คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 15:ความทรมานของเปลวฟ้า
ค่ำคืนนั้น... เปลวฟ้าตั้งใจจะทำตามแผน.. ที่คิดจะช่วยธารใสออกมา.. เธอมองดูรอบๆ.. มั่นใจว่าในพระราชวังอันเงียบเหงาและแสนสงบนั้น... ไม่มีใครอยู่แล้ว นอกจากเธอ...
หญิงสาวร่างบางค่อยๆก้าวไปทีละน้อย...
ไปยังห้องที่ธารใสถูกกักขังอยู่... เธอมองซ้ายมองขวาจนแน่ใจว่าไม่มีใครเห็นเธอ...
จึงเดินเข้าห้องนั้นไปเงียบๆ
"ยัยธาร ๆ " เปลวฟ้าเรียกธารใสเบาๆ เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกตัว...
หญิงสาวร่างเล็กค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง...
"กรี๊ด !! ยัยเปลว แกจริงๆใช่มั้ย !! แกไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ใครๆบอกจริงๆด้วย !!" สาวร่างเล็กร้องด้วยความดีใจ.. เมื่อเพื่อนรักของเธอนั่งอยู่เพียงแค่ตรงหน้า... :))
"เออๆ อย่าพึ่งพูดไรมากมายเลย !!! เดี๋ยวฉันเอาโซ่บ้าบอ ที่ใช้พลังปีศาจออกมาให้แกก่อน !!! " เปลวฟ้ารีบบอกอย่างเร่งรีบ... เพราะมีเวลาไม่มากสักเท่าไร..
"แต่สัญญานะ.. ว่าต้องเล่าความจริงทั้งหมดให้ธารฟังน้ะจ้ะ"
เปลวฟ้าพยักหน้า
"แกตั้งจิตดีๆนะ "
หลังคำสั่งของเปลวฟ้าจบลง... หญิงสาวทั้งคู่จับมือกัน ส่งพลังไปที่โซ่สีน้ำเงินที่รัดตัวธารใส สาวร่างบางอยู่.. สักครู่หนั่ง.. มันก็เริ่มเลือนลางหายไป...
"เย้ สำเร็จแล้วจ้ะ" ธานใสพูดด้วยความดีใจ
"เอาล่ะ !! ยังไงเราก็ต้องรีบหนี !!" จบคำของเปลวฟ้า... เสียงเปิดประตูเข้ามาในห้อง..
ทำให้หญิงสาวตกใจมาก.. แต่เมื่อหันไป
"ดีเลนด์.. ! นายเองเหรอ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะจ้ะ อย่าทำอะไรธารกับเปลวเลย " ธารใสอ้อนวอนขอ ในขณะที่ดีเลนด์แสยะยิ้ม...
ตอนนี้เปลวฟ้าไม่ได้ต้องการคำตอบ... เพราะเธอมาขนาดนี้แล้ว.. หากเจอปัญหาใดๆ เธอเพียงก็ทำได้แค่สู้... แต่สีหน้าของธารใส บอกให้รู้ว่า เธอยังต้องการคำตอบ
"ฉันรู้นะ เปลว... เธอรักเพื่อนมาก แต่เธอไม่ได้รักไอเทิร์น เธอทำแบบนี้เพราะต้องการช่วยเพื่อน.. แต่มันเสี่ยงอันตรายเกินไป พวกเธอรีบหนีกันไปเถอะ ฉันจะรับหน้าให้เอง" ดีเลนด์พูดด้วยความเศร้า..
"ไม่ !! นายต้องไปด้วยกัน " เปลวฟ้าต่อคำ
"ฉันเป็นปีศาจ !! ยังไงก็ต้องอยู่กับปีศาจ พวกเธอไปเถอะ.. ! " ดีเลนด์คำราม
แต่ทั้งสามคนก็วิ่งจนมาถึงทางออกพระราชวัง
"เดี๋ยวก่อนสิเด็กน้อย !!" เสียงนี้ทำให้หญิงสาวทั้งสองชะงักขึ้นมาทันที !!
"พวกเธอเก่งมากจริงๆ " คีย์พูดกวนๆพร้อมเสียงปรบมือ !
