ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
"เด็กนั่นเป็นโอเมก้าล่ะ"
"เหมือนแม่มันไม่มีผิด"
"หน้าตาไม่เห็นเหมือนพ่อเลย"
"แต่คงนอกคอกเหมือนกันนั่นแหละ"
"ฮ่าๆ พูดแรงไปมั้ง"
"ไม่เป็นไรหรอก.."
"เด็กน่ะ มันฟังรู้เรื่องซะที่ไหน"
เขาเกลียดโลกใบนี้ เกลียดคนที่ดูถูกเหยียดหยาม เกลียดพ่อที่ทำให้เขาเกิดมา
และ
เกลียดตัวเองที่เกิดมาเป็น
"โอเมก้า"
แงงงงง ยังไม่ได้ทิ้งเด็กดีไปนะคะ ฮือออ
พอกีติดจอยลดาไปหน่อย;;-;;
คือเราไม่ได้อยากทิ้งเรื่องหรอกนะคะ พอดีเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยคือ..
ไฟล์นิยายหายค่ะ
ฮืออ อุตส่าห์แต่งไปตั้ง 30% แล้ว แต่มันหายไปหมดเลยค่ะ แถมดันเอาผล็อตที่จดไว้ไปทิ้งแล้วอีก โอ๊ย จะบ้าตาย
เราเลยถือโอกาสนี้เปลี่ยนเนื้อเรื่องใหม่ค่ะ..
โดยมีแนวคิดที่ว่า ถ้าการินเป็นคนธรรมดา จะเป็นยังไง
หวังว่าจะชอบนะคะ แล้วพบกันใหม่ในเร็วๆนี้ ;)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ไม่ลบๆๆๆๆนะๆๆๆๆ มาแต่งต่อนะๆ เราชอบสองคู่นี้มากกกกกกกกก แล้วมันไม่ค่อยมีคนแต่งง่ะ
จะเอาไว้เป็นกรณีศึกษาค่ะ ครั้งหน้าจะได้ไม่มีเรื่องแบบนี้อีก
ขอบคุณที่ให้อภัยนะคะ
(ครั้งหน้าจะตอบให้เร็วขึ้นนะคะ รู้สึกผิดจริงๆที่ไม่ได้เข้าไปตอบเลย;;)
ไม่ใช่แค่เราใช่มั้ยที่คิดว่า
'ในที่สุดรินเชียรก็มีเรื่องใหม่สักที มีแต่การินวงกตไม่มีรินเชียรเลยช่วงนี้ดีจุย'///ซับนำ้ตา
สู้ๆๆๆ