คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอน เผชิญภายในถ้ำ
"ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย...."
"….."ซาสึเกะ ซุยเงสึ จูโกะ และอิทาจิ ล้อมวงกันยืนดูอยู่บนปากหลุมเพื่อมองสองสาวที่ยังนอนทับกันอยู่เงียบๆ
"ม ไม่ไหวแล้ว ตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว"ซากุระร้องเสียงหลงอใต้น้ำหนักตัวของคารินแล้วดิ้นทุรนทุรายอย่างหนัก(เวลาไม่มีพลังเป็นแบบนี้นี่เอง=w=;)
"...อ้ะ นี่เธอ!"คารินที่นึกขึ้นได้ก็ค่อยๆยันตัวขึ้นยืนพลางเงยหน้าขึ้นไป"ซาสึเกะคุง ช่วยด้วย\ > A < /~
"ช่วยแล้วได้อะไรป่ะ"
"ไปตายซะไอ้งี่เง่า!"
"…"
"…"
"…"
"…"
"…"
"…"
"เกะ ปล่อยยัยนี้ไว้งี้แหละ=_="ซุยเงสึที่ตอนแรกยื่นข้อเสนอได้หันไปออกความเห็นโดยมีซาสึเกะพยักหน้าเห็นด้วยก่อนที่ทั้งสองจะหายลับไปจากปากหลุมพร้อมกับจูโกะ โดยเหลือไว้เพียงอิทาจิ...
"ช่วยด้วย\ >[]< /~"
"โทดทีนะ ทำภารกิจอยู่โชคดีนะ- _ - "
…มาขยันอะไรตอนนี้ว่ะนะไอ้บ้า!!=A=*…
แล้วรายสุดท้ายก็หายลับไปจากปากหลุม เหลือไว้เพียงสองเธอที่ยังอยู่ในหลุม
"…...…"
"นี่ ลุกขึ้นมานะยัยบ้า!"คารินพูดพลางก็ตบแก้มของซากุระที่ไร้สติเบาๆ แต่เจ้าตัวยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่น
…นี่ฉันตัวหนักถึงขนาดทำให้สลบเลยหรอเนี่ย=_=*…
บทสรุปภายในใจจึงทำให้ฝืนถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะแบกร่างของซากุระขึ้นมาพาดที่บ่า
"ก่องอื่นต้องหาทางออก"คารินบอกกับตัวเองเบาๆก่อนจะขยับกรอบแว่นของเธอแล้วลากซากุระไปตามทาง....
"...อือ..."ตาที่ปิดค่อยๆเปิดและกระพริบเล็กน้อยเพื่อปรับแสงภาย นัยตาสีเขียวมรกตค่อยๆกวาดมองไปรอบๆที่เป็นถ้ำสลัวๆ
…ทำไมคุ้นอย่างนี้นะ...ยังกะว่าเคยมา…
"ตืนแล้วหรอย่ะ"คารินเอ่ยเรียกสติของซากุระให้หันมามอง คารินที่อยู่ในสภาพที่เหนื่อยเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืน"ถ้าตื่นแล้วก็เดินไปเองด้วยละ เข้าใจไหม"
ซากุระไม่พูดอะไรมากแต่พอสังเกตเห็นแผลที่ไหล่ของคารินที่น่าจะได้มาตอนตกลงมา เด็กสาวเริ่มเดินตรงดิ่งไปหาโดยที่คารินก็หันหน้าไปทางอื่น
"ท ทำอะไรนะ?!"เด็กสาวผมแดงสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างเย็นๆตรงปากแผลที่ค่อยๆสมานอย่างเหลือเชื่อ พอรู้ตัวว่ากำลังถูกรักษาอยู่จึงนั้งอยู่เงียบๆ
ไม่รู้ทำไม... ความเคยชินหรืออะไรบางอย่างทำให้ซากุระสามารถรักษาแผลของคารินได้โดยลังเลอะไรเลย
"....ฉันชื่อซากุระ"อยู่ๆเธอก็พูดออกมา"ฉันแนะนำตัวแล้ว เธอชื่ออะไรงั้นหรอ?"
"ค คาริน…"คารินตอบพลางขยับกรอบแว่นตัวเอง"ฉ ฉันไม่ได้บอกไปเพราะอยากหรอก แค่ทำตามมารยาทเท่านั้นแหละ!"
"แล้วจะไปต่อกันได้หรือยังยะ!"หลังจากที่เคลิ้มอยู่นานคารินก็เดินนำพร้อมกับซากุระที่ลุกตามแล้วเดินข้างๆ
แม้ตอนแรกจะเกลียดยังไงแต่ความรู้สึกนั้นก็เปลื่ยนไปแล้ว
...ฉันคงจะผิดเองนะแหละที่ให้อารมณ์ผ่านไป...อย่างนี้เรียกเพื่อนได้หรือเปล่าน้า...
ความคิดเห็น