"พวกนายต้องการไร !!" เปลวฟ้าคำรามใส่ ! พร้อมเอาร่างบางๆ ไปบังธารใสไว้
"ฉันไม่ไว้ใจแก ตั่งแต่ทีแรกแล้วนังเจ้าเล่ห์" ฟีฟาร์กล่าวขึ้นมา
"จนกระทั่ง..วันที่เธอเข้าไปในห้องทำงานของพวกเรา" คีย์ต่อ
"นายเห็น ? " เปลวฟ้าพูดพร้อมกับความกลัว..
พวกปีศาจนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ...
"ใช่ ! ฉันเห็นเธอ" ..
"เธอหลอกฉัน " รีเทิร์นจบดังน้ำเสียงโกรธแค้น
"ปล่อยพวกเราไปเถอะน้ะจ้ะ " ธารใสอ้อนวอน :(
"ง่ายไปไหม สาวน้อย.." ฟีฟาร์ตอบพร้อมน้ำเสียงเย็นชา
สองฝ่านสบตากันอย่างอาฆาต แต่ดีเลนด์ทำต่วไปถูก
เมื่อทุกอย่างนิ่งเงียบอยู่ซักพัก เปลวฟ้าจึงใช้พลัง ทำให้ปีศาจสามคนโดนช็อต " ฉันเตือนแล้วนะ !! ปะ ยัยธาร ดีเลนด์ วิ่ง !!!" สามชีวิตวิ่งหนีเอาเป็นเอาตาย... แต่ทางออกมันไกลซ้ะเหลือเกิน...
3 ปีศาจ แมื่อได้สติก็รีบวิ่งไปจับ 2 เจ้าหญิงนั่น !!
ทั้งสองฝ่ายเริ่มใกล้ขึ้น ในขณะที่เปลวฟ้าและธารใสเร่งฝีเท้า.. แต่แรงก็ค่อยๆลดลง
"โอ้ย !!!" ธารใสสะดุดอะไรไม่รู้ ระหว่างทางออกตัวราชวัง !!
"ยัยธาร เป็นไรมากมั้ย " ?? เปลวฟ้ารีบเข้ามาประคอง ดีเลนด์พยายามช่วย
แต่ธารใสลุกไม่ได้ แต่แล้วก็มีมือใหญ่เรียวมาจับแขนทั้งสองข้างของเปลวฟ้า ด้วยความโกรธ แรงบีบนั้นแรงมาก และดึงตัวเปลวฟ้าออกไป ซึ่งดีเลนด์ก็เข้ามาประคอง ธารใสแทน..
"โอ้ย !!!!!แเจ็บนะโว้ย !!!!" เปลวฟ้าโวยวาย
"แต่สิ่งที่เธอทำไว้ มันเจ็บมากกว่านี้ " รีเทิร์นตะคอก เปลวฟ้าไม่สนใจอะไรแล้ว นอกจากเพื่อน
" คุณดีเลนด์ พายัยธารหนีไป ไม่ต้องห่วงฉัน !! หนีไป !! เดี๋ยวนี้ " เปลวฟ้าตะโกนใส่คนทั้งคู่ในขณะที่ตนพยายามสะบัดร่างออกจะมือของรีเทิร์น !!! แต่ก็ดิ้นไม่หลุด
"ยัยเปลว !!" เสียงธารใสตะโกนหาเปลวฟ้า... ในขณะที่ร๋างของเธอ ถูกประคองออกให้ใกลขึ้น
เปลวฟ้าโดนจับตัวไว้และคีย์กับฟีฟาร์ก็มาถึงพอดี
"โอ้ย !!! ปล่อนช้าน !!!!" เปลวฟ้าดิ้นไม่หยุด !!
พรั้ว !!!! รีเทิร์นตบใบหน้าของเปลวฟ้า ! เพื่อเรียกสติกลับคืนมา !!!'
" ฤทธิ์เยอะนัก !!"
"นี่พวกมันหนีไปได้เหรอ " คีย์ถาม
"ก็ใช่หน่ะสิ เพราะแกมาช้าไง !!" รีเทิร์นตอบขณะจับร่างของเปลวฟ้าไม่ให้หลุดไปไหนได้ !!!
