ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Total top puzzles search ไขปริศนาหัวใจยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #18 : คลื่นทราย

    • อัปเดตล่าสุด 17 ม.ค. 57


     

    เห้ยยๆ อย่าวิ่งเร็วสิ ฉันตะโกนให้เซฟเฟอร์ที่วิ่งตามมาติดๆ

     

    เราวิ่งเล่นไล่จับกับสักพัก เขาก็จับฉันได้ (ความจริงแล้วจับได้ตั้งนานแล้ว --*)

    เธอหนีฉันไม่รอดหรอก ชีเดียร์ ตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมแขนเขาท่ามกลางทะเลสีคราม ฉันถูกจับแล้วสินะ
    T T

    นายก็รู้ว่าฉันหนีไม่รอด ยังจะให้เล่นอะไรอีกก็ไม่รู้ ด้วยความโมโหฉันจึงควักน้ำทะเลมาสาดใส่เขาอย่างจัง ฮ่าๆ สะใจสุดๆ !

    นี่เธอเล่นบ้าอะไรเนี่ย เขาก้มตัวลงต่ำเพื่อควักน้ำทะเล มาสาดใส่ฉันคืน

    เราเล่นควักน้ำทะเลสาดใส่กันจนตัวฉันกับเขาเปียกชุ่มไปทั้งตัวเลยตอนนี้ ผ้าคลุมไม่ได้อยู่ที่ตัวฉันแล้ว ตอนนี้มันอยู่ในกระเป๋ากางเกงของเซฟเฟอร์ แทน -.,-

     

    ฉันกับเขาเริ่มมาที่ลึกขึ้น จนน้ำท่วมถึงเอวของฉัน แต่มันแค่สะโพกเขาเอง คนสูงก็ได้เปรียบอย่างนี้แหละ
    -_- 

    เรายังคงเล่นสาดน้ำกันไม่เลิก จนฉันคิดว่ามันลึกเกินไปแล้ว (ยอมรับว่าเตี้ย TT) คลื่นซัดมาทีหนึ่ง ตัวแทบจะปลิว -.,- ร่างบางอย่างฉันก็ได้แต่เกาะเขาไว้เท่านั้นแหละ

    นี่!มันลึกเกินไปแล้วนะคะ ฉันบังคับตัวเองไม่ได้แล้วเนี่ย ! คลื่นมันแรงฉันเกาะเขาอย่างตัวเกร็งๆ

    เกาะฉันไว้นะ ยัยตัวเล็ก เอวบางขนาดนี้มาเล่นน้ำทะเลก็ไม่สนุกนะสิ เขาก้มลงมาพูดกับฉัน แน่นอน! เขาต้องก้ม - -

     

    นี่!  ”

    ฮ่าๆๆ เกาะดีๆ เดี๋ยวปลิว

     

    และเราก็เล่นน้ำด้วยกัน..  

     

    ฉันชักจะหนาวแล้ว ฉันบอกเซฟเฟอร์

    หนาวเหรอ ? ” เซฟเฟอร์อุ้มฉันขึ้น

    นี่!นายทำอะไรอะฉันเดินเองได้นะฉันได้แต่เกาะคอเขาไว้

    ขาก็สั้น ตัวก็บาง เดินโต้คลื่นชาติหน้าคงถึง กรี๊ด!!!!! ถ้าจะด่ากันขนาดนี้เอาทรายกรอกปากฉันยังจะง่ายกว่า

    บอกตรงๆว่าเขาก็พูดถูก ถึงฉันไม่ใช่ผู้หญิงเตี้ยถ้าเทียบกับผู้หญิงด้วยกัน แต่ถ้ามาเทียบกับเขาละก็ เขาก็คงพูดถูกละ ..

    ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนชายหาด เซฟเฟอร์หยิบกิ่งไม้แห้งๆ มาหนึ่งกิ่ง

    นายเอามาทำอะไร ฉันหันไปหาเซฟเฟอร์

    เขียนไรนิดหน่อย  เซฟเฟอร์ไม่รอช้าเขานังยองๆแล้วเขียนข้อความลงบนทรายที่คาดว่าน้ำน่าจะมาไม่ถึง -…-

     

                                                                    S&C 

     

    เอสกับซี คืออะไรคะ มันคงมีความหมายกับเขามากสินะ

    ใครให้เธอรู้ละ เขาพูดพลางหยิบกล้องอันเล็กเป็นกล้องของสายลับที่อยู่บนสร้อย มาถ่ายตัวที่เขาเขียนไว้
    ''...'' ฉันเงียบไป 

    ลืมไปเลย หลังจากที่ริมฝีปากของเขาปิดลงเขาก็หยิบผ้าคลุมผืนบางของฉันที่เขาเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกงมาคลุมไหล่ฉัน

    พอจะช่วยเธอได้นะ รีบไปกันเถอะ บางทีเขาก็น่าจะไปตั้งนานแล้ว ฉันจะแข็งตายแล้วเนี่ย T T
    tumblr_lvaa7pIcIb1qht8k0o1_500.png




    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×