ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO SNSD] It' my love รักร้ายๆฉบับยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #9 : [part 8] 100% ฮุนแท-คริสยุน-เจทิ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.พ. 57


    #SM School

     

    ยุนอา ได้ข่าวว่าได้ไปเดทกับ รุ่นพี่ลู่หานสุดฮอตเหรอ ยูริถามขึ้นแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนที่จะขยับไปนั่งตรงที่ คริสนั่งแทน เพราะตอนนี้คริสกับทิฟฟานี่ยังไม่มา เพื่อนรักทั้งสองของยุนอาจังอาโอกาสเข้ามานั่งใกล้ๆเธอ

     

    แต่เอ๊ะ! โชดร้ายไปหน่อยที่มีเหล่าบรรดาแฟนคลับของรุ่นพี่โจมตี ฮ่าๆซอฮยอนเสริมหลังจากที่ยูริพูดจบ ก่อนที่จะค่อยๆมานั่งแทนที่ทิฟฟานี่  ซึ่งไม่มีวี่แววของเจ้าของโต๊ะแต่อย่างใด

     

    แซวไม่เลิกนะ ยัยเพื่อนบ้า ยุนอาหน้ามุ่ยพลางกอด อกหลวมๆของตัวเองไว้

     

    โอ๋ๆล้อเล่นนะ เหม่งของฉานนนนนน ซอฮยอนโอ๋ยุนอาทันทีเมื่อแกล้งเพื่อนรักได้สำเร็จ แค่นี้ก็เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆในกลุ่มแล้ว J

     

    เอ่อ.. พวกเราไปก่อนนะ ฉันเกรงว่าคริสกับทิฟฟานี่จะมาแล้ว แล้วเจอกันตอนพักนะเพื่อน

     

     สิ้นเสียงของยูริ ร่างสูงก็ปรากฏขึ้นด้วยท่าทางสง่าเหมือนเคย พร้อมหญิงสาวข้างกายที่ใบหน้ายิ้มแย้มและเป็นมิตรกับทุกคน  มือหนาโอบไปที่มือบางของทิฟฟานี่ ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าห้องมาพร้อมๆกัน

     

     ร่างบางรู้สึกเจ็บจื๊ดๆที่ใจ.. เธอควรจะดีใจสินะยุนอา..ที่เขารักกันดี

     

    ร่างบางได้แต่ครุ่นคิดในใจก่อนที่จะหยิบสมุดโน้ตเล็กๆเพื่อเตรียม เลคเชอร์วิชาที่กำลังมาถึง
    แต่สายตาก็ไม่วายที่จะแอบมองคริสที่กำลังคุยยิ้มแย้มสนุกสนานกับแฟนสาว

     

    เหม่งยุนเป็นอะไรรึเปล่า? เงียบไปเลย  คริสนั่งลงที่โต๊ะประจำก่อนที่จะทักร่างบางที่กำลังเตรียม
    ปากกาจดเลคเชอร์  ร่างบางได้แต่อมยิ้มเล็กน้อยที่คริสมีท่าทีว่าเป็นห่วงเธอ

     

    เปล่านิ ฉันก็ปกติดี  ยุนอารีบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนที่จะมีสัมผัสอุ่นๆมาแตะที่หน้าผากเหม่งๆของยุนอา ในเวลาเดียวกันยุนอาค่อยๆหันมามองหน้าคริสด้วยความแปลกใจ ก่อนที่จะมีสีหน้าแดงระเรื่อพร้อมกับใจที่เต้นไม่เคยเป็นจังหวะเมื่ออยู่กับ ....คริส

     

    ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แต่ทำไมหน้าซีดเชียว ไหวมั้ย

     คริสพูดอย่างไม่สนใจคนข้างๆที่กำลังมองยุนอาและแฟนหนุ่มด้วยดวงตาเศร้าๆ

     

    คริสเคยทำอย่างนี้กับฉันด้วยเหรอ?.. คำตอบนั้นคือ

    .

    .

    ไม่เคย..

    ฉักชักจะอิจฉาเธอแล้วสิ ยุนอา..

     

    นั่นก็แค่ความคิดชั่ววูบของเธอก็เท่านั้นแหละ.. เธอจะคิดแบบนั้นกับยุนอาไม่ได้ในเมื่อ เราเป็นเพื่อนกัน

     

    ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย นายนั่นแหละที่คิดมากไปเอง ยุนอาตอบร่างสูงที่มีท่าทีเป็นห่วงเธอมาก..

     

    อย่าทำให้ฉันเป็นห่วงนักสิ คำพูดนั้นทำให้ใจทั้งสองแทบหยุดเต้น..

     

     

    ทั้งสองคนที่ว่าก็คือ ยุนอาและทิฟฟานี่..

     อีกคน..ใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ..

    อีกคน..ใจแทบสลาย..


