของต้าเซิงรีสอร์ตอีก วิวก็ดี ที่นี่เป็นที่ของใครคะ หนูจะเก็บตังมาซื้อ”

“ของพี่ แต่พี่ไม่ขายครับ”

“ฮะ จริงเหรอ อย่าหยอกหนูนะ”

“จริง พี่จะหยอกทำไม ของพี่จริงๆ ช่วงนี้ที่ขึ้นดอยมาบ่อยๆ ก็เพราะต้องมาเก็บใบชาที่นี่นี่แหละ เดี๋ยวพอเก็บยอดเสร็จก็ต้องตัด แรงงานพี่ทั้งนั้น”

“ว้าว จริงเหรอเนี่ย พี่เจินเก่งมากเลย สอนหนูเก็บใบชาบ้างได้ไหมคะ เผื่อจะมีแฟนเป็นเจ้าของไร่ชา”

ฉันหยอดเขาแล้วหัวเราะคิกคัก พอได้เริ่มเล่นก็เหมือนจะลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น

“พี่ไม่รวยนะ ถ้าอยากมาลำบากด้วยกัน พี่สอนให้ได้”

“โอเค เพื่อพี่เจินแล้วหนูไม่กลัวลำบาก จะสอนเมื่อไหร่บอกได้เลยค่ะ พร้อม”

“ความจริงแล้วเป็นแฟนพี่ ไม่ต้องเก็บใบชาก็เป็นได้ครับ ถ้าอยากเป็นตอนนี้ก็เป็นได้เลย”

_______________________________________

คำชี้แจงและคำเตือน

นิยายเรื่องนี้มีการใช้ชื่อสถานที่จริงบางส่วนในการเพิ่มอรรถรส แต่เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาไม่ได้มีมูลความจริงใดๆ

เนื้อหาในบางส่วนบางตอนผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เนื้อหาบางส่วนมีการใช้คำที่ไม่สุภาพ มีฉากร่วมเพศแบบโจ่งแจ้ง ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ไม่ควรอ่าน

การคัดลอกหรือลอกเลียนแบบถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ มีความผิดตามกฎหมาย

__________________________________________

ปีนี้ฉันจะมีนิยายกับคนอื่นเขาสักเรื่องไหมเนี่ย

เขียนๆ ลบๆ จบที่เอาใหม่ตลอด

ฝากเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