"ปล่อยดิโว้ย !!!!!!!!! " เปลวฟ้าโวยวาย
รีเทิร์นใช้พลังขั้นสูง จนร่างบางค่อยๆสลบไป...
ดีเลนด์และธารใสขี้นรถมาหา ชาเย็นและเล่าความจริงทุกอย่าง
"อะไรนะ !! " หลังดีเลนด์เล่าจบ เพลิงรุ้งก็พูดอย่างตกใจ !!'
"ฉันบอกแล้ว !! -_-' ยังไงยัยเปลวก็ต้องมีแผน !" ชาเย็นต่ออย่างเงียบๆง
"แต่ยัยเปลวกำลังตกอยู่ในอันตราย" เพลิงรุ้งพูดต่อ
"ใช่ครับ ... คุณเปลวต้องรับมือกับอันตรายครั้งนี้ไม่ไหวแน่ๆ" ดีเลนด์สมทบ
"ใช่จ้ะ ธารสงสารยัยเปลว เราต้องไปช่วยยัยเปลวกันนะจ้ะ" ธารใสแทบน้ำตาคลอ
นี่เธอเป็นต้นเหตุทำให้เพื่อนรักของเธอต้องตกอยู่ในอันตรายงั้นหรือ T^T'
"เอาเถอะยัยธาร ยังไงพวกเราก็ต้องช่วยยัยเปลวให้ปลอดภัย" ชาเย็นปลอบธารใส เมื่อเห็นอาการของเพื่อนรักที่รู้สึกผิด.. ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของเธอ
ร่างบางๆของเปลวฟ้า ... เปลือกตาของเธอค่อยๆเปิดกว้างขึ้น.. เธอนอนอยู่บนเตียง ใกล้ชิดผนัง.. ที่มีปีศาจทั้ง 3 คุมอยู่ เธออ่อนแอและอ่อนเพลีย .. แต่ก็ไม่ยอมเเพ้ เพราะอันตรายมาถึงขนาดนี้แล้ว..
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ !! " เธอยังลุกขึ้นมาโวยวายต่อ ถึงจะไม่มีแรงก็ตาม
"ตื่นแล้วเหรอ เจ้าหญิงอ่อนแอ !!" เสียงรีเทิร์นพูดยั่วยวนขึ้นมา.. ถึงแม้จะเจ็บแค้นสักนิดนึง เพราะเขาอุตส่าห์มอบใจให้เธอไปทั้งหมด ! -_-''
"พวกนายต้องการไรวะ ! " เปลวฟ้าไม่สนใจคำพูดของรีเทิร์นเลย !!
"เราจะย้ายที่อยู่กัน ไปอยู่ที่ถ้ำปีศาจ ในวันพรุ่งนี้! พวกแกเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ" ฟีฟาร์กล่าวอย่างเรียบๆ และหนักแน่น พร้อมกับคิดการไว้มากมาย อยู่ในหัวสมอง
โดยที่สาวร่างบางไม่อาจสู้อะไรได้เลย ร่างที่มีบาทแผลอยู่เต็มร่างไปหมด แผลเล็กๆ แต่มีมากมาย.. ถึงอย่างไร ก็ไม่อาจปกปิดความงามของเธอได้
"พรุ่งนี้พวกมันกำลังจะย้ายตัว!!" ชาเย็นพูดพร้อมมองลอดออกมาจากลูกแก้ว
"เราจะไปช่วยยัยเปลวพรุ่งนี้!!" เพลิงรุ้งพูดอย่างเร่งรีบระหว่างเตรียมการทั้งหมด
ซึ่งทำให้เห็นถึงความเป็นห่วงเปลวฟ้าของทีไลน์
"พวกผมขอไปด้วยนะ"ทีไลน์ขอ พร้อมกับหันสายตาไปหาไอคอนต์และดีเลน์
ซึ่งคำตอบที่ได้ก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว ! - -''
"อืม"
วันต่อมา.. ด้านปีศาจพร้อมที่จะย้ายร่างบางของเปลวฟ้ากันทุกคน