    น้ำตาเอ่อคลอขึ้นมา ทำให้ร่างบางพยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะอาบลงแก้ม จนจมูกเรียวและดวงตาของเธอแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะไม่อาจต้านทานน้ำตาได้อีกต่อไปแล้ว..

     

    คลื่ด~!!!!

     

    เสียงเก้าอี้ของทิฟฟานี่ดังขึ้น ทำให้คริสและยุนอาหันมาหาเธอ พร้อมกับเจสสิก้าที่มองเธออยู่ตลอดเวลา แต่ไม่สามารถเข้าไปได้เท่านั้นเอง.. และที่สำคัญเธอเข้าใจความรู้สึกของเพื่อน(รัก)ที่เป็นอยู่ในตอนนี้

     

    จะไปไหนละ ฟานี่ ยุนอาถามร่างบางที่กำลังลุกออกจากเก้าอี้  ทิฟฟานี่หลบสายตา

    ยุนอาและคริสที่กำลังจับจ้องเธอ

     

    ขะ..เข้าห้องน้ำ น้ำเสียงสะอึกสะอื้นทำให้ยุนอารับรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนสาวกำลังร้องไห้อยู่ 

    ยุนอาไม่พูดอะไร ได้แต่แสดงความเสียใจออกมาทางสีหน้า เธอรู้ดีว่าทิฟฟานี่คงเห็นคริสทำท่าทำทางเป็นห่วงเธอออกนอกหน้า.. เป็นใครใครก็หวง

     

    คริส ความจริงนายไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก นายควรจะใส่ใจฟานี่ให้มากกว่านี้

     นี่คือสิ่งที่ยุนอาพูดได้ในตอนนี้  คริสได้แต่ทำหน้าสงสัยเพราะเขาได้มองข้ามคนที่รักเขาไป..

     

    19.00 PM

    #คอนโดทิฟฟานี่

     

    สิก้า ทิฟฟานี่พูดเสียงอ่อนล้า ก่อนที่จะหันมามองร่างบางที่นั่งข้างๆเธออยู่บนเตียงนอน เวลาทิฟฟานี่มีอะไร ก็จะคอยปรึกษาเจสสิก้าตลอด จนบางที ไม่ต้องพูดก็รู้ใจ

     

    เมื่อเช้า ฉันอยากตามเธอไปนะแต่.. ฉันรู้ว่าเธออยากอยู่คนเดียว เจสสิก้ามองดวงตาที่อ่อนหวานและผสมกับความอ่อนแอในตอนนี้ เธอรู้ดีว่าคริสคือคนเดียวที่ทำให้ทิฟฟานี่มีกำลังใจ..

    อืม เธอคิดถูกแล้วแหละ ตอนนี้ฉายาเจ้าหญิงน้ำแข็งอาจจะเป็นของทิฟฟานี่ไปแล้วตอนนี้ก็ได้ เพราะเธอนั้นเย็นชาเหลือเกิน.. ความเย็นชาของเธอทำให้อีกฝ่ายเจ็บที่ใจแป๊บอย่างไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

     

    ..... เกิดความเครียดอยู่สักพัก ก่อนที่ดวงตากลมทั้งสองจะประสานกัน จนใจของทิฟฟานี่และเจสสิก้าเต้นรัวจนสามารถได้ยินเสียงหัวใจของอีกฝ่ายได้..

     

    ทำไมถึงหวั่นไหว?  ทำไมใจเต้นรัว.. ทำไมไม่เหมือนเดิม

     

    ไร้สาระ! ทิฟฟานี่คิดในใจก่อนที่จะสะบัดความคิดนั้นออก เช่นเดียวกับเจสสิก้าที่กำลังลบความคิดบ้าๆนั้นออกเช่นกัน

     

    ดราม่าอยู่ได้ ฮ่าๆ ทิฟฟานี่ขำจนทิ้งตัวลงนอนลงไป เธอไม่ได้ขำเพราะเรื่องที่เธอดราม่าอยู่กับเพื่อนรัก แต่ขำเพราะมีความรู้สึกบ้าๆนั้นเกิดขึ้น ซึ่งเธอคิดว่ามันตลก!!ไร้สาระสิ้นดี!!

     

    ฉันดีใจนะฟานี่ ที่เธอยิ้มออกมาได้ เจสสิก้าล้มตัวนอนข้างๆทิฟฟานี่ ที่กำลังปิดเปลือกตาเพื่อพักสายตา

     

    ..... ไม่มีเสียงตอบรับจากทิฟฟานี่แต่อย่างใด จนเจสสิก้าค่อยๆหันไปหาเพื่อนสาวที่นอนอยู่ เธอค่อยๆมองใบหน้าเรียวสวยของเพื่อนรัก ซึ่งทำให้เจสสิก้าเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

     

     ความรู้สึกดีๆมันเกิดขึ้นตลอดเวลางั้นเหรอ?

