อยู่ที่ใจนะ

ฉันเป็นนักอ่าน อ่านมันทุกประเภท บทความ เรื่องสั้น ปรัชญา ธรรมมะ มีสาระบ้าง ไม่มีบ้าง นิยายบันเทิงสนุกสนาน ดราม่าบ้าง เพ้อฝันบ้าง ขาว ดำ เทา มืด อ่าน ถามว่าอ่านแล้วอะไรบ้าง ได้สิมุมมองของตัวผู้เขียน ตัวละคร กำไรทั้งนั้นถ้าเราจะอ่าน แต่มันอยู่ที่อ่านแล้วได้อะไร คิดอย่างไร บางคนอ่านแล้วจมกับสิ่งนั้นโดยไม่วิเคราะห์ก็ยากทำใจหน่อย ทุกอย่างมันให้เรามากมาย ฉันอย่างเป็นนักเขียนบ้าง แต่คิดว่าฉันคงทำไม่ได้ คงไม่มีคนอ่าน อ่านของเขาน่าจะสนุกว่า ฉันก็แค่เขียนเล่า บรรยายนั้นๆพอ จะมีคนอ่านไม่มีก็ยังมีฉันนี่แหละได้อ่านคนหนึ่ง การอ่านของฉันทำให้ฉันมีความสุข เพราะตัวหนังสือไม่เคยทำร้ายใครเลย สักวันฉันเขียนเรื่องราวของฉันที่มีทั้งดราม่า ปัญญาอ่อนไร้สาระ ตั้งแต่เล็กจนบัดนี้ จากชีวิตติดลบศูนย์จนแค่50 พอ บอกได้เพียงว่า ฉันโตมาด้วยคิดบวกเท่านั้น ใครจะคิดคนอย่างฉันจะผ่านอะไรมากมายเพราะคำว่าไม่มีใครต้องการมาตั้งแต่เล่า ขอบคุณนะที่มีคนผ่านมาและอ่านบทความแรกของฉัน ถ้ามีคนอ่านเรื่องราวของฉันแค่ห้าคน ฉันก็ดีใจแล้ว หุหุหุ