เชือกหนาๆมันอยู่ที่ข้อมือเรียวของสาวร่างบาง ... เธอไม่สามารถเอาข้อมือทั้งสองข้างออกจากกันได้เลย มันตรึงติดกันแน่น.. เเละเจ็บมาก
"ไปได้แล้ว !!" คีย์สั่งอย่างเย็นชา
รีเทิร์นไปพยุงตัวเปลวฟ้าขึ้นมา !! -_-' ร่างบางพยายามดิ้นอย่างเต็มที่ เพื่อจะให้หนีรอดพ้นไปได้ ถึงแม้เธอจะมองไม่เห็นทางที่จะรอดออกไปได้เลย
ซึ่งตอนนี้เป็นที่ยากลำบากของรีเทิร์นด้วยซ้ำ ที่ต้องพยายามจับตัวสาวร่างบางกับความดื้อรั้นของเธอ ให้อยู่นิ่งๆ ถึงแม้เขาจะขู่สักเท่าไร ร่างบางก้ไม่ยอมหยุด
ทั้งหมดเริ่มออกเดินทางไปเรื่อยๆ ! !-_-' คีย์เดินทางพร้อมของที่อยู่ในผ้าคลุมสีดำ โดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร ! -_-' เปลวฟ้าพยายามมอง แต่ก็มองไม่ออก !! -_-'
เหตุการณ์ทั้งหมด ถูบจับตามองด้วยเจ้าหญิงที่มองผ่านลูกแก้วของเธออยู่
หน้าถ้ำปีศาจ.. ' กว่าจะมาถึง ร่างบางก็ยังดิ้นไม่หยุดด
''ปล่อยฉันสักทีสิวะ !!!!! '' เธออเริ่มโวยวาย
" หยุดสักทีเถอะ !! รำคาญ" คีย์โมโห
"ก็ปล่อยฉันสิวะ !!" เปลวฟ้ายั่วโมโหคีย์
"ปล่อยก็โง่สิ !! " ฟีฟาร์ต่อ
"หยุดดิ้นสักที !! เรื่องจะได้ง่ายขึ้น!!" รีเทิร์นพูด
รีเทิร์นลากเปลวฟ้าออกจากเจ้าชายปีศาจอีก 2 ตนเธอพยายามดิ้นรนเพื่อออกจากอ้อมแขนของปีศาจตนนั้น และลากเข้าไปในถ้ำลึก ! -__-'
'' นายจะทำไรว่ะ ! '' เปลวฟ้าคำราม
'' เดี๋ยวก็รู้! '' รีเทิร์นตะคอกพร้อมกับกดเปลวฟ้าลงบนพื้นอย่ารุนแรงและรวดเร็ว
"หึ ! ดิ้นได้ดิ้นไป !!" รีเทิร์นพึมพำ ในขณะที่เปลวฟ้ายังดิ้นไม่หยุด ยิ่งเขารัดตัวเธอแน่นมากเท่าไร แรงดิ้นของเธอก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ถึงแม้ร่างกายเธอจะหมดแรงไปมากก็ตาม
เขาค่อยๆปลดเสื้อผ้าออกพร้อมกับไซร้คอของเธอ รีเทิร์นก้มลงจูบเปลวฟ้า ใช้มืออันแข็งแรงอีกข้างถอดเสื้อผ้าหญิงสาวออกในเวลาอันรวดเร็วตามด้วยเสื้อผ้าตัวเอง เปลวฟ้าพยายามขัดขืนทั้งเม้มปาก และเบือนหน้าหนี แต่ทำไมได้ เพราะช่วงเวลานี้เธอถูกพลังอันร้ายกาจของรีเทิร์น ตราตรึงไว้ในร่างของเธอเรียบร้อยแล้ว เธอยิ่งดิ้น ก็ยิ่งเจ็บปวดทรมาน !! ส่งเสียงร้องให้ช่วย ก็ไม่มีใครได้ยิน.. ทรมานเหลือเกิน.. น้ำตาใสของเธอไหล...รินออกมาช้าๆ จนเธอพยายามปิดเปลือกตาเรียวของเธอลงช้าๆ และยอมกับการกระทำที่น่ารังเกียจของชายหนุ่มที่อยู่ตรงร่างบางของเธอในที่สุด
เขาคร่อมร่างเธอเอาไว้และจูบเธอไม่มีระยะให้หายใจจนกระทั่งตกเป็นของเขาจนที่สุด
[โปรดติดตามตอนต่อไป]
ความคิดเห็น