     

    เจสสิก้าพยายามจะสะบัดความคิดนั้นออก แต่เธอกลับทำไม่ได้...

     

    เจสสิก้า เธอชอบผู้ชาย เธอรักเซฮุนคนเดียว..”  ร่างบางพึมพำเบาๆก่อนที่จะค่อยๆประคองร่างบางที่นอนหลับอยู่ให้นอนบนหมอน แต่มันค่อนข้างยากเพราะขนาดตัวของทั้งคู่นั้นประมาณเท่ากัน เจสสิก้าต้องใช้ความพยายามพอสมควร  “ฝันดีฟานี่

     
    (ว้นต่อมา)

    #บริษัทของเซฮุน

     

    เรียกคิมแทยอนมาพบผมด่วนนะครับ ร่างสูงนั่งอยู่บนเก้าอี้ห้องทำงานส่วนตัวของตัวเอง ก่อนที่จะ
    จิ๊บกาแฟช้าๆอย่างเพลินๆ ในขณะที่เหนื่อยกับการทำงานมา

     

    ได้คะ เลขาส่วนตัวของเซฮุนรีบตอบรับทันที ก่อนที่จะเดินออกจากห้องเพื่อไป

    ฝ่าย บริหารงานบุคคล  ร่างบางนั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานของตัวเองก่อนที่จะเงยขึ้นไปมองหน้าเลขา
    ของเซฮุนที่มาอยู่ตรงหน้า

     

    เธอมีอะไร คำพูดดูจะหาเรื่องของแทยอนดังขึ้น เป็นเพราะเธอไม่ชอบให้ใครมาจ้องหน้าเธอนานๆ แต่ไม่ใช่กับทุกคนหรอกนะ แค่ส่วนใหญ่เท่านั้น

     

    อ๋อ!คุณเซฮุนเรียกไปพบด่วนคะ สิ้นเสียงแหลมนั้น เลขาก็ได้เดินจากไปอย่างรวดเร็ว

     

    #ห้องทำงานผู้บริหาร

    ร่างบางมาถึงหน้าห้องที่คุ้นเคยก่อนที่จะ เคาะประตูที่มีป้ายติดว่า ห้องทำงานผู้บริหาร

     

    ก๊อกๆๆ

     

    เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่กำลังดูแฟ้มงานเงยหน้าขึ้นมา ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูห้องด้วยตัวเอง (ซึ่งเขาไม่เคยทำให้ใครมาก่อน)

     

    มาแล้วเหรอแทยอน ร่างสูงคลี่ยิ้มพลางดันประตูให้กว้างกว่าเดิม ก่อนที่ร่างบางจะเดินเข้าห้อง
    ของเจ้านาย
     เซฮุนปิดประตูเบาๆก่อนที่จะไปนั่งที่เก้าอี้ดังเดิม

     

    นั่งสิแทยอน  สิ้นเสียงเซฮุนแล้ว แทยอนก็นั่งลงทันทีก่อนที่จะฉีกยิ้มหวานๆให้เซฮุนเหมือนเคย

     

    นายมีอะไร เซฮุน แทยอนพูดด้วยท่าทางที่สนิทสนมกับคนที่อยู่ตรงหน้า
    ซึ่งยากที่ใครจะเรียกเขาแบบนั้น เพราะมีแต่คนเกรงกลัวและนับถือเซฮุน


    ไปเที่ยวกันอีกนะ เซฮุนเอ่ยชวนร่างบางที่คิดว่าเขาจะมาคุยเรื่องงาน แต่ที่แท้ก็แผนหลอกเด็ก - -

     

    ไม่ หลังจากสิ้นเสียงแหลมร่างบางก็หน้ามุ่ยขึ้นทันที ซึ่งต่างกับเซฮุนที่ฉีกยิ้มให้แทยอน

     

    ทำไมละ? เธอยังโกรธที่ฉัน..” เขาไม่พูดอะไร เพราะเห็นอีกฝ่ายหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที
    ซึ่งเขาดีใจที่เธอไม่โกรธเขาจริงๆ

     

    หยุดพูดไปเลยนะ นายไม่มีสิทธิ์มาเอ่อ แทยอนหน้าแดงก่ำขึ้นเรื่อยๆก่อนที่จะใช้นิ้วเรียวแตะริมฝีปากอมชมพูของเธอ    การกระทำเหล่านั้นทำให้ร่างสูงอดขำออกมาไม่ได้
    เมื่อเห็นความน่ารักสดใสของหญิงสาวตรงหน้า

     

    ไม่มีสิทธิ์อะไรเหรอ เซฮุนถามแทยอนขึ้นมาอีกครั้ง จุดประสงค์ก็คือต้องการยั่วให้ร่างบางเขินนั่นเอง
    แต่มันสำเร็จแล้วแหละ
    J

     

    ร่างบางกำลังงอนจนลืมตัวว่า

     

    เธอต้องเล่นเกมส์นี้ให้จบ จะงอแงอ่อนแอเหมือนเด็กไม่ได้

     

    นายมีสิทธิ์ที่จะจูบฉัน.. ลองดูไม่ละ แทยอนตัดความอ่อนแอ ออกไป จนเหลือแต่ความแข็งแกร่งที่เธอต้องชนะมัน..  แทยอนค่อยๆลุกจากเก้าอี้ตัวที่นั่งอยู่ ไปนั่งที่ตักของเซฮุนแทน
    เธอไม่ได้พิศวาสหรือต้องการอะไรในตัวเขา แต่เพียงเพราะ
    .. แก้แค้น

     

    เธอเมาแอร์เหรอยัยบ๋อง หนุ่มผู้ใสซื่อถามหญิงสาวที่มานั่งบนตัก
    ก่อนที่จะขยี้ผมเบาๆจนผมของร่างบางไม่เป็นทรง

     

    นายบ้า ใครใช้ให้นายมาขยี้หัวฉัน แทยอนลุกจากตักทันที่ก่อนที่จะทำหน้ามุ่ยดังเดิม

     

    ซึ่งมันน่ารักมากสำหรับเซฮุน

     

    ฮ่าๆ ก็เธออยากเมาแอร์ก่อนนิ-.-” เซฮุนขำเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มบางๆให้แทยอนที่ลุกขึ้นอยากโมโห

     

    ตาบื้อ ตาบ้า ตาโง่ - - แทยอนคิดในใจก่อนที่จะอ้าปากถามบางประโยคขึ้นมา

     

    นายยังรักยุนอาอยู่ใช่มั้ย ร่างบางจ้องดวงตากลมเพื่อจะได้จับโกหกผู้ชายกะล่อนอย่างเซฮุนได้
    แต่นั่นเป็นเพียงความคิดของแทยอนที่คิดว่าเขากะล่อน

     

    ความจริงเป็นอย่างไงไม่มีใครรู้ นอกจากตัวเขาเอง  

     

    “…” คำพูดของแทยอนทำให้เซฮุนอึ้งไปสักพักก่อนที่จะตั้งสติได้ จากใบหน้าสีขาวอมชมพู
    กลายเป็นสีของไก่ต้มทันที

     

    เขาจะตอบว่าใช่ ก็กลัวจะเสียเธอไป

    เขาจะตอบว่าไม่ใช่ ก็กลัวหัวใจตัวเอง

     

    เซฮุน   ฉันขอโทษนะคือ..” ไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ เซฮุนก็ได้ประคองมือบางของแทยอนเอาไว้ ก่อนที่จะค่อยๆอ้าริมฝีปากเพื่อจะพูดกับเธอ

     

    แทยอน ให้เวลาฉันหน่อยได้มั้ย..ฉันไม่แน่ใจตัวเอง

     

    เธอจะทำให้เขาแน่ใจแน่นอน..

     

    #มหาลัย

     

    อาลู่-0- ทำไมต้องให้มาคุยธุระที่มหาลัยด้วย แทยอนทำหน้ามุ่ยรอบที่ 231 ของวันก่อนที่จะนั่งโต๊ะที่สนามบอล ซึ่งรอบๆสนามไม่ได้เต็มไปด้วยคนที่มาเล่นบอลเท่านั้นหรอก
    แต่ส่วนใหญ่ก็จะมีแฟนคลับของลู่หานทั้งนั้นแหละ
    - -*

     

    อ้าว! ก็รุ่นพี่มีเรื่องจะให้ผมช่วย ก็ต้องมาหาผมเองสิครับ

     

    มหาลัยนี้เป็นที่ที่แทยอนกับลู่หานรู้จักกัน เพราะลู่หานเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยของแทยอน ซึ่งตอนนี้แทยอนได้จากมหาลัยนี้มาหนึ่งปีแล้ว  แต่ภาพเก่าๆกับรุ่นน้องที่ น่ารัก(กัดฟันพูดปะ?)
    ยังคงอยู่ในสมองของแทยอนเสมอ

     

    อืม งั้นเข้าเรื่องเลยละกันนะ พี่มีเรื่องจะให้เราช่วย

     

    [เรื่องอะไรนะเหรอ? ความลับจ๊ะ >__<’ อยากรู้ก็จะบอกให้ ตอนจบนะ5555555 แทยอนจะยอมใจอ่อนหรือไม่? ยุนจะคู่กับใคร?><’ ฝากเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรด้วยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามคะ อ่านแล้วอย่าปล่อยทิ้งไปกดเพิ่มแฟนพันธุ์แท้เลย]

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×